جستجو در تالارهای گفتگو

سلام.من یه برنامه ی ساده Hello Word در eclipse و به زبان c++ نوشتم ولی وقتی به پوشه برنامه میرم و فقط فایل EXE رو اجرا میکنم پنجره cmd خیلی سریع باز و بسته میشه و چیزی قابل رویت نیس. دستورات getch() و system("pause") رو هم امتحان کردم ولی نشد.نمیدونم چیکار باید بکنم.کتابخانه ی خاصی و یا دستور خاصی رو باید بنویسم؟ ممنون میشم کمکم کنید

سلام بر دوستان و اساتید گرامی. پایه و اساس قیمت گذاری یک برنامه C++ چگونه هست؟ با سپاس فراوان.

با سلام وقت بخیر, در این مطلب میخواهیم در مورد روش کارکرد پیام رسان ها بیشتر بدانیم و با یکدیگر کد یک پیام رسان ساده را پیاده و بررسی کنیم. طرز کار کرد پیام رسان در نظر داشته باشید که هر پیام رسانی که بر ساختار ها پیاده شده باشد از دو قسمت تشکیل شده است. نرم افزار اصلی برای مدیریت درخواست ها (سرور) نرم افزار برای کاربران (کاربر) به نرم افزار اولی سمت SERVER خواهیم گفت و به بعدی سمت CLIENT خواهیم گفت. روم یا تالار گفتگو ما تنها یک اتاق برای گفتگو در نظر میگیریم و هر کاربری که به سرور متصل شود را در همان تالار اضافه خواهیم کرد. تالار های گفتگو صرفا برای تقکیک سازی ارسال و دریافت ها و محدود کردن بازه ی کاربران مورد نظر... (ممکن است یک کاربر در چند اتاق بطور همزمان باشد.) سیستم های پیام رسان پیشرفته تر مانند تلگرام و ... تالار های زیادی را شامل می شوند. (هر کاربر خودش در کانال و گروه های مختلفی عضو است که هر کدام از آنها یک کانال متفاوت محسوب می شوند.) * دقت شود که منظور از کانال صرفا یک اتاق یا تالار گفتگو است و منظور کانال ارتباطی و پروتکل نیست. نرم افزار اصلی نرم افزار اصلی وظیفه دارد تا تمام کاربرانی که وارد تالار شده اند را به یاد داشته باشد و هر لحظه اماده دریافت درخواست هایی از طرف کاربرانش باشد. و پیام هایی را که از کاربران دریافت می کند برای تمامی کاربران دیگر هم ارسال کند که بسته به خلاقیت و نیاز می تواند هر یک از این بخش ها متفاوت طراحی شود. نرم افزار اصلی باید از قبل اجرا شده باشد. تا کاربران دیگر با استفاده از نرم افزار مخصوص به خودشان بتوانند به سرور متصل شوند و ارسال و دریافت داشته باشند. در نظر داشته باشید که اگر در نرم افزار اصلی اختلالی پیش بیایید و متوقف بشوند. قطا برای تمام کاربران مشکل پیش می آید. مگر اینکه از پایگاه های داده ی داخلی استفاده کرده باشند. (با خلاقیت می توان به گونه های متفاوتی چنین ساختاری را پیاده کرد) نرم افزار کاربران این نرم افزار جذاب ترین بخش است چرا تمام قابلیت هایی را که در اختیار کاربر قرار می دهیم را مستقیما طراحی می کنیم. در نظر داشته باشید که هر چیزی که در این نرم افزار طراحی می شود باید در نرم افزار اصلی پشتیبانی شوند... بنابراین اگر این دو بخش توسط دو فرد یا دو گروه مجزا طراحی می شوند آنها باید توسط داکیومنت ها و جلساتی به نظرات مشابه ای رسیده باشند. (اگرچه اینها تخصص و وظیفه ی تحلیلگر سیستم است! نه بطور همزمان وظیفه توسعه دهنده و برنامه نویس نرم افزار) پیاده سازی یک نمونه اکنون در نظر داریم تا با استفاده از ساختار کتابخانه BoostAsio پروژه ای را با نام BoostAsioChat ایجاد کنیم که در آن می خواهیم یک پیام رسان با حداقل ترین امکانات پایه طراحی کنیم که بیشتر جنبه شخصی و تفریحی دارد. زیرا از ساختار های استاندارد و ایمن و کاربری کاملا بدور است! (می توانید خودتان توسعه دهید و آنرا جالب تر بسازید) ساختار نرم افزار اصلی و سرور را به این صورت تعریف می کنیم : typedef deque<message> messageQueue; class participant { public: virtual ~participant() {} virtual void deliver(const message& messageItem) = 0; }; typedef shared_ptr<participant> participantPointer; class room { public: void join(participantPointer participant); void deliver(const message& messageItem); void leave(participantPointer participant); private: messageQueue messageRecents; enum { max = 200 }; set<participantPointer> participants; }; class session : public participant, public enable_shared_from_this<session> { public: session(tcp::socket socket, room& room) : socket(move(socket)), room_(room); void start(); void deliver(const message& messageItem); private: void readHeader(); void readBody(); void write(); tcp::socket socket; room& room_; message messageItem; messageQueue Messages; }; class server { public: server(boost::asio::io_context& io_context, const tcp::endpoint& endpoint) : acceptor(io_context, endpoint); private: void do_accept(); tcp::acceptor acceptor; room room_; }; int main(int argc, char* argv[]); ساختار نرم افزار کاربر را هم به این صورت تعریف می کنیم : typedef deque<message> messageQueue; class client { public: client(boost::asio::io_context& context, const tcp::resolver::results_type& endpoints) : context(context), socket(context); void write(const message& messageItem); void close(); private: void connect(const tcp::resolver::results_type& endpoints); void readHeader(); void readBody(); void write(); boost::asio::io_context& context; tcp::socket socket; message readMessage; messageQueue writeMessage; }; int main(int argc, char* argv[]); در نظر داریم تا در این پروژه از thread ها نیز استفاده کنیم... در مورد این مفهوم ها می توانید بصورت مجزا تحقیق کنید. بنابراین روش کامپایل این پروژه به این صورت خواهد بود : $ g++ client.cpp -lpthread -o client $ g++ Server.cpp -lpthread -o server آزمایش همانطور که گفته شد در ابتدا نرم افزار اصلی و سرور باید اجرا شود. در اینجا ما تمام ارتباطات شبکه را بر روی یک سیستم در شبکه داخلی برقرار خواهیم کرد... پس نگرانی در مورد ساختار های درونی شبکه و آی پی / دی ان اس / دامین نخواهیم داشت. بنابراین ای پی را می توانید ای پی داخلی یا localhost در نظر بگیرید. برای آزمایش پورت فرضی 4000 را در نظر میگیریم و نرم افزار اصلی را روی این پورت اجرا میکنیم : $ ./server 4000 در این مرحله متوجه می شوید که نرم افزار اصلی با موفقیت اجرا شده است و همچنان اجرا مانده است. بله درست است... نرم افزار اصلی هر لحظه باید منتظر دستور کاربران باشد. اگر لحظه ای برای نرم افزار اصلی اختلالی پیش آید نخواهد توانست دستورات کاربران را انجام یا پاسخ دهد. بنابراین این پردازش را قطع نکنید و اجازه دهید تا نرم افزار اصلی اجرا بماند. در محیط دیگری نرم افزار سمت کاربر را نیز اجرا کنید. این نرم افزار را می توانید به تعداد دلخواه وارد کنید. (همانطور که ممکن است 6 نفر همزمان به سرور متصل باشند / یا ممکن است هیچ فردی به سرور متصل نشوند) ابتدا یک کاربری را به سرور با پورت 4000 و شبکه داخلی وصل می کنیم : $ ./client localhost 4000 first user: you can type message here... حال در محیط دیگری با کاربر جدیدی نیز وارد می شویم : $ ./client localhost 4000 second user: you can type message here... در این پروژه نمونه از کاربران نام کاربری یا نام نمی پرسیم.. و صرفا وقتی وارد محیط گفتگو می شوند... یا زمانی که به سرور متصل می شوند منتظر هستیم تا انها پیامی را بنویسند... هر پیامی را که بنویسند به سرور ارسال می شود و سرور وظیفه دارد تا آنرا برای تمام کاربران بفرستد. و این روند درون یک حلقه بی نهایت تکرار می شوند. پس این ارتباط دو طرفه خواهد بود و هم کاربران برای سرور اطلاعات ارسال می کنند و هم سرور برای کاربران اطلاعات ارسال خواهد کرد. در نظر داشته باشید که کاربر اول می تواند پیامی را بنویسد و به کاربران دیگر ارسال شود. ممکن است کاربر سومی اصلا تصمیمی به نوشتن پیام نداشته باشد و صرفا تمایل به خواندن پیام دیگران داشته باشند. و این کاملا اختیاری است. و ما کاربران را اجباری نمیکنیم. اگرچه شما می توانید با خلاقیت خودتان اینها را با متغییر های کمکی و دستورات شرطی پیاده کنید. کد ها برای پیام ها یک ساختار در نظر میگیریم و بصورت مشترک در هر دو نرم افزار استفاده خواهیم کرد... بنابراین اینرا در هدر پیاده خواهیم کرد. هدر پیام : (message.hpp) #ifndef message_HPP #define message_HPP #include <cstdio> #include <cstdlib> #include <cstring> using namespace std; class message { public: enum { headerLength = 4 }; enum { maxBodyLength = 512 }; message() : bodyLength_(0) { } const char* data() const { return data_; } char* data() { return data_; } size_t length() const { return headerLength + bodyLength_; } const char* body() const { return data_ + headerLength; } char* body() { return data_ + headerLength; } size_t bodyLength() const { return bodyLength_; } void bodyLength(size_t new_length) { bodyLength_ = new_length; if(bodyLength_ > maxBodyLength) bodyLength_ = maxBodyLength; } bool decodeHeader() { char header[headerLength + 1] = ""; strncat(header, data_, headerLength); bodyLength_ = atoi(header); if(bodyLength_ > maxBodyLength) { bodyLength_ = 0; return false; } return true; } void encodeHeader() { char header[headerLength + 1] = ""; sprintf(header, "%4d", static_cast<int>(bodyLength_)); memcpy(data_, header, headerLength); } private: char data_[headerLength + maxBodyLength]; size_t bodyLength_; }; #endif نرم افزار اصلی و سرور : (server.cpp) #include <iostream> #include <cstdlib> #include <deque> #include <memory> #include <list> #include <set> #include <utility> #include <boost/asio.hpp> #include "message.hpp" using boost::asio::ip::tcp; using namespace std; typedef deque<message> messageQueue; class participant { public: virtual ~participant() {} virtual void deliver(const message& messageItem) = 0; }; typedef shared_ptr<participant> participantPointer; class room { public: void join(participantPointer participant) { participants.insert(participant); for(auto messageItem: messageRecents) participant->deliver(messageItem); } void deliver(const message& messageItem) { messageRecents.push_back(messageItem); while(messageRecents.size() > max) messageRecents.pop_front(); for(auto participant: participants) participant->deliver(messageItem); } void leave(participantPointer participant) { participants.erase(participant); } private: messageQueue messageRecents; enum { max = 200 }; set<participantPointer> participants; }; class session : public participant, public enable_shared_from_this<session> { public: session(tcp::socket socket, room& room) : socket(move(socket)), room_(room) { } void start() { room_.join(shared_from_this()); readHeader(); } void deliver(const message& messageItem) { bool write_in_progress = !Messages.empty(); Messages.push_back(messageItem); if(!write_in_progress) { write(); } } private: void readHeader() { auto self(shared_from_this()); boost::asio::async_read(socket, boost::asio::buffer(messageItem.data(), message::headerLength), [this, self](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec && messageItem.decodeHeader()) { readBody(); } else { room_.leave(shared_from_this()); } }); } void readBody() { auto self(shared_from_this()); boost::asio::async_read(socket, boost::asio::buffer(messageItem.body(), messageItem.bodyLength()), [this, self](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec) { room_.deliver(messageItem); readHeader(); } else { room_.leave(shared_from_this()); } }); } void write() { auto self(shared_from_this()); boost::asio::async_write(socket, boost::asio::buffer(Messages.front().data(), Messages.front().length()), [this, self](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec) { Messages.pop_front(); if(!Messages.empty()) { write(); } } else { room_.leave(shared_from_this()); } }); } tcp::socket socket; room& room_; message messageItem; messageQueue Messages; }; class server { public: server(boost::asio::io_context& io_context, const tcp::endpoint& endpoint) : acceptor(io_context, endpoint) { do_accept(); } private: void do_accept() { acceptor.async_accept([this](boost::system::error_code ec, tcp::socket socket) { if(!ec) { make_shared<session>(move(socket), room_)->start(); } do_accept(); }); } tcp::acceptor acceptor; room room_; }; int main(int argc, char* argv[]) { try { if(argc < 2) { cerr << "Usage: server <port> [<port> ...]\n"; return 1; } boost::asio::io_context io_context; list<server> servers; for(int i = 1; i < argc; ++i) { tcp::endpoint endpoint(tcp::v4(), atoi(argv[i])); servers.emplace_back(io_context, endpoint); } io_context.run(); } catch (exception& e) { cerr << "Exception: " << e.what() << "\n"; } return 0; } نرم افزار دوم و سمت کاربر : (client.cpp) #include <iostream> #include <thread> #include <cstdlib> #include <deque> #include <boost/asio.hpp> #include "message.hpp" using boost::asio::ip::tcp; using namespace std; typedef deque<message> messageQueue; class client { public: client(boost::asio::io_context& context, const tcp::resolver::results_type& endpoints) : context(context), socket(context) { connect(endpoints); } void write(const message& messageItem) { boost::asio::post(context, [this, messageItem]() { bool write_in_progress = !writeMessage.empty(); writeMessage.push_back(messageItem); if(!write_in_progress) { write(); } }); } void close() { boost::asio::post(context, [this]() { socket.close(); }); } private: void connect(const tcp::resolver::results_type& endpoints) { boost::asio::async_connect(socket, endpoints, [this](boost::system::error_code ec, tcp::endpoint) { if(!ec) { readHeader(); } }); } void readHeader() { boost::asio::async_read(socket, boost::asio::buffer(readMessage.data(), message::headerLength), [this](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec && readMessage.decodeHeader()) { readBody(); } else { socket.close(); } }); } void readBody() { boost::asio::async_read(socket, boost::asio::buffer(readMessage.body(), readMessage.bodyLength()), [this](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec) { cout.write(readMessage.body(), readMessage.bodyLength()); cout << "\n"; readHeader(); } else { socket.close(); } }); } void write() { boost::asio::async_write(socket, boost::asio::buffer(writeMessage.front().data(), writeMessage.front().length()), [this](boost::system::error_code ec, size_t) { if(!ec) { writeMessage.pop_front(); if(!writeMessage.empty()) { write(); } } else { socket.close(); } }); } boost::asio::io_context& context; tcp::socket socket; message readMessage; messageQueue writeMessage; }; int main(int argc, char* argv[]) { try { if(argc != 3) { cerr << "Usage: client <host> <port>\n"; return 1; } boost::asio::io_context context; tcp::resolver resolver(context); auto endpoints = resolver.resolve(argv[1], argv[2]); client c(context, endpoints); thread t([&context](){ context.run(); }); char line[message::maxBodyLength + 1]; while(cin.getline(line, message::maxBodyLength + 1)) { message messageItem; messageItem.bodyLength(strlen(line)); memcpy(messageItem.body(), line, messageItem.bodyLength()); messageItem.encodeHeader(); c.write(messageItem); } c.close(); t.join(); } catch (exception& e) { cerr << "Exception: " << e.what() << "\n"; } return 0; } این پروژه آزمایشی بصورت رایگان و اوپن سورس در اینترنت بخصوص اینجا وجود دارد و می توانید آنرا مستقیما بصورت کامل دانلود کنید. با تشکر, Max Base / مکس بیس

به نام خدا در این مطلب قصد داریم تا طریقه پیکربندی پایگاه داده MySQL را با استفاده از کامپایلر مایکروسافت بر روی سیستم عامل ویندوز، بررسی نماییم. در ابتدا می‌بایست پایگاه داده MySQL را بر روی سیستم خود نصب نماییم. بدین منظور به آدرس این آدرس رفته و سپس و نصاب آنلاین یا آفلاین آن را دریافت و بر روی سیستم خود نصب می‌نماییم. حال لازم است تا مسیر qmake مربوط به کیت مورد نظر واقع در محل نصب کتابخانه کیوت به متغیر محیطی Path سیستم عامل معرفی شود. در اینجا قصد داریم تا از MSVC 2017 64 bit استفاده کنیم که بر روی سیستم عامل 64 بیتی اجرا شده و خروجی دودویی برای سیستم عامل 64 بیتی تولید می‌کند. مطابق شکل زیر مسیر qmake مورد نظر را به Path سیستم عامل اضافه می‌کنیم: پس از این کار از منوی Start پوشه Visual Studio 2017 را انتخاب کرده و سپس x64 Native Tools Command Prompt for VS 2017 را انتخاب کرده تا کنسول باز شود. حال می‌بایست به آدرس محل درایور پایگاه داده کیوت برویم. بدین منظور دستور زیر را در کنسول وارد می‌کنیم: C:\Program Files (x86)\Microsoft Visual Studio\2017\BuildTools>F: F:\>cd F:\Softwares\Qt\5.13.1\Src\qtbase\src\plugins\sqldrivers دستور اول به منظور تغییر درایو از C به F وارد شده و دستور دوم آدرس محل نصب کیوت روی سیستم نگارنده مطلب می‌باشد. حال دستور زیر را وارد می‌کنیم: qmake -- MYSQL_INCDIR="C:\Program Files\MySQL\MySQL Server 8.0\include" MYSQL_LIBDIR="C:\Program Files\MySQL\MySQL Server 8.0\lib" فراخوانی دستور qmake سبب ایجاد یک makefile شده که بعدا برای کامپایل درایور MySQL استفاده می‌شود. آدرس‌های بالا نیز محل نصب پایگاه داده MySQL در حالت پیشفرض را نشان میدهد. پس از اتمام عملیات نتیجه زیر می‌بایست حاصل شود: ملاحظه می‌شود که در مقابل MySql کلمه yes نوشته شده که این به معنی موفقیت آمیز بودن یافتن درایور MySQL می‌باشد. در نهایت با دستور زیر عملیات کامپایل آغاز می‌شود: nmake sub-mysql پس از اتمام این مرحله نیز در پایان دستور زیر را اجرا کرده تا فایل‌های کامپایل شده، نصب شوند: nmake install محل نصب این فایل‌های راه انداز درایور در مسیر زیر می‌باشد: F:\Softwares\Qt\5.13.1\Src\qtbase\src\plugins\sqldrivers\plugins\sqldrivers در مسیر بالا دو فایل به نام‌های qsqlmysql.dll و qsqlmysqld.dll وجود دارد که باید در کنار فایل اجرایی برنامه کامپایل شده قرار گیرد تا برنامه به درستی اجرا شود. همچنین در مسیر: C:\Program Files\MySQL\MySQL Server 8.0\lib فایل libmysql.dll وجود دارد که می‌بایست در مسیر فایل اجرایی برنامه قرار گیرد. در پایان نوبت به این رسیده تا با ایجاد یک پروژه آزمایشی در Qt Creator بررسی کنیم تا همه چیز به درستی پیکربندی شده باشد. قبل از آن می‌‎بایست یک پایگاه داده آزمایشی در MySQL ایجاد کرده و سپس با استفاده از کتابخانه کیوت به آن متصل شویم. ابتدا خط فرمان MySQL را باز کرده و دستور زیر را وارد می‌کنیم: CREATE DATABASE mydatabase; که mydatabase نام پایگاه داده ایجاد شده می‌باشد. حال پس از ایجاد یک پروژه ساده در Qt Creator محتویات فایل .pro را مطابق شکل زیر وارد می‌کنیم: QT += core sql TEMPLATE = app CONFIG += console c++11 CONFIG -= app_bundle SOURCES += \ main.cpp و در فایل main.cpp خواهیم داشت: #include <iostream> #include <QtSql/QSqlDatabase> #include <QtSql/QSqlError> #include <QDebug> using namespace std; int main() { QSqlDatabase db {QSqlDatabase::addDatabase ("QMYSQL")}; db.setHostName ("localhost"); db.setDatabaseName("mydatabase"); db.setUserName ("root"); db.setPassword ("123456789"); if(db.open ()) { qDebug() << "Success!"; } else { qDebug() << db.lastError ().text (); } } با ساخت و اجرا پروژه باید پیام Success! در خروجی نمایش داده شود. این یعنی پایگاه داده MySQL با موفقیت نصب و پیکربندی شده است.

وب‌اسمبلی (WebAssembly) یا wasm یک فناوری برنامه‌نویسی سطح‌پایین برای استفاده در مرورگر است. هدف اولیه‌ی آن پشتیبانی از کامپایل کد‌ها به سی و سی++ است هرچند که قرار است از سایر زبان‌ها نیز حمایت شود. حال کتابخانه‌ی Qt این امکان را تحت ماژول Qt WebAssembly فراهم می‌کند تا برنامه‌‌ی نوشته شده توسط سی++ و کیوت در محیط مرورگر قابل اجرا باشند. این ویژگی در حال حاضر به عنوان پیش‌نمایش برای نسخه‌ی Qt 5.11 برنامه‌ریزی شده است. کیوت برای ساخت وب اسمبلی دستور‌العمل‌هایی را در اینجا آورده است. قبل از هرچیز شما نیاز دارید تا ابزار کامپایلر emsdk را آماده و نصب نمایید. بنابراین دستورات زیر را به ترتیب اجرا کنید. # Get the emsdk repo git clone https://github.com/juj/emsdk.git # Enter that directory cd emsdk # Fetch the latest registry of available tools. ./emsdk update # Download and install the latest SDK tools. ./emsdk install latest # Make the "latest" SDK "active" for the current user. (writes ~/.emscripten file) ./emsdk activate latest # Activate PATH and other environment variables in the current terminal source ./emsdk_env.sh در صورتی که در پیکربندی نیاز به راهنمایی دارید از راهنمای اصلی آن استفاده کنید و یا در همین مرجع در تالار‌های گفتمان از ما بپرسید. ما به این ابزار به عنوان ابزار کامپایل-چند‌منظوره استفاده خواهیم کرد. برخی از اسکرین شات‌ها از نتایج خروجی این ماژول به صورت زیر آمده‌اند: یک بازی ساده به نام Colliding mice ویژگی پنجره‌های گفتگو به نظر می‌رسد پنجره‌های ساخته شده توسط QOpenGLWindow با فریم ریت ۶۰ به خوبی عمل می‌کنند. البته به نظر می‌رسد QOpenGLWidget فعلاً شامل برخی از مشکلات است که حل خواهند شد. کامپایلر Emscripten که به عنوان یک کامپایلر منبع‌باز که بک اند آن بر روی LLVM اجرا می‌شود کُد‌های OpenGL را به WebGL ترجمه می‌کند. بنابراین محدودیت‌هایی در نسخه‌های دسکتاپ و اِمبد‌ها وجود خواهد داشت. نمونه مثال پنجره تحت OpenGL در کنار این‌ها QtBases و QtDeclarative که از شاخه‌ی Wip/Web Assembly استقاده می‌کنند، ماژول‌های شناخته شده‌ی کیوت به صورت زیر به کار گرفته می‌شوند: QtCharts QtGraphicalEffects QtQuickControls QtQuickControls2 QtWebSockets QtMqtt (با استفاده از وب سوکت) برای استفاده از QtMqtt، شما باید کلاس WebSocketIODevice از نمونه مثالی با نام (websocketsubscription) وارد برنامه‌ی خود کنید. نمونه مثال‌های ساعت در QML نکته: از آن‌جا که جاوا‌اسکریپت و وب‌اسمبلی تنها یک نخ (Thread) دارند، QtDeclarative تنها برای یک نَخ (ترد) کار خواهد کرد. در نظر داشته باشید که ماژول‌های QtCharts QtGraphicalEffects، QtQuickcontrols، QtQuickControls2 بدون هیچ تغییراتی کار می‌کنند. ماژول QtChart از نمونه مثال oscilloscope این پروژه به عنوان یک رویکرد جدید و ویژگی‌ای که در آینده می‌تواند مفید باشد در حال توسعه است. بخش ویکی رسمی آن در این لینک آورده شده است.

سلام.خسته نباشید. من می خوام از کتابخانه ی nakama در qml استفاده کنم.این کتابخانه به زبان cpp است.برای توابعش می تونم سیگنال و اسلات بنویسم و در qml فراخوانی کنم. ولی data type های سفارشی اون رو نمی دونم چطور در qml ایجاد کنم.مثلا در کد زیر (cpp): NClientParameters parameters; parameters.serverKey = "defaultkey"; parameters.host = "127.0.0.1"; parameters.port = DEFAULT_PORT; NClientPtr client = createDefaultClient(parameters); می خوام NClientParameters در qml قابل دسترسی باشه و بتونم هاست و پورت رو داخل qml تنظیم کنم(مثل بالا). بعد هم به عنوان پارامتر برای تابعم استفاده کنم. لینک کتابخانه cpp: https://heroiclabs.com/docs/cpp-client-guide/#usage

اولین پلتفرم آموزشی چند منظورهٔ بومی اگر شما به دنبال فراگیری مهارت خاصی در زندگی خود هستید، فانوکس بستر مناسبی برای شما است؛ نام فانوکس الهام گرفته از فانوس دریایی است که نماد پیدا کردن مسیر و نور راهنما تا رسیدن به مقصد می‌باشد. هدف : آموزش و یادگیری هوشمند در هر زمان و هر جا برای بهبود زندگی و کسب و کار این تاپیک برای این منظور ایجاد شده است که پروژه معرفی و بازخورد‌های آن در این بخش اعلام و اصلاح شوند. بنابراین تمامی دوستان و علاقه‌مندانی که بازخورد‌هایی برای آن دارند می‌توانند در این بخش آن را اعلام کنند تا به کمک هم آن را اصلاح و توسعه دهیم. نکته: نسخهٔ ریلیز شده ویژگی ثبت خطاها را دارد که به شما اجازه می‌دهد کد و پیغام خطا را کپی و در اختیار ما قرار دهید. بنابراین شرط جاری روی مُد User و فلگ‌های Info، Warning، Failed و Critical نیز تنظیم شده‌اند که می‌توانید در صورت مشاهده آن‌ها را تقسیم بندی کنید. if(DeveloperMode::IsEnable) { Logger::LoggerModel = Logger::Mode::User; Log("Log Message : " + Event , LoggerType::Info); Log("Log Message : " + Event , LoggerType::Warning); Log("Log Message : " + Event , LoggerType::Failed); Log("Log Message : " + Event , LoggerType::Critical); } پیش اطلاعات فنی انجین : سِل Cell رابط کاربری: JavaScript، QML و فناوری Qt Quick کتابخانه‌ها : STL, OpenSSL, Curl و Qt سمت سرور: Php7.2 و MySQLi MariaDB (در آینده همین بخش رو هم احتمالاً با ++C توسعه بدم). رابط‌های برنامه‌نویسی: Restful Api v.1.0 در قالب JSon نسخهٔ فعلی: ۰.۵ آلفا پلتفرم‌های پشتیبانی دسکتاپ : Windows, macOS, Linux پلتفرم‌های پشتیبانی موبایل و تبلت : iOS, Android, iPadOS معرفی در آی‌او‌استریم نسخهٔ فعلی توسعه یافته : ۰.۵.۳۴۳.۰ ریلیز شده در سه حالت Normal, OpenGLEs و Software Mode هدف از این روش ریلیز این هست که سیستم‌هایی که دارای کارت گرافیکی ضعیف‌تر و یا بدون نصب کارت گرافیک و درایور آن هستند را تحت پوشش دهیم، بنابراین نسخهٔ Software Mode تنها مناسب برای سیستم‌های اداری و مشابه آن هستند که عموماً خبری از کارت گرافیکی و یا درایور‌های نصب شده بر روی آن‌ها نیست ? دوستان توجه داشته باشند که برای بازخورد‌ها و اعلام نظرات توسعه حتماً از مُد اجرای برنامه‌ٔ خودشون و نوع سیستم‌عامل و شرایط سخت‌افزاریشون مطلع باشند تا بتونیم به درستی مشکلات احتمالی را حل کنیم. در ادامه بعد از نظر نسخهٔ آلفا شروع به بررسی و حل مشکلات احتمالی در مسیر توسعه خواهیم کرد.

درود و خسته‌نباشید به دوستان؛ درحال طراحی یک رابط‌کابری‌ساده بوده‌ام که خواستم قسمت رنگ‌آمیزی Itemها و Fontها و ... به راحتی قابل تغییر و برنامه‌ریزی باشد. اینکار را با استفاده از یک فایل QML جدا به اسم Style.qml به شکل زیر انجام دادم : pragma Singleton import QtQuick 2.13 Item { property int textinputTextSize : 22 property color transparent : "transparent" property color bluredColor : "#5AAFAAAA" property int tabBarWidth : 50 property int tabBarHeight : 75 property int tabBarIconSize : 44 property int tabBarTextSize : 20 property color tabBarIconColor: "#81D8DE" property color tabBarTextColor: "#059EAB" property color tabBarBackColor: "#0571AB" property alias sahelRegular : sahel_font.name property alias fontAwesome : font_awesome.name FontLoader{ id: sahel_font source: "qrc:/assets/fonts/sahel/Sahel-FD-WOL.ttf" } FontLoader{ id: font_awesome source: "qrc:/assets/fonts/awesome/fontawesome-regular.ttf" } property color mainpageColor : "#E3F2FD" property color mainpageToolbarColor : bluredColor } آیا این روش بهینه و درست است ؟ و یا راه بهتری هم وجود دارد ؟

فرض کنیم متدی به نام Calculate برای یکی از کلاسها درون برنامه وجود دارد و برحسب شرایطی فرا خوانی میشود. آیا راهی وجو دارد که بتوان کد داخی آنرا تغییر داد طوری که بعد از تغییر برنامه کد تغییر یافته را اجرا کند همانند proceger در sql server

سلام، بنده حدود 6 ماهه که برنامه نویسی با پلتفرم اندروید رو شروع کردم ولی امروز بعد از صحبت با یکی از دوستان برنامه نویس ++C دودل شدم که اندروید رو ادامه بدهم یا یادگیری زبان ++C رو شروع کنم. حالا ممنون میشم بنده رو راهنمایی کنید.

سلام به همه دوستان. یک کلاس سی داریم که ارتباط سریال رو انجام میده و من با این کد qmlRegisterType<serialPort>("io.qt.Serial.SerialPort", 1, 0, "SerialPort"); کلاس سی رو نمونه سازی کردم در qml. مشکل اینجاست که چطور زمانی که در سی و توسط پورت سریال اطلاعاتی رو دریافت کردم textarea در qml مقادیر رو نمایش بده. کد دریافت از سریال در کلاس سی ++ QString serialPort::getData() { QByteArray serialData; QString serialBuffer = ""; serialData = _serialport->readAll(); serialBuffer = QString::fromStdString(serialData.toStdString()); qDebug() << serialBuffer; return serialBuffer; } textarea in qml Rectangle { id:containerTextArea width: parent.width anchors.top: container.bottom anchors.bottom: btnClearTextCommunication.top color: "#e0e0eb" TextArea { id:txtCommunication anchors.fill: parent; readOnly: true } } نمونه سازیم کلاس سی++ SerialPort { id:serialport }

با سلام و خسته نباشید چطوری میتوان دیتابیس موجود در شبکه اینترنت را خواند ودر کلاینت نشان داد دوستان اگه کسی اطلاعاتی در این مورد داره راهنمایی کنه

سلام ... تو فعال سازی اسپلش واسه اندروید به مشکل خوردم . البته کلی لینک رو هم گشتم و همه یه روش رو میگن که جواب هم نمیده. میگن باید تو فایل AndroidManifest.xml از قسمت اسپلش این کار و کنیم . کاشف به عمل اومده قبلا تو سایت یه پست بوده واسه اسپلش و نسخه ی جدید پاک شده . اگه مقدور هست اضافه بشه . ممنون ...

سلام خدمت اساتید محترم. اصولا وقتی پروژه ای تحت زبان C++ و در محیط Qt تحویل بگیریم، باید به چه صورتی پروژه رو تحلیل کنیم که کلاس های مرتبط با پروژه رو در Qt پیدا کرده و شروع به سازماندهی و طراحی برنامه کنیم؟ مشکل اصلی من پیدا کردن کلاس مرتبط با پروژه هست. ممنون میشم از اساتید با ذکر مثالی راهنمایی فرمایید.

همانطور که می‌دانید محیط توسعه‌ی یکپارچه‌ی نرم‌افزار Visual Studio به عنوان یکی از جامع‌ترین محیط‌های توسعه بسیار شناخته شده است. برنامه‌نویسان سی‌پلاس‌پلاس بسیاری از پروژه‌های خود را تحت این محیط علاوه بر آن کیوت کریتور توسعه می‌دهند. کتابخانه‌ی کیوت افزونه‌ای را برای یکپارچه سازی خود با محیط ویژوال استودیو ارائه داده است که در حالت عادی از کتابخانه‌ی Qt به خوبی پشتیبانی می‌کند و اجازه می‌دهد تا شما کُد‌های خود را که بر اساس کتابخانه‌ی کیوت هستند در محیط ویژوال استودیو توسعه و خروجی بگیرید. اما محدودیت‌هایی در این افزونه تا به امروز وجود دارد، یکی از آن‌ها عدم هماهنگی و پشتیبانی از زبان QML بر پایه جاوا اسکریپت است. در نسخه‌ی بعدی کیوت یعنی 5.12.0 افزونه‌ی Qt Visual Studio Tools, v2.3.0 نیز منتشر خواهد شد که با نسخه‌های جدید ویژوال استودیو هماهنگ و به شما امکان اینم را خواهد داد تا بتوانید کد‌های نوشته شده توسط QML و JavaScript را اشکال‌زدایی کنید. این امکان وجود خواهد داشت تا شما هر جایی که نقطه‌ی توقف برای اشکال زدایی ایجاد کرده اید را مورد تجزیه تحلیل قرار خواهید داد. از جمله، تغییر تحولات در ارزش‌های متغیر‌ها و دیگر موارد. نسخه‌ی جدید این افزونه به طور کامل با زیرساخت اشکال زدایی QML یکپارچه سازی شده است. که به عنوان بخشی از ماژول Qt QML خدماتی برای اشکال زدایی، بررسی و ثبت و ظبط برنامه را از طریق یک پور TCP فراهم می‌کند. به صورت پیش‌فرض ویژگی اشکال زدایی در QML برای ویژوال استودیو فعال است. شما می‌توانید آن را در بخش تنظیمات افزونه ویژوال استودیو برای Qt غیرفعال کنید. این ابزار را می‌توانید از این بخش دریافت کنید.

همانطور که می‌دانید یکی از مباحث شاید به ظاهر پیچیده در کیوت برقراری ارتباط بین سی‌پلاس‌پلاس و کیو‌ام‌اِل باشد. در این پست من تصمیم گرفتم مثالی را در قالب لیست تماس‌ها ایجاد کنم که شاید بعد‌ها توسعه آن ادامه داشته باشد. فرض کنید قرار است لیستی از تماس‌ها یا کاربران را دریافت و در بخش رابط کاربری خود در قالب یک لیست نمایش دهیم. قبل از هرچیز باید بدانید که برای چنین کاری کلاسی را در سمت بک‌اِند ایجاد کنید. نام این کلاس را در این مثال ContactList گذاشته‌ایم. فایل هدر مرتبط با کلاس تماس‌ها به صورت زیر است: // // File : contactlist.h // Class or Function (ContactList) // // Created by Kambiz Asadzadeh on 2018/7/19. // Copyright © 2018 Kambiz Asadzadeh. All rights reserved. // Official Website : http://kambizasadzadeh.com // Powered by : Dotwaves LLC (http://dotwaves.com) // #ifndef CONTACTLIST_H #define CONTACTLIST_H #include <QObject> //Namespace Contact namespace Contact { class ContactList; class ContactList : public QObject { Q_OBJECT Q_PROPERTY ( QString name READ name WRITE setName NOTIFY nameChanged ) Q_PROPERTY ( QString family READ family WRITE setFamily NOTIFY familyChanged ) Q_PROPERTY ( QString phone READ phone WRITE setPhone NOTIFY phoneChanged ) Q_PROPERTY ( QString device READ device WRITE setDevice NOTIFY deviceChanged ) Q_PROPERTY ( QString avatar READ avatar WRITE setAvatar NOTIFY avatarChanged ) Q_PROPERTY ( QString color READ color WRITE setColor NOTIFY colorChanged ) Q_PROPERTY ( QString url READ url WRITE setUrl NOTIFY urlChanged ) public: ContactList(QObject *parent=0); ContactList( const QString &name, const QString &family, const QString &phone, const QString &device, const QString &avatar, const QString &color, const QString &url, QObject *parent=0 ); ~ContactList(); QString name () const; QString family () const; QString phone () const; QString device () const; QString url () const; void setName (const QString &name); void setFamily (const QString &family); void setPhone (const QString &phone); void setDevice (const QString &device); void setUrl (const QString &url); //Avatar of user QString avatar () const; void setAvatar (const QString &image); //Color of user QString color () const; void setColor (const QString &color); signals: void nameChanged (); void familyChanged (); void phoneChanged (); void deviceChanged (); void avatarChanged (); void colorChanged (); void urlChanged (); private: QString m_name; QString m_family; QString m_phone; QString m_device; QString m_avatar; QString m_color; QString m_url; }; } #endif // CONTACTLIST_H قبل از هر چیز دقت کنید که برای استفاده و دسترسی به تمامی آبجکت‌های موجود در کیوت نیاز به کلاس QObject خواهیم داشت. بنابراین فایل هدر آن را در فایل خود افزوده‌ایم. فضای نام Contact سپس اعلان کلاس مشتق شده از کلاس QObject مشخص کرده و سپس برای فعال سازی امکان استفاده از سرویس متا آبجکت (به عنوان یک مکانیزم) برای دسترسی به سیگنال‌ها و اسلات‌ها در کیوت از ماکروی Q_OBJECT استفاد می‌کنیم. شکل کلی ماکروی Q_PROPERTY Q_PROPERTY(type name (READ getFunction [WRITE setFunction] | MEMBER memberName [(READ getFunction | WRITE setFunction)]) [RESET resetFunction] [NOTIFY notifySignal] [REVISION int] [DESIGNABLE bool] [SCRIPTABLE bool] [STORED bool] [USER bool] [CONSTANT] [FINAL]) ماکروی Q_PROPERTY جهت اعلان ویژگی‌های موجود در اشیاء کلاس به کار گرفته شده است که از کلاس QObject ارث بری می‌کند. در نظر داشته باشید که این ویژگی‌های موجود در اصل همانند اعضای موجود در کلاس‌ها رفتار می‌کنند، با این تفاوت که در اینجا امکانات و ویژگی‌های اضافی بر اساس مکانیزم سیستم متا آبجکت کیوت را ارائه می‌دهند. ویژگی‌های نام، نوع و تابع READ ضروری هستند. نوع می‌تواند هر نوعی را توسط QVariant پشتیبانی کند، یا توسط کاربر نوع مورد نیاز تعریف شود. آیتم‌های دیگر اختیاری هستند، اما یک تابع WRITE رایج است. صفات‌های دیگر به صورت پیشفرض به جز USER که به صورت پیش‌فرض false است همگی true می‌باشند. برای مثال Q_PROPERTY(QString title READ title WRITE setTitle USER true) بر اساس همین روش ما پارامتر‌های کلاس را اعلان و در نهایت توابع، سیگنال‌ها و اعضای خصوصی کلاس را بر اساس نیاز اعلان کرده‌ایم. تعریف کلاس و توابع آن در ادامه به صورت زیر آمده است: // // File : contactlist.cpp // Class or Function (ContactList) // // Created by Kambiz Asadzadeh on 2018/7/19. // Copyright © 2018 Kambiz Asadzadeh. All rights reserved. // Official Website : http://kambizasadzadeh.com // Powered by : Dotwaves LLC (http://dotwaves.com) // #include "contactlist.h" using namespace Contact; ContactList::ContactList(QObject *parent) : QObject(parent) { } ContactList::ContactList( const QString &name, const QString &family, const QString &phone, const QString &device, const QString &avatar, const QString &color, const QString &url, QObject *parent ) : QObject(parent), m_name (name), m_family (family), m_phone (phone), m_device (device), m_avatar (avatar), m_color (color), m_url (url) { } ContactList::~ContactList() {} QString ContactList::name() const { return m_name; } void ContactList::setName(const QString &name) { if (name != m_name) { m_name = name; emit nameChanged(); } } QString ContactList::family() const { return m_family; } void ContactList::setFamily(const QString &family) { if (family != m_family) { m_family = family; emit familyChanged(); } } QString ContactList::phone() const { return m_phone; } void ContactList::setPhone(const QString &phone) { if (phone != m_phone) { m_phone = phone; emit phoneChanged(); } } QString ContactList::device() const { return m_device; } void ContactList::setDevice(const QString &device) { if (device != m_device) { m_device = device; emit deviceChanged(); } } QString ContactList::avatar() const { return m_avatar; } void ContactList::setAvatar(const QString &avatar) { if (avatar != m_avatar) { m_avatar = avatar; emit avatarChanged(); } } QString ContactList::color() const { return m_color; } void ContactList::setColor(const QString &color) { if (color != m_color) { m_color = color; emit colorChanged(); } } QString ContactList::url() const { return m_url; } void ContactList::setUrl(const QString &url) { if (url != m_url) { m_url = url; emit urlChanged(); } } توجه داشته باشید که هر یک از توابع مقادیر ورودی را در قالب پارامتر‌های ثابت دریافت و در صورتی که اعضای موجود در کلاس مقداری نداشته باشند برابر با پارامتر ورودی خواهند بود. سپس در صورتی که مقدار آن‌ها تغییر یافت وضعیت تغییر آن‌ها توسط emit به عنوان یک پیش‌پردازنده‌ی از قبل تعریف شده کیوت انتشار (ساطع) خواهد شد. بعد از اعلان و تعریف کلاس مربوطه در فایل main.cpp لیستی را به عنوان داده‌های ارسالی ایجاد می‌کنیم که به صورت زیر آمده است: #include <QGuiApplication> #include <QQmlApplicationEngine> #include <QQmlContext> #include "contactlist.h" using namespace Contact; int main(int argc, char *argv[]) { QCoreApplication::setAttribute(Qt::AA_EnableHighDpiScaling); QGuiApplication app(argc, argv); QList<QObject*> dataList; dataList.append(new ContactList("کامبیز", "اسدزاده", "09140000000", "Apple iPhone", "https://avatars0.githubusercontent.com/u/4066299?s=460&v=4", "#00D397", "https://github.com/Kambiz-Asadzadeh")); dataList.append(new ContactList("حامد", "مصافی", "09350000000", "Samsung Galaxy", "https://avatars2.githubusercontent.com/u/13809362?s=460&v=4", "#E83B0B", "https://github.com/HamedMasafi")); dataList.append(new ContactList("بهنام", "صباغی", "09190000000", "Google Nexus", "https://avatars3.githubusercontent.com/u/17690495?s=460&v=4", "#E15504", "https://github.com/FONQRI")); dataList.append(new ContactList("آرش", "میلانی", "09140000000", "Apple iPhone", "https://avatars3.githubusercontent.com/u/586816?s=460&v=4", "#3650F7", "https://github.com/arashmilani")); dataList.append(new ContactList("سروش", "ربیعی", "09190000000", "Google Nexus", "https://avatars0.githubusercontent.com/u/920670?s=460&v=4", "#8C56EA", "https://github.com/soroush")); QQmlApplicationEngine engine; QQmlContext *ctxt = engine.rootContext(); qmlRegisterType<ContactList>("api.dotwaves.qml", 1, 0, "Data"); ctxt->setContextProperty("contactModel", QVariant::fromValue(dataList)); engine.load(QUrl(QStringLiteral("qrc:/main.qml"))); if (engine.rootObjects().isEmpty()) return -1; return app.exec(); } تحت کلاس QList اشیاء را به کلاس ساخته شده سفارشی خود به عنوان داده‌های جدید معرفی می‌کنیم. جهت رجیستر (ثبت) کردن کلاس و داده‌های سمت بک‌اِند به سمت فرانت اِند در QML توسط تابع qmlRegisterType به عنوان یک تابع سربار گذاری شده اقدام می‌کنیم که ساختار آن به صورت زیر است: qmlRegisterType<MyClass>("com.mycompany.qmlcomponents", 1, 0, "CppClass"); این کار باعث می‌شود شما به کلاس‌ها و توابع کلاس سفارشی خود در سمت فرانت اند دسترسی داشته باشید. این روش در این پروژه اختیاری بوده است و فعلاً آنچنان مهم نیست اما برای اینکه روش آن را بدانید آورده شده است. در ادامه با نمونه گیری کلاس QQmlContext تابع setContextProperty که به عنوان ریشه‌ای از محتوا مجموعه‌ای از خواص‌های موجود از مُدل کلاس را بر می‌گرداند را تنظیم می‌کند که نام ویژگی را در قالب QVariant برمی‌گرداند. در نهایت قرار است با استفاده از نوع ListView در سمت QML مقادیر ارسالی از سمت سی‌پلاس‌پلاس را دریافت کنیم. به عنوان مثال دریافت نام به صورت زیر خواهد بود: ListView { id:listview model : contactModel delegate: Rectangle { .... ....... Text { id: nameTitle text: model.modelData.name } } نمونه خروجی این مثال به صورت زیر است: برای دسترسی به منبع این مثال می‌توانید به گیت‌هاب من در این لینک مراجعه کنید.

با نگاهی به الگوی جستجو تحت الگوریتم Boyer-Moore در استاندارد جدید یعنی C++17 می‌توان به کنترل بیشتر و حتی سرعت بسیار بالاتری نسبت به کتابخانه‌ی Boost رسید. با استاندارد ۱۷ در سی‌پلاس‌پلاس، اکنون می‌توانید از الگوریتم‌های پیشرفته‌تر و بهتری در عین حال سریعتری برای جستجو استفاده کنید. از این پس، شما می‌توانید کنترل بیشتر و همچنین افزایش کارآیی امیدوار کننده ای در بسیاری از موارد داشته باشید. معرفی روش‌های ساده تری برای یافتن الگو در یک رشته O (nm) جایی که n طول تمام رشته است و m طول الگو است وجود دارد. این روش‌ها به عنوان روش‌های دوم و بهتری می‌توان در نظر گرفته شوند. در C++17 الگوریتم جستجو در استاندارد std::search به دو روش زیر به‌روز رسانی شده است: از این پس شما می‌توانید از قانون مجوز استفاده از نسخه‌ی پیش‌فرض الگوریتم استفاده کنید، اما به صورت موازی. شما می‌توانید یک شیء جستجوگر برای مدیریت جستجو فراهم کنید. بنابراین فعلاً ما سه نوع جستجوگر خواهیم داشت: default_searcher boyer_moore_searcher boyer_moore_horspool_searcher پیش‌پردازش هر دو الگوریتم Boyer Moore و Boyer Moore Horspool از برخی اطلاعات در رابطه با رشته الگو استفاده می‌کنند تا بتوانند مقایسه‌های بی نظیری را انجام دهند. به منظور هوشمندانه‌تر شدن هر یک از الگوریتم‌ها یک عمل پیش‌پردازشی را انجام می‌دهند که الگوی ورودی را تحلیل می‌کند. پیچیدگی پیش‌پردازش معمولاً به اندازه‌ی الفبای رشته بستگی دارد. الگوریتم Horspool یک نسخه‌ی ساده از Boyer Moore (با تنها قوانین کاراکتر بد) و استفاده از جداول داخلی کوچکتر بیان می‌شود. پیچیدگی متوسط خطی است، اما بدترین حالت ممکن است O(mn) باشد. در کتابخانه‌ی Boost (بوست) اگر شما با کتابخانه‌ی بوست کار کرده اید، ممکن است شما با الگوریتم‌های جستجو آشنا باشید. در نسخه‌ی ۱.۵۰ (در تاریخ ژوئن ۲۰۱۲ میلادی) مجموعه‌ی جدیدی از الگوریتم‌ها به کتابخانه اضافه شده است. در کتابخانه سه شیء جستجوگر وجود دارد: الگوریتم جستجوی Boyer-Moore الگوریتم جستجوی Boyer-Moore-Horspool الگوریتم جستجوی Knuth-Morris-Pratt نحوه‌ی استفاده چگونه است؟ در سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ سه نوع سربار اضافی بر روی ویژگی‌های std::search اضافه شده است. template<class ForwardIterator, class Searcher> ForwardIterator search( ForwardIterator first, ForwardIterator last, const Searcher& searcher ); هر جستجوگر معمولاً دو ورودی تکرار کننده را می‌گیرند. شروع و پایان الگو، و سپس یک پیشفرض باینری که معمولاً آن با عملگر برابر است. آن‌ها ممکن است از پارامتر‌های دیگر نیز استفاده کنند، برای مثال، یک تابع هَش (مخلوط) کننده. در کل، شما می‌توانید آن را به صورت زیر استفاده کنید: std::string testString = "Hello Super World"; std::string needle = "Super"; auto it = search(testString.begin(), testString.end(), boyer_moore_searcher(needle.begin(), needle.end())); if (it == testString.end()) cout << "The string " << needle << " not found\n"; برخی از آزمون‌های پایه برای آزمایش مخزنی ارائه شده است که در آن نمونه کُد آن آمده است. در این مثال نمونه‌هایی نوشته شده است که برخی از آن‌ها کارایی و سرعت بسیار خوبی را در الگوریتم‌های جدید با استفاده از MSVC نشان می‌دهد. آزمایش‌ها چطور کار می‌کنند؟ برنامه یک فایل را بارگذاری می‌کند، مانند کتابی که شامل متنی با ۵۰۰ کیلوبایت اندازه است. تمام محتوای فایل در یک رشته‌ی ورودی ذخیره می‌شود. یک الگو انتخاب شده است که N آخرین حرف از رشته ورودی است. برنامه از چندین الگوریتم استفاده می‌کند و بارها در جستجو هر یک از ITER ها را اجرا می‌کند. برای مثال نسخه‌ی std::string::find به صورت زیر آمده است: RunAndMeasure("string::find", [&]() { for (size_t i = 0; i < ITERS; ++i) { std::size_t found = testString.find(needle); if (found == std::string::npos) std::cout << "The string " << needle << " not found\n"; } }); نسخه‌ی boyer_moore_horspool به صورت زیر: RunAndMeasure("boyer_moore_horspool_searcher", [&]() { for (size_t i = 0; i < ITERS; ++i) { auto it = std::search(testString.begin(), testString.end(), std::boyer_moore_horspool_searcher( needle.begin(), needle.end())); if (it == testString.end()) std::cout << "The string " << needle << " not found\n"; } }); در اینحا نتیجه بر روی سخت افزار با پردازنده‌ی i7 4720HQ و Win 10 همراه با MSVC 2017 15.8 ریلیز ۶۴ بیت می‌باشد. الگو از ۱۰۰۰۰ حرف انتهای متن ورودی تشکیل شده است: .\searchers.exe ..\..\SampleBooks\book-test.txt 1000 10000 string length: 547412 test iterations: 1000 pattern length: 10000 string::find: 693.449 ms default searcher: 1102.25 ms boyer_moore_searcher: 133.558 ms boyer_moore_horspool_searcher: 37.0234 ms الگو در اینجا اکنون ۱۰۰ حرف آخر از متن ورودی است: .\searchers.exe ..\..\SampleBooks\book-test.txt 1000 200 string length: 547412 test iterations: 1000 pattern length: 200 string::find: 158.612 ms default searcher: 467.518 ms boyer_moore_searcher: 58.8752 ms boyer_moore_horspool_searcher: 56.7017 ms البته توجه داشته باشید که، نتایج نمونه نیاز به تحقیق بیشتری دارند. برای مثال در الگو‌های کوتاه، استفاده از روش string::find معمولاً سریعتر است. بنابراین، الگوریتم Horspool سریعتر از الگوریتم boyer_moore در این مورد بوده است. واقعیت مهم در مورد std::search این است که آن یک الگوریتم عمومی است! بنابراین شما می‌توانید آن را فقط برای رشته‌ها استفاده کنید. در اینجا مثالی آورده شده است که برای جستجوی یک الگو از شماره‌های موجود در یک بردار از عدد‌های صحیح است. std::vector<int> testVector(1000000); std::iota(testVector.begin(), testVector.end(), 0); std::vector vecNeedle(testVector.end() - 1000, testVector.end()); auto it = std::search(testVector.begin(), testVector.end(), std::boyer_moore_horspool_searcher( vecNeedle.begin(), vecNeedle.end())); if (it == testVector.end()) std::cout << "The pattern " << needle << " not found\n"; خلاصه‌ی نتیجه در این مقاله به صورت مختصر در رابطه با قابلیت‌های جدیدی را که در سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ دریافت کرده ایم اشاره شده است. مهم این است که بدانید الگوریتم‌های جدید همیشه سریعتر از std::string::find (برای رشته‌ها) نیستند. منبع : Dzone

با درود، وجود کتابخانه‌های متعدد برای توسعه‌ی ربات‌های تلگرام برای زبان‌ها و چهارچوب‌های مختلف، و عدم وجود یک کتابخانه به‌روز برای ++C و کیوت باعث شد تا توسعه‌ی این پروژه را آغاز کنم. امیدوارم این پروژه برای توسعه‌دهندگان مفید واقع شود. عنوان: پروژه‌ی TarnaBot توضیحات: یک کتابخانه بر پایه فریم‌ورک کیوت (Qt) که به توسعه‌دهندگان امکان برنامه‌نویسی ربات‌های تلگرام را می‌دهد. زبان‌ها و فناوری‌های استفاده شده: ++C فریم‌ورک ها و کتابخانه‌ها: کیوت (Qt) نسخه ۵ ابزارِ ساخت: qmake نوع پروژه: متن باز (Open source) مجوز: LGPL v3 نویسندگان: علی رشیدی وضعیت: در حال توسعه - پایدار (stable) مثال‌ها و مستندات به زودی اضافه خواهند شد.

مراحل ساخت برنامه‌ در زبان سی‌پلاس‌پلاس پیش نویس ۰.۶ قبل از هر چیز به اینفوگرافی زیر توجه کنید که مراحل ساخت برنامه در سی‌پلاس‌پلاس را نشان می‌دهد. مقدمه‌ای بر همگردانی (کامپایل) و اتصال (لینک کردن) این سند مرور مختصری در رابطه با مراحل را برای شما فراهم می‌کند تا به شما در درک دستورات مختلف برای تبدیل و اجرای برنامه‌ی خودتان کمک کند. تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های منبع و هدر در سی‌پلاس‌پلاس به یک فایل خروجی و اجرایی در چندین گام (به طور معمول در چهار گام) پیش‌پردازنده (Preprocessors)، کامپایل و گرد‌آوری (Compilation)، اسمبلر (Assmbler) و پیوند دهنده (Linker) تقسیم می‌شود. قبل از هر چیز اگر در محیط توسعه‌ی Qt Creator داخل فایل .pro مقدار زیر را وارد کنید، تا بتوانید فایل‌های ساخته شده‌ی موقت در زمان کامپایل را مشاهده کنید. QMAKE_CXXFLAGS += -save-temps این دستور اجازه‌ی آن را خواهد داد تا فایل‌هایی با پسوند .ii و .s در شاخه‌ی بیلد پروژه تولید شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است. تعریف پیش‌پردازنده پیش‌پردازنده‌ها (Preprocessors) درواقع دستوراتی هستند که اجازه می‌دهند تا کامپایلر قبل از آغاز کردن مراحل کامپایل دستوراتی را دریافت کند. پیش‌پردازنده‌ها توسط هشتگ (#) مشخص می‌شوند این نماد در سی‌++ مشخص میکند که دستور فوق از نوع پیش‌پردازنده می‌باشد که نتیجه‌ی آن در قالب ماکرو (Macro) در دسترس خواهد بود. برای مثال ماکروی __DATE__ توسط پیش‌پردازنده‌ها از قبل تعریف شده است که مقدار تاریخ و زمان را بازگشت می‌دهد. بنابراین هرکجا که از آن استفاده شود کامپایلر آن را جایگزین متن خواهد کرد. در شکل زیر مرحله‌ای که از پیش‌پردازنده‌ها استفاده می‌شود آمده است: پیش‌پردازنده، کامپایل (گردآوری کردن)، لینک (پیوند کردن) و ساخت برنامه اجرایی فرایند تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های متنی هِدر و سورس سی‌++ را «ساخت» یا همان Building می‌گویند. از آنجایی که ممکن است کُد پروژه در بسیاری از فایل‌ها هدر و سورس سی++ توسعه و گسترش یابدمراحل ساخت در چند گام کوچک صورت می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین موارد در مراحل گردآوری (ترجمه‌ی یک کد سی‌پلاس‌پلاس به دستورالعمل‌های قابل فهم ماشین) است. اما گام‌های دیگری نیز وجود دارد، پیش‌پردازنده و لینک (پیوند‌ها) این بخش به طور خلاصه توضیح می‌دهد که چه اتفاقی در هر یک از مراحل رُخ می‌دهد. یک کامپایلر یک برنامه‌ی خاص است که پردازش اظهارات (دستورات) نوشته شده در یک زبان برنامه‌نویسی خاص را به یک زبان ماشین که قابل فهم برای پردازنده می‌باشد تبدیل کند. به طور معمول یک برنامه‌نویس با استفاده از یک ویرایشگر که به محیط توسعه‌ی یکپارچه‌ی نرم‌افزار (IDE) مشهور است توسط زبان برنامه‌نویسی مانند ++C دستورات (اظهارات) را می‌نویسد. فایل ایجاد شده با نام (filename.cpp در زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس) شامل محتوایی است که معمولاً به عنوان دستورات برنامه‌نویسی سطح بالا نامیده می‌شود. سپس برنامه‌نویس کامپایلرِ مناسب برای زبان برنامه‌نویسی مانند سی++ را اجرا می‌کند و نام فایل‌هایی که حاوی دستورات هستند را برای کامپایل مشخص می‌کند که این انتخاب و مشخص سازی توسط IDE به راحتی قابل مدیریت است. پس از آن، کار کامپایلر این است که فایل‌های منبع .cpp را جمع آوری کرده و پیش‌پردازنده‌ها را بررسی کند تا دستورات احتمالی را اجرا نماید که نتیجه‌ی این مرحله در فایلی با پسوند .ii ر قالب filename.ii تولید می‌شود که در این فرایند نیز خط به خط کُد‌های موجود در آن‌ها را بررسی می‌کند تا خطاهای احتمالی نحو (سینتکس - Syntax) بررسی می‌شود و آن‌ها را به طور ترتیبی به دستورالعمل‌های سطح ماشین تبدیل کند. توجه داشته باشید که هر نوع پردازنده‌ی کامپیوتر دارای مجموعه‌ای از دستورالعمل‌هایِ ماشین خودش است. بنابراین کامپایلر تنها برای سی++ نیست، بلکه برای اهداف و مقاصد خاص هر پلتفرم است. پس کد‌هایی که توسط پیش‌پردازنده سی‌پلاس‌پلاس به زبان اسمبلی برای معماری مورد نظر در پلتفرم مقصدترجمه شده‌اند نتایج آن در فایلی با پسوند .ss در قالب filename.ss قابل نمایش هستند که در حالت عادی قابل رویت نیست. توجه داشته باشید که باید در این مرحله باید مشخص شود برنامه قرار است توسط چه نوع پردازنده‌ای تحتِ چه نوع معماری مونتاژ (اسمبل) شود. برای مثال پردازنده‌ها با انواع معماری‌های مختلف وجود دارند که برخی از آن‌ها به صورت x86-x64، x64، ARMv7، aarch64 غیره ... می‌باشند. شکل یک (کامپایل یک فایل منبع ++C) مرحله‌ی سوم را در نظر داشته باشید که عمل کامپایل فایل سی‌پلاس‌پلاس در دو مرحله قبلی یک فایل اجرایی را تولید نمی‌کند. برنامه‌ای که توصیف شده است، احتمالاً توابعی را در رابط‌های برنامه‌نویسی (API) و یا توابع ریاضی یا توابع مرتبط با I/O را فراخوانی کند که ممکن است شامل فایل‌های هدر مانند iostream یا fstream و حتی ماژول‌های دیگری که در زبان‌ تعبیه شده‌اند را داشته باشد که فایل تولید شده توسط کامپایلر در این مرحله یک فایل شیء نامیده می‌شود که با پسوند .o به صورت filename.o تولید خواهد شد که علاوه بر دستورالعمل‌های تبدیل شده به کد ماشین، شامل توابع و دستورالعمل‌های خارجی نیز می‌باشد. هرچند در این مرحله دستورات تبدیل به دستورالعمل‌های قابل فهم توسط پردازنده شده‌اند اما فعلاً قابل اجرا نیستند چرا که باید این توابع خارجی افزوده شده را به آن لینک کرد که در مرحله‌ی بعد یعنی مرحله‌ی چهارم اتفاق می‌افتد. در نهایت مرحله‌ی چهارم فایل با پسوند .o که شامل کد‌های تولید شده توسط کامپایلر به زبان ماشین است که پردازنده‌ها می‌توانند این دستورات را درک کنند که همراه با کد‌های تولید شده‌ی هر کتابخانه‌ی دیگری که مورد نیاز است توسط لینکر (لینک شده) و در نهایت جهت تولید یک فایل اجرایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نوع آن فایل از نوع اجرایی یا در واقع Executable File خواهد بود. شرح کامل فرایند ساخت فایل اجرایی اکثر پروژه‌ها دارای مجموعه‌ای از فایل‌های هدر سی++ هستند، که امکان ماژولار شدن در آن را فراهم می‌کند و مجموعه‌ای از آن می‌تواند به عنوان بخش‌های کوچکی از برنامه محسوب شوند. برای ساخت چنین پروژه‌هایی هر فایل سی‌پلاس‌پلاس باید کامپایل شود و سپس فایل‌های ساخته شده در قالب شیء (آبجکت) باید همراه توابع و کتابخانه‌های دیگر لینک (پیوند) شوند. البته هر گام از مراحل کامپایل شامل یک مرحله پیش‌پردازنده است که دستورالعمل # عمل تغییرات و اصلاحیه‌ها را در فایل متن اعمال می‌کند. شکل زیر فرایند ساخت چند فایل به صورت همزمان را نشان می‌دهد:

با سلام، همانطور که می‌دانید سیستم‌‌های مدیریت محتوا به عنوان سیستم پویا برای مدیریت محتوای یک وب‌سایت بسیار مفید هستند. حال آنکه یک سیستم مدیریت محتوا فراتر از یک سیستم نرم‌افزاری جهت مدیرین محتوای وب‌سایت توسعه یابد بسیار مفید خواهد بود. قابلیت‌ها و ویژگی‌ها با استفاده از سیستم مدیریت محتوای جگوار (Jaguar) ما می‌توانیم برای مشتریان خود یک سیستم مدیریت چند منظوره با قابلیت‌های کاملاً پویا ارائه دهیم که هر استارتاپی می‌تواند کسب‌و‌کار خود را تحت آن توسعه دهد. این سیستم دارای قابلیت‌های چند سکویی و چند منظوره می‌باشد که یکی از قابلیت‌های برجسته‌ی آن پشتیبانی از سیستم چند زبانه می‌باشد. این سیستم در پلتفرم‌های وب، موبایل و دسکتاپ توسعه داده شده است. عنوان: پروژه‌ی جگوار (Jaguar) توضیحات: سیستم مدیریت محتوای چند منظوره و پیشرفته زبان‌ها و فناوری‌های استفاده شده: زبان‌های Php7, JavaScript, CSS3, HTML5 فریم وُرک‌ و کتابخانه‌ها: کتابخانه‌ی JQuery , Angular.JS, BootStrap4 نوع پروژه: تجاری (انحصاری شرکتِ Dotwaves LLC) نویسندگان: کامبیز اسدزاده وضعیت: در حال توسعه حق چاپ و تکثیر: شرکت دات‌ویوز این محصول بر پایه موتور سِل توسعه داده شده است. برخی از تصاویر مرتبط با این محصول:

با سلام. سوالی که داشتم این هست که چطور میشه به وسیله‌ی Qml یک عکس رو آپلود کرد؟ آیا کسی تا حالا این کار رو انجام داده؟ من فقط می‌خوام از کد Qml استفاده کنم ولی اگه مجبور شدم از C++ هم استفاده می کنم.

این تاپیک مخصوص نمونه مثال‌هایی از پروژه‌ها، ماژول‌ها، کامپوننت‌ها و افزونه‌هایی می‌باشد که به صورت استاندارد و مدرن توسط سی‌پلاس‌پلاس و جاوا‌اسکریپت تحت فناوری Qt Quick طراحی می‌شوند. بدون هیچگونه تعارفی باید بگوییم هر نرم‌افزار (اپلیکیشن) و یا محصولی که ساخته می‌شود باید مطابق استاندارد‌هایی که مهندسین طراحی بر روی آن تاکید دارند توسعه یابد. این استاندارد‌ها ممکن است شامل اصول کُدنویسی، الگو‌های کد‌نویسی و یا قوانین روانشناسی رنگ‌ها، چیدمان اشیاء و هر موردی که می‌تواند در نتیجه‌ی آن تاثیر مثبت داشته باشد مهم هستند. با هدف اینکه می‌خواهیم نمونه مثال‌هایی را برای تازه واردین قرار دهیم تا بتوانند به درستی ونحوه‌ی صحیح طراحی و پیاده سازی دو بخش بک‌اِند و فرانت‌اِند آشنا شوند، نمونه مثال‌های شما باید دارای شرایط زیر باشند ساختار استاندارد کلاس‌ها و توابع در سمت سی‌پلاس‌پلاس استفاده از اشاره گر‌های هوشمند و یا رعایت اصول مدیریت حافظه استفاده از ماکرو‌های سفارشی iOS، Android، Windows، macOS و لینوکس جهت مدیریت بهتر بعضی از ویژگی‌های منحصربفرد سیستم‌عامل‌ها تا جایی که می‌توانید سعی کنید از ابزار‌های qmake و qbs در این نمونه مثال‌ها استفاده کنید رعایت رنگ‌بندی و همچنین اصول UX درست مهم است مثال شما باید برگرفته و بر اساس استاندارد‌های توصیه شده‌ی doc.qt.io باشد. استفاده‌ی بهینه از لنگر‌ها و همچنین ترازبندی صحیح لایه‌ها و نگه‌دارنده‌ها در سمت QML استفاده از تصاویر و یا قالب‌های استاندارد و سبک مانند SVG, PNG و base64 استفاده از فونت آیکونیک‌ها مانند (FontAwesome) این پست ممکن است ویرایش و یا به روز‌رسانی شود. در ادامه شما می‌توانید بر اساس شرایطی که ذکر شده است و با توجه به استاندارد‌های Google Material، Microsoft Fluent و همچنین Apple Human Interface نمونه مثال‌های خود را ارائه دهید که برخی از مثال‌های استاندارد در زیر آمده اند.

کامپایلر Cling یک مترجم تعاملی برای سی‌پلاس‌پلاس است، این مترجم تحت بالاترین کتابخانه‌های Clang و LLVM ساخته شده است. در واقع از آن‌جایی که کامپایلر Clang از آخرین ویژگی‌ها و استاندارد‌های زبان سی‌پلاس‌پلاس پشتیبانی می‌کند، Cling اجازه می‌دهد تا توسعه‌دهندگان اسکریپت‌های خود را با استفاده از C و C++ بنویسند. اگر شما به طور مستقیم مترجم را اجرا کنید، یک محیط زنده برای آغاز برنامه نویسی با سی‌پلاس‌پلاس را خواهید داشت که به عنوان بخشی از استاندارد نحو سی و سی‌پلاس‌پلاس به شمار می‌آید. همچنین می‌توانید دیگر دستورات را با نقطه‌ی "." آغاز در اختیار داشته باشید. وقتی از مترجم تعاملی استفاده می‌کنید، می‌توانید کد زیر را بنویسید: #include <stdio.h> printf("hello world\n"); همانطور که می‌بینید نیازی نیست تا در مورد حوزه‌ی دامنه‌ها نگران باشید؛ کافی است شما تابع مورد نظر خود را صدا بزنید. اگر قصد شما این است که از Cling به عنوان یک مترجم برای ساخت اسکریپت‌ها استفاده کنید، باید همه چیز را در داخل یک تابع قرار دهید.چرا که نقطه‌ی ورود به اسکریپت به طور پیش‌فرض همانند نام فایل می‌باشد. می‌توان آن را برای صدا زدن دیگر توابع سفارشی سازی کرد. بنابراین مثال قبل می‌توانید به شکل زیر تغییر کند: #include <stdio.h> void _01_hello_world() { printf("foo\n"); } یک نسخه‌ی دیگر در قالب سی‌پلاس‌پلاس #include <iostream> void _02_hello_world() { std::cout << "Hello world" << std::endl; } مثال‌ها کاملاً ساده هستند، اما آن‌ها به شما نشان می‌دهند که چگونه باید شروع کنید. در مورد کیوت چطور؟ #include <QtWidgets/qapplication.h> #include <QtWidgets/qpushbutton.h> void _03_basic_qt() { int argc = 0; QApplication app(argc, nullptr); QPushButton button("Hello world"); QObject::connect(&button, &QPushButton::pressed, &app, &QApplication::quit); button.show(); app.exec(); } اما توجه داشته باشید که کد قبلی کار نخواهد کرد، شما باید برخی از پارامتر‌های سفارشی را در Cling مشخص کنید. cling -I/usr/include/x86_64-linux-gnu/qt5 -fPIC -lQt5Widgets 03_basic_qt.cpp شما می‌توانید Cling را برای خودتان بر اساس آن چیزی که برای اسکریپت خود نیاز دارید سفارشی سازی کنید. همچنین شما می‌توانید Cling را به عنوان یک کتابخانه در اپلیکیشن‌های خود آورده و از سی‌پلاس‌پلاس به عنوان زبان برنامه‌نویسی استفاده کنید. این پُست در آینده ادامه خواهد داشت. ?