جستجو در تالارهای گفتگو

اگر شما توسعه دهنده‌ٔ ++C هستید، توصیه می‌کنم این سری از مقالات را دنبال کنید زیرا در این تاپیک قصد دارم به چکیده‌ای از آخرین تغییرات مرتبط با سی‌پلاس‌پلاس پیشرفته اشاره کنم. بنابراین در بخش اول، مهم‌ترین موارد منسوخ شده، اشکلات رفع شده و ویژگی‌های جدید در استاندارد‌های اخیر را پوشش خواهیم داد‌ که به صورت جزئی خواهد بود و سپس نسبت به هر کدام در مقالات جداگانه به کاربرد‌های پیشرفته‌تر و جزئیات بیشتری اشاره خواهیم کرد. قبل از شروع، اگر می‌خواهید به لیستی از تغییرات و ویژگی‌های کامل در استاندارد‌ها دسترسی داشته باشید به مقالهٔ زیر مراجعه کنید. در مقالهٔ فوق به لیست ویژگی‌های جدید در استاندارد ۱۱، ۱۴، ۱۷ و ۲۰ اشاره شده است. در نظر داشته باشید که بزرگترین به‌روز رسانی سی++ در ده سالِ اخیر مربوط به استاندارد ۲۰ است. این نسخه از زبان تقریباً 2.5 برابر بزرگتر از سی++ ۱۰ سال پیش است! این در حالی است که استاندارد ۱۷ تقریباً ۸۰٪ بزرگتر از استاندارد ۰۳ است. به عنوان مثال، طبق مستندات رسمی پیش‌نویسه‌ها تغییرات استاندارد از ۸۷۹ صفحه به ۱۸۳۴ صفحه در این استاندارد رسیده است! چیزی حدود ۱۰۰۰ صفحه بیشتر از نسخه‌های قبلی تمامی این بهبود‌ها خبر از بهتر شدن و در عین حال پیچیده شدن زبان اما همراه با ساده‌تر و سریع‌تر شدن آن می‌دهد. اما مشکلی که می‌تواند رخ دهد در این است که یادگیری آن و به‌روز‌رسانی کد‌ها نیز می‌تواند دردسر ساز باشد. بنابراین، برای پوشش دادن جزئیات و به‌روز‌رسانی‌های بیشتر در این مقاله سعی خواهم کرد که مهم‌ترین موارد را معرفی کنم. جزئیات ++C نسخه ۱۷ (بهبود‌ها و تغییرات) بیایید به آرامی شروع کنیم، امروز ما به عناصر حذف شده و یا به موارد بهبود یافتهٔ کتابخانه استاندارد بپردازیم. معرفی به صورت سلسله مراتبی عناصر حذف شده و توسعه یافته (در این بحث) شفاف سازی در زبان قالب‌ها ویژگی‌ها تغییرات اول کتابخانه تغییرات دوم کتابخانه مستندات و لینک‌ها قبل از هر چیز، اگر شما خودتان می‌خواهید استاندارد جدید را کاوش کنید آخرین پیش نویسه را در این بخش مطالعه کنید. در صورتی که می‌خواهید بدانید کدام کامپایلر از ویژگی‌های جدید پشتیبانی می‌کند، در این بخش آن را پیگیری کنید. علاوه بر این، لیستی از توصیف‌های مختصر از تمامی ویژگی‌های زبان سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ تهیه شده است که در این بخش می‌توانید آن را ببینید که در قالب PDF از طرف مرجع رسمی می‌باشد. مواردی که ترجیح داده شده است که حذف شوند حذف تریگراف تریگراف‌ها کاراکترهای ویژه ترتیبی هستند که در موقع عدم پشتیبانی سیستم از نوع ۷ بیتی اَسکی (ASCII) همانند ایزو 646 استفاه شوند. برای مثال =?? کاراکتر ویژه‌ای مانند # تولید شده را در قالب -?? تولید می‌کند. تمامی مجموعه کاراکترهای اصلی سی‌پلاس‌پلاس در قالب 7 بیتی اسکی قرار دارند. موضوع فوق به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد، بنابراین حذف آن ممکن است به ترجمه ساده کد کمک کند. اگر شما می‌خواهید اطلاعات بیشتری در رابطه با کارآیی تیرگراف‌ها در سی++ کسب کنید به این لینک مراجعه کنید. ---------------------------------------------------------------------------- | trigraph | replacement | trigraph | replacement | trigraph | replacement | ---------------------------------------------------------------------------- | ??= | # | ??( | [ | ??< | { | | ??/ | \ | ??) | ] | ??> | } | | ??’ | ˆ | ??! | | | ??- | ˜ | ---------------------------------------------------------------------------- شما جزئیات بیشتر را می‌توانید در سند N4086 بیابید. اگر شما واقعاً به هر نحوی به گراف‌ها در ویژوال استودیو نیاز دارید، نگاهی به مشخصه /Zc:trigraphs در بخش پیکربندی داشته باشید. همچنین، کامپایلرهای دیگر ممکن است مواردی را پشتیبانی نکنند. وضعیت انجام شده کنونی در کامپایلر های GCC:5.1 و Clang:3.5 می‌باشد. حذف کلمه کلیدی register کلمه کلیدی register در استاندارد 2011 سی‌پلاس‌پلاس منسوخ شده است و دیگر استفاده از آن معنایی ندارد. این کلمه کلیدی در حال حاضر حذف شده است. این کلمه کلیدی محفوظ است و ممکن است در نسخه های بعدی باز نویسی شود (مثلا autokeyword به عنوان یک چیز قدرتمند مجددا مورد استفاده قرار گرفته است). جزئیات بیشتر در رابطه با این مورد در P0001R1 قابل مشاهده است. البته فعلا در MSVC انجام نشده است اما در کامپایلر‌های GCC 7.0 و Clang 3.8 انجام شده است. حذف Operator++ bool این اپراتور برای زمان بسیار زیادی است که منسوخ شده است! در سی پلاس پلاس ۹۸ تصمیم بر آن گرفته بودند که از آن استفاده کنند اما در نسخه ۱۷ سی‌پلاس‌پلاس کمیته موافقت خود را جهت حذف آن از زبان اعلام کرده است. جزئیات بیشتر در رابطه با این مورد در P0002R1 قابل مشاهده است. البته فعلا در MSVC انجام نشده است اما در کامپایلر‌های GCC 7.0 و Clang 3.8 انجام شده است. حذف مشخصات استثنایی از استاندارد ۱۷ در سی پلاس پلاس ۱۷، مشخصات استثنایی بخشی از نوع سیستمی خواهند بود (به P0012R1 نگاه کنید). با این حال، استاندارد شامل مشخصات استثنایی قدیمی و منسوخ شده اند که به نظر غیرعلمی و غیرقابل استفاده است. void fooThrowsInt(int a) throw(int) { printf_s("can throw ints\n"); if (a == 0) throw 1; } کد بالا در سی‌پلاس‌پلاس ۱۱ رد (منسوخ شده است). تنها اعلامیه استثنایی علمی throw() است، به این معنی است که این کد چیزی را در قالب throw انجام نخواهد داد. اما از سی‌پلاس‌پلاس ۱۱ به اینور، برنامه نویسان توصیه کرده اند که کسی از آن استفاده نکند. برای مثال در کامپایلر Clang 4.0 شما باید خطای زیر را دریافت کنید: error: ISO C++1z does not allow dynamic exception specifications [-Wdynamic-exception-spec] note: use 'noexcept(false)' instead جزئیات بیشتر در رابطه با این مورد در P0003R5 قابل مشاهده است. البته فعلا در MSVC انجام نشده است اما در کامپایلر‌های GCC 7.0 و Clang 3.8 انجام شده است. حذف auto_ptr این یکی از به روز رسانی‌های خوبی است که در سی‌پلاس‌پلاس ۱۱، ما اشاره گرهای هوشمند را دریافت کردیم : unique_ptr,shared_ptr و weak_ptr. با تشکر از این حرکتی که کمیته انجام داده بود، معنای واقعی این به روز رسانی در این بود که زبان می‌تواند پشتیبانی مناسبی از انتقال منابع منحصربفرد را داشته باشد. در این میان auto_ptr یک چیز قدیمی و نادرست در زبان بود به نا به دلایلی auto_ptr در این جا منسوخ شده است و باید به صورت خودکار به unique_ptr تبدیل شود. توجه داشته باشیم که auto_ptr مدت کوتاهی است که از سی‌پلاس‌پلاس ۱۱ به اینور منسوخ شده است و بسیاری از کامپایلر ها منسوخ شدن آن را گزارش می‌دهند که به صورت زیر خواهد بود: warning: 'template<class> class std::auto_ptr' is deprecated در حال حاضر آن به وضعیت نامناسب تبدیل شده است، و اساساً کد شما کامپایل نخواهد شد. در اینجا خطا از طرف MSVC 2017 زمانی که از گزینه /std::c++latest استفاده کنید اعلام خواهد شد. error C2039: 'auto_ptr': is not a member of 'std' اگر شما نیاز به کمک از تبدیل از auto_ptr به unique_ptr دارید، می‌توانید Clang Tidy را بررسی کنید، زیرا آن عمل تبدیل خودکار را انجام خواهد داد. اطلاعات بیشتر در سند N4190 موجود است. همچنین موارد مرتبط دیگری با سند N4190 وجود دارند که در کتابخانه خذف شده اند مانند: unary_function/binary_function ptr_fun() mem_fun()/mem_fun_ref() bind1st()/bind2nd() random_shuffle قوانین جدید خودکار برای Direct-List-Initialization از سی پلاس پلاس ۱۱ به اینور که ما یک مشکل بزرگی در این رابطه داشتیم: auto x { 1 }; از initializer_list اینطور نتیجه‌گیری شده است. با استاندارد جدید، ما می‌توانیم این مشکل را حل کنیم. بنابراین آن می‌تواند به عنوان نوع int که اکثر مردم تصور می‌کنند شناسایی شود. برای اینکه این اتفاق بیافتد، ما نیاز داریم که دو روش تخصیص مقدار اولیه را درک کنیم: کپی و مستقیم. auto x = foo(); // copy-initialization auto x{foo}; // direct-initialization, initializes an // initializer_list (until C++17) int x = foo(); // copy-initialization int x{foo}; // direct-initialization برای مقدار دهی اولیه، سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ قوانین جدیدی را معرفی می‌کند: For a braced-init-list with only a single element, auto deduction will deduce from that entry; For a braced-init-list with more than one element, auto deduction will be ill-formed. برای مثال: auto x1 = { 1, 2 }; // decltype(x1) is std::initializer_list<int> auto x2 = { 1, 2.0 }; // error: cannot deduce element type auto x3{ 1, 2 }; // error: not a single element auto x4 = { 3 }; // decltype(x4) is std::initializer_list<int> auto x5{ 3 }; // decltype(x5) is int جزئیات بیشتر را در سند N3922 می‌توانید مشاهده کنید. همچنین جزئیات در رابطه با فهرست خودکار موجود هستند که توسط جناب آقای Ville Voutilainen اشاره شده است. این اضافات در سی‌پلاس‌پلاس از زمان MSVC 14.0، GCC 5.0 و Clang 3.8 کار می‌کنند. گزینه static_assert بدون هیچ نوع پیغامی این واضح است که، این به شما این امکان را می دهد که فقط بدون داشتن گذراندن پیام، نسخه دارای پیغام در دسترس خواهد بود. این سازگاری با سایر موارد مانند BOOST_STATIC_ASSERT وجود دارد. static_assert(std::is_arithmetic_v<T>, "T must be arithmetic"); static_assert(std::is_arithmetic_v<T>); // no message needed since C++17 جزئیات بیشتر در سند N3928 در دسترس است. پشتیبانی شده در MSVC 2017 ٬ GCC 6.0 و Clang 2.5. انواع مختلف شروع و پایان در محدوده حلقه از سی‌پلاس‌پلاس ۱۱ به بعد، محدوده مبتنی بر حلقه ها به صورت داخلی تعریف شده است: { auto && __range = for-range-initializer; for ( auto __begin = begin-expr, __end = end-expr; __begin != __end; ++__begin ) { for-range-declaration = *__begin; statement } } همانطور که می‌بینید، __begin و __end دارای نوع مشابه هستند. این ممکن است باعث مشکلاتی شود. برای مثال زمانی که شما چیزی شبیه یک نگهبان (محافظ) که از نوع داده دیگری است را داشته باشید مشکل ساز خواهد بود. در سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ آن به صورت زیر تغییر کرده است: { auto && __range = for-range-initializer; auto __begin = begin-expr; auto __end = end-expr; for ( ; __begin != __end; ++__begin ) { for-range-declaration = *__begin; statement } } انواع __begin و __end ممکن است متفاوت باشد چرا که فقط اپراتور مقایسه مورد نیاز است. این تغییر کلی باعث می‌شود که این ویژگی تجربه بیشتری را در این زمینه برای کاربران ارائه دهند. جزئیات بیشتر در P0184R0، پشتیبانی شده در MSVC 2017 ،GCC 6.0 و Clang 3.6.

هنگامیکه شما برای اولین بار از C به CPP مهاجرت می کنید، یا اصلا برنامه نویسی را قصد دارید با CPP شروع کنید، با مفاهیم متعددی روبرو خواهید شد که شاید برای شما جالب باشند که بدانید، این ایده ها چطور شکل گرفتند، چطور به CPP افزوده شدند و اهمیت آن ها در عمل (هنگام برنامه نویسی و توسعه نرم افزار) چیست. در این پست وبلاگی IOStream، به این خواهیم پرداخت که ایده Overloading و Template و Auto Deduction چطور از CPP سر در آوردند. همانطور که شما ممکن است تجربه کرده باشید، هنگامیکه برنامه نویسی و توسعه نرم افزاری را با C شروع می کنید، برنامه شما چیزی بیش از یک مجموعه بی انتها از توابع و استراکچرها و متغیرها و اشاره گرها و ... نخواهند بود. از همین روی شما مجبور هستید مبتنی بر ایده مهندسی نرم افزار و پارادیم برنامه نویسی ساخت یافته، برای هر کاری یک تابع منحصربفرد پیاده سازی کنید. این تابع باید از هر لحاظی از قبیل نام، نوع ورودی ها، نوع خروجی و حتی نوع عملکرد منحصربفرد باشد تا بتواند یک کار را به شکل صحیح کنترل کند که همین مسئله می تواند در پیاده سازی برخی نرم افزارها، انسان را در جهنم داغ و سوزان قرار بدهد. مثلا پیاده سازی یک برنامه محاسباتی مانند ماشین حساب که ممکن است با انواع داده های محاسباتی مانند عدد صحیح (Integer) و عدد اعشاری (Float) رو به رو شود. از همین روی فرض کنید، ما قرار است یک عمل محاسباتی مانند جمع از برنامه ماشین حساب را پیاده سازی کنیم. برای اینکه برنامه به شکل صحیحی کار کند، باید عمل جمع یا همان Add برای انواع داده های موجود از قبیل عدد صحیح و اعشاری پیاده سازی شود. اگر شما این کار را انجام ندهید، برنامه شما به شکل صحیحی کار نخواهد کرد (یعنی نتایج اشتباه ممکن است برای ما تولید کند). در تصویر زیر، نمونه این برنامه و توابع مرتبط با آن پیاده سازی شده است: #include <stdio.h> int AddInt(int arg_a, int arg_b) { return arg_a + arg_b; } float AddFloat(float arg_a, float arg_b) { return arg_a + arg_b; } double AddDouble(double arg_a, double arg_b) { return arg_a + arg_b; } int main(int argc, const char* argv[]) { int result_int = AddInt(1, 2); float result_float = AddFloat(10.02f, 21.23f); double result_double = AddDouble(9.0, 24.3); printf("Result Integer: %d", result_int); printf("Result Float: %f", result_float); printf("Result Double: %lf", result_double); return 0; } به برنامه بالا دقت کنید. ما سه تا تابع Add با نام های منحصربفرد داریم که سه نوع داده مجزا را به عنوان ورودی دریافت می کنند، سه نوع نتیجه مجزا بازگشت می دهند، اگرچه پیاده سازی آن ها کاملا مشابه هم دیگر است و تفاوتی در پیاده سازی این سه تابع وجود ندارد. ولی به هر صورت، اگر به خروجی دیزاسمبلی برنامه مشاهده کنید، دلیل این مسئله را متوجه خواهید شد که چرا هنگام برنامه نویسی با زبان C، به نام های منحصربفرد نیاز است، چون اگر توابع نام های مشابه با هم داشته باشند، لینکر نمی تواند به دلیل تداخل نام (Name Conflict)، آدرس آن ها را محاسبه یا اصطلاحا Resolve کند. همانطور که در تصویر بالا خروجی دیزاسمبلی برنامه Add را مشاهده می کنید، اگر توابع نام مشابه داشتند، در هنگام فراخوانی (Call) تابع Add تداخل رخ می داد، چون دینامیک لودر سیستم عامل دقیقا نمی داند که کدام تابع را باید فراخوانی کند. برای همین نیاز است وقتی برنامه نوشته می شود، نام توابع در سطح کدهای اسمبلی و ماشین منحصر بفرد باشد. به هر صورت، به نظر شما آیا راهی وجود دارد که ما پیاده سازی این نوع توابع را ساده تر کنیم یا حداقل بار نامگذاری آن ها را از روی دوش توسعه دهنده و برنامه نویس برداریم؟ بله امکان این کار وجود دارد. مهندسان CPP با افزودن ویژگی Overloading و Name Mangling یا همان بحث Decoration مشکل برنامه نویسان در پیاده سازی توابع با نام های منحصربفرد را حل کردند (البته کاربردهای دیگر هم دارد که فعلا برای بحث ما اهمیت ندارند). ویژگی اورلودینگ در CPP به ما اجازه خواهد داد یک تابع با عنوان Add پیاده سازی کنیم که تفاوت آن ها فقط در نوع ورودی و نوع خروجی است. به عنوان مثال، در قسمت زیر، کد برنامه Add را مشاهده می کنید که با قواعد CPP بازنویسی شده است. #include <iostream> int Add(int arg_a, int arg_b) { return arg_a + arg_b; } float Add(float arg_a, float arg_b) { return arg_a + arg_b; } double Add(double arg_a, double arg_b) { return arg_a + arg_b; } int main(int argc, const char* argv[]) { int result_int = Add(1, 2); float result_float = Add(10.02f, 21.23f); double result_double = Add(9.0, 24.3); std::cout << "Result Integer: " << result_int << std::endl; std::cout << "Result Float: " << result_float << std::endl; std::cout << "Result Double: " << result_double << std::endl; return 0; } همانطور که مشاهده می کنید، ما اکنون سه تابع با نام Add داریم. ولی شاید سوال پرسیده شود که چطور لینکر متوجه تفاوت این توابع با یکدیگر می شود درحالیکه هر سه دارای یک نام واحد هستند. اینجاست که مسئله Name Mangling یا همان Decoration نام آبجکت ها در CPP مطرح می شود. اگر شما برنامه مذکور را دیزاسمبل کنید، متوجه تفاوت کد منبع (Source-code) و کد ماشین/اسمبلی (Machine/Assembly-code) خواهید شد. همانطور که در خروجی دیزاسمبلی برنامه اکنون مشاهده می کنید، توابع اگرچه در سطح کد منبع دارای نام مشابه با یکدیگر بودند، اما بعد کامپایل نام آن ها به شکل بالا تبدیل می شود. به این شیوه نام گذاری Name Mangling یا Decoration گویند که قواعد خاصی در هر کامپایلر برای آن وجود دارد. این ویژگی موجب می شود در ادامه لینکر بتواند تمیز بین انواع توابع Add شود. به عنوان مثال، تابع نامگذاری شده با عنوان j__?Add@YAHH@Z تابعی است که به نوعی از تابع Add اشاره دارد که ورودی هایی از نوع عدد صحیح دریافت می کند. این شیوه نامگذاری خلاصه موجب خواهد شد لینکر بتواند به سادگی بین توابع تمایز قائل شود. با این حال هنوز یک مشکل باقی است، و آن هم تکرار مجدد یک پیاده سازی برای هر تابع است. به نظر شما آیا راهی وجود دارد که ما از پیاده سازی مجدد توابعی که ساختار مشابه برای انواع ورودی ها دارند، جلوگیری کنیم؟ باید بگوییم، بله. این امکان برای شما به عنوان توسعه دهنده CPP در نظر گرفته شده است. ویژگی که اکنون به عنوان Templateها در مباحث Metaprogramming یا Generic Programming استفاده می شود، ایجاد شده است تا این مشکل را اساساً برای ما رفع کند. با استفاده از این ویژگی کافی است، طرح یا الگوی یک تابع را پیاده سازی کنید، تا در ادامه خود کامپایلر مبتنی بر ورودی هایی که به الگو عبور می دهید، در Backend، یک نمونه تابع Overload شده مبتنی بر آن الگو برای نوع داده شما ایجاد کند. #include <iostream> template <typename Type> Type Add(Type arg_a, Type arg_b) { return arg_a + arg_b; } int main(int argc, const char* argv[]) { int result_int = Add(1, 2); float result_float = Add(10.02f, 21.23f); double result_double = Add(9.0, 24.3); std::cout << "Result Integer: " << result_int << std::endl; std::cout << "Result Float: " << result_float << std::endl; std::cout << "Result Double: " << result_double << std::endl; return 0; } به عنوان مثال، در بالا تابع Add را مشاهده می کنید که نوع داده ورودی این تابع و حتی نوع خروجی آن مشخص نشده است و در قالب Typename به کامپایلر معرفی شده است. این یک الگو برای تابع Add است. کامپایلر اکنون می تواند مبتنی بر ورودی هایی که به تابع هنگام فراخوانی یا اصطلاحا Initialization عبور می دهیم، یک نمونه تابع Overload شده از آن الگو ایجاد کند و در ادامه آن را برای استفاده در محیط Runtime فراخوانی کند. حال اگر برنامه بالا را دیزاسمبل کنید، مشاهده خواهید کرد که کامپایلر از همان قاعده Overloading استفاده کرده است تا نمونه ای از تابع Add متناسب با نوع ورودی هایش ایجاد کند. هنوز می توان برنامه نویسی با CPP را جذاب تر و البته ساده تر کرد، اما چطور؟ همانطور که در قطعه کد بالا مشاهده می کنید، هنوز ما باید خود تشخیص دهیم که نوع خروجی تابع قرار است به چه شکل باشد. این مورد خیلی مواقع مشکل ساز خواهد بود. برای حل این مسئله، در CPP مبحثی در نظر گرفته شده است که آن را به عنوان Auto Deduction می شناسیم که سطح هوشمندی کامپایلر CPP را بالاتر می برد. در این ویژگی خود کامپایلر است که مشخص می کند نوع یک متغیر مبتنی بر خروجی که به آن تخصیص داده می شود، چیست. به عنوان مثال، شما می توانید برنامه بالا را به شکل زیر بازنویسی کنید: #include <iostream> template <typename Type> auto Add(Type arg_a, Type arg_b) { return arg_a + arg_b; } int main(int argc, const char* argv[]) { auto result_int = Add(1, 2); auto result_float = Add(10.02f, 21.23f); auto result_double = Add(9.0, 24.3); std::cout << "Result Integer: " << result_int << std::endl; std::cout << "Result Float: " << result_float << std::endl; std::cout << "Result Double: " << result_double << std::endl; return 0; } با استفاده از ویژگی Auto Deduction و کلیدواژه Auto در برنامه، خود کامپایلر در ادامه مشخص خواهد کرد که تابع Add چه نوع خروجی دارد و همچنین نوع متغیرها برای ذخیره سازی خروجی Add چه باید باشد. به عبارتی اکنون تابع Add هم Value و هم Data type را مشخص می کند که این موجب می شود برنامه نویسی با CPP خیلی ساده تر از گذشته شود. حال اگر به نمونه برنامه آخر نگاه کنید و آن را با نمونه C مقایسه کنید، متوجه خواهید شد که CPP چقدر کار را برای ما ساده تر کرده است. در این پست به هر صورت، قصد داشتم به شما نشان دهم که نحوه تحول CPP به صورت گام به گام چطور بوده است و البته اینکه پشت هر ویژگی در CPP چه منطق کلی وجود دارد. امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. نمونه انگلیسی این مقاله را می توانید در این آدرس (لینک) مطالعه کنید. میلاد کهساری الهادی

سلام، بسیاری از ما زمانی که می‌خواهیم از سرویس Rest استفاده کنیم، یا صفحه‌ای از وب‌سایت را تجزیه کنیم و یا حتی زمانی که نیاز داریم یک ربات یا خزندهٔ ساده بنویسیم؛ این برای ما سوال بسیار بزرگی می‌شود که از چه روش و کتابخانه‌ای باید استفاده کنیم. همانطور که می‌دانید متاسفانه، کتابخانهٔ پیشفرض و استاندارد ++C تا قبل از اینکه نسخهٔ 2a آن ارائه شود هیچ امکانی را در رابطه با حوزهٔ شبکه ارائه نمی‌دهد. بنابراین ما مجبور هستیم تا به کمک کتابخانه‌های دیگر این زبان برنامهٔ خود را توسعه دهیم. ما نیاز داریم تا بدانیم چگونه به کمک امکانات موجود در کتابخانه‌های غیر پیش‌فرض می‌توانیم کار با شبکه را مدیریت کنیم. من فکر می‌کنم آی‌او‌استریم محل مناسبی برای نوشتن این برگهٔ تقلب در رابطه با این موضوع باشد. بنابراین در این مقاله قصد دارم برخی از روش‌های موجود تحت چند کتابخانهٔ مختص این کار را برای شما معرفی کنم. قبل از هر چیز لیست کتابخانه‌های مناسب برای این کار را در نظر داشته باشید: WinInet WinHttp Casablanca Qt POCO wxWidgets Boost.Asio libcurl neon .NET (С++/CLI) IXMLHTTPRequest HappyHttp cpp-netlib کتابخانهٔ WinInet ارائه شده توسط مایکروسافت (پشتیبانی از ویندوز ۹۸ به بعد) #include <tchar.h> #include <wininet.h> /// .... HINTERNET hIntSession = ::InternetOpen(_T("MyApp"), INTERNET_OPEN_TYPE_DIRECT, NULL, NULL, 0); HINTERNET hHttpSession = InternetConnect(hIntSession, _T("api.twitter.com"), 80, 0, 0, INTERNET_SERVICE_HTTP, 0, NULL); HINTERNET hHttpRequest = HttpOpenRequest( hHttpSession, _T("GET"), _T("1/statuses/user_timeline.xml?screen_name=twitterapi"), 0, 0, 0, INTERNET_FLAG_RELOAD, 0); TCHAR* szHeaders = _T("Content-Type: text/html\nMySpecialHeder: whatever"); CHAR szReq[1024] = ""; if( !HttpSendRequest(hHttpRequest, szHeaders, _tcslen(szHeaders), szReq, strlen(szReq))) { DWORD dwErr = GetLastError(); /// handle error } CHAR szBuffer[1025]; DWORD dwRead=0; while(::InternetReadFile(hHttpRequest, szBuffer, sizeof(szBuffer)-1, &dwRead) && dwRead) { szBuffer[dwRead] = 0; OutputDebugStringA(szBuffer); dwRead=0; } ::InternetCloseHandle(hHttpRequest); ::InternetCloseHandle(hHttpSession); ::InternetCloseHandle(hIntSession); کتابخانهٔ WinHttp ارائه شده توسط مایکروسافت (پشتیبانی از ویندوز 2000 به بعد) DWORD dwSize = 0; DWORD dwDownloaded = 0; LPSTR pszOutBuffer; BOOL bResults = FALSE; HINTERNET hSession = NULL, hConnect = NULL, hRequest = NULL; // Use WinHttpOpen to obtain a session handle. hSession = WinHttpOpen( L"WinHTTP Example/1.0", WINHTTP_ACCESS_TYPE_DEFAULT_PROXY, WINHTTP_NO_PROXY_NAME, WINHTTP_NO_PROXY_BYPASS, 0 ); // Specify an HTTP server. if( hSession ) hConnect = WinHttpConnect( hSession, L"www.microsoft.com", INTERNET_DEFAULT_HTTPS_PORT, 0 ); // Create an HTTP request handle. if( hConnect ) hRequest = WinHttpOpenRequest( hConnect, L"GET", NULL, NULL, WINHTTP_NO_REFERER, WINHTTP_DEFAULT_ACCEPT_TYPES, WINHTTP_FLAG_SECURE ); // Send a request. if( hRequest ) bResults = WinHttpSendRequest( hRequest, WINHTTP_NO_ADDITIONAL_HEADERS, 0, WINHTTP_NO_REQUEST_DATA, 0, 0, 0 ); // End the request. if( bResults ) bResults = WinHttpReceiveResponse( hRequest, NULL ); // Keep checking for data until there is nothing left. if( bResults ) { do { // Check for available data. dwSize = 0; if( !WinHttpQueryDataAvailable( hRequest, &dwSize ) ) printf( "Error %u in WinHttpQueryDataAvailable.\n", GetLastError( ) ); // Allocate space for the buffer. pszOutBuffer = new char[dwSize+1]; if( !pszOutBuffer ) { printf( "Out of memory\n" ); dwSize=0; } else { // Read the data. ZeroMemory( pszOutBuffer, dwSize+1 ); if( !WinHttpReadData( hRequest, (LPVOID)pszOutBuffer, dwSize, &dwDownloaded ) ) printf( "Error %u in WinHttpReadData.\n", GetLastError( ) ); else printf( "%s", pszOutBuffer ); // Free the memory allocated to the buffer. delete [] pszOutBuffer; } } while( dwSize > 0 ); } // Report any errors. if( !bResults ) printf( "Error %d has occurred.\n", GetLastError( ) ); // Close any open handles. if( hRequest ) WinHttpCloseHandle( hRequest ); if( hConnect ) WinHttpCloseHandle( hConnect ); if( hSession ) WinHttpCloseHandle( hSession ); کتابخانهٔ Casablanca ارائه شده درCodeplex (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) http_client client(L"http://www.myhttpserver.com"); http_request request(methods::GET); client.request(request).then([](http_response response) { // Perform actions here to inspect the HTTP response... if(response.status_code() == status_codes::OK) { } }); کتابخانهٔ Qt ارائه شده درQt (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include "handler.h" Handler::Handler(QObject *parent) :QObject(parent) { http = new QHttp(this); connect(http, SIGNAL(stateChanged(int)), this, SLOT(stateChanged(int))); connect(http, SIGNAL(responseHeaderReceived(QHttpResponseHeader)), this, SLOT(responseHeaderReceived(QHttpResponseHeader))); connect(http, SIGNAL(requestFinished(int,bool)), this, SLOT(requestFinished(int,bool))); } void Handler::doHttp() { http->setHost("google.com"); http->get("/"); } void Handler::stateChanged(int state) { switch(state) { case 0: qDebug() << "Unconnected"; break; case 1: qDebug() << "Host Lookup"; break; case 2: qDebug() << "Connecting"; break; case 3: qDebug() << "Sending"; break; case 4: qDebug() << "Reading"; break; case 5: qDebug() << "Connect"; break; case 6: qDebug() << "Closing"; break; } } void Handler::responseHeaderReceived(const QHttpResponseHeader &resp) { qDebug() << "Size : " << resp.contentLength(); qDebug() << "Type : " << resp.contentType(); qDebug() << "Status Code : " << resp.statusCode(); } void Handler::requestFinished(int id, bool error) { qDebug() << "Request Id : " << id; if(error) { qDebug() << "Error"; } else { qDebug() << http->readAll(); } } مثالی از نسخهٔ Qt5 void Downloader::doDownload() { manager = new QNetworkAccessManager(this); connect(manager, SIGNAL(finished(QNetworkReply*)), this, SLOT(replyFinished(QNetworkReply*))); manager->get(QNetworkRequest(QUrl("http://google.com"))); } void Downloader::replyFinished (QNetworkReply *reply) { if(reply->error() != QNetworkReply::NoError) { qDebug() << "ERROR!"; qDebug() << reply->errorString(); } else { qDebug() << reply->header(QNetworkRequest::ContentTypeHeader).toString(); qDebug() << reply->header(QNetworkRequest::LastModifiedHeader).toDateTime().toString(); qDebug() << reply->header(QNetworkRequest::ContentLengthHeader).toULongLong(); qDebug() << reply->attribute(QNetworkRequest::HttpStatusCodeAttribute).toInt(); qDebug() << reply->attribute(QNetworkRequest::HttpReasonPhraseAttribute).toString(); QFile file("C:/Qt/Dummy/downloaded.txt"); if(file.open(QFile::Append)) { file.write(reply->readAll()); } } reply->deleteLater(); } کتابخانهٔ Poco ارائه شده درPoco (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include <Poco/Net/HTTPClientSession.h> #include <Poco/Net/HTTPRequest.h> #include <Poco/Net/HTTPResponse.h> #include <Poco/StreamCopier.h> #include <Poco/Path.h> #include <Poco/URI.h> #include <Poco/Exception.h> #include <iostream> #include <string> using namespace Poco::Net; using namespace Poco; using namespace std; int main(int argc, char **argv) { if (argc != 2) { cout << "Usage: " << argv[0] << " <uri>" << endl; cout << " fetches the resource identified by <uri> and print it" << endl; return -1; } try { // prepare session URI uri(argv[1]); HTTPClientSession session(uri.getHost(), uri.getPort()); // prepare path string path(uri.getPathAndQuery()); if (path.empty()) path = "/"; // send request HTTPRequest req(HTTPRequest::HTTP_GET, path, HTTPMessage::HTTP_1_1); session.sendRequest(req); // get response HTTPResponse res; cout << res.getStatus() << " " << res.getReason() << endl; // print response istream &is = session.receiveResponse(res); StreamCopier::copyStream(is, cout); } catch (Exception &ex) { cerr << ex.displayText() << endl; return -1; } return 0; } کتابخانهٔ wxWidgets ارائه شده درwxWidgets (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include <wx/sstream.h> #include <wx/protocol/http.h> wxHTTP get; get.SetHeader(_T("Content-type"), _T("text/html; charset=utf-8")); get.SetTimeout(10); // 10 seconds of timeout instead of 10 minutes ... // this will wait until the user connects to the internet. It is important in case of dialup (or ADSL) connections while (!get.Connect(_T("www.google.com"))) // only the server, no pages here yet ... wxSleep(5); wxApp::IsMainLoopRunning(); // should return true // use _T("/") for index.html, index.php, default.asp, etc. wxInputStream *httpStream = get.GetInputStream(_T("/intl/en/about.html")); // wxLogVerbose( wxString(_T(" GetInputStream: ")) << get.GetResponse() << _T("-") << ((resStream)? _T("OK ") : _T("FAILURE ")) << get.GetError() ); if (get.GetError() == wxPROTO_NOERR) { wxString res; wxStringOutputStream out_stream(&res); httpStream->Read(out_stream); wxMessageBox(res); // wxLogVerbose( wxString(_T(" returned document length: ")) << res.Length() ); } else { wxMessageBox(_T("Unable to connect!")); } wxDELETE(httpStream); get.Close(); کتابخانهٔ Boost.Asio ارائه شده درBoost (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include <iostream> #include <istream> #include <ostream> #include <string> #include <boost/asio.hpp> using boost::asio::ip::tcp; int main(int argc, char* argv[]) { try { if (argc != 3) { std::cout << "Usage: sync_client <server> <path>\n"; std::cout << "Example:\n"; std::cout << " sync_client www.boost.org /LICENSE_1_0.txt\n"; return 1; } boost::asio::io_service io_service; // Get a list of endpoints corresponding to the server name. tcp::resolver resolver(io_service); tcp::resolver::query query(argv[1], "http"); tcp::resolver::iterator endpoint_iterator = resolver.resolve(query); // Try each endpoint until we successfully establish a connection. tcp::socket socket(io_service); boost::asio::connect(socket, endpoint_iterator); // Form the request. We specify the "Connection: close" header so that the // server will close the socket after transmitting the response. This will // allow us to treat all data up until the EOF as the content. boost::asio::streambuf request; std::ostream request_stream(&request); request_stream << "GET " << argv[2] << " HTTP/1.0\r\n"; request_stream << "Host: " << argv[1] << "\r\n"; request_stream << "Accept: */*\r\n"; request_stream << "Connection: close\r\n\r\n"; // Send the request. boost::asio::write(socket, request); // Read the response status line. The response streambuf will automatically // grow to accommodate the entire line. The growth may be limited by passing // a maximum size to the streambuf constructor. boost::asio::streambuf response; boost::asio::read_until(socket, response, "\r\n"); // Check that response is OK. std::istream response_stream(&response); std::string http_version; response_stream >> http_version; unsigned int status_code; response_stream >> status_code; std::string status_message; std::getline(response_stream, status_message); if (!response_stream || http_version.substr(0, 5) != "HTTP/") { std::cout << "Invalid response\n"; return 1; } if (status_code != 200) { std::cout << "Response returned with status code " << status_code << "\n"; return 1; } // Read the response headers, which are terminated by a blank line. boost::asio::read_until(socket, response, "\r\n\r\n"); // Process the response headers. std::string header; while (std::getline(response_stream, header) && header != "\r") std::cout << header << "\n"; std::cout << "\n"; // Write whatever content we already have to output. if (response.size() > 0) std::cout << &response; // Read until EOF, writing data to output as we go. boost::system::error_code error; while (boost::asio::read(socket, response, boost::asio::transfer_at_least(1), error)) std::cout << &response; if (error != boost::asio::error::eof) throw boost::system::system_error(error); } catch (std::exception& e) { std::cout << "Exception: " << e.what() << "\n"; } return 0; } کتابخانهٔ Libcurl ارائه شده درLibcurl (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include <stdio.h> #include <curl/curl.h> int main(void) { CURL *curl; CURLcode res; curl = curl_easy_init(); if(curl) { curl_easy_setopt(curl, CURLOPT_URL, "http://example.com"); /* example.com is redirected, so we tell libcurl to follow redirection */ curl_easy_setopt(curl, CURLOPT_FOLLOWLOCATION, 1L); /* Perform the request, res will get the return code */ res = curl_easy_perform(curl); /* Check for errors */ if(res != CURLE_OK) fprintf(stderr, "curl_easy_perform() failed: %s\n", curl_easy_strerror(res)); /* always cleanup */ curl_easy_cleanup(curl); } return 0; } کتابخانهٔ Neon ارائه شده درNeon (پشتیبانی از تمامی پلتفرم‌ها) #include <ne_session.h> #include <ne_request.h> #include <ne_utils.h> #include <ne_uri.h> int httpResponseReader(void *userdata, const char *buf, size_t len) { string *str = (string *)userdata; str->append(buf, len); return 0; } int do_get(string host) { ne_session *sess; ne_request *req; string response; ne_sock_init(); sess = ne_session_create("http", host.c_str(), 80); ne_set_useragent(sess, "MyAgent/1.0"); req = ne_request_create(sess, "GET", "/SomeURL/method?with=parameter&value=data"); // if accepting only 2xx codes, use "ne_accept_2xx" ne_add_response_body_reader(req, ne_accept_always, httpResponseReader, &response); int result = ne_request_dispatch(req); int status = ne_get_status(req)->code; ne_request_destroy(req); string errorMessage = ne_get_error(sess); ne_session_destroy(sess); printf("result %d, status %d\n", result, status); cout << response << "\n"; switch (result) { case NE_OK: break; case NE_CONNECT: throw ConnectionError(errorMessage); case NE_TIMEOUT: throw TimeOutError(errorMessage); case NE_AUTH: throw AuthenticationError(errorMessage); default: throw AnotherWebError(errorMessage); } return 0; } کتابخانهٔ NET. ارائه شده در.NET (پشتیبان از ویندوز Xp به بعد) #using <System.dll> using namespace System; using namespace System::Net; using namespace System::Text; using namespace System::IO; // Specify the URL to receive the request. int main() { array<String^>^args = Environment::GetCommandLineArgs(); HttpWebRequest^ request = dynamic_cast<HttpWebRequest^>(WebRequest::Create( args[ 1 ] )); // Set some reasonable limits on resources used by this request request->MaximumAutomaticRedirections = 4; request->MaximumResponseHeadersLength = 4; // Set credentials to use for this request. request->Credentials = CredentialCache::DefaultCredentials; HttpWebResponse^ response = dynamic_cast<HttpWebResponse^>(request->GetResponse()); Console::WriteLine( "Content length is {0}", response->ContentLength ); Console::WriteLine( "Content type is {0}", response->ContentType ); // Get the stream associated with the response. Stream^ receiveStream = response->GetResponseStream(); // Pipes the stream to a higher level stream reader with the required encoding format. StreamReader^ readStream = gcnew StreamReader( receiveStream,Encoding::UTF8 ); Console::WriteLine( "Response stream received." ); Console::WriteLine( readStream->ReadToEnd() ); response->Close(); readStream->Close(); } کتابخانهٔ IXMLHTTPRequest ارائه شده در مایکروسافت (پشتیبان از ویندوز Xp به بعد) #include <atlbase.h> #include <msxml6.h> HRESULT hr; CComPtr<IXMLHTTPRequest> request; hr = request.CoCreateInstance(CLSID_XMLHTTP60); hr = request->open( _bstr_t("GET"), _bstr_t("https://www.google.com/images/srpr/logo11w.png"), _variant_t(VARIANT_FALSE), _variant_t(), _variant_t()); hr = request->send(_variant_t()); // get status - 200 if succuss long status; hr = request->get_status(&status); // load image data (if url points to an image) VARIANT responseVariant; hr = request->get_responseStream(&responseVariant); IStream* stream = (IStream*)responseVariant.punkVal; CImage *image = new CImage(); image->Load(stream); stream->Release(); کتابخانهٔ cpp-netlib ارائه شده در cpp-netlib (پشتیبان از همهٔ پلتفرم‌ها) using namespace boost::network; using namespace boost::network::http; client::request request_("http://127.0.0.1:8000/"); request_ << header("Connection", "close"); client client_; client::response response_ = client_.get(request_); std::string body_ = body(response_); حال وقت آن است که یکی را به عنوان بهترین انتخاب متناسب با هدف خود انتخاب کنیم. اگر شما به یک برنامهٔ کاملاً قابل اعتماد در این حوزه نیاز دارید بهتر است از Libcurl استفاده کنید. اگر قرار است برنامه‌ای توسعه دهید که دارای رابط کاربری است بهترین انتخاب Qt و برای آن‌هایی که از تمامی ویژگی‌های سی++۱۱ می‌خواهند استفاده کنند Casablanca گزینهٔ مناسبی است. اگر برنامهٔ شما تحت پلتفرم دات‌نِت توسعه داده می‌شود می‌توانید از NET. استفاده کنید، اما توجه داشته باشید که آن فقط محدود بر پلتفرم ویندوز خواهد بود. در صورتی که می‌خواهید برنامه‌ای توسعه دهید که شامل رابط کاربری نیست می‌توانید از Poco و Boost.Asio استفاده کنید که برای مدیریت جزئی‌تر ابزار‌های بسیاری در اختیار شما قرار خواهند داد. نکته: در استاندار ۲۰ شاهد افزوده شدن ماژول شبکه که از کتابخانهٔ Boost الهام گرفته است خواهیم بود.

با سلام، در این پست من قصد دارم به چند ویژگی استاندارد 1z اشاره کنم که به شما اجازه میده تا کُد تمیزتر، ساده‌تر و خواناتری را ایجاد کنید. توسعه زبان‌های برنامه‌نویسی روز به روز بیشتر شده و سی++ به عنوان یک زبان پیچیده نیاز به این داره تا کاربران رو از لحاظ سادگی و مدرنیزه شدن سینتکس دلگرم کنه. در استاندارد جدید ۱۷ من برخی از ویژگی‌ها رو معرفی می‌کنم که در تمیز نوشتن و ساده نوشتن تاثیر بسیاری دارند. ویژگی ساختار‌های پیوندی این ویژگی یکی از ویژگی‌های جدید سی++ است که امکان پیوند شدن نام‌های مشخص و زیر اشیاء المنت‌های اولیه را می‌دهد. به عبارت ساده‌تر می‌توان گفت که، ساختار‌های پیوندی (Structured Bindings) این توانایی را برای ما می‌دهد تا متغیر‌های چند گانه از یک ساختار (struct) یا tuple را به هم دیگر متصل کنیم. *مهمترین هدف Structured Bindings در نسخه‌ی ۱۷ ساده سازی و راحتی درک کد می‌باشد. سینتکس این ویژگی به صورت زیر است: auto ref-operator(optional)[identifier-list] = expression; // Or auto ref-operator(optional)[identifier-list]{expression}; // Or auto ref-operator(optional)[identifier-list](expression); اجازه دهید تا ما با استفاده ازیک مثال مزایای استفاده از ساختار‌های پیوندی را با کمک tuple ببینیم: در نسخه‌ی ۹۸ سی‌پلاس‌پلاس: #include <iostream> using namespace std; // Creating a structure named Point struct Point { int x; int y; }; // Driver code int main() { Point p = {1, 2}; int x_coord = p.x; int y_coord = p.y; cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } در نسخه‌ی ۱۱ و ۱۴ سی‌پلاس‌پلاس: #include <iostream> #include <tuple> using namespace std; // Creating a structure named Point struct Point { int x, y; // Default Constructor Point() : x(0), y(0) { } // Parameterized Constructor for Init List Point(int x, int y) : x(x), y(y) { } auto operator()() { // returns a tuple to make it work with std::tie return make_tuple(x, y); } }; // Driver code int main() { Point p = {1, 2}; int x_coord, y_coord; tie(x_coord, y_coord) = p(); cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } در نسخه‌‌ی ۱۷ سی‌پلاس‌پلاس: #include <iostream> using namespace std; struct Point { int x; int y; }; // Driver code int main( ) { Point p = { 1,2 }; // Structure binding auto[ x_coord, y_coord ] = p; cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } ویژگی عبارت شرطی و حلقه‌ی جدید نسخه‌های جدید از دستورات شرطی switch و if در سی‌پلاس‌پلاس به صورت زیر هستند: if (init; condition) و switch (init; condition) قبلاً شما باید به صورت زیر یک دستور شرطی را پیاده سازی می‌کردید: { auto val = GetValue(); if (condition(val)) // on success else // on false... } در این قالب مشخص است که val یک محدوده‌ی جداگانه و احتمال نشتی دارد. در نسخه‌ی جدید آن را می‌توان به صورت زیر ساده تر و خواناتر نوشت: if (auto val = GetValue(); condition(val)) // on success else // on false... در این نسخه val فقط در داخل حوزه‌ی if و else قابل مشاهده است، بنابراین در این صورت امکان نشتی نخواهد داشت. شرط ممکن است هر نوع شرط باشد و فقط وابسته به val مقدار true/false را بر نمی‌گرداند. خُب، چرا این نسخه مفید خواهد بود؟ فرض کنید قرار است در داخل یک رشته چند چیز را جستجو کنید: const std::string myString = "My Hello World Wow"; const auto it = myString.find("Hello"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n" const auto it2 = myString.find("World"); if (it2 != std::string::npos) std::cout << it2 << " World\n" ما یا باید نام‌های مختلفی را برای it استفاده کنیم و یا باید آن‌ها را در داخل دامنه‌ی جداگانه قرار دهیم. مانند مثال زیر: { const auto it = myString.find("Hello"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n" } { const auto it = myString.find("World"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n" } عبارت شرطی جدید if یک دامنه اضافی را فقط در یک خط ایجاد می‌کند: if (const auto it = myString.find("Hello"); it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n"; if (const auto it = myString.find("World"); it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n"; همانطور که قبلاً ذکر شد متغیر تعریف شده در عبارت if نیز در بلوک else قابل مشاهده است. بنابراین شما می‌توانید آن را به صورت زیر نیز بنویسید: if (const auto it = myString.find("World"); it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n"; else std::cout << it << " not found!!\n"; همچنین شما در استاندارد جدید می‌توانید از ويژگی پیوند ساختاری در عبارت شرطی نیز استفاده کنید که قالب آن به صورت زیر است: // better together: structured bindings + if initializer if (auto [iter, succeeded] = mymap.insert(value); succeeded) { use(iter); // ok // ... } // iter and succeeded are destroyed here ویژگی Variadic Templates در نسخه‌ی ۱۱ ما ویژگی‌ خوبی به نام قالب‌های متنوع یا همان (Variadic Templates) داریم که بسیار عالی است، مخصوصاً وقتی که می‌خواهید با تعداد نامحدود یا متغیر با توابع کار کنید. برای مثال در نسخه‌های قبل از ۱۱ ما مجبور بودیم تا چندین تابع را با ورودی‌های مختلف پیاده سازی کنیم تا بتوانیم به نتیجه‌ی مربوطه برسیم. در حال حاضر این ویژگی هنوز هم نیازمند افزودن کد‌های می‌باشد مخصوصاً اگر می‌خواهید تابعی از نوع بازگشتی پیاده سازی کنید. مانند مثال زیر: auto SumCpp11(){ return 0; } template<typename T1, typename... T> auto SumCpp11(T1 s, T... ts){ return s + SumCpp11(ts...); } در نسخه‌ی جدید سی++۱۷ ما می‌توانیم این را بسیار ساده تر بنویسیم: template<typename ...Args> auto sum(Args ...args) { return (args + ... + 0); } و یا حتی ساده تر... template<typename ...Args> auto sum2(Args ...args) { return (args + ...); } این تابع فوق‌العاده است! ورودی‌های متغیر با نوع بازگشتی یکی از پر کاربرد‌ترین توابعی است که در نسخه‌های قبل پیاده سازی آن پیچیده بود. ویژگی متغیر‌های درون خطی (Inline variables) در قبل از سی++۱۷ ما می‌توانستیم از کلمه‌ی کلیدی inline جهت بهینه‌سازی در زمان کامپال برای توابع استفاده کنیم. حال در نسخه‌ی ۱۷ قابلیت تعریف inline برای متغیر‌ها نیز فراهم شده. فرض کنید قرار است متغیری را تعریف کنیم که به صورت ایستا و عمومی مورد استفاده قرار بگیرد. در قبل از نسخه‌ی ۱۷ تعریف آن به این صورت که متغیر در فایل هدر و سورس اعلان و تعریف شوند: #ifndef MYCLASS_H #define MYCLASS_H class MyClass { public: MyClass(); static const int myVariable; }; #endif // MYCLASS_H فایل سورس #include "myclass.h" MyClass::MyClass() { } const int MyClass::myVariable = 17; و در نهایت تابع و فایل main: #include <iostream> #include "myclass.h" int main() { std::cout << "My global variable is : " << MyClass::myVariable << std::endl; return 0; } در استاندارد جدید تعریف تابع در همان زمان اعلان به صورت ایستا و عمومی امکان پذیر شده است. برای مثال: #ifndef MYCLASS_H #define MYCLASS_H class MyClass { public: MyClass(); inline static const int myVariable = 17; }; #endif // MYCLASS_H همین تعریف برای اعلان متغیر از نوع ایستا و عمومی کافی است. این کار باعث می‌شود نیازی برای تعریف مقدار متعیر در فایل سورس نباشد. مثال‌های دیگر : struct MyClass { static const int sValue; }; inline int const MyClass::sValue = 777; و یا ساده تر از آن به شکل زیر: struct MyClass { inline static const int sValue = 777; };

مراحل ساخت برنامه‌ در زبان سی‌پلاس‌پلاس پیش نویس ۰.۶ قبل از هر چیز به اینفوگرافی زیر توجه کنید که مراحل ساخت برنامه در سی‌پلاس‌پلاس را نشان می‌دهد. مقدمه‌ای بر همگردانی (کامپایل) و اتصال (لینک کردن) این سند مرور مختصری در رابطه با مراحل را برای شما فراهم می‌کند تا به شما در درک دستورات مختلف برای تبدیل و اجرای برنامهٔ خودتان کمک کند. تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های منبع و هدر در سی‌پلاس‌پلاس به یک فایل خروجی و اجرایی در چندین گام (به طور معمول در چهار گام) پیش‌پردازنده (Preprocessors)، کامپایل و گرد‌آوری (Compilation)، اسمبلر (Assmbler) و پیوند دهنده (Linker) تقسیم می‌شود. قبل از هر چیز اگر در محیط توسعهٔ Qt Creator داخل فایل .pro مقدار زیر را وارد کنید، تا بتوانید فایل‌های ساخته شدهٔ موقت در زمان کامپایل را مشاهده کنید. QMAKE_CXXFLAGS += -save-temps این دستور اجازهٔ آن را خواهد داد تا فایل‌هایی با پسوند .ii و .s در شاخهٔ بیلد پروژه تولید شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است. تعریف پیش‌پردازنده پیش‌پردازنده‌ها (Preprocessors) درواقع دستوراتی هستند که اجازه می‌دهند تا کامپایلر قبل از آغاز کردن مراحل کامپایل دستوراتی را دریافت کند. پیش‌پردازنده‌ها توسط هشتگ (#) مشخص می‌شوند این نماد در سی‌++ مشخص میکند که دستور فوق از نوع پیش‌پردازنده می‌باشد که نتیجهٔ آن در قالب ماکرو (Macro) در دسترس خواهد بود. برای مثال ماکروی __DATE__ توسط پیش‌پردازنده‌ها از قبل تعریف شده است که مقدار تاریخ و زمان را بازگشت می‌دهد. بنابراین هرکجا که از آن استفاده شود کامپایلر آن را جایگزین متن خواهد کرد. در شکل زیر مرحله‌ای که از پیش‌پردازنده‌ها استفاده می‌شود آمده است: پیش‌پردازنده، کامپایل (گردآوری کردن)، لینک (پیوند کردن) و ساخت برنامه اجرایی فرایند تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های متنی هِدر و سورس سی‌++ را «ساخت» یا همان Building می‌گویند. از آنجایی که ممکن است کُد پروژه در بسیاری از فایل‌ها هدر و سورس سی++ توسعه و گسترش یابدمراحل ساخت در چند گام کوچک صورت می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین موارد در مراحل گردآوری (ترجمهٔ یک کد سی‌پلاس‌پلاس به دستورالعمل‌های قابل فهم ماشین) است. اما گام‌های دیگری نیز وجود دارد، پیش‌پردازنده و لینک (پیوند‌ها) این بخش به طور خلاصه توضیح می‌دهد که چه اتفاقی در هر یک از مراحل رُخ می‌دهد. یک کامپایلر یک برنامهٔ خاص است که پردازش اظهارات (دستورات) نوشته شده در یک زبان برنامه‌نویسی خاص را به یک زبان ماشین که قابل فهم برای پردازنده می‌باشد تبدیل کند. به طور معمول یک برنامه‌نویس با استفاده از یک ویرایشگر که به محیط توسعهٔ یکپارچهٔ نرم‌افزار (IDE) مشهور است توسط زبان برنامه‌نویسی مانند ++C دستورات (اظهارات) را می‌نویسد. فایل ایجاد شده با نام (filename.cpp در زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس) شامل محتوایی است که معمولاً به عنوان دستورات برنامه‌نویسی سطح بالا نامیده می‌شود. سپس برنامه‌نویس کامپایلرِ مناسب برای زبان برنامه‌نویسی مانند سی++ را اجرا می‌کند و نام فایل‌هایی که حاوی دستورات هستند را برای کامپایل مشخص می‌کند که این انتخاب و مشخص سازی توسط IDE به راحتی قابل مدیریت است. پس از آن، کار کامپایلر این است که فایل‌های منبع .cpp را جمع آوری کرده و پیش‌پردازنده‌ها را بررسی کند تا دستورات احتمالی را اجرا نماید که نتیجهٔ این مرحله در فایلی با پسوند .ii ر قالب filename.ii تولید می‌شود که در این فرایند نیز خط به خط کُد‌های موجود در آن‌ها را بررسی می‌کند تا خطاهای احتمالی نحو (سینتکس - Syntax) بررسی می‌شود و آن‌ها را به طور ترتیبی به دستورالعمل‌های سطح ماشین تبدیل کند. توجه داشته باشید که هر نوع پردازندهٔ کامپیوتر دارای مجموعه‌ای از دستورالعمل‌هایِ ماشین خودش است. بنابراین کامپایلر تنها برای سی++ نیست، بلکه برای اهداف و مقاصد خاص هر پلتفرم است. پس کد‌هایی که توسط پیش‌پردازنده سی‌پلاس‌پلاس به زبان اسمبلی برای معماری مورد نظر در پلتفرم مقصدترجمه شده‌اند نتایج آن در فایلی با پسوند .ss در قالب filename.ss قابل نمایش هستند که در حالت عادی قابل رویت نیست. توجه داشته باشید که باید در این مرحله باید مشخص شود برنامه قرار است توسط چه نوع پردازنده‌ای تحتِ چه نوع معماری مونتاژ (اسمبل) شود. برای مثال پردازنده‌ها با انواع معماری‌های مختلف وجود دارند که برخی از آن‌ها به صورت x86-x64، x64، ARMv7، aarch64 غیره ... می‌باشند. شکل یک (کامپایل یک فایل منبع ++C) مرحلهٔ سوم را در نظر داشته باشید که عمل کامپایل فایل سی‌پلاس‌پلاس در دو مرحله قبلی یک فایل اجرایی را تولید نمی‌کند. برنامه‌ای که توصیف شده است، احتمالاً توابعی را در رابط‌های برنامه‌نویسی (API) و یا توابع ریاضی یا توابع مرتبط با I/O را فراخوانی کند که ممکن است شامل فایل‌های هدر مانند iostream یا fstream و حتی ماژول‌های دیگری که در زبان‌ تعبیه شده‌اند را داشته باشد که فایل تولید شده توسط کامپایلر در این مرحله یک فایل شیء نامیده می‌شود که با پسوند .o به صورت filename.o تولید خواهد شد که علاوه بر دستورالعمل‌های تبدیل شده به کد ماشین، شامل توابع و دستورالعمل‌های خارجی نیز می‌باشد. هرچند در این مرحله دستورات تبدیل به دستورالعمل‌های قابل فهم توسط پردازنده شده‌اند اما فعلاً قابل اجرا نیستند چرا که باید این توابع خارجی افزوده شده را به آن لینک کرد که در مرحلهٔ بعد یعنی مرحلهٔ چهارم اتفاق می‌افتد. در نهایت مرحلهٔ چهارم فایل با پسوند .o که شامل کد‌های تولید شده توسط کامپایلر به زبان ماشین است که پردازنده‌ها می‌توانند این دستورات را درک کنند که همراه با کد‌های تولید شدهٔ هر کتابخانهٔ دیگری که مورد نیاز است توسط لینکر (لینک شده) و در نهایت جهت تولید یک فایل اجرایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نوع آن فایل از نوع اجرایی یا در واقع Executable File خواهد بود. شرح کامل فرایند ساخت فایل اجرایی اکثر پروژه‌ها دارای مجموعه‌ای از فایل‌های هدر سی++ هستند، که امکان ماژولار شدن در آن را فراهم می‌کند و مجموعه‌ای از آن می‌تواند به عنوان بخش‌های کوچکی از برنامه محسوب شوند. برای ساخت چنین پروژه‌هایی هر فایل سی‌پلاس‌پلاس باید کامپایل شود و سپس فایل‌های ساخته شده در قالب شیء (آبجکت) باید همراه توابع و کتابخانه‌های دیگر لینک (پیوند) شوند. البته هر گام از مراحل کامپایل شامل یک مرحله پیش‌پردازنده است که دستورالعمل # عمل تغییرات و اصلاحیه‌ها را در فایل متن اعمال می‌کند. شکل زیر فرایند ساخت چند فایل به صورت همزمان را نشان می‌دهد: در ادامهٔ این مقاله، مطلبی مرتبط با تنظیمات بیشتر از کامپایلر آمده است که می‌توانید آن را مورد مطالعه قرار دهید.

با سلام، با توجه به سوالات مکرر برخی از کاربران و خصوصاً دانشجویان جدید، تصمیم گرفته شد تا توضیحاتی دربارهٔ نحوهٔ یادگیری برنامه‌نویسی با سی‌پلاس‌پلاس بیان شود. مقدمه در حال حاضر بیش از سه دهه است که از ساخت و معرفی زبان برنامه‌نویسی ++C می‌گذرد. در رابطه با آن‌ که هدف از ایجاد این زبان چه چیزی بوده و مزایای آن نسبت به زبان‌های دیگر چه چیزی است را می‌توانید در این تاپیک را مطالعه کنید. اما بسیاری از افراد علاقه‌مند به زبان‌های برنامه‌نویسی تمایل بسیاری دارند تا در برنامه‌نویسی با این زبان به درجه مطلوب و درواقع (حرفه‌ای) برسند. قبل از هر چیز باید مواردی را در نظر داشته باشیم که یاد گیری زبان‌های برنامه‌نویسی به خودی خود کافی نیست! مخصوصاً زبان‌‌های C و ++C مستلزم پیش‌نیاز‌های تخصصی بسیاری هستند که در روند تولید، توسعه، تجزیه و تحلیل رفتار کامپایلر و سیستم‌عامل بسیار مهم است. در ادامه ما به سوالاتی که معمولاً توسط تازه‌کاران پرسیده شده است پاسخ داده ایم: قبل از رسیدن به پاسخ سوالات خود به این نکته حتماً توجه کنید که زبان‌های برنامه‌نویسی بسیاری وجود دارد که ممکن است بدون داشتن اطلاعات تخصصی در رابطه با سیستم‌عامل، کامپایلر، انواع معماری‌های سیستمی و غیره موفق به یادگیری آن‌ها شوید. اما در این میان زبان سی++ چنین ویژگی‌ای ندارد (کاربر را به چالش می‌کشد) و شما باید قبل از زبان به عنوان پیش نیازات یادگیری و درک آن از مباحث مهندسی نرم‌افزار، سیستم‌عامل (ساختار و معماری آن)، ساختار و معماری کامپایلر‌ها و رفتار‌های آن‌ها، سخت‌افزار و نوع معماری پردازنده‌ها و موارد این چنین آشنا شوید. کاملاً روشن است که یادگیری چنین مباحثی سنگین بوده و بدون شک شما باید در حوزهٔ مهندسی کامپیوتر به خصوص نرم‌افزار کسب علم نمایید که ممکن است ماه‌ها و سال‌ها زمان ببرد که بستگی به بازدهی خود شما دارد. ابعاد علمی و اقتصادی کار با ++C/C در ایران متاسفانه اکثر ما ملتی هستیم، تَنبَل و حاضر برای لُقمهٔ آماده بنابراین بازار کار در ایران به گونه‌ای است که بیشتر شرکت‌ها و افراد توسعه دهنده به سراغ زبان‌های ساده‌تر و در دسترس‌تر (بی دردسر) می‌روند. غافل از آن که یک برنامهٔ تولید شده توسط سی++ بسیار سریع، جذاب، قدرتمند و انعطاف‌پذیر تر است. تمامی مسأله در اینجا تمام نمی‌شود، چرا که شاید در سال‌های اخیر وضعیت تقریباً فرق کرده و به کمک اطلاع رسانی‌های اساتید و دوستان حرفه‌ای ما در این زمینه این اطلاع رسانی به خوبی صورت گرفته و توسعه دهنده‌ها از قابلیت‌ها پنهان این زبان آگاه شده اند. شرکت‌ها و گروه‌های برنامه‌نویسی بسیاری به دنبال برنامه‌نویس‌های سی++ و کیوت هستند که این امر نشان دهندهٔ این است که نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت و آگاهی جامعهٔ برنامه‌نویسی در این حوزه منطقی تر و بهتر شده است. بنابراین، بهتر است قبل از هرچیز در نظر داشته باشید که هدف از این تاپیک، این نیست که اثبات کنیم یک زبان نسبت به زبان دیگر برتری دارد. هدف اصلی ما این است به واقعیت‌هایی اشاره کنیم که غیر منطقی نیستند. چرا که واقعاً کارفرمایانی وجود دارند که نیازمند به برنامه‌نویسانی هستند که تخصص خوبی در زبان‌های برنامه‌نویسی دیگری مانند سی و سی++ دارند. متاسفانه در کشور ما اینگونه است که به ازای مثلاً هر ۱۰۰ نفر سی‌شارپ کار یا زبان‌های دیگر ۱ نفر سمت سی++ می‌رود! و این روند برای توسعه صنعت نرم‌افزاری کشور که بسیاری از کارفرمایان به آن نیاز دارند ضربهٔ سختی وارد می‌کند. توجه داشته باشید که هدف از این توضیحات چنین نیست که بعد از خواندن این مطالب زبان برنامه‌نویسی مورد علاقهٔ خود را کنار گذاشته و به سمت سی++ بروید، خیر! تمامی زبان‌ها به عنوان ابزار‌های کاری شما در یک جعبهٔ ابزار هستند و هر زبانی حوزهٔ کاربردی خودش را دارد. بنابراین قبل از اینکه شما تصمیم بگیرید که چه زبانی را یاد خواهید گرفت باید حوزهٔ کاری وعلاقهٔ خودتان را مشخص کنید سپس وارد تحقیق و بحث و نظر خواهی راجع به آن زبان نمایید. بنابراین مقایسهٔ زبان طبق این قانون کاملاً کار اشتباه و بچه‌گانه است. متاسفانه به خاطر تفکرات اشتباه و معرفی‌های غیر منطقی و غیر علمی برنامه‌نویسان کشور ما که ممکن است حتی خودِ شما هم چنین تصور کنید، در رابطه با سایر زبان‌ها مانند سی++ بسیاری از کارفرمایان نیازمند چنین برنامه‌نویسانی هستند که در کشور ما واقعاً نیاز است. توجه داشته باشید که انتخاب درست این نیست که چون همه سراغ سی‌شارپ می‌روند و چون تمامی آگهی‌ها استخدامی مرتبط با سی‌شارپ است پس فقط باید این زبان را یاد گرفت و تمام! خیر چنین تفکری اشتباه است و ضربهٔ بسیار بزرگی در صنعت و دانش آیندهٔ کشور خواهد زد. *نکتهٔ مهم و جالبی که وجود دارد این است که در خارج از کشور بیشترین دست‌مُزد متعلق به برنامه‌نویسان سی++ می‌باشد. در کشور ما برنامه‌نویسان این زبان دست‌مُزد مناسبی می‌توانند بگیرند اما به هیچ عنوان قابل مقایسه با دستمزد‌های خارج از کشور نیست (اما خارج از بحث اقتصادی حال حاضر ممکن است قابل تأمل باشد). نکاتی در این میان وجود دارد که باید به آن‌ها اشاره کرد: متاسفانه در کشور ما بسیاری از برنامه‌نویسان چه مبتدی چه حرفه‌ای اینطور تصور می‌کنند که تولید محصول نرم‌افزاری یعنی برنامه‌نویسی یک نرم‌افزار که قرار است به بانک اطلاعاتی متصل شده و کار‌هایی مانند ثبت و ویرایش اطلاعات و در نهایت گزارش گیری و دیگر عملیات ممکن را انجام دهد! این تفکر به شدت اشتباه است! بسیاری از بانک‌ها و شرکت‌های صنعتی و اقتصادی مهم کشور نیازمند برنامه‌نویسان سی++ هستند تا بتوانند در بحث بانکی برای توسعه دستگاه‌های پرداخت مانند Pos و ATM از این زبان‌ و برنامه‌نویسان بهره‌ ببرند. در صنایع بزرگ خودرو سازی یا پرس و دیگر موارد نرم‌افزار‌های مورد نیاز است تا با سرعت بسیار و بدون محدودی پلتفرمی پاسخگوی یک چرخهٔ تولید باشند تا بتواند یک شرکت بزرگ را مدیریت و آن را بهینه کند. در بسیاری از حوزه‌های صنعتی کشور شرکت‌های غول‌پیکر در زمینهٔ تولیدات انبوه و سنگین که توسط ماشین‌آلات صورت میگیرد به دنبال برنامه‌نویسان سی و سی++ هستند که ممکن است به صورت معرف یا آشنا با آن‌ها مواجه و استخدام شوید. شرکت‌های سخت‌افزاری و استارت‌آپ‌هایی که در حوزهٔ الکترونیک و سخت‌افزار فعالیت می‌کنند به دنبال برنامه‌نویسیان سی++ هستند تا بتوانند در حوزهٔ کاری خود اهداف خود را توسعه و شما را به عنوان مهره‌ای مفید پیش ببرند. شرکت‌های توسعه‌دهندهٔ موبایل و خطوط تولیدی تلفن‌های همراه داخلی گسترش یافته و به شدت نیازمند برنامه‌نویسان سی++ هستند که برخی از آن‌ها مبادلات بین‌المللی نیز دارند. در بخش حوزهٔ شهر سازی، مدیرت شهر و همچنین راه‌‌‌داری شرکت‌هایی هستند که برای تولید سیستم‌های مدیریتی مانند مدیریت راه‌ها و تردد‌های خودرو و یا مدیریت ترافیک و موارد این چنینی به دنبال برنامه‌نویسان سی++ هستند. بسیاری از شرکت‌ها و حتی تیم‌های توسعه بر روی پلتفرم‌های iOS و Android به صورت تخصصی سفارشی سازی و حتی ساخت و توسعهٔ اپلیکیشن‌های ایرانی تمرکز دارند که جدیداً به لطف آگاهی از فریم‌وُرک‌هایی مانند Qt به سمت این حوزه آمده و نیازمند سی++ کاران هستند. شرکت‌های بازی‌سازی کشور ما که این سال‌ها با پیشرفت‌های خوبی مواجه شده‌اند به دنبال برنامه‌نویسان سی++ هستند که بتوانند در این صنعت برای فرهنگ‌سازی و توسعه صنعت بازی سازی جلو بروند. بسیاری از شرکت‌های پنهان وجود دارد که به صورت بسیار مخفیانه در صنایع سه‌بعدی و پیشرفته‌ در حال فعالیت‌ هستند که محصولات خود را نه در ایران بلکه در خارج از آن آمریکا و دیگر کشور‌های اروپایی به فروش می‌رسانند که به سفارش آن‌ها بوده است. با دید سطحی به این مسائل نباید نگاه کنید، اگر آگهی‌های استخدامی نمیبینید به خاطر این است که این زبان کار کُن می خواهد نه تَنبل! بنابراین شما باید به سراغ آن بروید چرا که بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی فعالیت‌های بزرگی انجام می‌دهند که هیچوقت از آن‌ها خبر ندارید و به صورت کاملاً سفارشی و حساسیت کامل به دنبال برنامه‌نویسان این زبان هستند (چون می‌دانند یک سی++ کار هدفمند و با دید بازتری به توسعه نگاه می‌کند). چنین شرکت‌ها معمولاً استخدام را به صورت رابطه‌ای انجام می‌دهند و تعداشان هم کم نیست. ما می‌دانیم که شاید شما با دیدگاه اینکه حتماً باید نرم‌افزار‌های کاربردی تولید کنید به قضیه نگاه می‌کنید، خوشبختانه فریم‌ورک‌ کیوت به قدری قدرتمند و پُخته شده است که می‌توان هر محصول کاربردی در هر زمینه‌ای را تولید کرد که از کارایی بسیار بهتری نسبت به دات نت بهره‌مند است. در حوزهٔ امنیت، شبکه و موارد این چنینی شرکت‌های بزرگ و Isp‌ها نیازمند این زبان هستند. نکتهٔ قابل توجه این که، اگر در کشور ما از چند صد هزار نفر برنامه‌نویس سی‌شارپ کار یک برنامه‌نویس سی++ کار وجود داشته باشد باید امیدوار باشیم که همان درصد محدود و ناچیز راه درستی را رفته‌اند! البته دلایل بسیاری وجود دارد که موجب می‌شود شرکت‌ها از روی ناچاری به سراغ برنامه‌نویسان دیگر بروند، که من شخصاً آن را تجربه کرده ام ! در بسیاری از پروژه‌ها که به عنوان مشاور فنی در آن‌ها شرکت کرده بودیم متوجه آن شدیم شرکت‌ها به خاطر عدم وجود برنامه‌نویس سی++ برای ادامهٔ چرخهٔ تولید خود مجبوراً سراغ برنامه‌نویس‌های دیگر زبان‌ها می‌روند. این امر به خاطر این است که واقعاً درصد تعداد برنامه‌نویسان این زبان نسبت به زبان‌های دیگر به خاطر (راحت طلبی) و شاید عدم آگاهی از این زبان دور هستند. برخی از سوالاتی که علاقه‌مندان به این حوزه می‌پرسند در ادامه آمده است: من یک دانشجو هستم و رشتهٔ تحصیلی من کامپیوتر است، به برنامه‌نویسی با ++C علاقه دارم از کجا باید شروع کنم؟ اگر شما به قصدِ حرفه‌ای شدن دنبال یادگیری این زبان هستید، همانطور که اشاره‌ای شد مباحث پیش نیاز برای یادگیری این زبان مهم هستند و برای درک هرچه بیشتر این زبان بهتر است دانش خوبی در زمینهٔ تجزیه و تحلیل رفتار کامپایلر داشته باشید. علاوه بر این برای آشنایی با کامپایلر رفتار سیستم‌عامل و واکنش‌های کامپایلری در سیستم‌عامل‌های متفاوت بسیار مهم است. به عنوان مثال کامپایلر GCC بر روی ایستگاه‌های یونیکس تعبیه شده و برای خود قوانین و استاندارد‌هایی را دارد. در کنار آن کامپایلر MSVC نوعی کامپایلر اختصاصی تحت ویندوز است که متناسب با ساختار و معماری ویندوز رفتار می‌کند. من یک دانشجو هستم اما متاسفانه رشتهٔ تحصیلی من کامپیوتر نیست، به برنامه‌نویسی با ++C علاقه دارم از کجا باید شروع کنم؟ این کار کمی دشوار است، در مرحلهٔ اول پیشنهاد ما این است که سراغ زبان‌های برنامه‌نویسی دیگری بروید که نیازی نداشته باشد شما درگیر درک کامپایلر یا رفتار‌های سیستم‌عاملی شوید. اما به هر حال اگر شما به هر نحوی می‌خواهید این زبان را یاد بگیرید چارهٔ کار تلاش مستمر و حوصله است. متاسفانه سی‌پلاس‌پلاس ذاتی مرموز دارد و آن این است که اگر بتوانید به آن مسلط شوید یک زبان با وفا و قدرتمندی خواهد بود که در هر زمینه‌ای به نیاز‌های شما پاسخگو خواهد شد. اما اگر به هر دلیلی نتوانید با این زبان دوست شوید به طور بسیار مرموزی اعصابتان را به هم خواهد ریخت که البته طبیعی است چون سی++ تحت کامپایلر‌های خود دستِ برنامه‌نویس را آزاد گذاشته و شما هستید که انتخاب می‌کنید کُد شما به چه شیوه‌ای با توجه به هدف چگونه عمل کند. چقدر زمان لازم است تا من این زبان برنامه‌نویسی را یاد بگیرم؟ با توجه به ساختار زبان و رفتار‌های کامپایلر می‌توان گفت به قدری دامنهٔ سی++ گسترده است که تنها راه حل ممکن برای رسیدن به یک وضعیت مطلوب از دانش مرتبط با آن باید زمان مشخصی در نظر گرفته شود. ممکن است شما بتوانید در بازهٔ ۱ الی ۳ ماه مباحث مقدماتی این زبان را درک کنید. اما توجه داشته باشید پیش‌نیازات آن نیز نیازمند تحقیق، تجربه عملی و نتیجه‌گیری تئوری و علمی هستند. با توجه به اینکه شما (سریع، هوشمند با گیرایی بالا باشید) می‌توانید در کمتر از ۶ ماه به یک پایداری تقریباً قابل قبول در حد مقدماتی این زبان برسید. استاندارد زبان را درک کنید و نحوهٔ برقراری ارتباط با کتابخانه‌های پیشفرض STL و غیره را تجربه کنید. برای کسب دانش و افزایش آن به میزان متوسط و به بالا نیازمند تلاش بسیار بیشتری خواهید بود که باید در قالب پروژه‌های عملی و واقعی صورت گیرد. متاسفانه سی++ به دلیل گسترده‌ بودن چنان پیچیدگی‌هایی را دارد که تنها می‌توان در موقع برنامه‌نویسی به صورت عملی (بر روی پروژه‌های واقعی) آن را تجربه کرد. آیا ارزش دارد من این زبان را یاد بگیرم؟ فرصت من کم است و می‌خواهم سریعاً به درآمد زایی برسم اگر شما به عنوان یک برنامه‌نویس متوسط و به بالا به این زبان تسلط دارید، و حداقل می‌توانید با یکی از کتابخانه‌های خوب آن ارتباط برقرار کنید باید به شما تبریک گفت. وقت آن است که با کتابخانه‌های قدرتمند این زبان وارد عمل شوید. کتابخانه‌هایی مانند Boost، Poco، Qt و غیره از سری کتابخانه‌هایی می‌باشد که امکانات بسیاری را در اختیار شما علاقه‌مندان این زبان قرار می‌دهند تا بتوانید در کمترین زمان ممکن به نیاز‌های خود دسترسی داشته و آن را پیاده سازی کنید. توجه داشته باشید که لازمهٔ طراحی و توسعه یک محصول مفید (قابل قبول) در قالب MVP (کمینه محصول پذیرفتنی) مستلزم داشتن دانش طراحی محصول نیز می‌باشد. اما همه چیز اینگونه خلاصه نشده است و شما برای اینکه بتوانید یک محصول واقعاً قابل قبول را پیاده سازی کنید مسلماً باید آن را مجهز به قابلیت‌های دیگری مانند منابع ذخیره‌ داده و یا سرویس‌ها و ماژول‌هایی کنید که بتواند به عنوان یک محصول کاربردی روی آن حساب کرد. کاملاً روشن است که علاوه بر پیش‌نیازاتی که به آن‌ها در بالا اشاره شده است، داشتن دانش در رابطه با SQL، معماری وب سرویس‌ها و ساختار Api ها، طراحی رابط کاربری تحتِ Xml، QML، JavaScript و حتی شبکه و اینترنت نیاز خواهد بود. با توجه به این موارد اگر بخواهید محصولی را بسازید که طبق استاندارد‌ آن را توسعه و تولید کنید باید ابزار‌ها و موارد پیشنهادی زیر را در اختیار داشته و به تک به تک آن‌ها مسلط باشید: یک محیط توسعه یکپارچهٔ نرم‌افزار مانند Qt Creator، Xcode یا Visual Studio (پیشنهاد ما Qt Creator است). پلتفرم توسعه (سیستم‌عاملی) که قرار است محیط توسعهٔ یکپارچه خود را بر روی آن نصب و شروع به برنامه‌نویسی کنید را مشخص نمایید. اگر شما کاربر ویندوز هستید باید محیط توسعهٔ یکپارچهٔ شما مجهز به کامپایلر MSVC و یا نسخهٔ پورت شدهٔ GCC یعنی MinGW باشد. اگر شما کاربر مک‌او‌اِس هستید به صورت پیشفرض با نصب محیط توسعه کامپایلر Clang بر روی آن تعبیه خواهد شد. البته می‌توانید به صورت سفارشی از کامپایلر GCC نیز استفاده کنید. در صورتی که کاربر لینوکس هستید کامپایلر GCC به صورت پیشفرض بر روی محیط توسعه‌‌ی شما تعبیه خواهد شد. بر اساس پیشنهاد ما جهت محیط توسعه‌ کتابخانهٔ Qt نیز پیشنهاد می‌شود (دلیل آن این است که این کتابخانه به شما کمک می‌کند تا بتوانید رابط کاربری نرم‌افزار (محصول) خود را پیاده سازی کنید). اگر هدف شما طراحی یک محصول استانداردی است که از شکل و ظاهر آن‌چنانی برخوردارد نیست بهتر است از ماژول‌های پیشفرض Qt مانند Qt Widget برای طراحی آن استفاده کنید. این کار بسیار ساده است و نیازی برای داشتن دانش در رابطه با حوزه‌های JavaScript و QML ندارد. البته می‌توانید با ترکیب CSS طراحی رابط کاربری برنامهٔ خود را بهبود ببخشید. بعد از این موارد نیاز است که شما هدف توسعهٔ خود را مشخص کنید، اینکه می‌خواهید توسعه دهندهٔ چه پلتفرمی باشید؟ تولید کننده برنامه‌های دسکتاپ بر روی ویندوز؟ یا لینوکس و مک؟ یا همهٔ آن‌ها؟ خوشبختانه با توجه به قابلیت‌های ذاتی سی++ و کیوت شما می‌توانید برنامهٔ خود را تنها با داشتن محیط توسعهٔ خود بر روی پلتفرم مورد نظر خود کامپایل و خروجی بگیرید (البته به شرط اینکه از سرویس‌های اختصاصی سیستم‌عاملی) استفاده نکرده باشید. اگر مشتاق آن هستید که برای پلتفرم‌های موبایل مانند آی‌او‌اس یا اندروید برنامه تولید کنید، قضیه کمی گسترده تر خواهد شد و حتماً باید ملزوماتی که در ابتدای مقاله به آن اشاره شده است را در نظر داشته باشید. برای مثال تولید یک اپلیکیشن آی‌او‌اس مستلزم آن است که شما علاوه بر داشتن دانش سی++ در رابطه با معماری و ساختار و همچنین قوانین سیستم‌های مرتبط با اپل را اطلاعات کافی داشته باشید. در اندروید نیز این چنین است. اگر شما تازه کار هستید پیشنهاد می‌کنیم هدف خود را فعلاً محدود بر یک پلتفرم خاص کنید، برای مثال توسعه محصول بر روی ویندوز برای آغاز کار بسیار مناسب است. در نهایت شما محصول خود را با آزمایش وخطا‌های بسیاری می‌توانید تولید و با توجه به مستنداتی که در همین مرجع ارائه شده است می‌توانید مستقر و برای کاربر مورد نظر ارائه دهید. برای اینکه بدانید مزایای این زبان در چیست و چه کتابخانه‌هایی می‌توانند مفید باشد و برخی از سوالات احتمالی که ممکن است به ذهن شما برسد این بخش را مطالعه کنید. برای نحوهٔ شروع کار با Qt این بخش را مطالعه کنید. جهت نحوهٔ نصب و راه اندازی محیط توسعه این بخش را مطالعه کنید. برخی از منابع که پیشنهاد می‌کنیم تا برای فراگیری سی‌پلاس‌پلاس مورد توجه قرار دهید به صورت زیر هستند: https://en.cppreference.com/w https://www.geeksforgeeks.org/references-in-c http://www.cplusplus.com/reference https://www.tutorialspoint.com/cplusplus/cpp_references.htm https://www.learncpp.com/cpp-tutorial/611-references https://www.w3schools.com/cpp/cpp_references.asp https://isocpp.org/wiki/faq/references همچنین چند کتاب برتر در این باره به صورت زیر توصیه می‌شوند: Beginning C++ Programming The C++ Programming Language C++ Primer Programming: Principles and Practice Using C++ Effective C++ A Tour of C++ Professional C++ Modern C++ Programming Cookbook Beginning C++ C++17 STL Cookbook Hands-On System Programming with C++۱۷ C++ High Performance Computer Organization & Design RISC-V / ARM / MIPS / x86 Software Architecture with C++

خلاصه تعریفی از زبان برنامه نویسی سی‌پلاس‌پلاس (C++) با توجه به پیشرفت و توسعهٔ زبان‌های برنامه‌نویسی، به ویژه ظهور زبان‌های جدید که جهت حل مشکلات زبان‌های موجود و یا با هدف ایجاد انقلاب و یا سهولت برنامه‌نویسی، یکی از سوألاتی که مدام به ذهن می‌آید این است که چه زبانی را باید انتخاب کرد که از لحاظ بُعد علمی، اقتصادی و فنی بهترین انتخاب باشد تا با یک خیال راحت به یادگیری آن بپردازیم. در این مقاله به مزایای این زبان نسبت به دیگر زبان‌ها و همچنین چشم‌اندازی از آیندهٔ زبان اشاره شده است؛ سی‌پلاس‌پلاس به عنوان قدرتمند‌ترین زبان برنامه‌نویسی تا به کنون است که به جرأت می‌توان گفت به عنوان یک زبان برنامه‌نویسیِ غالب بر دیگر زبان‌های برنامه‌نویسی لقب «هیولای زبان‌های برنامه‌نویسی» را به خود اختصاص می‌دهد. با توجه به ساختار و نقشهٔ راه توسعهٔ خود، هنوز هم به عنوان یکی از پر طرفدار‌ترین و پر کاربرد‌ترین زبان‌های برنامه‌نویسی ساخت دست بشر به شمار می‌رود. آیا تا به حال فکر کرده‌اید که یک جهان پیشرفتهٔ متکی به فناوری امروز، وابستهٔ چه چیز‌هایی است و موتور نامرئی آن چیست؟ اخیراً دانشمند بزرگ، همچنین سازندهٔ زبان سی++ «بیارنه استراس تروپ» در یک سخنرانی ۱ دقیقه‌ای به معرفی موتور نامرئی جهان پرداخته است که در این لینک می‌توانید از زبان او بشنوید. سی‌پلاس‌پلاس با قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌‌یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. C++ به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی تجاری هستند بنا بر این در زیر فلسفه‌ای از این زبان را بیان می کنیم: زبانC++ طراحی شده‌است تا یک زبان عمومی با کنترل نوع ایستا و همانند C قابل حمل و پربازده باشد. زبانC++ طراحی شده‌است تا مستقیماً و بصورت جامع از چندین شیوه برنامه‌نویسی (برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شی‌گرا، انتزاع داده، و برنامه‌نویسی جنریک) زبانC++ طراحی شده‌ است تا به برنامه‌نویس امکان انتخاب دهد حتی اگر این انتخاب اشتباه باشد. زبانC++ طراحی شده‌ است تا حداکثر تطابق با C وجود داشته باشد و یک انتقال راحت از C را ممکن سازد. زبانC++ از بکاربردن ویژگی‌های خاص که مانع از عمومی شدن است خودداری می‌نماید. زبانC++ از ویژگی‌هایی که بکار برده نمی‌شوند استفاده نمی‌کند. زبانC++ طراحی شده‌است تا بدون یک محیط پیچیده عمل نماید. زبان ++C مورد انتخاب برای ساخت نرم‌افزارهایی با کارآیی بالا است که به طور "مستقیم" به منابع یا تجهیزات و ابزارهای سیستم‌عامل دسترسی دارند. بنابراین علاوه بر ویژگی سطحِ بالای این زبان شما را قادر می‌سازد تا به سطوح پایین‌تر از یک سیستم‌عامل دسترسی داشته باشید و این امر موجب می‌شود از قدرت بسیار بالایی در برنامه‌نویسی بهره‌ ببرید ، لذا در مقایسه با سایر زبان‌های برنامه‌نویسی شما باید از جزئیات بیشتری اطلاع داشته باشید تا بتوانید برنامهٔ فوق حرفه‌ای خود را تولید کنید. کتابخانه‌ها چه چیزی هستند و در این زبان چگونه است؟ به مجموعه‌های یکپارچه‌ای از کلاس‌های پیاده سازی شده (به صورت فایل‌های سرآیند با پیاده سازی‌های کد یا اشیای زبان ماشین) که برای برنامه‌نویسی به کار می‌روند، یک کتابخانه C++ گفته می‌شود و یکی از ویژگی‌های بارز آن تولید و دسترسی به کتابخانه‌های بی‌شمار است. لیستی از این کتابخانه‌های همراه با توضیحات در لینک زیر آمده است : A list of open source C++ libraries - cppreference.com لیست کامل انواع کامپایلر‌ها : List of compilers - Wikipedia ویژگی‌های جدید در ویرایش ۱۱، ۱۴، ۱۷ و ۲۰ چیست؟ زبان C++11 (معروف به C++0x) یک نسخه استاندارد از زبانC++ است که در ۱۲ آگوست ۲۰۱۱ منتشر و توسط ISO جایگزین C++03 شد این نسخه دارای نشان ISO/IEC 14882:2011 می باشد و در تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۴ نسخه جدید آن یعنی C++14 منتشر و جایگزین C++11 شد. امکانات اضافه شده به هسته C++ : یکی از وظایف کمیته استاندارد سازی توسعه هسته زبان است.در توسعه فعلی چندین بخش از زبان بهبود یافته که شامل چندنخی (multithreading) ، پشتیبانی از برنامه‌نویسی عمومی، مقدار دهی اولیه یکنواخت و پیشرفت عملکرد میباشد. ویژگی‌های هسته زبان و تغییرات آن به چهار بخش کلی دسته بندی شداند : 1. پیشرفت در عملکرد زمان اجرا (Run-Time) 2. پیشرفت در عملکرد زمان ساخت (Build-Time) 3. پیشرفت در ویژگی ها (قابلیت استفاده) 4. و قابلیت های جدید ویرایش C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ 14 بر روی اشکال‌زدائی و بهبودهای جزیی استاندارد قبلی یعنی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 تمرکز کرده است؛ این زبان در تاریخ ۱۵ می ۲۰۱۳ منتشر و در ۱۵ آگوست ۲۰۱۴ بعد از رای گیری و انجام تغییراتی جزئی استاندارد این زبان منتشر شد. بدلیل این که عموماً تاریخ انتشار این زبان بطور قابل ملاحظه‌ای دیر هنگام بوده است به C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 گاهی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎1y نیز گفته می‌شود. همانند استاندارد C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 که به آن C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎0x گفته می‌شده و قرار بر این بوده که قبل از ۲۰۱۰ منتشر شود (البته تا سال ۲۰۱۱ انتشار به تعویق افتاد). گرچه تمامی کامپایلر‌ها درحال کاربروی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 هستند اما هنوز تمامی آن ها ازC++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ 14 پشتیبانی نمی‌کنند. در C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 و C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 توابع جدیدی به هسته اصلی زبان و کتابخانه استاندارد آن اضافه شده است که شامل بسیاری از کتابخانه‌های C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎TR1 به استثنای کتابخانهٔ توابع ریاضی ویژه می‌باشد. ویژگی‌های اضافه شده کتابخانه در ویرایش ۱۱ std::move std::forward std::to_string type traits smart pointers std::chrono tuples std::tie std::array unordered containers std::make_shared memory model ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۱ move semantics variadic templates rvalue references initializer lists static assertions auto lambda expressions decltype template aliases nullptr strongly-typed enums attributes constexpr delegating constructors user-defined literals explicit virtual overrides final specifier default functions deleted functions range-based for loops special member functions for move semantics converting constructors explicit conversion functions inline-namespaces non-static data member initializers right angle brackets ویژگی‌های اضافه شده به کتابخانه در ویرایش ۱۴ user-defined literals for standard library types compile-time integer sequences std::make_unique ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۴ binary literals generic lambda expressions lambda capture initializers return type deduction decltype(auto) relaxing constraints on constexpr functions variable templates ویژکی‌های اضافه شده به کتابخانه در ویرایش ۱۷ std::variant std::optional std::any std::string_view std::invoke std::apply splicing for maps and sets ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۷ template argument deduction for class templates declaring non-type template parameters with auto folding expressions new rules for auto deduction from braced-init-list constexpr lambda lambda capture this by value inline variables nested namespaces structured bindings selection statements with initializer constexpr if utf-8 character literals direct-list-initialization of enums ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۲۰ concepts designated initializers (based on the C99 feature) [=, this] as a lambda capture template parameter lists on lambdas three-way comparison using the "spaceship operator", operator <=> initialization of an additional variable within a range-based for statement lambdas in unevaluated contexts default constructible and assignable stateless lambdas allow pack expansions in lambda init-capture string literals as template parameters atomic smart pointers (such as std::atomic<shared_ptr<T>> and std::atomic<weak_ptr<T>>) removing the need for typename in certain circumstances new standard attributes [[no_unique_address]] [[likely]] and [[unlikely]] calendar and time-zone additions to <chrono> std::span, providing a view to a contiguous array (analogous to std::string_view but span can mutate the referenced sequence) <version> header feature test macros bit-casting of object representations, with less verbosity than memcpy() and more ability to exploit compiler internals conditional explicit, allowing the explicit modifier to be contingent on a boolean expression constexpr virtual functions ranges (The One Ranges Proposal) concept terse syntax constexpr union, try and catch dynamic_cast and typeid, std::pointer_traits various constexpr library bits immediate functions using the new consteval keyword signed integers are now defined to be represented using two's complement (signed integer overflow remains undefined behavior) a revised memory model coroutines – already experimentally supported in Clang 5 modules – experimentally supported in Clang 5 and Visual Studio 2015 Update 1 as well as GCC various improvements to structured bindings (interaction with lambda captures, static and thread_local storage duration) contracts have been removed (see list of features deferred to a later standard) use of comma operator in subscript expressions has been deprecated constexpr additions (trivial default initialization, unevaluated inline-assembly) using scoped enums various changes to the spaceship-operator DR: minor changes to modules constinit keyword changes to concepts (removal of -> Type return-type-requirements) (most of) volatile has been deprecated DR: [[nodiscard]] effects on constructors The new standard library concepts will not use PascalCase (rather standard_case, as rest of standard library) text formatting (chrono integration, corner case fixes) bit operations constexpr INVOKE math constants consistency additions to atomics (std::atomic_ref<T>, std::atomic<std::shared_ptr<T>>) add the spaceship (<=>) operator to the standard library header units for the standard library synchronization facilities (merged from: Efficient atomic waiting and semaphores, latches and barriers, Improving atomic_flag, Don't Make C++ Unimplementable On Small CPUs) std::source_location constexpr containers (std::string, std::vector) std::stop_token and joining thread (std::jthread) Many new keywords added (and the new "spaceship operator", operator <=>), such as concept, constinit, consteval, co_await, co_return, co_yield, requires (plus changed meaning for export), and char8_t. And explicit can take an expression since C++20. (Most of) the use for the volatile keyword has been deprecated. C++ has added a number of attributes over the years, including new in C++20, [[likely]] and [[unlikely]]; and [[no_unique_address]]. etc... کتابخانه‌های استاندارد چیست و در نسخه‌های جدید چگونه در دسترس هستند؟ در زبان برنامه‌نویسیC++ کتابخانهٔ استاندارد سی++ مجموعه‌ای از کلاس‌ها و رویه‌ها است که در هسته زبان نوشته شده‌اند و قسمتی از استاندارد ISO سی++ می‌باشند. در سال ۱۹۹۸ استانداردC++ شامل دو بخش هسته زبان و کتابخانه استاندارد C++ است. این کتابخانه شامل بیشتر بخش‌های STL و کتابخانه استاندارد C است. بیشتر کتابخانه‌هایC++ در استاندارد وجود ندارند و یا استفاده از تعریف قابلیت پیوند کتابخانه‌ها را می‌توان در زبان‌هایی مانند فرترن، C، پاسکال، بیسیک نوشته شوند. البته با توجه به ویژگی‌های کامپایلر مشخص خواهد شد که کدام زبان را می‌توان استفاده نمود. کتابخانهٔ استانداردC++ شامل کتابخانه استاندارد C با یک سری تغییرات برای بهبود عملکرد است. بخش بزرگ بعدی این کتابخانه STL است. STL شامل ابزار بسیار قدرتمندی مانند نگه‌دارنده‌ها (مانند vector و list)، تکرارکننده‌ها (اشاره‌گرهای عمومی شده) برای شبیه‌سازی دسترسی مانند آرایه الگوریتم‌هایی برای جستجو و مرتب‌سازی در آنها وجود دارند. نقشه‌ها (نقشه‌های چندگانه) (آرایه شرکت‌پذیر) و مجموعه‌ها (مجموعه‌های چندگانه) واسط‌های عمومی فراهم می‌سازند. در نتیجه با استفاده از قالب تابع، الگوریتم‌های جنریک با هر نگه‌دارنده و دارای تکرارکننده عمل نماید. همانند C ویژگی‌های کتابخانه را می‌توان با استفاده از شبه دستور include# شامل یک سرآیند استاندارد اضافه نمود. C دارای ۶۹ کتابخانه استاندارد است که ۱۹ تا از آنها نامناسب تشخیص داده شده‌اند. استفاده از کتابخانهٔ استاندارد - مانند std::vector یا std::string به جای آرایه‌های C موجب ایجاد برنامه‌های مطمئن‌ تر شده‌ است. STL در آغاز محصولی جداگانه از HP و سپس SGL پیش از ادغام در کتابخانه استانداردC++ بوده‌است. استاندارد عبارت STL را بکار نمی‌برد بلکه آن را بخشی از کتابخانه می‌داند اما مردم هنوز هم آن را برای جداسازی بخش‌های مختلف کتابخانه با این نام بکار می‌برند. (جریان‌های ورودی/خروجی، جهانی‌سازی، تشخیص، زیرمجموعه کتابخانه C) بیشتر کامپایلرها کتابخانه استاندارد و STL را پیاده‌سازی می‌نماید. پیاده‌سازی‌های مستقلی نیز همانند STLport نیر وجود دارند. پروژه‌های دیگر نیز پیاده‌سازی‌های خود را از STL با توجه به اهداف خود بوجود می‌آورند. روش جدیدی جناب بیجارن در نظر گرفته که کتابخانه های استانداردC++ علاوه بر اینکه توسط خود کامپایلرها در دسترس و قابل استفاده هستش بلکه توسط کتابخانه STL و Boost نیز می توان دسترسی به مجموع عظیمی از کتابخانه ها استاندارد ISO داشت. ساختار فایل‌ها در این زبان چگونه است؟ در رابطه با ساختار برنامه های نوشته شده توسطC++ بدانید که منظور از ساختار در اینجا انواع فایل های موجود در زبان C++ است، در این رابطه باید اینگونه اشاره کنیم که در این زبان ما می توانیم از فایل های زیر برای برنامه نویسی استفاده کنیم. فایل با پسوند .c این فایل منبعی برای کد هایی از نوع زبان C هستند. فایل با پسوند .c++ منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند ضعف این نوع فایل در قابل حمل نبودن و عدم شناسایی توسط فایل سیستم ها می باشد. فایل با پسوند .cxx منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند با تفاوت اینکه نسبت به فایل .c++ قابل حمل تر است. فایل با پسوند .cpp منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند یعنی در هر دو نیز قابل استفاده می باشند. این پسوند با تمامی سیستم ها سازگاری دارد و بسیار رایج است. فایل با پسوند .hxx معمولا فایل با عنوان (هدر/سرصفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. فایل با پسوند .hpp معمولا فایل با عنوان (هدر/سرصفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. این فرمت توسط مارس دیجیتال استفاده می شود. همچنین بورلند و دیگر کامپایلر های سی++ از آن پشتیبانی می‌کنند. ممکن است در این فایل متغیر ها، ثوابت و توایعی که در فایل سورس اصلی به آن ها اشاره شده است اعلام شود. فایل با پسوند .h معمولا فایل با عنوان (هدر / سر صفحه) یاد می‌شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند این نوع بسیار رایج است و تقریبا با تمامی سیستم ها سازگاری دارد. فایل با پسوند .hh در این زبان : فایل با عنوان (هدر / سر صفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. فایل با پسوند .h++ در این زبان : این نوع فایل ها معمولا فایل با عنوان (هدر/ سرصفحه) یاد می شوند و معمولاً فقط حاوی اعلان ها میباشند. ضعف این نوع فایل در قابل حمل نبودن و عدم شناسایی توسط فایل سیستم ها می‌باشد. یک فایل سرآیند با پسوند (.h, .hpp و ...) می‌تواند شامل محتوای زیر باشد: تعریف کلاس تعریف توابع درون خطی (Inline) اعلام تابع اعلام شیء مثال: #ifndef CPPFILES_H #define CPPFILES_H extern int status; class CPPFiles { public: CPPFiles(); void myFunction(); inline int safe(int i); }; #endif // CPPFILES_H یک فایل منبع - سورس با پسوند (.c, .hpp، .cxx و ...) می‌تواند شامل محتوای زیر باشد: تعریف کلاس تعریف توابع اعلام شیء مثال : #include "cppfiles.h" int status = 1; CPPFiles::CPPFiles() { } void CPPFiles::myFunction() { //Do somthing... } int CPPFiles::safe(/*@Param*/) { return /*Somthing...*/; } انواع فایل هایی که به آنها اشاره شد بسیار است ولی متناسب با محبویت و پشتیبانی کامپایلر ها از این فایل ها در این زبان برای انتخاب آنها مهم است بنا بر این در طی آموزش و تمامی مراحل ما فقط از فایل های .h برای هدر و فایل های .cpp برای منابع استفاده خواهیم کرد. چرا و چه زمانی باید از فایل های hpp. و چه زمانی از فایل های cpp. استفاده کنیم؟ توجه داشته باشید که سی‌پلاس‌پلاس از تمامی پسوند فایل‌های مذکور پشتیبانی می‌کند، معمولاً استفاده از فایل‌های hpp و h جهت اعلان و تعریف‌های اولیهٔ کد‌ها مناسب است و در زمان تعریف کامل عملکرد کد مورد نظر فایل با پسوند cpp پیشنهاد می‌شود. هرچند استفادهٔ غیر استاندارد نیز پشتیبانی می‌شود اما باید توجه داشت جهت حفظ ساختار استاندارد روش‌های اصولی منطقی و صحیح هستند. کاربرد این زبان در کجاست؟ معمولاً تمامی برنامه‌ها و نرم‌افزار‌هایی که به صورت روزمره در زندگی مدرن امروزی مشاهده می‌کنیم بدون شک توسط زبان های اساسی نوشته شده‌اند. به عنوان مثال انواع صنایع موجود در کشور‌ها از قبیل صنعت خودرو‌سازی، صنعت فضایی، سیستم‌های معماری و بانکی ، تجهیزات مدرن و سخت‌افزار‌های رباتیک، سیستم‌های کامپیوتری و یا کنسول های‌بازی ، سیستم‌های خانگی و یا هوش‌ مصنوعی‌، تجهیزات مجهز به انواع حسگر‌ها، پزشکی، فضایی، زبان‌های برنامه‌نویسی، سیستم‌عامل‌ها و بسیاری از موارد دیگری که می‌توان نام برد بدون شک توسط این زبان پیاده‌ سازی شده‌اند. چگونه C++ می‌تواند در لایه های زیرین (سطح پایین) و بالا (سطح بالا) مورد استفاده قرار بگیرد؟ به نقل از سازندهٔ آن، این زبان هر دو ویژگی سطح بالا و سطح پایین را ارائه می‌کند. سی‌پلاس‌پلاس دارای بخش‌های سطح پایین است، مانند اشاره‌گر‌ها، آرایه‌ها و کست‌ها. این ویژگی‌ها تقریباً مشابه همان ویژگی C هستند که ارائه شده است و برای کار با کارهای سخت‌افزاری ضروری هستند. بنابراین اگر می‌خواهید به امکانات سطح پایین زبان دسترسی داشته باشید، بله سی‌پلاس‌پلاس مجموعه‌ای از این امکانات را در اختیار شما قرار می‌دهد. با این حال، اگر نمی‌خواهید از ویژگی‌های سطح پایین استفاده کنید، نیازی به استفاده از آن‌ها به صورت مستقیم در این زبان نیست. در عوض می‌توانید از امکانات سطح بالا از جمله کتابخانه‌های آن را مورد استفاده قرار دهید. به عنوان مثال اگر نمی‌خواهید از اشاره‌گر‌ها و آرایه‌ها استفاده کنید می‌توانید از رشته‌ها و نگه‌دارنده‌های استاندارد استفاده کنید که به مراتب گزینه‌های بهتری هستند. آیا سیستم عامل ها و نرم افزار های مطرح دنیا توسط این زبان نوشته شده اند؟ دلیل آن چیست؟ همانگونه که مشخص است بسیاری از سیستم عامل ها از ابتدا توسط خانواده اسمبل ، C نوشته شده اند که به صورت زیر به تعدادی از آن ها اشاره می‌کنیم : DragonFlyBSD,FreeBSD,OpenBSD,NetBSD HP-UX Centos,Debian,Fedora,OpenSUSE,RedHat,Ubuntu OSX,iOS,Darwin OracleSolaris,OpenIndiana Cygwin Android Windows Phone BlackBerry WindowsXP,Vista,7,8,10 دلیل آن که از زبان هایی مانند C وC++ برای نوشتن سیستم‌عامل استفاده می‌شود قابلیت های مهم آن است به عنوان مثال: کارآیی بالا ، مستقل از سکو‌، زبان پاسه و غالب بودن و عدم وابستگی آن به زبان های دیگر، ارتباط با سخت‌افزار و تمامی دیوایس‌ها، مدیریت هوشمندانه و همچنین برنامه‌نویسی آزادانه ، دسترسی به لیست عظیمی از کتابخانه‌ها که می‌توان توسط آن ها هر چیزی را که در رویاهای خود به آن فکر می‌کنید در واقعیت خلق کنید. انواع سخت افزارهایی که این زبان پشتیبانی می‌کند: زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس با استفاده از کامپایلر‌های قدرتمندی چون GCC، Clang و غیره، طیف گسترده‌ای از سخت‌افزار‌ها و معماری‌ها را پشتیبانی می‌کند. مدل ماشین هایی که پشتیبانی می‌شود : PowerPC , Oracle,Fujitsu,Sun, IBM,Freescale , AMD,Intel مدل پردازنده ها : Athlon,Atom,Core,Core2,Corei3/i5/i7,Opteron,Pentium,Phenom,Sempron,Turion,etc Itanium,Itanium2,Itanium29000/9100/9300,etc PowerPC,POWER1/2/3/4/5/6/7,G1,G2,G3,G4,G5,etc UltraSPARCI/II/III/IV/T1/T2,SPARCT3/T4,etc کاربرد این زبان در زمینه وب چگونه است‌؟ در این زمینه معمولاً به دلیل وجود چهارچوب‌ها و زبان‌های ساده‌تری نسبت به سی‌++ در حوزهٔ وب مانند Php و غیره...، معمولاً فرصت نشده است تا به شناخت کتابخانه‌ها و مزایای این زبان در این حوزه پرداخته شود. با توجه به توسعه‌های اخیر صنعت وب دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که جهت افزایش کارایی در زمینهٔ وب و از بین بردن محدودیت‌های وابسته به مرورگر‌های اینترنتی، از فناوری‌های بهتری مانند wasm نیز پرده برداری شود که در این فناوری سی‌++ گزینهٔ پشت پرده‌ای از این فناوری محسوب می‌شود که اجازه می‌دهد با اجرای کد‌ها و دسترسی به رابط‌های برنامه‌نویسی پیشرفته یک دنیای جدیدی از فناوری وب را ارائه کند. این فناوری با عنوان Web Assembly شناخته می‌شود که اجازه می‌دهد برنامه‌های نوشته شده توسط سی‌++ در مرورگر به عنوان یک پلتفرم جدید اجرا شوند. البته این تنها روش نیست، سی++ به لطف کتابخانه‌های عظیم خودش قادر است هر چیزی را در اختیار برنامه‌نویس قرار دهد. به عنوان مثال دسترسی به کتابخانه‌های عظیم Qt، Wt این امکان را فراهم می‌کنند که به راحتی یک سیستم ابر پیشرفتهٔ تحت وب را به کمک این زبان پیاده سازی کنید که هیچ نوع سیستم موجود در وب قابل رقابت و مقایسه با ویژگی‌ها و نتایج خارق‌العادهٔ آن نخواهد داشت. در مثال زیر یک سیستم مدیریت محتوا به صورت آزمایشی پیاده سازی شده است که می‌توانید نتایج خارق‌العادهٔ آن را مشاهده کنید. همچنین توجه کنید که این تنها کاربرد سی++ در وب نیست، حقیقت آن است که وب‌سایت‌های بزرگی همچون فیس‌بوک، گوگل و غیره هستهٔ وب‌سایت‌های خود را توسط این زبان توسعه داده‌اند که دلایل آن‌ها مصرف بهینهٔ تجهیزان سخت‌افزاری و دسترسی به ویژگی‌های سیستمی بسیار زیاد و امنیت بسیار بالا است. احتمالاً در رابطه با موتور قدرتمند v8 Engine شنیده‌اید، این یک موتور اساسی برای محصولات گوگل است که کاملاً تحت سی++ توسعه یافته است. برخی از محیط‌های برنامه‌نویسی مانند Node.JS تحت آن قدرت گرفته‌اند. برخی از محصولات اساسی و معروف که بخش عمده و یا به صورت کامل توسط سی‌پلاس‌پلاس نوشته شده‌اند (این لیست تنها شامل برجسته‌ترین محصولات است) : سیستم‌عامل‌ها ویندوز مکینتاش لینوکس آی‌او‌اس اندروید مرورگر‌ها اُپرا فایرفاکس گوگل کروم مایکروسافت اِدج اپل سافاری نرم‌افزار‌های کاربردی و مهندسی تمامی محصولات قدرتمند Adobe مانند فوتوشاپ، افتر‌افکت و غیره... تمامی محصولات Autodesk مانند Maya، 3dsMax و Autocad مجازی‌ساز‌ها مانند Virtual Box و VMware محصولات مایکروسافت مانند Visual Studio و Office محصولات اپل مانند iTunes، Xcode و غیره... بازی‌ها و صنایع مرتبط توسعهٔ کنسول‌های بازی Playstation و Xbox اکثر بازی‌های خارق‌العاده در سطح AAA پیام‌رسان‌ها تلگرام اسکایپ موتور‌های دیتابیس مانند MySQL و غیره... کتابخانه‌ها و ابزار‌های پیشرفتهٔ توسعه ابزار‌های مرتبط با فناوری‌های روز مانند Blockchain و غیره... زبان‌های برنامه‌نویسی مانند Swift و غیره... راه‌انداز‌ها و ابزار‌های قدرتمند AMD، Intel و NVIDIA Geforce و پلتفرم‌هایی مانند Cuda. و هزاران و میلیون‌ها ابزار و برنامه‌هایی که در زندگی روزمره با آن‌ها سرو کار داریم. اشاره ای بر انواع موتور های دیتابیس که توسطC++ پشتیبانی می‌شوند : SQL NoSQL SQLite MySQL Sybase Adaptive Server SQL Server Oracle PostgreSQL IBASE : Borland IBM DB2 متأسفانه به دلیل عدم اطلاع و شناخت کافی از حقایق این زبان، توصیه برای یادگیری زبان‌هایی مانند Java و #C و مشابه آن‌ها ممکن است بر اساس علاقه‌های فردی و تعصب باشد. بنابراین توصیه می‌شود حتماً در مورد تفاوت‌های ساختاری و مزایای زبان‌ها حتماً تحقیق شود. چگونه باید طراحی رابط کاربری را انجام دهیم؟ برای طراحی رابط گرافیکی ابتدا باید ذهن خود را از محیط VS و همچنین کنسول کنار بکشید لذا برای این کار کتابخانه های مخصوصی در نظر گرفته شده است به صورت زیر : FLTK nana WxWidgets OWLNext GTK+ glibmm gtkmm goocanvasmm libglademm libgnomecanvasmm webkitgtk flowcanvas evince Qt libdbusmenu-qt توسط این کتابخانه های می‌توان محیط‌های کاربری را فراهم ساخت. در این میان دو کتابخانهٔ wxWidgets و Qt بسیار قدرتمند عمل کرده‌اند که بین این دو نیز Qt با قدرت بسیار زیادی از رقیب خود یعنی wxWidgets پیشی گرفته است و معمولاً پروژه‌هایی که در آن رابط‌کاربری خلاقانه (Creative) و مدرن مطرح است حرف از Qt به گوش می‌رسد (کیوت یک چهارچوب جامع جهت طراحی رابط‌های کاربری قدرتمند است). پیشنهادات ما استفاده از مقالات خارجی و منابع رسمی می‌باشد: http://en.cppreference.com/w Learn C++ https://www.learn-cpp.org Learn C++ (Introduction and Tutorials to C++ Programming) http://www.cplusplus.com نگاهی به کاربرد این زبان در بین فناوری‌های جدید! سی‌پلاس‌پلاس همچنین به عنوان یکی از قدرتمند‌ترین و محبوب‌ترین زبان‌های برنامه‌نویسی در دنیای فناوری شناخته می‌شود و در صنعت بلاک‌چین نیز یک قدرت غالب است. زبان شیء‌گرایی برای توسعه بلاک‌چین مناسب است، زیرا از همان اصول کپسوله‌سازی، انتزاع، چند‌ریختی و مخفی کردن داده‌ها استفاده می‌کند. به عنوان مثال بلاک‌چین از ویرایش‌های ناخواسته از داده‌ها جولوگیری می‌کند که به عنوان یکی از چهار زبان برنامه‌نویسی آینده دار می‌توان به آن اشاره کرد. همچنین توجه داشته باشید که فناوری‌های دیگری مانند مباحث Cross-Platform و رشد بسیار شدید فناوری IoT این زبان به عنوان یک زبان پیش‌تاز در این حوزه است که در کنار بسیاری از کاربرد‌های اساسی خود می‌توان به عنوان یک ابزار اساسی و کاربردی به آن در آینده‌ای که از همین حالا شروع شده است اشاره داشت. آیا با C++ می‌توان برنامه‌های موبایلی مانند Android , iOS و غیره را تولید کرد‌؟ پاسخ، بله! متأسفانه این مورد هم مانند حوزهٔ وب به خاطر عدم شناخت و تبلیغات کافی از ذهن بسیاری از افراد به یک گزینهٔ بی اهمیت تبدیل شده است، اما با توجه به رشد روز افزون و ایجاد ابزار‌های ضعیف، نیاز به شناخت این زبان و ابزار‌های واقعی و قدرتمند آن الزامی شده است. برای مثال در حوزهٔ موبایل ابزار‌هایی مانند Xamarin و یا Flutter این روز‌ها سرو صدای بسیاری کرده‌اند، اما واقعیت این است، آن‌ها هیچگاه نتیجهٔ واقعی و مشابه به زبان‌های پیشفرض پلتفرم‌های توسعه را ندارند و نخواهند داشت. فناوری چند-سکویی به معنای واقعی تنها در ابزار‌هایی مانند Qt Framework و سی++ خلاصه می‌شود که به شما اجازهٔ تولید و توسعهٔ کد‌های خود را به صورت بومی در پلتفرم هدف فراهم می‌کند. پیشنهاد ما در رابطه نحوه شروع برای یادگیری و آشنایی با زبان و انواع کتابخانه ها به صورت زیر است: قبل از هر چیز هدف خود را در رابطه با منابع مشخص نمایید، اگر زبان انگلیسی شما خوب است می‌توانید در همین قدم اول از منابع رسمی و استاندارد که بی نقص هستند استفاده کنید. سعی کنید اگر قرار است این زبان را یاد بگیرید عملا با آن درگیر شوید. از مقدمات برنامه نویسی شروع کنید و حتما در رابطه با تاریخچه زبان و اهداف آن تحقیق کنید. شرکت و سازمان های بزرگ و موفق را الگو قرار دهید. اگر هدف شما سریع رسیدن به پول بدون در نظر داشتن کیفیت و اهداف بزرگ از پروژه هستش به هیچ عنوان سراغ این زبان نروید زیرا C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ برنامه نویس مشتاق به حرفه‌ای شدن را می‌طلبد نه برنامه‌نویس راحت طلب. حتماً سی‌پلاس‌پلاس مدرن را بی‌آموزید. استاندارد‌های مدرن شامل نسخه‌های ۱۱، ۱۴، ۱۷ و ۲۰ هستند. برای استفاده و کار با کتابخانه‌های این زبان بهتر است کتابخانه‌های پیش‌فرض STL را به خوبی یاد بگیرید. برای توسعه هرچه بیشتر پروژه و استفاده از انواع قابلیت‌ها توسط این زبان می‌بایست از کتابخانه‌های دیگر استفاده کنیم که در این میان در رابطه با بخش طراحی و رابط کاربریQt، GTK, MFC, SDL , wxWidgetsمناسب است که پیشنهاد ما در میان این لیست (Qt) خواهد بود که تحت آن میتوان مدرنترین طراحی ها را خلق نمود. برای کار با شبکه کتابخانه‌های Curl, Poco, Qt, RakNet, ReplicaNet, SDL موجود هستند و در بین اینها Curl بهترین گزینه می‌تواند باشد. برای کار با 3D بعدی کتابخانه مخصوص OpenGL یا باز همان Qt را که بر پایه موتور OpenGL است پیشنهاد میکنیم و یا می‌توانید از کتابخانه های مخصوص DirectX و OpenGL و حتی نسخه‌های توسعهٔافته به نام Vulkan را به صورت تخصصی استفاده یاد بگیرید. در رابطه با 2D نیز از OpenGL، Direct2D, GDI و GDI+ می‌توان استفاده کرد. در مورد Sound از کتابخانه های مطرح OpenAL, Fmod و Bass استفاده کنید. در مورد بحث فیزیک کتابخانه های Nvidia Physix, Nvidia Apex, Bullet, Box2D, ODE, Open Dynamics در رابطه با هوش مصنوعی کتابخانه های OpenAI, FEAR, OpenSteer, PathLib مطرح هستند. برای کار با پردازش تصویری OpenCV, OpenNI پیشنهاد میشود. برای کار با پردازش موازی OpenCL, OpenML, CUDA مناسب است. برای اسکریپت نویسی Lua, LuaPlus, Phyton برای کار با ورودی ها از OpenInput, Qt, SDL, SFML می‌توان استفاده کرد. برای بازی سازی کتابخانه های Unreal Engine, OGRE, Irrlicht, KGE مناسب هستند که در بین اینها Unreal Engine بسیار قدرتمند عمل می‌کند. برای طراحی و اجرای وب سایت کتابخانه های WebKit, ClearSilver, Teng مناسب هستند. برای توسعهٔ ابزار‌های مرتبط با فناوری بلاک‌چین، می‌توان به کتابخانه‌های قدرتمند و خارق‌العاده‌ای به نام EOS اشاره کرد. لازم بذکر است این‌ها نمونه‌ای از کتابخانه‌های بی‌شمار سی‌++ هستند و می‌توان به کتابخانه‌های بسیاری اشاره کرد که خارج از گنجایش این مقاله است. منابع فارسی برای یادگیری سی‌پلاس‌پلاس مدرن چیست؟ متأسفانه منابع فارسی برای این زبان معمولاً متعلق به مباحث دانشگاهی و مفاهیم مرتبط به سی‌پلاس‌پلاس سنتی است (مربوط به ۳۰ سال پیش)! یاد گیری این مباحث هیچ مزیتی برای شما نخواهد داشت و به شدت پیشنهاد می‌شود جهت یادگیری این زبان حتماً به سراغ آموزش‌های مدرن بروید. تنها بستر‌های آموزشی مدرن مرتبط به سی‌++ در ایران (به زبان فارسی) مرجع آی‌او‌استریم و همچنین بستر فانوکس (که خود با سی‌++ توسعه یافته است) دارای بسته‌های آموزشی (در مرحلهٔ برنامه‌ریزی جهت ساخت و تولید محتوا است) که می‌توانید در آن عضو و به یادگیری مدرن این زبان بپردازید.