پرچمداران

ابزار Android NDK به عنوان مجموعه‌از ابزار‌هایی است که به شما امکان آن را می‌دهد تا بخشی از برنامه‌های خود را به صورت بومی تحت زبان C و ++C توسعه دهید. بنابراین NDK از چندین کتابخانه‌ی در زمان اجرای ++C پشتیبانی می‌کند؛ در این پست در رابطه با آخرین تغییرات مرتبط با NDK اطلاع رسانی می‌شود. public class MyActivity extends Activity { /** * Native method implemented in C/C++ */ public native void computeFoo(); } بر اساس آخرین تغییرات کتابخانه‌های استاندارد libstdc++ به libc++ به‌روز رسانی و تمامی ویژگی‌های استاندارد C++17 پشتیبانی می‌شود که از نسخه‌ی R18 به بعد در دسترس قرار گرفته است. برخی از تغییرات مهم که لازم است به آن‌ها توجه شود به صورت زیر می‌باشند: تغییرات اساسی از نسخه‌ی NDK R17 آغاز شده است که در آن یکی از مهمترین و تکان‌ دهنده‌‌ترین تغیرات حذف GCC است که قرار بر این بود در نسخه‌های جدید NDK R18 پشتیبانی از GCC به صورت کامل حذف و Clang جایگزین آن شود. در نسخه‌ی R18 پشتیبانی از gnustl, gabi++و stlport حذف شده است. پشتیبانی از ICS از اندروید‌های ۱۴ و ۱۵ به بعد حذف شده است. بر اساس قوانی جدید گوگل، بار‌گذاری اپلیکیشن از تاریخ آگوست ۲۰۱۹ به بعد در فروشگاه گوگل پلی (Play Store) نیازمند نسخه‌ی معماری ۶۴ بیتی می‌باشد. پشتیبانی از C++17 در نسخه‌ی R18 به بعد تایید نهایی و قابل استفاده شده است و همچنین در نسخه‌های R19 استفاده از تمامی استاندارد‌های منسوخ شده پیشنهاد نمی‌شود. کلمات کلیدی new و delete در استاندارد جدید ++C از نسخه‌ی R18 منسوخ و در نسخه‌ی R19 به طور کامل حذف خواهند شد. پشتیبانی از مدیریت‌های استثناء (RTTI) در NDK به صورت پیش‌فرض غیر فعال می‌شود. مانند استثنائات، RTTI در libc++ پشتیبانی می‌شود، اما به صورت پیشفرض در android-build غیرفعال شده است که برای فعال‌سازی آن‌ می‌توانید از cmake و دیگر ابزار‌ها استفاده کنید. هیچ محدودیتی در رابطه با هِدر‌های سی‌پلاس‌پلاس در اندروید وجود ندارد. برای فعال سازی RTTI در برنامه‌ی شما در ndk-build کد زیر را در application.mk اضافه کنید: APP_CPPFLAGS := -frtti همچنین برای فعال سازی آن برای یک ماژول خاص در ndk-build کد دستوری زیر را استفاده کنید: LOCAL_CPP_FEATURES := rtti روش دیگر به صورت زیر است: LOCAL_CPPFLAGS := -frtti نکته: تحت این سند ویژگی‌های سیستمی STL در آینده حذف خواهند شد. توجه: libc++ یک کتابخانه‌ی سیستمی نیست. در صورتی که از libc++_shared.so استفاده می‌کنید باید آن را در داخل فایل apk خود قرار دهید. در صورتی که از Gradle استفاده می‌کنید این کار به صورت خودکار انجام می‌شود.

در اسناد QML هر فایلی می‌تونه به عضو‌ها و خواص فایل‌های والد خودش دسترسی پیدا کنه. اما روش پیشنهادی این هست با تعریف یک QtObject اعضای مورد نظر خودتون رو تعریف کنید تا هر جا داخل هر فایلی که هستین بتونید به اون دسترسی داشته باشید. به عنوان مثال فایل main.qml import QtQuick 2.11 import QtQuick.Window 2.11 Window { visible: true width: 640 height: 480 title: qsTr("Hello World") QtObject { id:mainObject property string name : "Kambiz" } Page1 { anchors.fill: parent; } } و فایل دیگه که با نامPage1.qml هست تنها کافیه درونش شناسه‌ی QtObject رو صدا بزنید. به صورت زیر: import QtQuick 2.0 Item { Text { anchors.centerIn: parent text: mainObject.name } } اینجا من مقدار name که به عنوان عضوی از فایل main.qml هست رو صدا زدم و برابر با مقدار نوع Text قرار دادم.