وبلاگ‌های سایت ما

1. 

   برنامه نویسی

   یک وبلاگ گروهی توسط برنامه نویسی

   • 13
     نوشته‌
   • 6
     دیدگاه
   • 2015
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • کتابخانهٔ Zlib
   • کتابخانه‌های استاتیک و داینامیک (پویا)
   • چگونه روند پیشرفت پروژه را کنترل کنیم ؟ کنترل‌ورژن…
   • بیلد سیستم یا Make چیست ؟
   • امنیت در نرم افزارهای تولید شده با زبان ++C - ادام…

   

   آخرین نوشته
   

   کتابخانهٔ Zlib

   توسط قاسم رمضانی منش، 20 اردیبهشت 1398

   چندی پیش یکی از دوستان درمورد کتابخانهٔ zlib از من سوأل پرسیده بود که جالب شد برایم تا نگاهی بکنم. zlib یک کتابخانهٔ فشرده‌سازی بر اساس الگوریتم DEFLATE هست که خود این الگوریتم تلفیقی از LZ77 و الگوریتم Huffman هست و عمل فشرده‌سازی‌درحافظه را انجام می‌دهد، اطلاعات بیشتر درمورد اینا خواستید از این‌جا استفاده کنید. این کتابخانه یک قسمت مهم از پلتفرم‌های معروفی همچون GNU/Linux , iOS و.. هست.

   تستی که با این کتابخانه انجام دادم واقعاً برایم جالب بود، یک فایل متنی ۶۰۰ مگابایتی را به ۱۲۱ مگابایت رسوند در مدّت زمان خیلی کوتاهی با یک پردازندهٔ Intel(R) Core(TM) i7 CPU M 620. خب بریم یک تست بکنیم. اوّل سورس برنامه را از این قسمت بارگیری کنید :

   https://www.zlib.net/

   توضیحات مفصل را می‌خواید می‌توانید از این‌قسمت استفاده کنید. امّا من از یک‌مثال استفاده می‌کنم، بعد از اینکه سورس‌کد را دانلود کردید کافیه که از حالت فشرده خارجش کنید و وارد دایرکتوری مربوطه‌اش بشید. برای کامپایل شما نیاز به :

   1. GCC
   2. GNU Make

   دارید، اگر نمی‌دانید GNU Make چی هست، می‌توانید در این‌قسمت با GNU Make آشنا بشید. خب اگر ابتدا برنامهٔ make را داخل دایرکتوری فراخوانی کنید پیغام زیر را نمایش میدهد :

   Please use ./configure first.  Thank you.

   که مؤدبانه خواهش می‌کند اوّل اسکریپت configure را اجرا کنیم، بعد از اجرای این اسکریپت چک‌های لازم انجام می‌شود و بعد می‌توانید make را اجرا کنید تا کتابخانه‌‌های مورد نظر ساخته بشود. بعد اتمام کار، ما فقط نیاز به Shared lib ها و Header File مربوطه داریم. (درصورتی‌که نمی‌دانید Shared Lib چیست، می‌توانید در این‌قسمت با نحوهٔ‌کار/ساخت آن آشنا شوید). پس بهتر است یک دایرکتوری به اسم lib در ساختار دایرکتوری پروژهٔ خودمان درست کنیم و به این‌صورت عمل کنیم :

   zlib-1.2.11$> mkdir ../zlibTEST/lib
   zlib-1.2.11$> mv libz*so* ../zlibTEST/lib
   renamed 'libz.so' -> '../zlibTEST/lib/libz.so'
   renamed 'libz.so.1' -> '../zlibTEST/lib/libz.so.1'
   renamed 'libz.so.1.2.11' -> '../zlibTEST/lib/libz.so.1.2.11'
   zlib-1.2.11$> mv zlib.h ../zlibTEST/header
   renamed 'zlib.h' -> '../zlibTEST/header/zlib.h'

   در این قسمت، اوّل ما خارج‌از دایرکتوری zlib داخل یک دایرکتوری دیگر که پروژهٔ ما درآن قرار دارد یک دایرکتوری به اسم lib ساختیم که shared lib و header file مربوطه را درآن قرار دهیم. سپس تمام فایل‌هایی که به اسم 'libz*so*' هستند را به آن دایرکتوری انتقال دادیم؛ سه فایل قرار دارد که دو تا از آنها به libz.so.1.2.11 لینک شده‌اند. 

   نقل قول

   میدانیم که Shared LIbها فقط یک‌بار در سیستم‌عامل قرار می‌گیرند، و تمام برنامه‌ها به آن لینک می‌شوند. خب اگر قرار باشد که هر Shared Lib برنامه‌ای یک اسم در هر آپدیت بگیرد. مثلا :

   • lib.so.1.2.11
   • lib.so.1.2.12 ...

   مشکل‌ساز می‌شود، چرا که آن‌برنامه دیگر نمی‌تواند از آخرین نسخهٔ کتابخانه استفاده کند و برای استفاده باید دوباره کامپایل شود، از این رو هر کتابخانه به یک اسم نوشته‌میشود مثلاً libz.so و این فایل به فایل‌های اصلی لینک می‌شود. لکن دیگر شما فقط به libz.so برنامهٔ‌تان را لینک می‌کنید و توسعه‌دهندهٔ کتابخانه در هربار آپدیت فقط آن فایلی را کهlibz.so به آن اشاره می‌کند را تغییر می‌دهد و برنامه‌های دیگر همیشه با آخرین آپدیت همراه هستند.

   خب بریم سروقت تست خودمان.

   اوّل از همه نیاز به هدرفایل‌های مربوطه داریم :

   #include <stdio.h>
   #include <string.h>
   #include <assert.h>
   #include "zlib.h"
   

   کتابخانهٔ zlib از ثابت CHUNK برای مقداردهی Buffer خودش استفاده می‌کنه، و ما نیاز داریم که این ثابت را تعریف کنیم :

   #define CHUNK 251904

   هرچی مقدار بیشتر باشه سیستم کارآمد تر هست، داخل خود اسناد گفته که بهتره از 256k استفاده کنیم درصورتی‌که مقدار حافظهٔ موردنیاز رو داریم. حالا باید تابع Compressing خودمان را با استفاده از کتابخانهٔ zlib پیاده کنیم. ما اسم این تابع را compressing میزاریم، این تابع دو stream دریافت می‌کند که یکی ورودی و یکی خروجی می‌باشد. یک ورودی دیگر تابع سطح فشرده‌سازی هست که در ادامه بحث می‌کنیم :

   int
   compressing (FILE *source, FILE *dest, int level);

   خروجی‌‍ه تابع می‌تواند این موارد باشد :

   - Z_OK            = 0
   - Z_STREAM_END    = 1
   - Z_NEED_DICT     = 2
   - Z_ERRNO         = -1
   - Z_STREAM_ERROR  = -2
   - Z_DATA_ERROR    = -3
   - Z_MEM_ERROR     = -4
   - Z_BUF_ERROR     = -5
   - Z_VERSION_ERROR = -6

   از اسامی تقریباً مشخص هست که چه مفهومی دارند و نیازی به توضیح نیست. حال نیاز هست که یک سری متغیر‌های‌محلی که فقط مورد استفادهٔ خود تابع هست را داخل تابع تعریف کنیم :

       int return_;
       int flush;
       int have;
       z_stream stream;
       unsigned char input[CHUNK];
       unsigned char output[CHUNK];

   متغیر اوّل که از اسم‌‍ش مشخص هست، برای مشخص کردن مقداربازگشتی از تابع هست، و متغیر دوّم برای مشخص کردن وضعیّت flushing برای یکی از توابع zlib هست.

   نقل قول

   زمانی که شما مقداری را مثلاً می‌خواهید داخل یک stream بریزید، بلافاصله انجام نمی‌شود. این مقدار داخل Buffer نگه‌داری می‌شود تا زمانی که تابع fflush() صدا زده شود.

   متغیر سوّم مقدار اطلاعاتی هست که از یکی از توابع zlib به اسم deflate() بر می‌گردد. متغیر چهارم هم از نوع یک ساختار داخلیه zlib می‌باشد :

   typedef struct z_stream_s {
       z_const Bytef *next_in;     /* next input byte */
       uInt     avail_in;  /* number of bytes available at next_in */
       uLong    total_in;  /* total number of input bytes read so far */
   
       Bytef    *next_out; /* next output byte will go here */
       uInt     avail_out; /* remaining free space at next_out */
       uLong    total_out; /* total number of bytes output so far */
   
       z_const char *msg;  /* last error message, NULL if no error */
       struct internal_state FAR *state; /* not visible by applications */
   
       alloc_func zalloc;  /* used to allocate the internal state */
       free_func  zfree;   /* used to free the internal state */
       voidpf     opaque;  /* private data object passed to zalloc and zfree */
   
       int     data_type;  /* best guess about the data type: binary or text
                              for deflate, or the decoding state for inflate */
       uLong   adler;      /* Adler-32 or CRC-32 value of the uncompressed data */
       uLong   reserved;   /* reserved for future use */
   } z_stream;

   توضیحات‌‍َش داده شده داخل خودzlib.h که این ساختار به چه شکلی هست و هر مقدار برای چه کاری هست. و دو متغیر بعدی بافرهای ورودی و خروجی‌ما می‌باشد.

   کتابخانهٔ zlib از روش تخصیص‌حافظهٔ به خصوص خود استفاده می‌کند، از این رو باید ساختاری که ساخته‌ایم را با استفاده از تابع deflateInit() مقداردهی کنیم، قبل از مقداردهی باید یک‌سری مقادیر را طبق گفتهٔ مستندات برابر Z_NULL قرار بدهیم :

       stream.zalloc = Z_NULL;
       stream.zfree  = Z_NULL;
       stream.opaque = Z_NULL;
       return_ = deflateInit(&stream, *level);
       if (return_ != Z_OK)
           return return_;

   در اینجا مقدار level می‌تواند چیزی بین -1 تا 9 باشد، هرچه مقدار کم‌تر باشد سرعت فشرده‌سازی بالاتر است و مقدارفشرده‌سازی کم‌تر. مقدار صفر هیچ فشرده‌سازی‌ای انجام نمی‌شود و صرفاً یک فایل با فرمت zlib درست می‌شود. ماکروی Z_DEFAULT_COMPRESSION برابر با -1 هست که سرعت و فشره‌سازی خوبی را فراهم کند.  در تست قبلی خودم مقدار را برابر Z_DEFAULT_COMPRESSION گذاشتم و این‌بار می‌خواهم برابر ۹ بگذارم.

   خب حالا باید بریم سراغ فشرده‌سازی، در این قسمت ما یکdo-while می‌نویسیم که جریان‌ورودی را تا EOF (انتهای فایل) بخواند :

       do{
           stream.avail_in = fread(input, 1, CHUNK, source);
           if (ferror(source)){
               deflateEnd(&stream);
               return Z_ERRNO;
           }
           flush = feof(source) ? Z_FINISH : Z_NO_FLUSH;
           stream.next_in = input;

   * خب برای دوستانی که با توابع کار با Streamها در سی آشنا هستند، پیشنهاد می‌کنم که این قسمت رو یه‌کمی ازش گذر کنند.

   اوّل ما از تابع fread استفاده کردیم، این تابع به این‌صورت در فایل stdio.h تعریف شده است :

   size_t
   fread( void *restrict buffer, size_t size, size_t count, 
          FILE *restrict stream );

   و کاری که می‌کند این است که اوّل یک اشاره‌گر به جایی که باید داده‌‌های خوانده شده ذخیره بشوند می‌گیرید که اینجا ما آرایهٔ input را می‌دهیم، سپس اندازهٔ هر داده‌ای که قرار است خوانده بشود را دریافت می‌کند که یک بایت است هر کاراکتر، آرگومان بعدی مقداری است که باید از Stream خوانده شود که ما به اندازهٔ CHUNKتا می‌خواهیم :). آرگومان آخری نیز که مشخص‌هست. جریانی است که باید داده‌ها خوانده شود.

   این تابع مقدار داده‌هایی را که با موفقیت خوانده‌است را برمی‌گرداند. که ما آن را در stream.avail_in نگه‌داری می‌کنیم. سپس باید Stream را چک کنیم که خطایی رخ نداده باشد. درصورتی‌که این تابع مقداری غیراز صفر برگرداند مشخص است که خطایی رخ نداده. و درصورتی‌که خطایی رخ داده‌باشد با استفاده از delfateEnd() جریان را پایان می‌دهیم. 

   و در انتها باید بررسی کنیم که آیا جریان‌ما به EOF (پایان فایل) رسیده‌است یا خیر. که اینکار با استفاده از تابع feof() در هدرفایل stdio.h صورت می‌گیرد. درصورتی‌که پایان‌فایل رسیده باشد مقداری غیر از صفر این تابع بر می‌گرداند.

   در انتها طبق گفتهٔ مستندات باید اشاره‌گری به داده‌های خوانده شده در next_in قرار بگیرد. که ما اینکار را در خط آخر انجام داده‌ایم.

   خب در این‌قسمت که ما داده‌ها را از جریان ورودی خواندیم نیاز هست که با استفاده از تابع deflate() عمل فشرده‌سازی را انجام دهیم. این تابع داخل یک حلقهٔ do-while دیگر فراخوانی می‌شود. و تا انتهای داده‌های خوانده شده ادامه می‌دهیم :

       do{
           stream.avail_out = CHUNK;
           stream.next_out  = output;

   مقدار فضای output‌ما که برای deflate() تهیه شده است توسط avail_out به بایت مشخص می‌‌شود و next_out اشاره‌گری به آن جریان خروجی می‌باشد که در اینجا آرایهٔ output می‌باشد. 

   خب حالا ما باید تابع فشرده‌سازی deflate() را فراخوانی کنیم. این تابع به اندازهٔ avail_in بایت از next_in پردازش می‌کند و به اندازهٔ avail_out بایت در next_out می‌نویسد. که اینجا مقادیر avail_out/in ما برابر با CHUNK می‌باشد و next_out/in ما به  آرایه‌های input و output اشاره‌ می‌کند. این حلقهٔ داخلی‌که درست کردیم تضمین می‌کند که تمام داده‌های خوانده‌شده پردازش و نوشته می‌شوند.

   ورودی‌های تابع deflate() یک اشاره‌گر به ساختار z_stream می‌باشد (همان متغیر stream خودمان) و یک ورودی دیگر که مشخص می‌کند وضعیت و چگونگی flush کردن داده‌ها در output. تابع deflate() تا زمانی‌که مقدار ورودی flush state برابر Z_NO_FLUSH باشد ادامه می‌دهد و وقتی‌که مقدار flush state برابر Z_FINISH تابع deflate() کار را تمام می‌‌کند. این قسمت برای افرادی هست که می‌خواهند کارهای خاصی با این تابع انجام دهند که بدین منظور بهتر است مستندات فنی کتابخانه را مطالعه کنند.

           return_ = deflate(&stream, flush);
           assert(return_ != Z_STREAM_ERROR);

   در اینجا ما با استفاده از ماکروی assert که در هدرفایل assert.h تعریف شده است یک شرط می‌گذاریم که درصورتی‌که آن شرط حاصل‌‍ش برابر صفر باشد مقادیری را در stderr چاپ و با استفاده از abort() برنامه را خاتمه می‌دهد.

   خب حالا باید مشخص کنیم که تابع ‌deflate() در آخرین فراخوانی چه مقدار خروجی تولید کرده‌است و چه مقدار باقی‌مانده است. و مقادیر تولید شده را داخل جریان خروجی می‌نویسیم :

           have = CHUNK - stream.avail_out;
           if (fwrite(output, 1, have, dest) != have || ferror(dest)) {
               deflateEnd (&stream);
               return Z_ERRNO;
           }

   در اینجا ما با استفاده از تابع fwrite (که ورودی‌های آن مشابه fread می‌باشند) مقدار تولید شده را داخل جریان خروجی می‌نویسیم. این تابع باید تعداد مقادیری که با موفقیت نوشته شده‌اند را به بایت بر گرداند. پس بررسی می‌کنیم که اگر برابر با have نبود یا اینکه برای جریان dest خطایی رخ داده است. برنامه را خاتمه دهد. تابع deflate() تا جایی که بتواند به کارخود ادامه می‌دهد و زمانی که دیگر داده‌ای برای پردازش نداشته‌باشد مقدار avail_out برابر صفر قرار می‌گیرد و مقدار Z_BUF_ERROR را بر می‌گرداند. و ما می‌توانیم از حلقهٔ داخلی خارج شویم :

        } while (stream.avail_out == 0);
        assert(stream.avail_in == 0);

   خب ما با بررسی متغیر flsuh می‌توانیم وضعیت پایان فایل را متوجه بشویم، درصورتی‌که مقدار این متغیر برابر Z_FINISH باشد کار ما تمام شده‌است و می‌توانیم از حلقه خارج شویم :

      } while (flush != Z_FINISH);
      assert(return_ == Z_STREAM_END);

   و در انتها کافی است که حافظه‌ای که دریافت شده آزاد شود، و مقدار Z_OK از تابع برگرداننده شود :

       deflateEnd(&stream);
       return Z_OK;
   }

    

   خب تابع compress ما به اتمام رسید، حال باید بریم سروقت تابع decompress،‌ این تابع شباهت بسیار زیادی به تابع قبلی دارد :

   int
   decompress (FILE *source, FILE *dest);

   و حالا متغیر‌های‌محلی را دوباره تعریف می‌کنم، اینجا دیگر نیازی به متغیر flush نیست چرا که خود توابع zlib پایان کار را مشخص می‌کنند :

   {
       int return_;
       unsigned have;
       z_stream stream;
       unsigned char input[CHUNK];
       unsigned char output[CHUNK];

   و حال نیاز هست که زمینهٔ تخصیص حافظه را فراهم کنیم :

       stream.zalloc = Z_NULL;
       stream.zfree  = Z_NULL;
       stream.opaque = Z_NULL;
       stream.avail_in = 0;
       stream.next_in  = Z_NULL;
       return_ = inflateInit(&stream);
       if (return_ != Z_OK)
           return return_;

   اینجا مقدار avail_in برابر صفر و مقدار next_in برابر Z_NULL قرار می‌گیرد تا مشخص شود که هیچ ورودی فراهم نشده است.

   حالا باید حلقهٔ معروف خودمان را درست کنیم و با استفاده از تابع inflate() اقدام به Decompressing کنیم :

       do {
           stream.avail_in = fread(input, 1, CHUNK, source);
           if (ferror(source)){
               inflateEnd(&stream);
               return Z_ERRNO;
           }
           if (stream.avail_in == 0)
               break;
           stream.next_in = input;

   خب با توجه به توضیحات تابع قبلی این دستورات نیز عملکردشان مشخص است. حال باید حلقهٔ‌داخلی را بنویسیم :

           do {
               stream.avail_out = CHUNK;
               stream.next_out  = output;

   حال باید تابع inflate() را برای عمل Decompressing فراخوانی کنیم، دیگر اینجا نیازی  به مشخص کردن flush state نداریم چرا که خود zlib به طور خودکار مدیریت می‌کند. تنها چیزی که مهم است، خروجی تابع inflate() می‌باشد که درصورتی‌که برابر Z_DATA_ERROR باشد به معنی این‌است که در داده‌های فشرده‌شده مشکلی وجود دارد. و خروجی دیگر Z_MEM_ERROR می‌باشد که مشخص‌کنندهٔ مشکلی در زمان حافظه‌گیری برای inflate() می‌باشد :

           return_ = inflate(&stream, Z_NO_FLUSH);
           assert(return_ != Z_STREAM_ERROR);
           switch (return_){
                case Z_NEED_DICT:
                    return_ = Z_DATA_ERROR;
                case Z_DATA_ERROR:
                case Z_MEM_ERROR:
                    inflateEnd(&stream);
                    return return_;
           }

   در اینجا خروجی تابع را بررسی کرده و درصورتی‌که خطایی باشد جریان برنامه را خاتمه می‌دهیم.

    

   و انتهای حلقه :

           have = CHUNK - stream.avail_out;
           if (fwrite(output, 1, have, dest) != have || ferror(dest)) {
               inflateEnd(&stream);
               return Z_ERRNO;
           }
       } while (stream.avail_out == 0);

   و زمانی‌که خروجی‌‍ه inflate() برابر Z_STREAM_END باشد، یعنی اینکه دیگر کار تمام شده و داده‌ای برای پردازش نمی‌باشد :

       } while (return_ != Z_STREAM_END);

   تا این قسمت دیگر کار استخراج به پایان رسیده‌ است . و کار تابع decompress را تمام می‌کنیم :

       inflateEnd(&stream);
       return (return_ == Z_STREAM_END) ? Z_OK : Z_DATA_ERROR;
   }

    

   خب تمام شد !. ما دوتابع compress و decompress که مستقیم از zlib استفاده می‌کنند را به پایان رساندیم. حال بیاید از آنها استفاده کنیم.

   در وهلهٔ اوّل نیاز است که تابعی داشته‌باشیم تا خروجی این توابع را برای ما مدیریت کنند :

   void
   zlibError(int return_) {
     fprintf(stderr, "ZLIB ERROR: ");
     switch (return_) {
     case Z_ERRNO:
       if (ferror(stdin))
         fprintf(stderr, "ERROR READING stdin.\n");
       if (ferror(stdout))
         fprintf(stderr, "ERROR WRITING stdout.\n");
       break;
     case Z_STREAM_ERROR:
       fprintf(stderr, "INVALID COMPRESSION LEVEL.\n");
       break;
     case Z_DATA_ERROR:
       fprintf(stderr, "INVALID OR INCOMPLETE deflate() DATA.\n");
       break;
     case Z_MEM_ERROR:
       fprintf(stderr, "OUT OF MEMORY.\n");
       break;
     case Z_VERSION_ERROR:
       fprintf(stderr, "zlib VERSION MISMATCH.\n");
     }
   }

   و حال تابع main برنامهٔ ما :

   int
   main(int argc, char **argv) {
     int return_;
   
     if (argc == 1) {
       return_ = compress(stdin, stdout, 9);
       if (return_ != Z_OK)
         zlibError(return_);
       return return_;
     } else if (argc == 2 && strcmp(argv[1], "-d") == 0) {
       return_ = decompress(stdin, stdout);
       if (return_ != Z_OK)
         zlibError(return_);
       return return_;
     } else {
       fprintf(stderr, "zlib Usage: PROGRAMM [-d] < SOURCE > DEST\n");
       return EXIT_FAILURE;
     }
   
     return EXIT_FAILURE;
   }

   و برای کامپایل باید موقعیت کتابخانهٔ zlib را مشخص کنیم :

   $> gcc main.c -L. -lz -O3 -o zlib

   خب حالا بیاید با هم این برنامه را اجرا کنیم :). قبل از اجرا نیاز است که ما یک فایل حجیم داشته‌باشیم، برای اینکار کافیه که به این‌صورت یکی درست کنیم :

   $> yes "iostram.ir" > huge.file

   بهتر از بعد از چند ثانیه با استفاده از Ctrl + C برنامه را خاتمه دهید، برای من بعد از ۱۱ ثانیه برنامهٔ yes فایلی به اندازهٔ ۶۲۹ مگابایت، محتوی iostream.ir درست کرد. حالا بریم برای فشرده‌سازی  :

   $> time ./zlib < huge.file > huge.file.comp
   
   real	0m13.560s
   user	0m5.785s
   sys	0m0.375s

   من این برنامه با استفاده از برنامهٔ time اجرا کردم تا زمان مصرفی را مشاهده کنم، که بعد از ۱۳ ثانیه به اتمام رسید. حال بیاید بیبنیم حجم خروجی چقدر است !

   $> ls -ltrh
   total 631M
   -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem  94K Jan 15  2017 zlib.h
   -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem 119K May 10 10:59 libz.so.1.2.11
   lrwxrwxrwx 1 ghasem ghasem   14 May 10 10:59 libz.so.1 -> libz.so.1.2.11
   lrwxrwxrwx 1 ghasem ghasem   14 May 10 10:59 libz.so -> libz.so.1.2.11
   -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 3.5K May 10 14:39 main.c
   -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem  18K May 10 14:40 output
   -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem  18K May 10 14:46 zlib
   -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 629M May 10 14:46 huge.file
   -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 1.3M May 10 14:47 huge.file.comp

   واقعاً عالی بود. حجم فایل خروجی برابر با 1.3 مگابایت است. یعنی یک مگابایت و ۳۰۰ کیوبایت. حال بیاید از حالت فشرده خارج کنیم فایل را :

   $> time ./zlib -d < huge.file.comp > huge.file.dcomp
   
   real	0m12.556s
   user	0m0.818s
   sys	0m0.472s

   بعد از تنها ۱۳ ثانیه یک فایل ۶۲۹ مگابایتی برایمان درست کرد. که عیناً برابر فایل اوّلی می‌باشد. باور نمی‌کنید ؟ خب بیاید sha1sum آنها برررسی کنیم :

   $> sha1sum huge.file
   3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615  huge.file
   $> sha1sum huge.file > huge.file.sha1
   $> sha1sum huge.file.dcomp > huge.file.dcomp.sha1
   $> cat huge*.sha1
   3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615  huge.file.dcomp
   3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615  huge.file

   سورس کامل برنامه را از این‌قسمت می‌توانید بارگیری کنید.

    

   - موفق‌وپیروز باشید 

   • ادامه مطلب...
   • 4 دیدگاه
2. 

   فناوری

   یک وبلاگ گروهی توسط فناوری

   • 9
     نوشته‌
   • 0
     دیدگاه
   • 1498
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • مایکروسافت سایه‌زنی با نرخ متغیر را به DirectX 12 …
   • چند سايت ارزشمند جهانی
   • توکِن JWT چیست و چه کاربردی دارد؟
   • آشنایی با CDN
   • نحوه‌ی فشرده سازی داده‌ها به میزان ۹۰٪ درصد

   

   آخرین نوشته
   

   مایکروسافت سایه‌زنی با نرخ متغیر را به DirectX 12 می‌آورد

   توسط کامبیز اسدزاده، 9 فروردین 1398

   مایکروسافت قصد دارد با اعمال فناوری گرافیکی سایه‌زنی با نرخ متغیر در DirectX 12 ضمن افزایش نرخ فریم همگام با افزایش کیفیت بصری، از الزامات سخت‌افزاری اجرای بازی‌ها بکاهد.

   

   مایکروسافت فناوری سایه‌زنی با نرخ متغیر (Variable Rate Shading) را به DirectX 12 وارد کرده است. بدین ترتیب توسعه‌دهندگان با اتکا بر این نوع سایه‌زنی قادر خواهند بود سطح عملکرد در محیط‌های گرافیکی نظیر بازی‌ها را بهبود ببخشند، کیفیت بصری بازی را افزایش داده و منابع مورد نیاز سیستم برای اجرای بازی را کاهش دهند.

   مایکروسافت از توسعه‌دهنده‌ی بازی‌های ویدئویی Firaxis خواسته است که این نوع سایه‌زنی را در یکی از بازی‌های خود پیاده‌سازی کند تا نشان دهد که کاربرد روش VRS تا چه اندازه ساده و تأثیر آن برعملکرد عناوین مختلف تا چه اندازه چشمگیر خواهد بود. در قسمت سمت چپ تصویر زیر، تأثیر VRS در عمل دیده می‌شود. گرچه دو سمت تصویر یکسان به نظر می‌رسد، بنا به گزارش Firaxis در نقشه‌ی زیر و در چنین سطحی از بزرگنمایی، با اعمال VRS شاهد ۱۴ درصد افزایش در خروجی فریم خواهیم بود.

   البته باید به سطح عملکرد گزارش شده توسط Firaxis با جانب احتیاط نگریست. ما از شرایط انجام آزمایش بی‌خبریم، قابلیت VRS را هنوز نیازموده‌ایم و حتی ممکن است تصاویر و آمار منتشرشده راهی برای تبلیغ فناوری گرافیکی جدید مایکروسافت باشد. بنابراین قضاوت در مورد میزان تأثیر سایه‌زنی با توان متغیر را باید به زمانی پس از آزمایش عمومی این قابلیت موکول کرد.

   در هر صورت، فناوری «سایه‌زنی با نرخ متغیر» مایکروسافت در دسترس توسعه‌دهندگان قرار دارد و بسیاری از شرکت‌های صاحب‌نام قصد استفاده از آن را در محصولات بعدی خود دارند. توسعه‌دهندگانی مانند 343 Industries، شرکت Playground Games و Massive Entertainment در کنار ناشرانی مثل Ubisoft و Activision و سازندگان موتورهای بازی نظیر Unity و Epic Games در فهرست شرکت‌هایی قرار دارند که بناست از این قابلیت در عناوین آینده‌ی خود استفاده کنند.

   طرز کار فناوری VRS

   همان‌طور که از نام «سایه‌زنی با نرخ متغیر» پیدا است، در این روش به‌جای تمرکز بر رندر شیدرها با رزولوشن و جزییات یکسان (که مفهومی متمایز از رزولوشن کلی است)، توان سایه‌زنی (قدرت پردازشی یا به عبارتی نرخ کلاک هسته‌های سایه‌زن) متغیری را در ترسیم بافت‌های گرافیکی بخش‌های مختلف هر فریم می‌توان به‌کار گرفت. این فناوری با تغییر تعداد پیکسل‌هایی کار می‌کند که در یک عملیات سایه‌زنی پیکسل واحد پردازش‌پذیر هستند.

   براساس اعلام مایکروسافت، توسعه‌دهندگان می‌توانند به‌صورت گزینشی توان سایه‌زنی را در مناطقی از فریم که تأثیر چندانی بر کیفیت بصری نداشته باشد، کاهش دهند و حداکثر قدرت واحدهای سایه‌زن را معطوف به مناطقی کنند که جزئیات تصویری بالاتری در آن‌ها موردنیاز است. بنابراین توسعه‌دهندگان خواهند توانست در مناطقی که در آن شیدرها اهمیت بیشتری دارند، توان سایه‌زنی را افزایش دهند تا کیفیت تصویر بهتری در خروجی بازی‌های خود دریافت کنند.

   در پایان سطح عملکرد بالاتر و کیفیت تصویری بهتری را می‌توان به دست آورد؛ درحالیکه منابع سخت‌افزاری مورد نیاز کمتری برای اجرای بهتر بازی‌ها نسبت به قبل لازم خواهد شد.API سایه‌زنی با نرخ متغیر به توسعه‌دهندگان اجازه خواهد داد توان سایه‌زنی را به سه روش تنظیم کنند: روش‌های per-draw، روش within-draw با استفاده از یک تصویر screenspace و روش within-draw به حالت per-primitive. همچنین دو رده‌ی پشتیبانی از VRS وجود دارد. در رده‌ی نخست از VRS در حالت per-draw و در رده‌ی دوم از VRS هم در حالت per-draw و هم در حالت within-draw پشتیبانی می‌شود. همچنین حالت ترکیبی سایه‌زنی با توان متغیر (VRS Combiners) پیش‌بینی شده است که امکان استفاده‌ی همزمان از VRS به روش per-draw و per-permitive را ممکن می‌سازد.

   براساس ادعای مایکروسافت، قابلیت سایه‌زنی با نرخ متغیر با سخت‌افزارهای موجود شرکت انویدیا برخوردار از معماری تورینگ و نیز سخت‌افزارهایی که در آینده توسط اینتل ارائه خواهد شد، پشتیبانی می‌شود. اینتل هم‌اکنون در حال آزمایش سایه‌زنی با نرخ متغیر روی تراشه‌های اولیه‌ی گرافیکی نسل ۱۱ خود است که برنامه‌ریزی برای عرضه‌ی آن‌ها در سال جاری وجود دارد. احتمالا پردازنده‌های گرافیکی مجزای اینتل (نسخه‌های دسکتاپ آینده) نیز از این فناوری گرافیکی پشتیبانی کند.

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه
3. 

   سخت افزار

   یک وبلاگ گروهی توسط سخت افزار

   • 5
     نوشته‌
   • 1
     دیدگاه
   • 1077
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • آخرین اطلاعات از گرافیک مجتمع جنجالی اینتل منتشر ش…
   • پردازنده‌ها چگونه طی ۴۰ سال گذشته تغییر کرده‌اند؟
   • چیپست های Intel X599 و Z399 کار را برای پردازنده ه…
   • برخی جزئیات چیپست Z390 از سوی اینتل اعلام شد
   • اینتل تراشه جدیدی با هسته‌های زئون و FPGA یکپارچه …

   

   آخرین نوشته
   

   آخرین اطلاعات از گرافیک مجتمع جنجالی اینتل منتشر شد

   توسط کامبیز اسدزاده، 4 فروردین 1398

   پس از انتشار مقاله اختصاصی Intel در زمینه گرافیک مجتمع نسل جدید آن با نام Gen 11 و پس از آن جنجالی که با اولین بنچمارک در رزولوشن 1080p ادامه یافت، در تعطیلات نوروزی حسابی سر و صدایی به پا کرده است؛ این تراشه گرافیکی مجتمع در چند پلتفرم پردازشی CPU محور اینتل نصب خواهد شد و بد نیست بدانید که اولین نسل با نام Ice Lake شناخته خواهند شد.

   

   اینتل به تازگی یک درایور جدید برای تراشه های گرافیکی خود در ویندوز 10 را منتشر کرده است که به همراه داشبورد و برنامه نرم افزاری جدیدی است که به تازگی اخبار آن را برای شما عزیزان پوشش داده بودیم؛ اما نکته ای که در این درایور به چشم می خورد، لو رفتن عمدی یا سهوی اسامی برخی از CPU و تراشه های گرافیکی داخلی است که اینتل به زودی معرفی خواهد کرد.

   در این لیست 13 نوع تراشه با معماری جدید گرافیکی Gen11 به چشم می خورند که از نسل Ice Lake خواهند بود. گرافیک مجتمع Iris Plus Graphics 950 قوی ترین پردازشگر این نسل است که دارای 64 واحد EU خواهد بود. این تراشه گرافیکی در پردازنده های Core i7 و Core i9 نیز نصب خواهد شد. گرافیک دوم با نام Iris Plus Graphics 940 شناخته می شود که در پردازنده های Core i5 نیز مورد استفاده قرار می گیرند. Iris Plus Graphics 940 ها با همین تعداد واحد EU دارای فرکانس پایین تری هستند.

   سپس Iris Plus 930 و Iris Plus 920 را شاهد هستیم که تعداد واحد های EU آنها نیز 48 و 32 عدد است. iGPUهای Gen11 همچنان در مدل های کلیدی GT1 و GT2 معرفی می شوند. برای اطلاعات بیشتر به زمان بیشتری نیاز داریم. شایان ذکر است که لیتوگرافی تولید در این نسل به 10 نانومتری کاهش یافته است.

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه
4. 

   نرم‌افزار و اپلیکیشن

   یک وبلاگ گروهی توسط نرم‌افزار و اپلیکیشن

   • 3
     نوشته‌
   • 4
     دیدگاه
   • 1172
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • محدودیت‌های اپل گریبان شرکت‌های ایرانی را گرفت!
   • مرورگر گوگل کروم بازطراحی شد
   • زبان فارسی به گوگل مپ اضافه شد

   

   آخرین نوشته
   

   محدودیت‌های اپل گریبان شرکت‌های ایرانی را گرفت!

   توسط کامبیز اسدزاده، 9 اسفند 1397

   نرم‌افزار و اپلیکیشن‌های ایرانی روی آیفون (سیستم‌عامل iOS) از کار افتادند!

   مدت‌ها است که زمزمه‌هایی در مورد محدودسازی استفاده از «گواهی توسعه‌دهنده سازمانی» (Enterprise Developer Certificates) از سوی اپل به گوش می‌رسد. حالا ظاهراً این محدودیت گریبان کاربران ایرانی این سرویس را گرفته است.

   از دیشب گزارشات های متعددی مبنی از از کار افتادن نرم‌افزار و اپلیکیشن‌های ایرانی آیفون و آی‌پد یا به صورت کلی سیستم عامل iOS اپل به گوش می‌رسد. متاسفانه باید گفت که به صورت رسمی این یک مشکل همگانی بوده و از سوی اپل ایجاد شده است. نرم‌افزار و اپلیکیشن‌های ایرانی بر روی آیفون (سیستم عامل iOS) از کار افتاده‌اند و در ادامه با هم درباره آن صحبت خواهیم کرد، با جامعه‌ی برنامه‌نویسان مدرن ایران همراه باشید.

   

   همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید، کاربران برای استفاده از نرم‌افزارهایی که توسعه‌دهندگان آن‌ها ایرانی می‌باشند با مشکل روبرو شده‌اند. در حقیقت از دیشب نرم‌افزارهای مشهور ایرانی مانند بانک ملت، اسنپ، همراه‌من، مای ایرانسل و … روی آیفون قطع شده‌اند و کاربران نمی‌توانند از آن ها استفاده کنند. خطای فوق هنگان اجری برنامه‌ها رخ می‌دهد.

   گواهی‌های توسعه‌دهندگان سازمانی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد اپلیکیشن‌های خود را خارج از فضای اپ‌استور و به شکل مستقیم در اختیار مخاطب قرار دهند. اما چندی قبل مشخص شد که تعدادی از اپلیکیشن‌های مستهجن، قمار و نیز اپ‌های کرک شده از این روش به طور گسترده در اختیار کاربران قرار گرفته‌اند. اپل هم اعلام کرد که توسعه‌دهندگانی که از این گواهی‌ها سوء استفاده می‌کنند خلاف تعهدنامه این شرکت عمل کرده‌اند و مجوزشان باطل خواهد شد.

   بسیاری از شرکت‌های ایرانی نیز به دلیل تحریم‌های اعمال شده علیه کشور از همین روش استفاده می‌کنند تا محدودیت‌های اعمال شده را دور بزنند. اما همین روش مشکلاتی را برای اپلیکیشن‌های معروف ایرانی ایجاد کرده است.

   به نظر می‌رسد در روزهای آتی شاهد پیش آمدن مشکلات بیشتری از این دست برای اپلیکیشن‌هایی باشیم که از گواهی سازمانی اپل برای انتشار اپ‌ها استفاده می‌کنند. بررسی‌های جامعه‌ی برنامه‌نویسی ایران خبر از غیر قابل استفاده شدن اپ‌های دیگری از جمله همراه‌بانک‌ها، دیجی‌کالا، آسان پرداخت و ریحون دارد در حالی که برخی دیگر مانند دیوار همچنان قابل استفاده هستند.

   نکته: بر اساس توصیه‌ی شرکت‌های سازنده‌ی اپلیکیشن‌های ایرانی، فعلاً جهت استفاده از خدمات آن‌ها بهتر است در صورت وجود نسخه‌ی تحت وب از آن پلتفرم استفاده شود.

   • ادامه مطلب...
   • 4 دیدگاه
5. 

   طراحی و توسعه

   یک وبلاگ گروهی توسط طراحی و توسعه

   • 9
     نوشته‌
   • 4
     دیدگاه
   • 1467
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • اصول طراحی: رنگ
   • فرایند UX: این فرایند چیست و چرا مهم است؟
   • تکنولوژی REST
   • همه چیز درباره‌ی API
   • اصول طراحی: تعادل

   

   آخرین نوشته
   

   اصول طراحی: رنگ

   توسط الهه انصاری، 20 بهمن 1397

   از سری مقالات اصول طراحی رابط کاربری با موضوع مهم و کلیدی رنگ در خدمت شما هستیم. در این مقاله، نگاهی به نحوه‌ی استفاده از طرح‌های رنگی در ایجاد بازخورد مطلوب برای طراحی شما خواهیم داشت. رنگ بخش جدایی ناپذیر از زندگی ما است. طبیعت از رنگ برای هشدار دادن به شکارچیان بالقوه، جذب گرده افشان‌ها، جذب همسران و نشان دادن میوه‌ی آماده برای خوردن استفاده می‌کند. هر کسی که ماشینی را در یک شهر رانندگی می‌کند، قوانین ترافیکی را که توسط قرمز، سبز و نارنجی تعریف شده است دنبال می‌کند. همین رنگ ها کافی هستند و نیازی به نوشته‌ی متنی نیست. در تبلیغات و طراحی، رنگ برای جلب توجه و تحریک علاقه استفاده می‌شود که گرفتن همین نتیجه از طریق روش‌های دیگر سخت‌تر است. طی تاریخ نیز از رنگ برای نشان دادن موقعیت اجتماعی و اقتصادی استفاده شده است. به عنوان مثال، اشراف و افراد سلطنتی بیشتر از رنگ بنفش بهره می‌بردند. رنگ در بسیاری از کشورها یک منبع مهم نمادگرایی است.

   

   همان طور که در شکل بالا می‌بینیم یک حالت غیر طبیعی از تصویر حس می‌شود که بخاطر استفاده‌ی رنگ غیر معمول در علامت ایست است. پس چگونه از رنگ‌ها در طراحی خود بهترین استفاده را ببریم؟ هیچ قاعده‌ی سفت و سختی وجود ندارد اما چرخ رنگ نقطه‌ی مناسبی برای شروع یادگیری نحو‌ه‌ی استفاده‌ی صحیح از رنگ‌ها است.

   طیف رنگ‌های گرم و سرد

   سه رنگ اصلی اولیه قرمز، آبی و زرد هستند. هنگامی که شما این‌ها را ترکیب می‌کنید، سه رنگ ثانویه حاصل می‌شوند: نارنجی، بنفش و سبز. اگر هر رنگ ثانویه را با رنگ اصلی همسایه‌ی خود ترکیب کنید، سومین دسته از رنگ‌ها را ایجاد می‌کنید: (زرد، نارنجی)، (زرد، سبز)، (آبی، سبز)، (بنفش، آبی)، (قرمز، بنفش)، (قرمز، نارنجی). چرخ رنگ بدین روش بدست می‌آید.

   

   تصویر بالا نشان می‌دهد که رنگ‌ها به ترتیب طیف مرتب شده‌اند: قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی و بنفش (در خلاف جهت عقربه‌های ساعت). قرمز گرمترین و آبی سردترین رنگ در این چرخ است. رنگ‌ های گرم در قسمت طیف‌های قرمز، نارنجی و زرد ظاهر می‌شوند و رنگ‌های سرد در طرف مقابل چرخ رنگ ظاهر می‌شوند.

   طرح‌های رنگی تک رنگ (monochromatic)

   طرح رنگی تک رنگ از تغییرات در نور و اشباع یک رنگ استفاده می‌کند. این طرح رنگ علاوه‌ بر تمیز و ظریف بودن یک اثر آرامش بخشی ایجاد می‌کند. رنگ اولیه می‌تواند با رنگ‌های خنثی مانند سیاه، سفید یا خاکستری یکپارچه شود. ناکامی در طرح‌های تک رنگ این است که گاهی اوقات می‌تواند تضاد داشته باشد و به نظر می‌رسد جنب و جوش کمتری از سایر طرح‌های رنگ داشته باشد.

   

   

   طرح تک رنگ با پایه‌ی آبی

   

   طرح تک رنگ با پایه‌ی قرمز

   طرح‌های رنگی مشابه (Analogous Color Schemes)

   طرح رنگی مشابه با رنگ‌هایی که در چرخ رنگی مجاور هستند، استفاده می‌شود. یک رنگ به عنوان رنگ غالب تنظیم شده است و رنگ دیگر وظیفه‌ی غنی سازی را دارد. ضعف این مورد مانند طرح قبل این است که گاهی اوقات ممکن است حالت عدم تضاد به وجود بیاید.

   

   

   طرح رنگی مشابه با پایه‌ی آبی

   طرح رنگی مکمل (Complimentary Color Scheme)

   طرح رنگ مکمل یا متقارن از دو رنگ ساخته شده است که در چرخ رنگ مقابل یکدیگر قرار دارند. این طرح جهت ایجاد تضاد قوی و برای جلب توجه بسیار موفق است.

   

   

   طرح رنگی مکمل با پایه‌ی سبز روشن

   طرح مکمل تقسیم شده (Split Complementary Scheme)

   طرح مکمل تقسیم نوعی از طرح مکمل استاندارد است. این طرح از اجتماع یک رنگ بر روی چرخ و دو رنگ مجاور آن تشکیل می‌شود. مزیت این طرح بیش از یک طرح مجرب این است که میتواند کمی پیچیدهتر باشد در حالی که هنوز هم یک تضاد تصویری قوی وجود دارد. در تصاویر زیر نمونه‌ای از این مورد می‌بینیم.

   

   

   طرح‌های رنگ سه‌گانه

   این طرح از سه رنگ به طور یکنواخت در اطراف چرخ رنگ استفاده می‌کند. این روش برای ایجاد تعادل، غنی سازی و تضاد بسیار مناسب است؛ اگرچه تضاد در این طرح به اندازه‌ی طرح مکمل مشهود نیست.

   

   

   طرح سه‌گانه‌ با پایه‌ی آبی

   نکاتی برای استفاده از این طرح‌های رنگی

   •  یک رنگ را انتخاب کنید که بیشتر از رنگ‌های دیگر استفاده می‌شود. اگر سعی می‌کنید از مقادیر برابر هر رنگ استفاده کنید، یک محصول وحشتناک دریافت خواهید کرد. ابتدا در مورد رنگ اصلی یا پایه‌ی خود تصمیم بگیرید و سپس از رنگ‌های دیگر برای جذب علاقه استفاده کنید. سایت The Pond با استفاده از یک خاکستری با پایه‌ی آبی تیره با متن خردلی طراحی شده است که بسیار دلنشین است.

   

   • اگر رنگ‌ها خیلی قاطی هم شده باشند، میزان استفاده‌ی خود را از رنگ‌ها کاهش دهید.
   • برای ایجاد طرح‌های رنگی چندین ابزار آنلاین وجود دارد، Kuler یکی از ابزار‌های پر طرفدار است. این ابزار امکان بازی با چرخ رنگی را به شما می‌دهد و می‌توانید طرح‌های رنگی مورد نظر خود را با یک کلیک انتخاب کنید.
   • انواع تناژهای مختلف رنگ سیاه و خاکستری می‌توانند در تمام طرح‌های رنگی مذکور استفاده شوند. این رنگ‌ها در واقع به عنوان رنگ‌های خنثی استفاده می‌شوند که با هر رنگ دیگری سازگاری دارند.

   تمام رنگ‌ها تحت تاثیر رنگ‌های قرار گرفته در اطراف آن‌ها هستند. نماد زیر همان سایه‌‌ی قرمز در سمت چپ و راست است، اما رنگ پس زمینه تغییر چشمگیری می‌دهد. طرح رنگی در سمت چپ چشم را اذیت می‌کند، در حالی که در تصویر سمت راست، رنگ‌ها به خوبی با یکدیگر همخوانی دارند و احساس بیننده را برانگیخته می‌کنند. 

   

   الهام از طبیعت

   اگر شما به دنبال الهام و راهنمایی برای انتخاب رنگ هستید، کامپیوتر را خاموش کنید و به خارج از منزل بروید. طبیعت بهترین ترکیب رنگ را برای شما فراهم می‌کند. به حیوانات، گیاهان، پرندگان نگاه کنید و از طرح‌ها و رنگ‌های شگفت انگیز الهام و ایده بگیرید. از آن‌ها عکس گرفته و آن‌ها را در یک فایل ذخیره کنید. مواردی که هنگام استفاده از رنگ در طرحهای خود مد نظر می‌گیریم به قرار زیر است:

   1.  آیا رنگ‌ها در طراحی شما به خوبی با هم هماهنگ هستند و یا زیبایی چندانی در کنار هم ندارند؟ آیا خواندن متن در پس زمینه دشوار است؟
   2. آیا طراحی شما برای آنچه که میخواهید انتقال دهید بیش از حد سرد و یا بیش از حد گرم است؟ شما می‌توانید طرح‌های بیش از حد گرم را با نکات کوچک رنگ‌های سرد (و بالعکس) را خنک کنید.
   3. آیا طراحی شما فقط شامل رنگ‌های سیاه و سفید است؟ اگر اینطور است افزودن کمی رنگ واقعا می‌تواند طرح شما را به پتانسیل کامل خودش برساند.
   4. اگر شما برای وب یا برنامه‌های خود طراحی انجام می‌دهید، آیا در مورد اثر رنگ‌ها بر روی میزان قابلیت استفاده محصول تحقیق کرده‌اید؟

   تئوری رنگ‌ها شامل حوزه‌ی بسیار بزرگی است که در این مقاله سعی کردیم به طور مختصر و مفید اطلاعاتی را در این مورد خدمت شما عرض کنیم. جهت تمرین و آشنایی کامل با انواع طرح‌های رنگی مشاهده‌ی این چرخ توصیه می‌شود.

   با تشکر از همراهی شما دوستان.

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه
6. 

   استارتاپی

   یک وبلاگ گروهی توسط استارتاپی

   • 26
     نوشته‌
   • 6
     دیدگاه
   • 1660
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • استارت‌آپ چیست و چگونه راه‌اندازی می‌شود؟
   • اینفوگرافی: مراحل مختلف یک استارتاپ چیست و چه زمان…
   • معرفی استارت‌اپ شکست خورده ترانوس
   • شاخص عملکرد کلیدی (KPI)
   • ساختار شکست کار (WBS)

   

   آخرین نوشته
   

   استارت‌آپ چیست و چگونه راه‌اندازی می‌شود؟

   توسط کامبیز اسدزاده، 25 دی 1397

   

   استارتاپ چیست و چگونه راه اندازی می‌شود

   استارتاپ یا استارت‌آپ یک سرمایه‌گذاری به شکل کارآفرینی است که طی آن یک شرکت نوپا ایده‌ی جدیدی برای کسب‌و‌کار ارائه می‌دهد. طبق تعریف استیو بلنک، پروفسور دانشگاه استنفورد، استارتاپ یک سازمان است که برای پیدا کردن یک مدل کسب‌و‌کار تکرارپذیر و مقیاس‌پذیرراه‌اندازی می‌شود. البته اختلاف ‌بر سر تعریف استارتاپ زیاد است؛ اما نکته‌ی مشترک در همه‌ی آن‌ها این است که بر اساس یک ایده‌ی خلاقانه و جدید فعالیت آن‌ها آغاز می‌شود. این ایده‌ها بازار نیازمندی‌ها را هدف قرار می‌دهند و با ارائه‌ی یک محصول یا خدمات جدید و استفاده از تکنولوژی، خیلی سریع رشد پیدا می‌کنند.

   از آنجایی که هدف از راه‌اندازی یک استارتاپ پیدا کردن مدل کسب‌و‌کار است؛ عمر آن نمی‌تواند طولانی باشد و معمولا بعد از گذشت چند سال به موفقیت می‌رسد یا بودجه‌ی آن تمام می‌شود و شکست می‌خورد. استارتاپ‌ها برای شروع فعالیت خود لزوما نیازی به ثبت شدن شرکت ندارند و از هرجا و با هر تعداد بنیان‌گذار می‌توانند فعالیت خودشان را آغاز کنند. بودجه‌ی راه‌اندازی استارتاپ‌های معمولا کم است؛ اما اگر ایده‌ی خوبی داشته باشند خیلی زود می‌توانند مورد حمایت سرمایه‌گذاران قرار بگیرند.

   

   اصطلاحات رایج در استارتاپ

   افرادی که با استارتاپ‌ها درگیر هستند معمولا از اصطلاحات خاصی برای بیان مقاصد خود استفاده می‌کنند. در ادامه به معرفی چند نمونه از این اصطلاحات می‌پردازیم.

   Lean Startup

   متودولوژی لین استارتاپ (Lean Startup) یا نوپای ناب به شما یاد می‌دهد که چگونه یک استارتاپ را هدایت کنید، چه موقع آن را تغییر دهید و از چه راه‌هایی برای رشد آن استفاده کنید. لین استارتاپ یک رویکرد علمی برای ساختن و مدیریت کردن استارتاپ‌ به شما می‌دهد و کمک می‌کند که محصول خودتان را سریع‌تر به دست مشتری برسانید. بسیاری از استارتاپ‌ها با ایده‌ی ساختن محصول مورد نیاز مردم راه‌اندازی می‌شوند. آن‌ها ماه‌ها و حتی سال‌ها زمان صرف می‌کنند که محصول خود را به بهترین نحو شکل دهند بدون اینکه آن را به مشتری نشان بدهند. همین موضوع باعث شکست خوردن بسیاری از آن‌ها می‌شود. زیرا آن‌ها با مشتری‌ها صحبت نمی‌کنند و در مورد محصولات خود از آن‌ها بازخورد نمی‌گیرند. زمانی که مشتری‌ها نتوانند با یک استارتاپ ارتباط برقرار کنند، به ایده‌ی آن اهمیتی نمی‌دهند و درنتیجه استارتاپ شکست می‌خورد.

   Unicorn Startup

   استارتاپ تک شاخ یا یونیکورن استارتاپ (Unicorn Startup) به استارتاپ‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و به ارزش بیش از ۱ میلیارد دلار می‌رسند. این لغت اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط سرمایه‌گذاری به نام آیلین لی ارائه شد و او از میان حیوانات افسانه‌ای، تک شاخ را به‌عنوان نماد این مدل استارتاپ‌ انتخاب کرد. ازجمله بزرگ‌ترین استارتاپ‌هایی که در این دسته جا می‌گیرند می‌توان به Uber ،Xiaomi ،Airbnb ،Dropbox و Pinterest اشاره کرد.

   بنیان‌گذار استارتاپ (Founder)

   به شخصی که استارتاپ را راه‌اندازی می‌کند بنیان‌گذار گفته می‌شود. این اشخاص معمولا علاقه‌ای به کار کردن برای دیگران ندارند و باور دارند که می‌توانند با تلاش‌های بی‌وقفه‌ی خود دنیا را تغییر دهند. این افراد می‌توانند با تعدادی از دوستان خود در این راه شریک شوند و وظایف سنگین را بین خودشان تقسیم کنند. راه‌اندازی یک استارتاپ به هیچ عنوان کار راحتی نیست و در طی آن، به بنیان‌گذاران آن فشار زیادی وارد خواهد شد. اما اگر فعالیته‌های آن‌ها موفقیت‌آمیز باشد، نتیجه‌ی آن هم از نظر احساسی و هم از نظر مالی بسیار خوب خواهد بود.

   

   شتاب‌دهنده‌ی استارتاپ (Startup Accelerators)

   شتاب‌دهنده‌ها شرکت‌هایی هستند که روی استارتاپ‌هایی با ایده‌های جالب و البته کاربردی سرمایه‌گذاری می‌کنند. این شرکت‌ها درصدی از مالکیت استارتاپ را می‌گیرند؛ اما در عوض خدماتی مانند آموزش توسط مربی‌ها و آشنا کردن آن‌ها با سرمایه‌گذاران و متخصصان آن رشته را برایشان فراهم می‌کنند. درواقع این شرکت‌ها شانس موفقیت استارتاپ‌ها و پیدا کردن سرمایه‌ی بالقوه برای فعالیت‌هایشان را بالا می‌برند.

   

   استارتاپ ویکند (Startup Weekend)

   استارتاپ ویکند یک رویداد آموزشی-تجربی ۵۴ ساعته است که معمولا در آخر هفته برگزار می‌شود. در این رویداد افراد مختلفی مانند علاقه‌مندان به استارتاپ، توسعه‌دهندگان، برنامه‌نویسان، مدیران کسب‌و‌کارها، بازاریاب‌ها و طراحان گرافیک حضور دارند. ایده‌ها در این رویداد مطرح می‌شوند و افراد گروه تشکیل می‌دهند تا طرح اولیه یا دموی ایده‌ی خود را پیاده‌سازی کنند.

   استارتاپ گرایند (Startup Grind)

   استارتاپ گرایند یک برنامه‌ی جهانی است که در آن از کارآفرینان موفق دعوت می‌شود تا داستان موفقیت‌ و چالش‌های استارتاپ خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. افراد می‌توانند در این برنامه با پروژه‌های یکدیگر آشنا شوند و از تجربیات هم استفاده کنند.

   تجارت B2B

   این اصطلاح کوتاه شده‌ی عبارت Business to Business است و به کسب‌و‌کاری گفته می‌شود که محصولات و خدمات خود را به یک کسب‌و‌کار دیگر ارائه می‌دهد. این نوع تجارت در مقابل تجارت بی تو سی (B2C) قرار دارد.

   تجارت B2C

   تجارت B2C مخفف عبارت Business to customers است و به کسب‌و‌کارهایی گفته می‌شود که محصولات و خدمات خود را به مشتری‌های عرضه می‌کنند.

   تجارت C2C

   نوعی از سرویس است که کاربران با استفاده از آن، خدمات و کالاهای خود را به دیگر کاربران عرضه می‌کنند. وب‌سایت‌ها و سرویس‌های خرید و فروش اجناس دست دوم، از نمونه‌های تجارت Customer to Customer هستند.

   سرمایه‌ی بذری (Seed Funding)

   همان‌طور که یک گیاه از یک بذر شروع به رشد می‌کند، یک استارتاپ نیز از یک سرمایه‌ی اولیه شروع می‌شود. به سرمایه‌ای که در مرحله‌ی اولیه راه‌اندازی استارتاپ در اختیارش قرار می‌گیرد، سرمایه‌ی بذری گفته می‌شود.

   واگذاری (Vesting)

   به نوعی تخصیص سهامی گفته می‌شود که طی آن بعد از گذشت مدت زمانی، مقدار سهم تعیین‌شده به کارمندان داده می‌شود. به‌عنوان مثال اگر به یک کارمند ۲۰۰ سهام طی ۱۰ سال داده شود، یعنی بعد از گذشت هر سال ۲۰ سهم به او اختصاص پیدا می‌کند. این کار به کارمندان انگیزه می‌دهد که عملکرد خوبی داشته باشند و برای مدت زمان زیادی در شرکت کار کنند.

   بنچمارک (Benchmark)

   به فرآیندی گفته می‌شود که یک استارتاپ برای اندازه‌گیری موفقیت فعلی خود از آن استفاده می‌کند. سرمایه‌گذاران میزان موفقت استارتاپ‌ها را بر اساس بنچمارک‌ها می‌سنجند. به‌عنوان مثال وقتی می‌گوییم شرکت A به بنچمارک درآمد X در طی ۲ سال رسیده است یعنی این استارتاپ توانسته است طی ۲ سال میزان فروش خود را به X برساند.

   بوت‌استرپ (Bootstrapped)

   زمانی که گفته می‌شود یک شرکت بوت‌استرپ است، یعنی بودجه‌ی آن توسط خود کارآفرین یا بودجه‌ی خود شرکت تأمین شده است.

   وام موقت (Bridge loan)

   این نوع وام به Swing loan نیز معروف است و به مساعده‌هایی گفته می‌شود که بر اساس میزان درآمد به یک شخص داده می‌شود و فاصله‌ی بین درآمدهای عمده‌ را پر می‌کند.

   فروش (Buyout)

   یک استراتژی معمول برای خروج است که طی آن سهام شرکت به فروش می‌رسد و به خریداران آن اجازه‌ی کنترل شرکت داده می‌شود.

   سرمایه (Capital)

   به دارایی‌های مالی گفته می‌شود که در حال حاضر برای استفاده در دسترس هستند. کارآفرینان از سرمایه برای آغاز استارتاپ استفاده می‌کنند و مقدار آن را افزایش می‌دهند تا به رشد استارتاپ کمک کنند.

   دو دلیجنس (Due diligence)

   به ارزیابی و تحلیل سرمایه‌گذاران از وضعیت و پتانسیل‌های سرمایه‌گذاری گفته می‌شود. این ارزیابی می‌تواند شامل بررسی سوابق مالی و اندازه‌گیری ROI باشد.

   بازده سرمایه‌گذاری یا بازگشت سرمایه (ROI)

   همان‌طور که از نامش پیدا است، برگشت سرمایه را مورد بررسی قرار می‌دهد. درواقع به پولی گفته می‌شود که به یک سرمایه‌گذار به‌عنوان درصدی از سرمایه‌‌گذاری خود در استارتاپ برگشت داده می‌شود. به‌عنوان مثال اگر یک سرمایه‌گذار مبلغ ۲ میلیون دلار برای خرید ۲۰ درصد سهام یک شرکت خرج کند و شرکت با مبلغ ۴۰ میلیون دلار به فروش برسد، این یعنی آن سرمایه‌گذار مبلغ ۸ میلیون دلار از فروش شرکت دریافت خواهد کرد.

   خروج (Exit)

   برخی بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران استارتاپ این‌گونه پولدار می‌شوند؛ Exit به متدی گفته می‌شود که یک سرمایه‌گذار و یک کارآفرین سرمایه‌ی خودشان را از شرکت خارج می‌کنند. خروج معمولا در زمان IPO و M&A اتفاق می‌افتد.

   آی‌پی‌او (IPO)

   زمانی است که یک استارتاپ سهام خودش را در یک فراخوان بورس برای فروش به مردم پیشنهاد می‌دهد. در این حالت یک شرکت خصوصی تبدیل به سهامی عام می‌شود و دیگر یک استارتاپ نیست.

    مالکیت و ادغام (Merge & Acquisition)

   زمانی است که استارتاپ توسط یک شرکت بزرگ‌تر خریداری یا با آن ادغام می‌شود. این اتفاق به صورت دوستانه (همراه با توافقنامه) یا خصمانه (بدون توافقنامه) صورت می‌گیرد.

   توافقنامه عدم ‌افشاگری (NDA)

   NDA مخفف عبارت Non-disclosure agreement است و به توافقنامه‌ای گفته می‌شود که طی آن هر ۲ طرف از اطلاعات حساس و محرمانه مانند اسرار تجارت محافظت می‌کنند و آن را با شخص سوم به اشتراک نمی‌گذارند.

   پیوت (Pivot)

   زمانی است که استارتاپ جهت استراتژی‌های خودش را سریعا تغییر می‌دهد. معمولا این تغییرات به دلیل عدم بازدهی اتفاق می‌افتند و طی آن بر ویژگی‌های دیگر محصولات یا مشتری‌ها تمرکز می‌شود.

   مذاکره در آسانسور (Elevator Pitch)

   فرض کنید در یک آسانسور با یک سرمایه‌گذار هم مسیر شده‌اید و تنها ۳۰ تا ۱۲۰ ثانیه فرصت دارید او را متقاعد کنید که روی ایده‌ی شما سرمایه‌گذاری کند. به ‌عبارتی شما باید در این چند ثانیه مشکل، راه‌حل آن و بازار مشتری‌ها را برای سرمایه‌گذار توضیح بدهید و او را متقاعد کنید.

   نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS)

   به یک محصول نرم‌افزاری گفته می‌شود که از راه دور به وسیله‌ی اینترنت یا سیستم رایانش ابری کنترل می‌شود.

   

   چگونه یک استارتاپ راه‌اندازی کنیم

   شما برای ساختن یک استارتاپ موفق به ۳ چیز احتیاج دارید: ایده‌ی ساختن محصولی که مشتری‌ها واقعا به آن علاقه داشته باشند، پیدا کردن یک هم‌بنیان‌گذار و کم کردن هزینه‌ها تا جای ممکن. اکثر استارتاپ‌هایی که شکست می‌خورند، معمولا در عمل کردن به یکی از این ۳ مورد ناموفق هستند. درواقع شما به یک ایده‌ی خاص و عالی برای شروع کردن استارتاپ خود نیازی ندارید. کافی است تکنولوژی جدیدی به کاربران معرفی کنید که در حال حاضر از آن برخوردار نیستند. این تکنولوژی جدید باید بتواند نیازهای آن‌ها را به بهترین نحو از بین ببرد. در ادامه بیشتر در مورد مراحل راه‌اندازی استارتاپ بخوانید.

   ۱- ببینید دنیا چه چیزی کم دارد

   اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که سیستم‌های تاکسیرانی قبل از پیدایش Uber بسیار کسالت‌آور بودند. یا اینکه قبل از پیدایش اسپیس‌ایکس مردم علاقه‌ی چندانی به فضا نداشتند. شما نیز باید فکر کنید و ببینید چه چیزی در دنیا کم است و سعی کنید ایده‌ی جدیدی برای آن ارائه دهید.

   ۲- آن را یادداشت کنید

   مهم نیست که چقدر باهوش هستید. مطمئنا بعد از گذشت مدتی برخی جزئیات ایده‌ی خود را فراموش خواهید کرد. افکار شما و مکالماتی که در این زمینه با دیگران انجام می‌دهید بسیار ارزشمند هستند پس تمام افکار و جزئیات مکالمات خود را یادداشت کنید.

   ۳- یک نمونه‌ی اولیه بسازید

   بسیاری از ایده‌های خلاقانه‌ی ما حتی بهترین‌ها، متأسفانه هیچ موقع به دنیای واقعی وارد نمی‌شوند و شما حتی اگر آن‌ها را یادداشت کنید، بازهم بعد از گذشت مدتی فراموششان خواهید کرد. تنها چیزی که می‌تواند مانع از فراموش شدن آن‌ها شود، تهیه‌ی یک نمونه‌ی اولیه است. آن‌ها را برنامه‌نویسی کنید یا به‌صورت فیزیکی طراحی کنید و بسازید. بسیاری از مردم در همین مرحله متوقف می‌شوند بنابراین اگر بتوانید از آن گذر کنید، یک قدم از دیگران جلوتر خواهید بود.

   ۴- نمونه‌ی اولیه را به ۱۰۰ نفر نشان دهید

   حالا شما باید از نقطه‌ی آسایش خود خارج شوید و نمونه‌ی اولیه خود را به دیگران نشان بدهید و نظر آن‌ها را جویا شوید. بهتر است این ۱۰۰ نفر از میان افراد کاملا ناشناس انتخاب شوند تا شناختن شما در بازخوردشان نسبت به محصول تأثیری نگذارد. چرا ۱۰۰ نفر؟ زیرا شما در این مرحله به چشم‌اندازی وسیع برای بازخوردها احتیاج خواهید داشت.

   ۵- تکرار کنید

   مردم کمی هستند که در اولین تلاش خود موفق می‌شوند و شانس اینکه شما جزو این دسته باشید بسیار کم است. بنابراین خودتان را برای طراحی کردن مجدد همه چیز کنید.

   ۶- یک هم‌بنیان‌گذار (Co-Founder) پیدا کنید

   زمانی که احساس کردید نمونه‌ی اولیه‌تان به نتیجه رسیده است، به دنبال یک شریک بگردید تا حاضر باشد سال‌های عمر خود را صرف عملی کردن این ایده کند.

   ۷- کسب‌و‌کار خود را ثبت کنید

   بعد از صحبت کردن با شریک یا شرکای خود و تعیین توافقات، بهتر است شرکت خودتان را ثبت کنید. می‌توانید مراحل ثبت شرکت را به‌طور کامل در این مقاله مطالعه کنید.

   ۸- به دنبال سرمایه‌گذار باشید و اولین نسخه را تولید کنید

   اگر بودجه‌ی کافی برای تولید کردن اولین نسخه از محصول خود ندارید، بهتر است یک سرمایه‌گذار پیدا کنید. بهتر است در حین پیدا کردن سرمایه‌گذار کار تولید را متوقف نکنید؛ زیرا هر استارتاپی نمی‌تواند بودجه‌ی مورد نظر خود را از سرمایه‌گذاران دریافت کند.

   

   ۹- راه‌اندازی کنید

   هرچقدر نسخه‌ی اولیه‌تان ناقص بود، آن را راه‌اندازی کنید. ویژگی‌های اضافه، واسط کاربری بهتر، افزایش سرعت اجرا و دیگر موارد مربوط به بهینه‌سازی از جمله مواردی هستند که می‌توانند در آینده نیز به محصول اصلی اضافه شوند.

   ۱۰- با کاربران همراه باشید

   مشتری‌های خود را تحت نظر داشته باشید و ببینید آیا برمی‌گردند یا خیر. اگر برنگشتند، علت را پیدا کنید.

   ۱۱- دوباره راه‌اندازی کنید

   هر چقدر احتیاج بود، محصول خود را بعد از اعمال تغییرات دوباره راه‌اندازی کنید. حتی اگر مشاهده کردید که تعداد کمی از مردم دوباره به شما مراجعه کردند، باز هم به کارتان ادامه دهید؛ زیرا این یعنی در حال تولید یک محصول باارزش هستید.

   ۱۲- محصول را به ۱۰۰۰ نفر نشان دهید

   شاید رقم بالایی به نظر نرسد؛ اما اولین ۱۰۰۰ نفر نقاط ضعف محصول شما را شناسایی خواهند کرد. از آنجایی که شما هنوز ناشناخته هستید، شاید لازم باشد این افراد را به‌صورت دستی استخدام کنید. هیچ ایرادی ندارد حتی اگر شده لپ‌تاپ آن‌ها را قرض بگیرید و وب‌سایت‌ خود را به آن‌ها نشان بدهید و نظرشان را جویا شوید.

   ۱۳- رشد کنید

   پاول گراهام، دانشمند علوم کامپیوتر و سرمایه‌گذار، استارتاپ‌ها را تشویق می‌کند که در هفته ۵ درصد رشد داشته باشند. اگر ۴ سال به همین ترتیب ادامه دهید، در طی گذشت این مدت به تعداد ۲۵ میلیون کاربر خواهید رسید. به‌ عبارت‌ دیگر، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استارتاپ‌ها خواهید شد.

   

   ۱۴- به موفقیت برسید

   شما می‌توانید شرکت خودتان را به شخص دیگری بفروشید یا سرمایه‌گذاران را قانع کنید که با شما همکاری کنند. شما تا اینجا موفق شده‌اید استارتاپ خود را به نتیجه برسانید؛ بعد از این به خودتان بستگی دارد که بخواهید آن را ادامه دهید یا آن را به صاحبان جدیدش واگذار کنید. 

   • ادامه مطلب...
   • 1 دیدگاه
7. 

   ابزار‌ها

   یک وبلاگ گروهی توسط ابزار‌ها

   • 10
     نوشته‌
   • 3
     دیدگاه
   • 1058
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • کاربران GitHub اکنون مخازن خصوصی را به صورت رایگان…
   • چگونه کد خود را زیبا کنیم؟
   • اسلک تمام ایرانی‌ها در همه نقاط جهان را تحریم کرد
   • انتشار SoNebuntu Light: نسخه سبک توزیع لینوکس مخصو…
   • معرفی ترِند‌های برخی از زبان‌های برنامه‌نویسی این …

   

   آخرین نوشته
   

   کاربران GitHub اکنون مخازن خصوصی را به صورت رایگان دریافت می‌کنند!

   توسط کامبیز اسدزاده، 17 دی 1397

   اگر شما از آن دسته از کاربرانی هستید که هزینه‌ای برای گیت‌هاب پرداخت نمی‌کنید، این هفته‌ی خوبی است برای شما! 

   

   با توجه به تاریخ، گیت‌هاب همیشه حساب‌های رایگان ارائه داده است، اما با توجه به قوانین آن مخازنِ شما باید در قالب عمومی ایجاد می‌شدند. در صورتی که شما نیاز به داشتن مخزنی از نوع خصوصی داشتید در این صورت مجبور به پرداخت هزینه‌ای در قبال آن بودید. خبر خوش این است که، این محدودیت از امروز از بین رفته و شما می‌توانید مخازن خود را به صورت خصوصی و بدون پرداخت هزینه‌ای ایجاد کنید.

   نقل قول

   توجه داشته باشید که این ویژگی تنها تا حداکثر ۳ همکار (مشارکت کننده) قابل استفاده است. تعداد مشارکت کنندگان در اینجا تنها محدودیتی است که دیده می‌شود.

   

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه
8. 

   علم و دانش

   یک وبلاگ گروهی توسط علم و دانش

   • 6
     نوشته‌
   • 0
     دیدگاه
   • 1172
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • فضانورد سابق ناسا: سفر انسان به سیاره مریخ احمقانه…
   • نوع جدیدی از کامپیوترهای کوانتومی رکوردهای قبلی را…
   • لپ‌تاپ شیمیایی ناسا که به یافتن سیاره دیگر کمک می‌…
   • اهمیت یادگیری ماشین
   • هوش مصنوعی واتسون با پیش‌بینی عملکرد آینده

   

   آخرین نوشته
   

   فضانورد سابق ناسا: سفر انسان به سیاره مریخ احمقانه است

   توسط کامبیز اسدزاده، 6 دی 1397

   

   پس از فرود انسان روی کره ماه در قرن بیستم، سیاره مریخ همواره به عنوان مقصد بعدی در منظومه شمسی شناخته شده؛ اما یکی از فضانوردان سابق ناساانجام چنین کاری را احمقانه می داند.

   بیل اندرس فضانورد سابق ناسا که در مأموریت آپولو 8 سال 1968 نیز شرکت داشته، معتقد است سفر به سیاره مریخ در حال حاضر صرفاً یک نمایش تبلیغاتی از سوی ناسا بوده و هیچ نفعی برای جامعه علمی دنیا نخواهد داشت.

   به گفته اندرس، بودجه لازم برای سفر به مریخ می تواند صرف پروژه های مفیدتری مانند ارسال ربات های کاوشگر به سیارات مختلف شود و از این طریق، سطح آگاهی ما از جهان اطراف را افزایش دهد.

   

   آقای اندرس معتقد است سازمان ناسا از مأموریت اصلی خود فاصله گرفته و بیشتر به دنبال برنامه های فضایی پر سر و صدا برای جذب سرمایه و بودجه بیشتر است که در نهایت، این پول ها هم خرج برنامه های تبلیغاتی و کم فایده بعدی خواهند شد.

   سفر انسان به مریخ در حال حاضر توجیه علمی ندارد

   به گفته فضانورد سابق ناسا، حضور انسان روی سیاره مریخ مسلماً یک موج رسانه ای عظیم و قدرتمند را به راه خواهد انداخت اما هیچ کمکی به گسترش مرزهای دانش بشری نخواهد کرد. جالب است بدانید که چنین دیدگاهی تنها مختص به بیل اندرس نبوده و بسیاری از مدیران ناسا، اسپیس اکس و بلو اوریجین (هر سه به دنبال فرود انسان روی مریخ هستند) نیز با نظر وی موافقند.

   البته نظر اندرس مخالفانی هم دارد؛ به عنوان مثال فرانک بورمن (یکی دیگر از سرنشینان آپولو معتقد است جست و جوی عمیق در منظومه شمسی یکی از مهم ترین مأموریت های ناسا بوده که حضور انسان بخش جدایی ناپذیر چنین پروژه هایی خواهد بود.

   گفتنی است آقای بورمن از سوی دیگر هیجان موجود در زمینه سفر به سیاره مریخ را هم تأیید نکرده و اظهار داشته: «ماسک و بزوس (صاحبان اسپیس اکس و بلو اوریجین) درباره تشکیل جوامع انسانی در مریخ صحبت می کنند؛ چنین چیزی مسخره است.»

   به هرحال باید منتظر بود و دید که آیا در سال های آتی ناسا و دیگر سازمان های فضایی بودجه خود را صرف امور علمی خواهند کرد یا بر شکستن محدودیت های حضور انسان در سایر سیارات تمرکز خواهند داشت.

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه
9. 

   رویداد‌ها

   یک وبلاگ گروهی توسط رویداد‌ها

   • 4
     نوشته‌
   • 0
     دیدگاه
   • 1041
     مشاهده

   نوشته‌های اخیر

   • خلاصه‌‌ای از رویداد نشست 2018 زبان ++C
   • ششمین ماراتون برنامه‌نویسی تلفن همراه کشور
   • بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی ایران الکامپ
   • سونی در رویداد TGS 2018 اسپانسر سازندگان مستقل می‌…

   

   آخرین نوشته
   

   خلاصه‌‌ای از رویداد نشست 2018 زبان ++C

   توسط کامبیز اسدزاده، 14 آذر 1397

   دو هفته پیش، نشست ۲۰۱۸ سی‌پلاس‌پلاس آغاز شد. شرکت کننده‌ها مدال‌های خودشان را دریافت کردند چرا که همه‌ چیز با هماهنگی بسیار خوبی به پایان رسید. این رویداد به عنوان یکی از چندین رویداد مهمC++ بشمار می‌رود که هرساله توسط حامیان و علاقه‌مندانش برگزار می‌شود.

    

   سخنان کلیدی

   امسال در این رویداد سه یادداشت کلیدی وجود داشت، که با حضور Andrei Alexandrescu ،Lisa Lippincott و Nicolai Josuttis ارائه شد.

   

   اولین سخنران Andrei Alexandrescu بود، او این کنفرانس را با افکار و اندیشه‌های خودش برای شروع آغاز کرد عنوان موضوع آن به بَد بودنِ کپی constexpr از static if اشاره می‌کرد. او یک سخنران سرگرم کننده است، بنابراین سخنرانی او بسیار طبیعی در مورد یادداشت‌های خودش منعکس می‌شد. همچنین او به عنوان یک توسعه‌دهنده‌ی ++C به نقاط بسیاری اشاره کرد که کمیته‌ی استاندارد سازی زبان حرف‌های او را تایید می‌کرد.

   

   سخنران دوم Lisa Lippincott روز دوم را با یک سخنرانی آغاز کرد که دیدگاه‌های مختلفی در مورد محاسبات و منطق که در آن به کار می‌رود ارائه داد. زمانی که مُجری لیزا را دعوت کرد، می‌دانست که این موضوع به عنوان یک نکته مهم برای فکر کردن است، چیزی که همه نمی‌توانند به طور مستقیم آن را درک کنند و به آن دسترسی پیدا کنند. اما این تلنگری برای نحوه‌ی درک کُد از دیدگاه ریاضی و دیدگاه جدیدی بود.

   

   سخنران سوم و آخر Nicolai Josuttis بود که در مورد، او اولین سخنران در نشست Hartmut Kaiser در سال ۲۰۱۴ بود. در آن سخنرانی بسیار خوب درخشیده، بنابراین در قسمت سوم نقص‌هایی را با جزئیات در مورد نقاط خشن ++C نشان داد. این سخنرانی بسیار صادقانه بود! چرا که بسیاری از جزئیات خشن بودن سی‌پلاس‌پلاس را عنوان کرد که همگی با آن موافق بودند.

    

   مذاکرات، مسابقه و گفتگوها‌ی چند دقیقه‌ای

   جلسات و رویداد‌های مرتبط با ++C همیشه گفتگو‌های بسیار خوبی دارد، و با یک مسیر مشخص که هدفش آوردن سخنرانان جدید با دیدگاه‌های جدید است برگزار می‌شود. بازخورد سخنران‌ها در این رویداد خوب بود چرا که به برخی از نکات در مورد چگونگی بهبود‌ها اشاره کردند.

   

   

   تصویر بالا مربوط به Hana Dusíková است که می‌توان به آن بهترین نمره را داد. بهترین سخنرانی هم مربوط به  Andrei Alexandrescu بود که دنبال شد. در اولین عصر این رویداد، امتحان (Quiz) برجسته‌ترین مورد رویداد در آن روز بود. سازماندهی آن توسط Diego  و اسپانسری آن توسط Conan است که برای چند سال اخیر حمایت شده است. به نظر می‌رسید که سوالات امتحانی این سال سخت‌تر از سوالات رویداد قبلی در سال گذشته بوده است. اما بار دیگر این سرگرمی ترکیب بسیار خوبی با ترس از سی‌++ را داشت.

   هر یک از سوالات امتحانی یک خروجی از کُد را تولید می‌کردند، که هر گروه باید برای کسب امتیاز آن را می‌نوشتند. ده نوع کُد امتحانی وجود داشت که تهیه کننده‌ی گزارش برای به تصویر کشیدن آن‌ها زیاد خوب عمل نکرده است. بنابراین تصویر زیر مربوط به سوالات چالشی در مورد سی‌پلاس‌پلاس است:

   

   گفتگو‌های کوتاه در طی جلسات سی‌پلاس‌پلاس صورت می‌گیرد. اما در سال‌های گذشته روش به گونه‌ای تغییر یافته است که سوالات پرسیده شده باید با گفتگو‌ها و سوالات دیگر رقایبت می‌کردند. با این حال این یک قالب و روش جالبی بود که نتیجه‌ی موفقیت آمیزی را داشت. همه‌ی شرکت کننده‌ها می‌توانستند این سوالات رو ببینند و در مورد آن‌ها تفکر کرده و پاسخ دهند.

   • نقل قول

     نتیجه : این رویداد بیشتر به عنوان یک دوره‌همی و گفتگو در مورد رفتار‌های خشن زبان سی‌پلاس‌پلاس و پاسخ‌های سرگرم کننده در مورد آن‌ها را فراهم کرده است و به ویژگی‌های جدید زبان در آن پرداخته نشده است.

   نکته: شما می‌توانید تصاویر ویدیویی مربوط به این رویداد را از کانال رسمی آن در یوتیوب دریافت کنید.

    

   • ادامه مطلب...
   • 0 دیدگاه