پرچمداران

این چشم‌انداز احتمالاً برای دوست‌‌داران کتابخانه‌ی قدرتمند Qt و طرفدارانش جذاب باشد! بنابراین من سعی کرده‌ام تا نتایج پست رسمی کیوت را در رابطه با چشم‌انداز فنی برای آینده‌ی کیوت نسخه‌ی ۶ است در اختیار شما قرار دهم. تقریباً ۷ سال پیش کیوت نسخه‌ی ۵.۰ منتشر شد! از آن زمان بسیاری از چیز‌ها در دنیای اطراف ما تغییر پیدا کرده است. و اکنون وقت آن رسیده است که چشم‌انداز جدیدی را از نسخه‌ی جدید‌تر تعریف کنیم. بنابراین در این پست ما به معرفی مهمترین مواردی که به کیوت ۶ مرتبط است را می‌پردازیم. به نقل از مدیر فنی کیوت Lars Knoll، کیوت ۶ دقیقاً ادامه‌ی کارهایی است که در نسخه‌ی ۵ انجام داده شده است. بنابراین توسعه باید به گونه‌ای باشد که کاربران نباید اذیت شوند. اما نسخه‌ی جدید می‌تواند یک آزادی بالاتر را در اجرای ویژگی‌های جدید، عملکرد و پشتیبانی بهتر از شرایط امروز و فردا از آنچه در حال حاضر می‌توان در سری ۵ داشته باشیم را به ما خواهد داد. همانطور که جزئیات بیشتر در زیر شرح داده شده است، کیوت ۶ هدف زیادی از سازگاری با نسخه‌ی قبلی خود یعنی کیوت ۵ را خواهد داشت. همچنین ما در حال توسعه روی نسخه‌ی ۵ نیز هستیم که قصد داریم برخی از ویژگی‌های کیوت ۶ را در نسخه‌های کیوت ۵.۱۴ و کیوت ۵.۱۵ LTS معرفی کنیم. بنابراین با ثابت نگه‌داشتن ویژگی‌ها در کیوت ۵.۱۴، بیشترِ تمرکزِ تحقیق و توسعه به سمت کیوت ۶ تغییر خواهد یافت. بنابراین انتظار می‌رود کیوت ۶ تا پایان سال ۲۰۲۰ آماده شود. قبل از اینکه همه به چیز‌های جدید بپردازیم، بیایید برخی از ارزش‌های پایه از هسته‌ی اصلی کیوت را برای کاربران خود یادآوری کنیم تا چیز‌هایی که نمی‌خواهیم تغییر کنند را تعریف کنیم. چه چیزی Qt را برای کاربران ما ارزشمند می‌کند؟ کیوت محصولی است که در بازار‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد، ارزش‌های اصلی در هسته‌ی کیوت برای مشتریان و کاربران ما عبارتند از: ماهیت چند-سکویی آن، به کاربران این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های خود را با استفاده از این فناوری به تمامی سیستم‌عامل‌های رو میزی، موبایل و سیستم‌های تعبیه شده (اِمبِد‌ها) مستقر کنند. مقایس پذیری آن از دستگاه‌های کم مصرف و یک منظوره تا برنامه‌های دسکتاپ پیچیده و یا سیستم‌های متصل شده. رابط‌های برنامه‌نویسی و ابزار‌ها و مستندات در سطح جهانی، ایجاد برنامه‌ها را ساده‌تر می‌کند. حفظ، ثبات (پایداری) و سازگاری، امکان حفظ بانک بزرگی از کد‌ها با حداقل تلاش برای نگه‌داری آن‌ها. یک اکو سیستم بزرگ توسعه‌دهنده با بیش از ۱ میلیون کاربر. یک نسخه‌ی جدید از کیوت باید خواسته‌های محصول ما را مطابق با نیاز‌های بازار تنظیم کند، و در عین حال پنج ویژگیِ بالا را به خوبی حفظ کند. بازار دسکتاپ، ریشه‌ی پیشنهادات و یک بازار قوی و مهم برای کیوت است؛ در این مرحله است که بیشترین تماس‌ها با ما و در انجمن‌های کیوت از طرف کاربران صورت می‌گیرد که باید سالم نگه‌ داشتن و رشد آن مهم باشد. بزرگترین بخش از رشد کیوت نیز مربوط به دستگاه‌های تعبیه شده و متصل شده می‌باشد؛ صفحات نمایش لمسی به تعداد تصاعدی در حال افزایش است که در کنار آن افزایش قیمت سخت‌افزار برای این دستگاه‌ها وجود دارد. چیپست‌های کم مصرف، میکرو‌کنترلر‌ها، همراه با صفحه نمایش لمسی به اندازه‌های کوچک در همه جا استفاده می‌شوند. بسیاری از این دستگاه‌ها عملکردی نسبتاً ساده‌ای دارند، اما به رابط کاربری صیقلی و صافی نیاز دارند. بنابراین حجم زیادی از این دستگاه‌ها ایجاد می‌شود و ما باید اطمینان حاصل کنیم که می‌توانیم با ارائه‌ی خود آن فضا را هدف قرار دهیم تا بتوانیم قوبل مقیاس پذیری خود را عملی کنیم. در عین حال، رابط‌های کاربری در طیف دستگاه‌‌ها همچنان به افزایش پیچیدگی ادامه می‌دهند که شامل هزاران صفحه مختلف و برنامه‌های بسیاری است. ادغام عناصر سه بعدی و دو بعدی در یک رابط کاربری مشترک خواهد بود که در کنار آن استفاده از واقعیت افزوده و مجازی نیز وجود خواهد داشت. عناصر هوش مصنوعی بیشتر در حوزه‌ی برنامه‌ها و دستگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و ما نیاز به روش‌های آنسان برای ادغام با آن‌ها داریم. رشد شدید تعداد دستگاه‌های متصل به هم و همچنین الزامات بسیار بالاتر در تجربه‌کاربر باعث می‌شود تا برای ساده سازی ایجاد برنامه‌ها و دستگاه‌ها، روی ابزار‌های کلاس جهانی تمرکز کنیم. هماهنگ سازی و ادغام طراحان UX در گردش کار توسعه یکی از اهداف است؛ اما بسیاری از زمینه‌های دیگر وجود خواهد داشت که ما باید برای ساده سازی زندگی کاربران تلاش کنیم. کیوت ۶ یک نسخه‌ی اصلی و جدید برای Qt خواهد بود؛ هدف اصلی با چنین نسخه‌ی اصلی و جدید، آماده سازی کیوت برای شرایط مورد نیاز در سال ۲۰۲۰ و بعد از آن، تمیز کردن کد‌های پایه‌ی ما و حفظ آسان‌تر است. به همین ترتیب تمرکز روی آن مواردی خواهد بود که نیاز به تغییرات معماری در کیوت دارند و بدون شکستن برخی از سازگاری‌ها با سری‌های کیوت ۵ قابل انجام نیست. در زیر برخی از تغییرات اساسی که ما باید در کیوت ایجاد کنیم برای مناسب‌تر کردن آن برای سال‌های آینده ارائه شده است. نسل بعدی کیو‌اِم‌اِل (QML) زبان QML و فناوری Qt Quick فناوری‌های اصلی رشد سال‌های گذشته‌ی ما بوده است. روش‌های بصری ایجاد واسط‌های کاربری با استفاده از آن فناوری‌ها نقطه فروش بی نظیری از پیشنهاد ما است. اما QML، همانطور که برای کیوت ۵ ایجاد شده است، دارای تعداد زیادی تغییرات ناگهانی و محدودیت است. این به نوبه‌ی خود به این معنا است که، امکان پیشرفت‌های چشم‌گیری وجود دارد که ما قصد داریم با کیوت ۶ آن‌ها را پیاده سازی کنیم. معرفی وابستگی زیاد به نوع (strong typing)، در واقع وابستگی کم به نوع باعث می‌شود تا کاربران تغییرات زیادی را در کد‌های پایه‌ی خود اعمال کنند. یک سیستم از نوع وابستگی قوی به IDE‌ها و سایر ابزار‌ها اجازه می‌دهد تا کاربران در این کار ما را پشتیبانی کنند و نگهداری آن به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. همچنین ما قادر به تولید کد بسیار بهتر و کاهش سربار خواهیم بود. اعمال JavaScript به عنوان یک ویژگی اختیاری، با توجه به این موضوع، داشتن یک موتور کامل جاوا اسکریپت هنگام استفاده از QML می‌تواند مشکلات را پیچیده‌تر کند و به خصوص هنگام هدف قرار دادن سخت‌افزار کم مصرف مانند میکرو کنترلرها یک مشکل اصلی محسوب می‌شود. اما در بسیاری از موارد استفاده از آن بسیار مفید است. حذف نسخه سازی QML، با ساده کردن برخی از قوانین بررسی و جستجو و تغییرات در برخی از خواص می‌توانیم نیاز به نسخه را در QML حذف کنیم. این به نوبه‌ی خود منجر به ساده سازی‌های زیاد در موتور کیو‌ام‌اِل می‌شود. حجم کار در حفظ فناوری کیوت کوئیک و ساده‌تر کردن استفاده از QML و Qt Quick را برای کاربران بسیار ساده‌تر خواهد کرد. حذف ساختار داده‌های تکراری بین QObject و QML در حال حاضر، برخی از ساختار داده‌ها بین meta-object و QML کپی و تکرار می‌شوند و عملکرد (کارایی و پرفرمنس) را در استارتاپ برنامه کاهش می‌دهد و باعث افزایش مصرف حافظه نیز می‌گردد. بنابراین با متحد کردن ساختار‌های داده‌ها، ما قادر خواهیم بود بخشی اعظمی از آن را حذف کنیم. خودداری کردن از ساختار‌های داده تولید شده این مربوط به نکته‌ی قبل است، جایی که در حال حاضر بسیاری از ساختار‌های داده تکراری در زمان اجرا تولید می‌شوند. باید تولید اکثر آن‌ها در زمان کامپایل کاملاً امکان‌پذیر باشد. پشتیبانی از کامپایل QML برای بهره‌وری از کد‌های بومی C++، با وابستگی زیاد به نوع و قوانین جستجوی ساده‌تر، می‌توانیم QML را به کد‌های بومی C++ تبدیل کنیم که نتیجه‌ی آن به طور قابل توجهی عملکرد زمان اجرا را افزایش می‌دهد. پشتیبانی از پنهان کردن جزئیات اجرا، روش و خصوصیات «خصوصی» یک نیاز طولانی مدت است تا بتوانید داده‌ها و عملکرد‌ها را در اجزای QML پنهاد کنید. هماهنگ‌سازی و ادغام بهتر ابزار‌ها، مدل کد‌های ما غالباً برای QML ناقص است و باعث می‌شود که تغییر مکان و خطاها را در زمان کامپایل غیر ممکن کند. با تغییرات فوق، می‌توان تشخیص کامپایلر را ارائه داد که بتواند با C++ و همچنین پشتیبانی از آن پالایشِ کد‌ها را بهبود بخشد. نسل بعدی گرافیک‌ها بسیاری از موارد در حوزه‌ی گرافیک در نسخه‌ی کیوت ۵ تغییر یافته‌اند. این باعث می‌شود که برای حفظ رقابت و توسعه در پُشته انجام شود. با کیوت ۵، ما از رابط‌های برنامه‌نویسی OpenGL را برای گرافیک‌های ۳ بعدی استفاده کردیم. از آن زمان به بعد، میزبانی از رابط‌‌های برنامه‌نویسی جدید نیز تعریف شده است. بنابراین وُلکان (Vulkan) جانشین مشخصی برای OpenGL در لینوکس است، اپل نیز مِتال (Metal) را تحت فشار قرار داد تا آن را جایگزین کند و مایکروسافت DirectX را دارد. این بدان معنی است که کیوت در آینده مجبور است به صورت یکپارچه با تمام رابط‌های برنامه‌نویسی کار کند. برای اینکه این ویژگی امکان‌پذیر باشد، باید یک لایه‌ی جدید که رابط‌های برنامه‌نویسی گرافیکی را انتزاع می‌کند مانند (QPA برای ادغام سکو) به نام رابط سخت‌افزاری RHering تعریف شود. ما نیز باید زیر ساخت‌های ارائه شده‌ی خود (Qt Quick Scenegraph، QPainter و پشتیبانی ۳ بعدی) را در بالای آن لایه قرار دهیم. مجموعه‌ی رابط‌های برنامه‌نویسی گرافیکی مختلف باعث می‌شود که ما از زبان‌های مختلف سایه‌زنی پشتیبانی کنیم. ابزار Qt Shader به عنوان یک ماژول به ما کمک می‌کند تا سیستمِ سایه‌زنی را به صورت هم‌زمان (کراس‌-کامپایل) و در زمان اجرا کامپایل کنیم. بحث ۳ بعدی نقش مهم و مهمتری را ایفا می‌کند، و پشتیبانی فعلی ما یک راه حل یکپارچه برای ایجاد رابط کاربری (UI) ‌هایی که حاوی هر دو عنصر ۲ و ۳ بعدی باشد را ندارد. ادغام QML با محتوا از Qt3D و یا Qt 3D Studio در حال حاضر کار دشواری است و باعث سر‌ریز شدن برخی از کارایی‌ها و عناصر نمایشی می‌شود. علاوه بر این همگام سازی انیمیشن‌ها و انتقال‌ها بر روی یک فریم با سطح فریم بین محتوای ۲ و ۳ بعدی غیر ممکن است. ادغام جدید محتوای ۳ بعدی با فناوری کیوت کوئیک با هدف حل این مشکل ایجاد شده است. در این حالت، یک سیستم ساخت (رندر) کامل و جدید به شما امکان می‌دهد تا محتوای ۲ و ۳ بعدی را با هم ظبط کنید. با این کار QML به زبان UI تعریف و تبدیل می‌شود که سه بعدی هستند و نیاز به فرمت UIP برطرف می‌شود. ما یک پیش‌نمایش از کیوت کوئیک جدید با پشتیبانی سه بعدی در حال حاضر با کیوت ۵.۱۴ ارائه می‌دهیم که اطلاعات بیشتر در یک پست جداگانه ارائه خواهد شد. سرانجام پشته‌ی گرافیکی جدید نیاز به پشتیبانی از خط لوله‌ی برای چیز‌های گرافیکی هستند که این امکان را می‌دهد تا آن‌هایی که در زمان کامپایل برای سخت افزار مورد نظر تهیه شده‌اند آماده کرده و از موارد مورد نظر استفاده کند. برای مثال، فایل‌های PNG را به بافت‌های فشرده تبدیل می‌کند و بسیاری از آن‌ها را به بافت (Texture) تبدیل کند. سایه‌ها و مِش‌ها را به قالب‌های باینری بهینه شده و موارد دیگر تبدیل خواهد کرد. همچنین هدف ما این است که یک موتور متحد برای پوسته/ظاهر در کیوت ۶ ارائه دهیم که به ما این امکان را می‌دهد تا از نظر ظاهری و احساسات بر روی دسکتاپ و موبایل آن را بر روی هر دو فناوری کیوت‌ ویجت و کیوت‌ کوئیک ارائه کنیم. ابزار یکپارچه و سازگار ابزار‌های گرافیکی ما برای ساخت رابط‌های کاربری به دو بخش با استودیو کیوت ۳ بعدی (Qt 3D Studio) و استودیو طراحی کیوت (Qt Design Studio) تقسیم بندی شده‌اند. علاوه بر آن، استودیو ۳ بعدی اند;ی از بقیه کیوت جدا شده است که باعث می‌شود کمی بیشتر سعی بر آن شود! ابزار‌های طراحی نیز به ایجاد محتوا مانند، محتوای ساخته شده در Photoshop، Sketch، Illustrator، Maya، 3DsMax و دیگر موارد ادغام شده است. ابزار‌های توسعه به توجه زیادی برای تمرکز دارد تا بتوانیم بهترین‌ها را در پشتیبانی کلاس برای QML، C++ و پایتون ارائه دهیم. یک ابزار متحد و یکپارچه این اجازه را می‌دهد که یک طراح UX بتواند از قابلیت‌های طراحی در کیوت کریتور استفاده کند و طراحان می‌توانند از ویژگی‌های ابزار‌های توسعه‌دهنده مانند تهیه یک پروژه یا آزمایش روی یک دستگاه بهره‌مند شوند. ابزار ساخت QMake به عنوان ابزار ساخت در کیوت ۵ مورد استفاده قرار می‌گیرد که تعداد زیادی تغییرات ناگهانی و محدودیت‌ها خواهد دارد. برای کیوت ۶، هدف ما این است که CMake را به عنوان سیستم ساخت ثالث و استاندارد برای ساخت خود کیوت استفاده کنیم. چرا که سی‌میک تاکنون پرکاربرد‌ترین سیستم ساخت در جهان برای سی‌پلاس‌پلاس بوده است و ادغام هرچه‌بهتر آن کاملاً مورد نیاز است. البته پشتیبانی از QMake ادامه خواهد داشت، اما آن را توسعه نخواهیم داد یا از آن برای ساخت فریم‌ورک کیوت استفاده نخواهیم کرد. بهبود رابط‌های برنامه‌نویسیC++ سی‌پلاس‌پلاس طی سال‌های گذشته تغییرات بسیار زیادی کرده است؛ در حالی که ما مجبور بودیم کیوت ۵.۰ را روی سی‌پلاس‌پلاس ۹۸ پایه‌گذاری کنیم. اما اکنون می‌توانیم به سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ برای پایه‌گذاری کیوت ۶ اطمینان کنیم. این بدان معنی است که C++ عملکرد بسیار بیشتری را نسبت به زمان توسعه و اجرای کیوت ۵ که در دسترس نبود ارائه خواهد کرد. هدف ما با کیوت ۶ بهتر شدن با یکپارچه‌سازی و ادغام قابلیت‌ها بدون از دست دادن پشتیبانی و سازگاری از روش‌های پیشین (رو به عقب یا همان backward compatibility) است. برای کیوت ۶، هدف ما این است که برخی از قابلیت‌های معرفی شده با QML و فناوری Qt Quick را از طرف C++ در دسترس قرار دهیم. بنابراین ما در تلاش برای معرفی یک سیستم خاص برای QObject و کلاس‌های مرتبط هستیم. موتور اتصال دهنده را از QML در هسته‌ی کیوت ادغام می‌کنیم و آن را از سی‌پلاس‌پلاس در دسترس قرار می‌دهیم. این سیستم خاص از موتور اتصال به کاهش قابل توجهی در سربار زمان کار و مصرفه حافظه در اتصال منجر می‌شود و آن‌ها را برای همه‌ی قسمت‌های Qt، نه تنها Qt Quick قابل دسترس می‌کند. پشتیبانی از زبان با کیوت ۵.۱۲، پشتیبانی از پایتون معرفی شده است. همچنین مرورگر را به عنوان پلتفرم جدید از طریق کیوت برای وِب اسمبلی اضافه کرده‌ایم. پس از انتشار کیوت ۶.۰ نگه‌داشتن و گسترش بیشتر بر روی سطح چند‌-سکویی بخش مهمی از اهداف و مسیر توسعه‌ی سری‌های کیوت ۶ خواهد بود. سازگاری با کیوت ۵ و افزایش سازگاری‌ها و بهبود‌ها سازگاری با نسخه‌های قدیمی‌تر بسیار مهم است، بنابراین وقتی کیوت ۶ را توسعه می‌دهیم یک نیاز اساسی محسوب می‌شود. توسط چهارچوب کیوت میلیون‌ها خط کد نوشته شده است و هرگونه تغییرات در ناسازگاری که انجام شود هزینه‌ای را برای کاربران خواهد داشت. علاوه‌ بر این، کار بیشتری برای تغییرات در کیوت ۶ نیاز است تا کاربران کم کم با آن سازگار شوند که منجر به هزینه‌های بیشتر از طرف تیم توسعه‌ی کیوت برای حفظ آخرین نسخه کیوت ۵ خواهد بود. به این ترتیب، ما باید به فکر جلوگیری از ساطع شدن خطاهای احتمالی در زمان کامپایل و یا زمان اجرا برای کاربران می‌شود باشیم. در حالی که ما نیاز به حذف بخش‌هایی از کیوت خواهیم داشت، باید اطمینان حاصل کنیم که کاربران ما از عملکرد مورد نیاز خود برخوردار هستند. این بدان معنا است که کلید‌هایی مانند Qt Widgets و سایر قسمت‌هایی که توسط بخش بزرگی از کاربران ما مورد استفاده قرار می‌گیرد، در دسترس باشد. ما در حال برنامه‌ریزی برای افزایش بسیاری از پیشرفت‌ها در کلاس‌های اصلی و عملکردی هستیم که در سری کیوت ۵ نتوانستیم انجام دهیم. هدف این است که سازگاری کامل منبع را حفظ کنیم، اما از آنجا که می‌توانیم سازگاری باینری را با کیوت ۶ بشکنیم، می‌توانیم پاک‌سازی‌ها و اصطلاحات کاملاً زیادی را انجام دهیم که در کیوت ۵ نمی‌توانستیم آن را عملی کنیم. با این وجود، ما باید به جلو پیش برویم و برخی از پاک‌سازی‌ها که در کیوت ۵ در مورد کلاس‌ها، توابع و یا ماژول‌ها عنوان شده بود را در کیوت ۶ به طور کامل اعمال کنیم. این کار باعث می‌شود ما روی مبنای کد‌گذاری شده‌ی فعلی تمرکز بیشتر و بهتری داشته باشیم. با این حال، انتقال به دور از قسمت‌های منسوخ شده باید تا حد امکان ساده باشد و کاربران ما می‌توانند با استفاده از کیوت ۵.۱۵ «پشتیبانی بلند مدت» به صورت ایده‌آل این کار را انجام دهند. هدف ما باید این باشد که کیوت ۶ به اندازه‌ی کافی با نسخه‌ی ۵.۱۵ سازگار باشد تا فرد بتواند به راحتی یک بخش اعظمی از کد خود را حفظ کند، به طوری که کد آن در هر دو نسخه‌ی ۵ و ۶ قابل کامپایل باشد. بازار و ساختار فنی محصول علاوه بر بهبود چهارچوب و ابزار‌های کیوت، هدف ما ایجاد بازار جدیدی برای قطعات و ابزار‌های توسعه است. این بازار بر روی کاربران مستقیم ما متمرکز خواهد شد که برنامه‌های کاربردی و دستگاه‌های تعبیه شده را طراحی و توسعه می‌دهند؛ به این ترتیب این یک مرکز تجمع اصلی برای اکو سیستم کیوت خواهد بود که این امکان را به شخص ثالث می‌دهد تا نسخه‌های اضافی خود را در کیوت منتشر کنند و هم محتوای رایگان و تجاری را که برای آن هزینه پرداخت می‌کنند. کیوت طی سال‌های گذشته رشد بسیار زیادی داشته است، تا جایی که ارائه‌ی نسخه‌ی جدید آن یک کار مهم است. با استفاده از کیوت ۶ فرصتی برای باز‌سازی محصولات ارائه شده ما وجود دارد و یک محصول اصلی و کوچکتر که شامل چهارچوب‌ها و ابزار‌های اساسی است. ما از بازار استفاده خواهیم کرد تا چهارچوب و ابزار‌های اضافی خود را ارائه دهیم، نه به عنوان یک بسته‌نرم‌افزاری وابسته به کیوت! چشم‌انداز فنی تا اولین نسخه‌ی کیوت ۶ تکامی خواهد یافت. اگرچه معتقد هستیم که این سند بسیاری از مهمترین نکات را برای نسخه‌ی بعدی کیوت معرفی می‌کند اما مطمئناً کامل نیست. اگر شما هم ایده‌ی دیگری دارید می‌توانید آن را با ما در میان بگذارید.

درود بر شما؛ برای اینکار می‌توانید شما از QScrollArea استفاده کنید. این کلاس یک منطقهٔ‌نمایش Widgetها و یک QScrollBar را به شما می‌دهد، و شئ را که می‌خواهید Scroll کنید را باید به عنوان Child Widget به آن معرفی کنید. برای مثال : #include <QApplication> #include <QDialog> #include <QGroupBox> #include <QList> #include <QScrollArea> #include <QTextEdit> #include <QVBoxLayout> int main(int argc, char** argv) { QApplication application(argc, argv); QDialog dialog; QVBoxLayout layout; QScrollArea scroll(&dialog); QGroupBox groupedArea; QList<QTextEdit*> widgets; for (int i {}; i < 20; ++i) { widgets.append(new QTextEdit); layout.addWidget(widgets.at(i)); } scroll.setWidget(&groupedArea); scroll.setWidgetResizable(true); groupedArea.setLayout(&layout); dialog.show(); return application.exec(); } دقّت کنید که باید حتماً تابع setWidgetResizable را با مقدار true برای تغییر اندازهٔ مناسب Widget فراخوانی کنید. خروجی حاصل از کد بالا : با تشکر از آقای‌رضوی.

معمولا یکی از چالش های برنامه نویسی شی گراء که همواره بر سر راه برنامه نویسان وجود دارد، Map شدن دیتاهای موجود در بانک های اطلاعاتی در کلاس های model می باشد. به این ترتیب که بتوان داده ها را در فیلدهایی که در کلاسهای مدل که تعریف شده اند را به این داده ها متصل نمود به همین علت بعد از این Map شدن داده ها باید متدهایی جهت یکپارچه سازی داده ها در این کلاسهای model تعریف نمود تا هم بتوان مقادیر این داده ها را بازیابی کرد وهم بتوان به راحتی این داده ها را به روز رسانی نمود. در صورتی که تجربه کار با entity framework ها را داشته باشید، قطعا متوجه شده اید که وقتی داده ها را به Property کلاسهای مدل Map میکنیم به راحتی با خود همین خصیصه های تعریف شده هم عملیات بازیابی را انجام می دهیم و هم به راحتی مقدار های جدید فیلدهای مرتبط به خصیصه راهم به روز رسانی می نماییم، که با این کارهم بازدهی برنامه بالاتر خواهد بود وهم از نوشتن متدهای پردردسر هم راحت میشویم. با ذکر این مقدمه قصد دارم کلاسی را خدمتتان معرفی کنم که جهت تعریف property ها استفاده می شود، البته استفاده از خصیصه ها در entity framework یکی از کاربرد property می باشد. با استفاده از کلاس زیر می توانید انواع مختلف داد های رایج را به صورت خصیصه تعریف کنید و به راحتی بدون نیاز به تعریف متدهای اضافی از این خصیصه ها استفاده نمایید. البته به علت اینکه این خصیصه ها قابلیت تعریف const را دارا می باشند بسیار مناسب پردزاش های چند نخی می باشند. #ifndef PROPERTY_H_ #define PROPERTY_H_ #include "MyException.h" #include "typeinfo" template<typename Tp> struct CProperty{ typedef Tp property_type; private: inline void setLength(property_type& rhs) throw(MyException){ const_cast<size_t&> (length) = (reinterpret_cast<std::string*>(&rhs))->length(); } const property_type m_property; public: /*Preorder: * default constructor is commented! because if * uncommented and create new object from this and no passed * default value property and when compile the program compiler * no sending error but show error in linker program. */ //CProperty(); //Preorder: copy constructor CProperty(const CProperty<property_type>& rhs): m_property(rhs.m_property) ,length(0) ,data(get()) {} //Preorder: copy operator const CProperty& operator=(const CProperty<property_type>& rhs){ const_cast<property_type&>(m_property) = rhs.m_property; return *this; } /*Preorder: * when create new property must pass the default value of * property! */ explicit CProperty(const property_type& rhs) : m_property(rhs) ,length(0) ,data(get()) { operator =(rhs); } //PreOrder: setter method inline void operator=(const property_type& rhs) throw(MyException){ const_cast<property_type&>(m_property) = rhs; if(strcmp(typeid(property_type).name(),"Ss") == 0) setLength(const_cast<property_type&>(rhs)); } //override comapre method in string class inline bool operator==(const property_type& rhs) throw(MyException){ return get().compare(rhs) == 0; } inline bool operator==(const property_type& rhs) const throw(MyException){ return get().compare(rhs) == 0; } operator Tp() { return m_property; } operator Tp() const { return m_property; } //get the value property property_type& get(){ return *(reinterpret_cast<property_type*>(&const_cast<property_type&>(m_property))); } const property_type& get() const { return *(reinterpret_cast<property_type*>(&const_cast<property_type&>(m_property))); } const size_t length; const property_type data; }; typedef struct CProperty<bool> Bool; typedef struct CProperty<int> Int; typedef struct CProperty<std::string> String; #endif /* PROPERTY_H_ */ و به راحتی به روش های زیر هم می توانید از کلاس فوق استفاده کنید. /*define and set new string property in direct mode*/ const String myStr1("test1"); String myStr2("test1"); /*change property value.l*/ //myStr1 = "change test1"; std::cout << "My String 1 property is:(" << myStr1.data << ") and this length is:(" << myStr1.length << ") " << '\n'; std::cout << "My String 2 property is:(" << (string)myStr2 << ") and this length is:(" << myStr2.length << ") " << '\n'; /*comapre two strings*/ if(myStr2 == myStr1) std::cout << "myStr2 and myStr1 is equal!" << '\n'; else std::cout << "myStr2 and myStr1 is not equal!" << '\n'; /*define boolean property*/ Bool bol(false); std::cout << bol << '\n'; Bool bol2(false); std::cout << bol << '\n'; if((bool)bol2 == (bool)bol) std::cout << "bol2 and bol is equal!" << '\n'; else std::cout << "bol2 and bol is not equal!" << '\n'; /*define int property*/ Int myInt(10); //myInt = 20; //change property در صورتی که ابهام وجود داشت بفرمایید. و اگر هم پیشنهادی و یا انتقادی داشته باشید، خوشحال خواهم شد مطرح کنید. موفق باشید

مدتی است در مورد مسدود شدن اپلیکیشن‌های ایرانی برای iOS از طرف شرکت اپل خبر‌هایی به گوش می‌رسد که در سایت‌ها و پایگاه‌های خبری از سمت نویسندگان و افراد غیرفنی تجزیه تحلیل و روش‌های دور زدن آن‌ها ارائه می‌شود. واقعیت بر دلیل نوشتن این مقاله این است که این فرصت و مشکلات کنونی آبی گل‌آلود برای سود‌جویانی شده است که کاربران از آن بی‌خبرند! هر روز یک توسعه‌دهنده یک سایت جدید راه‌اندازی می‌کند و با ادعای ارائه بستری نامحدود اقدام به تبلیغات می‌کند. بنده نیز به عنوان توسعه‌دهنده وظیفه‌ی خودم می‌دانم که یک بار برای همیشه توضیحات شفاف و روشنی را در اختیار کاربران iOS قرار دهم تا متوجه اصلِ موضوع باشند (بعد از آن تصمیم با خود شما). اول از خودمان شروع کنیم، آیا واقعاً حرکت‌هایی که ما داشته‌ایم درست بوده است؟ به گونه‌ای که انگار اقدامات ما ایرانی‌ها بدون عیب و ایراد بوده و اپل بدون دلایل منطقی اقدام به تحریم ما کرده است! (هدف از این مقاله به هیچ عنوان طرفداری از اقدامات شرکت اپل نیست، چرا که این شرکت به عنوان فروشنده‌ی محصولات خود وظیفه دارد به پشتیبانی و ارائه‌ی خدمات به کاربرانش باشد نه اینکه هم سود کند و هم به خاطر مسائل سیاسی برخی از مشتریان خود را محدود کند. بنابراین ما اپل را هم محکوم به آن می‌کنیم که هیچ ارزشی به کاربران و توسعه‌دهندگان ایرانی به خاطر مسائل سیاسی قائل نیست)، و در مقابل مشترکین و حتی شرکت‌ها و فروشگاه‌های اپلیکیشن موظف هستند به جای توجیح کار‌های غیر قانونی و ناعادلانه‌ی خود (و استفاده از چنین فرصت‌ها)، اقدامات به شفاف سازی روش‌های انتشار و توسعه کنند که مسلماً کاربران عادی و غیر حرفه‌ای از این امر بی خبرند! به گونه‌ای که انگار ما عادت کرده‌ایم هر زمان که مشکلی گریبان گیر ملت ما می‌شود به جای حل آن از روش صحیح و قانونی، اقدام به فشار بیشتر و سوء استفاده از آن فرصت کنیم که اصلاً روش انسان‌ دوستانه‌ای نیست (حداقل از فرهنگ اصیل ایرانی چنین انتظاراتی نداریم). اما واقعیت امر در چیست و دلایل مسدود سازی نرم‌افزار‌ها بر روی iOS در چیست؟ اینطور که به گوش می‌رسد و به گفته‌ی پایگاه‌های خبری و سایت‌های فناوری خبر‌ها اینگونه است که، اپل تا کنون چندین بار برخی اپلیکیشن‌های ایرانی را مسدود یا رَد اعتبار کرده است ولی این بار، اپلیکیشن‌های پرداخت الکترونیکی و موبایلی مانند آسان پرداخت و نرم‌افزار‌ بانک‌های معروف ایرانی تحریم شدند. افزون بر این، اپ‌های محبوب و پر کاربردی مانند اسنپ، تپسی، فون‌پی، دیجی‌کالا، فیدیبو، سیب‌اپ نیز جزو تحریم شده‌ها هستند. در قدم اول ممکن است دلایل این کار را به خاطر مسائل سیاسی بدانیم، این مسئله تا حدی ممکن است درست باشد، اما با بازنگری و یادآوری حریم خصوصی و حقوق مشتری در جامعه‌ی بشری از سمت اپل نیز حکم می‌کند که جوابگوی خدمات پس از فروش خودش باشد. بنابراین بهانه‌ تراشی بخشی از اقدامات می‌تواند باشد اما مسئله‌ی اصلی این نیست! اجازه دهید جایگاه خودمان را برعکس در نظر بگیریم، با این حساب که ما به عنوان خدمات دهنده‌های ایرانی بستری را فراهم کرده‌ باشیم که به جامعه‌ی بزرگی از دنیا خدمات ارائه می‌دهیم. بنابراین قوانین و چهارچوب‌های شفاف و مشخصی را عنوان خواهیم کرد که خارج از آن باید اقدام به یادآوری و گوشزد، تذکر و در نهایت برخورد قانونی و تحریم را در برنامه‌ داشته باشیم که یک روند قانونی و طبیعی است. این قوانین در صورتی اجرا می‌شوند که حقوق توسعه، تولید، نشر و پشتیبانی رسمی محصولات نادیده گرفته شود. بنابراین فرض کنید شما صاحب فروشگاهی هستید که نویسندگان (توسعه‌دهندگان) و ارائه‌دهندگان خدمات آن همگی ساعت‌ها، ماه‌ها و سال‌ها زمان بر توسعه و تولید محصولات خود گذاشته‌اند. حال ممکن است آن را رایگان و یا حتی با دیدگاه تجاری در اختیار کاربران قرار دهند. بنابراین عقل و منطق اجازه می‌دهد که شما نرم‌افزار رایگان را به صورت رایگان و نرم‌افزار‌های تجاری را در قبال پرداخت هزینه‌ی آن مورد استفاده قرار دهید. در غیر این صورت اگر محصولی که شما ارائه داده‌اید با نقض این موارد مواجه شود (بدون شک اولین تصمیمی که خواهید گرفت حذف خدمات پس‌ از فروش، پشتیبانی و ... خواهد بود). اما واقعیت این مسئله چیست؟ آیا اپل اقدام به تحریم بی دلیل بر روی اپلیکیشن‌های ایرانی داشته است؟ اگر منطقی به قضیه فکر کنیم، به راحتی می‌توان این مسائل را بررسی و دلایل تحریم را درک کرد؛ من در این مقاله ابتدا به دلایل تحریم اپل می‌پردازم که پاسخ روشن و صریح این اقدامات اخیر را در این باره به شما خواهد داد. هرچند من به عنوان یک برنامه‌نویس باید به دنبال توسعه و تولید محصولات و حتی دور زدن تحریم‌های ناشیانه در این حوزه باید باشم، اما اینکه هم نوعان و همکاران خودم هم در این باره خبر‌ها و اطلاعات دروغ را به مشتریان این حوزه می‌دهند قابل تحمل نیست! چرا که اول باید از خودمان شروع کنیم! بهتر است در نظر داشته باشیم قوانینی که در اپل نیز ذکر شده‌اند به این اشاره دارد که در صورت خروج از این چهارچوب که ممکن است امنیت و حقوق مادی و معنوی توسعه‌دهنده و ناشر را پایمال کند، هیچ گونه تعهدی در رابطه با ادامه‌ی همکاری و یا پشتیبانی از آن خدمات را نخواهند داشت. بنابراین شخصاً ندیدم حتی در یکی از فروشگاه‌های ایرانی اشاره‌ای به این حقوق شده باشه (حتی برعکس و شدیداً بر خلاف مواردی هستند که ذکر شده‌اند که با دلیل و اسناد معتبر خود مرجع اپل آن‌ها را شفاف سازی خواهم کرد). به عنوان مثال، اگر شما یک کاربر عادی یا حتی تازه کار باشید، یا اگر شما یک توسعه‌دهنده‌ی تازه‌کار و حتی حرفه‌ای باشید بهتر است به این بخش از قوانین اپل (App Store Review Guidelines) توجه جدی کنید! این بخشی از قوانین صریح و شفاف اپل در حوزه‌ی اپلیکیشن‌های iOS و فروشگاه خودش است که در زیر آمده است: App Store Review Guidelines Introduction Apps are changing the world, enriching people’s lives, and enabling developers like you to innovate like never before. As a result, the App Store has grown into an exciting and vibrant ecosystem for millions of developers and more than a billion users. Whether you are a first time developer or a large team of experienced programmers, we are excited that you are creating apps for the App Store and want to help you understand our guidelines so you can be confident your app will get through the review process quickly. The guiding principle of the App Store is simple - we want to provide a safe experience for users to get apps and a great opportunity for all developers to be successful. We do this by offering a highly curated App Store where every app is reviewed by experts and an editorial team helps users discover new apps every day. For everything else there is always the open Internet. If the App Store model and guidelines are not best for your app or business idea that’s okay, we provide Safari for a great web experience too. On the following pages you will find our latest guidelines arranged into five clear sections: Safety, Performance, Business, Design, and Legal. The App Store is always changing and improving to keep up with the needs of our customers and our products. Your apps should change and improve as well in order to stay on the App Store. A few other points to keep in mind: We have lots of kids downloading lots of apps. Parental controls work great to protect kids, but you have to do your part too. So know that we’re keeping an eye out for the kids. The App Store is a great way to reach hundreds of millions of people around the world. If you build an app that you just want to show to family and friends, the App Store isn’t the best way to do that. Consider using Xcode to install your app on a device for free or use Ad Hoc distribution available to Apple Developer Program members. If you’re just getting started, learn more about the Apple Developer Program. We strongly support all points of view being represented on the App Store, as long as the apps are respectful to users with differing opinions and the quality of the app experience is great. We will reject apps for any content or behavior that we believe is over the line. What line, you ask? Well, as a Supreme Court Justice once said, “I’ll know it when I see it”. And we think that you will also know it when you cross it. If you attempt to cheat the system (for example, by trying to trick the review process, steal user data, copy another developer’s work, manipulate ratings or App Store discovery) your apps will be removed from the store and you will be expelled from the Developer Program. You are responsible for making sure everything in your app complies with these guidelines, including ad networks, analytics services, and third-party SDKs, so review and choose them carefully. Some features and technologies that are not generally available to developers may be offered as an entitlement for limited use cases. For example, we offer entitlements for CarPlay Audio, HyperVisor, and Privileged File Operations. Review our documentation on developer.apple.com to learn more about entitlements. We hope these guidelines help you sail through the App Review process, and that approvals and rejections remain consistent across the board. This is a living document; new apps presenting new questions may result in new rules at any time. Perhaps your app will trigger this. We love this stuff too, and honor what you do. We’re really trying our best to create the best platform in the world for you to express your talents and make a living, too. در قوانین ذکر شده به صراحت عنوان شده است که اگر به فکر برنامه‌های آزمایشی هستید بهتر است از محیط Xcode با همان حساب توسعه‌دهندگی استفاده کنید که تنها بر روی دستگاه‌ خودتان می‌تواند اجرا شود. در صورتی که به فکر بحث تجاری آن هستید باید تمامی حقوق مربوطه را رعایت کنید و حتی نباید به فکر کپی کردن، درز اطلاعات، به خطر اندازی حریم خصوصی و دیگر مسائل بپردازید که در این صورت اپل محصول شما را رَد خواهد کرد. فشار دو طرفه، بهانه تشدید بهانه... بهانه و باز هم بهانه!!! مسلماً برای همه روشن است که سیاست‌های آمریکایی و شرکت‌های آن منتظر بهانه‌هایی هستند که سریعاً فشار‌ها را به سمت ملت ایران وارد کنند، بنابراین مانند اقدامات اخیر Github که متأسفانه مجبور هستند بر اساس سیاست‌های دولتی خود اقدام به محدود سازی خدمات خود به ایرانی‌ها باشند (اپل بسیار مشتاقانه‌تر به دنبال بهانه و ایجاد فشار به ملت ما می‌شتابد). بنابراین باز هم یادآوری کنیم محصولی که بابت آن پول پرداخت می‌شود اعمال محدودیت و فشار بر آن دیگر جایز و انسان‌دوستانه نیست! جالبتر از این موارد یادآوری این موضوع است که دوستان داخلی به جای حل مشکلات با فرصت طلبی‌ها و سوء استفاده‌‌ها و بی‌انصافی‌ها هم فشار وارده را بر کاربران iOS بیشتر کرده‌اند و هم وضعیت و بهانه‌های بیشتری به دست شرکت اپل می‌دهند! این واقعیتی است که باید پذیرفت (به گونه‌ای که در شرایط اقتصادی کنونی هم فشار از خارج هم داخل بر ملت ما وارد است). کاش منصفانه به فکر راه حل‌های مشکلات کنونی باشیم... ملت ما در چنین شرایطی هر جا که به کمک هم شتاب کرده‌اند موفق‌تر بوده‌اند و خواهند بود (اما به روش درست نه غلط!!!). حال با در نظر گرفتن نقض قوانین صریح از سمت فروشگاه‌های ایرانی که به آن‌ هم افتخار می‌کنند، آیا نباید انتظار داشت تا روزی اپل یا هر شرکت دیگری صبرش به پایان برسد و خیس و خُشک را باهم بسوزاند؟! بخشی از ادعاهایی که بزرگترین مرجع ایرانی (سیب‌اپ) اپلیکیشن‌های iOS ارائه شده است به صورت زیر می‌باشد: زمانی که دسترسی به هزاران اپلیکیشن خارجی با ارزش ۵۰،۰۰۰ دلار در کشور ما با افتخار حقوق توسعه‌دهنده و ناشر را زیر سوأل می‌برد نباید انتظار داشت چنین تحریم‌هایی حق ماست؟ حال آنکه چنین فروشگاه‌هایی جدیداً از محدودیت‌های اخیر سوء استفاده کرده و حتی با وعده‌های دروغین اقدام به فروش اشتراک ویژه می‌کنند که در ازای آن هیچ تضمینی از امنیت، حقوق مادی و معنوی و حتی اجرا شدن نرم‌افزار‌های موجود در آن فروشگاه وجود ندارد! متأسفانه دروغ‌ها و فرصت‌ طلبی‌ها از چنین فرصت‌ها به جای حل مسائل و اختلاف‌های سیاسی و تجاری چیزی به جز بدتر کردن وضعیت کنونی نخواهد داشت. حتی هیچ شانسی برای بهتر شدن وضعیت کنونی باقی نخواهد ماند. نقل قول زیر از طرف سیب‌اپ است که ادعا کرده است با پرداخت اشتراک شما قادر به دانلود بدون مشکل اپلیکیشن‌ها خواهید بود. راه حل‌های ناشیانه و واقعا مسخره که از طرف فروشگاه‌ها و نویسندگان خبری اخیر به دستمان رسیده است به صورت زیر هستند: استفاده از نسخه وب اپلیکیشن حقیقت نفهته در پشت این راه حل‌ها به این صورت است که یک فناوری به عنوان PWA یا همان (Progressive web applications) وجود دارد که همان نسخه‌ی وب به شمار می‌آید! در واقع اپلیکیشن‌های نوشته شده به این روش بسیار بدتر از حتی یک وب‌سایت کامل هستند و تنها به روش‌های غیر بومی و خارج از محیط Xcode تحت فناوری‌های وب مانند HTML, CSS و JavaScript توسعه داده می‌شوند. در نهایت هیچ ربطی به نسخه‌ی اصلی و نوشته شده‌ به روش طبیعی نرم‌افزار‌های iOS ندارد و تنها نسخه‌ی محدود شده‌ای از وب‌سایت خدماتی است که با حقه‌های فریبنده و کاملاً ناشیانه اقدام به ساخت میان‌بر و ایجاد آیکون بر روی صفحه گوشی شما می‌کنند که اینطور برداشت کنید نسخه‌ی واقعی اپلیکیشن را نصب کرده اید!!! در حالی که بهتر است به جای آن از همان وب‌سایت استفاده کنید. مسخره است نه؟! دسترسی به برنامه‌هایی که پیش‌تر از اپ استور دانلود کرده‌اید دسترسی به برنامه‌هایی که پیش‌تر از اپ‌استور دانلود شده است روشی کاملاً مسخره‌تر است که به شما پیشنهاد می‌دهد تا نسخه‌های قدیمی اپلیکیشن‌هایی که اپل آن‌ها را نگه‌داشته است اما توسعه‌دهنده‌گان آن‌ها هم نمی‌توانند آن را به‌روز رسانی کنند استفاده کنید! این کار چه فایده‌ای دارد دقیقاً؟ تعداد اپلیکیشن‌هایی این چنینی بسیار محدود هستند مانند دیوار ... که آخرین به‌روز رسانی آن به ۲ سال پیش مربوط است!!! جیلبریک کردن این روش ممکن است کارایی داشته باشد، اما تمامی مسائل امنیتی و خدماتی که اپل آن‌ها را ارائه می‌کند را از بین برده و در واقع در این روش هیچ تضمینی برای حفظ اطلاعات و صحت عملکرد دستگاه شما وجود ندارد (در واقع شما از روش بسیار خطرناک از بین هزاران حفره‌های شکافته شده‌ی امنیتی عبور کرده و از برنامه‌ی مورد نظرتان که شاید آن یک اپلیکیشن بانکی و ... باشد استفاده می‌کنید). راه حل سیب اپ (بزرگ‌ترین فروشگاه ایرانی برای برنامه های iOS) این پیشنهاد زمانی معتبر است که فروشگاه و یا فروشگاه‌های مربوطه با شفافیت کامل بیان کنند که راه‌حل‌های فعلی هیچکدام نهایی نیست و اصلاً مخصوص کاربر نیست!!! چرا که مشتری نه توسعه‌دهنده است و و نه شرکت! بنابراین زمانی که با حرکت‌های ظاهراً حرفه‌ای اما در حقیقاً کاملاً غیر حرفه‌ای از هر کاربر یک توسعه‌دهنده یا شرکت و یا سازمان می‌سازند طبیعی است که باید هزینه‌هایی مانند ۹۹ تا ۲۹۹ دلار در سال را بپردازند که مسلماً منجر به پولی شدن حق نصب اپلیکیشن خواهد بود که از بیخ غلط است! بنابراین انتظار می‌رود تحت هیچ شرایطی مردم را نَفَهم فرض نکنیم! مطمئنان هر عقل سلیمی می‌تواند تشخیص دهد که این روش دقیقاً همان مثال معروف (ماهی گرفتن از آب گل‌آلود است) در واقع شما باید پول به چیزی بپردازید که خودش روش غیرقانونی و نامناسب است!!! برخی از توسعه‌دهندگان و سایت‌های خبری و حتی استور‌ها چنین ادعا می‌کنند که هیچ محدودیتی در توسعه و انتشار برنامه‌های iOS وجود ندارد، آیا این حقیقت است؟ طبق توضیحاتی که در بالا اشاره کردم، هیچ روش منطقی در داخل کشور وجود ندارد که قانونی باشد، اگر کسی مدعی به انتشار است مطمئنان از همین روش‌هایی که اشاره شد استفاده می‌کند که خارج از این نیست. فروشگاه‌های جدید و مدعی بدون محدودیت چگونه کار می‌کنند؟ متأسفانه با وجود شرایط کنونی و محدودیت‌های اپل افراد و فروشگاه‌های زیادی در چندین ماه اخیر ایجاد شده‌اند که از این فرصت برای ارائه خدمات به شیوه‌ی PWA و دو روش دیگر که ذکر شد استفاده می‌کنند که هیچ یک از آن‌ها ارائه دهنده‌ی خدمات واقعی نیستند. (اگر شما فروشگاهی را می‌شناسید که از روش‌های قانونی برای نشر برنامه‌ها استفاده می‌کند که نیاز نباشد هر چند وقت یک بار برنامه‌ را حذف و دوباره نصب کنند و یا در بهترین حالت شما را به عنوان توسعه‌دهنده‌ی اپل معرفی نکنند به ما معرفی کنید تا به گوش همگان برسانیم!). روش‌های پیشنهادی و رسمی اپل چیست؟ طبق اسناد رسمی، اپل می‌گوید اگر شما برنامه‌ی خودتان را به صورت استاندارد توسعه‌ داده‌اید می‌توانید به دو روش آن را منتشر کنید؛ روش اول این است که آن را در فروشگاه اپل منتشر کنید (که در این روش بنابر اساس سیاست‌هایی که دارند مسلماً تحریم ما خواهد بود که شاهدش بودیم - حذف اپلیکیشن‌های ایرانی از فروشگاه اپل). روش دوم آن است که شما اپلیکیشن خود را در قالب روش‌های Ad-Hoc ایجاد کنید که محدود بر ۱۰۰ دستگاه (کاربر) خواهد بود. این روش نیز به گونه‌ای قابل استفاده است اما محدود بر تعداد کاربران خواهد بود و برای اهداف داخلی و سازمانی خودمان طراحی شده است و بدون شک امضاء و مدیریت آن همراه با تولید آمار بسیار زیادی از تأییدیه‌ها سرسام آور خواهد بود. درواقع اپل می‌گوید اگر می‌خواهید در دامنه‌ی بزرگتر یعنی جهان، استفاده کننده‌ی اپلیکیشن شما باشد باید در فروشگاه من آن را منتشر کنید تا هم امنیت و هم پشتیبانی آن را تضمین کنم. روش‌های دیگر نیز با عنوان (Enterprise Program) مطرح هستند که مخصوص تیم‌های توسعه‌ای که در برنامه Enterprise یا همان تجاری ثبت نام کرده‌اند نیز می‌توانند از توزیع داخلی استفاده کنند. این روش همان روشی است که اپل برای عموم اکثراً محدود کرده است و مختص تحریم‌های ایران نیست. درواقع همان روشی که بعضی از شرکت‌های ایرانی هر روز می‌گویند اپلیکیشن را از لینک جدید دریافت کنید!!! که البته همراه با هزینه‌ی سالانه ۲۹۹ دلار است! روش‌های محدود‌تر دیگری وجود دارد که کاربران با محدودیت بیشتری با آن می‌توانند برنامه‌ها را صرفاً برای مصارف ازمایشی و خودمانی استفاده کنند که این دسته با عنوان University Program شناخته شده اند و توانایی نشر برنامه به جامعه‌ی هدف بزرگتری را نخواهند داشت. با توجه به این تعاریف مشخص است که دو روش پیش‌فرض استاندارد و Ad-Hoc باقی مانده است. تکلیف روش اول مشخص است که تا زمانی که تحریم‌ها وجود دارد نباید انتظار داشت که در اپ‌استور بتوان اپلیکیشن‌های ایرانی را بارگذاری کرد. اما روش اد‌هاک همان روشی است که اجازه می‌دهد با خرید و ثبت دستگاه در بانک گواهی‌های معتبر اپل اپلیکیشن‌های خود را به مدت ۱ سال یا بیشتر امضا کنید (این روش برای توسعه‌دهندگان) پیشنهاد شده است که احتمالاً روش‌های فعلی استور‌ها این باشد! مسلماً این روش هزینه‌ی شارژ و امضای توسعه‌دهنده را خواهد داشت. البته لازم به ذکر است این روش قطعی نیست و اگر اپل بداند که به زودی هم خواهد دانست میلیون‌ها کاربر توسعه‌دهنده پیدا کرده است مسلماً طی اقداماتی روش‌هایی برای حل آن ارائه خواهد داد. خب راه حل منطقی چیست؟ با توجه به مستندات و منابع رسمی که اعلام کرده‌اند، از اولین ساعت‌های مسدود شدن نرم‌افزار‌های بانکی و پرداختی، شرکت‌هایی که در این مجموعه اپ یا اپ‌هایی داشتند؛ راه‌حل موقت خود را ارایه کردند، عمده‌ترین راه‌حل استفاده از اپ‌های مسدود شده روی گوشی‌های آیفون، مراجعه به نسخه وب اپلیکیشن یا استفاده از پلتفرم‌های دیگری مانند اندروید است. مدیران اسنپ و دیجی‌کالا از کاربران‌شان درخواست کردند به طور موقت نسخه وب آن‌ها را استفاده کنند تا مشکل حل شود. برخی شرکت‌ها مانند سیب‌اپ و تپسی، نسخه جدید و مجزایی از اپ‌استور ارایه داده و از کاربران‌شان درخواست کردند این اپلیکیشن را از روی سایت آن‌ها دریافت و نصب کنند. سیب‌اپ در پیام‌های ویدیویی و اطلاعیه رسمی، به کاربران خود وعده داده است به‌زودی نسخه جدیدی از اپلیکیشن سیب‌اپ ارایه خواهد شد که دیگر مشکل مسدود بودن یا عدم اعتبارسنجی توسط اپل را ندارد (که این روش زمانی قابل تأیید خواهد بود که به روش‌هایی غلطی که در بالا اشاره شد عمل نشود و رسالت و شعار‌های فریبانه‌ی خود را تغییر دهند) که مسلماً باید اول حقوق مادی و معنوی و حریم خصوصی مصرف کننده را تضمین کنند و در نهایت به روش‌های قانونی مجوز‌های لازم را از اپل دریافت کنند که با توجه به شرایط حاکم کمی غیر ممکن و دور از انتظار است!!! روش‌های بهتری جهت نصب و راه‌اندازی اپلیکیشن‌های ایرانی وجود دارد که با نام‌های Add-Hoc نیز معروف هستند که محدود به نوع توسعه‌دهنده و تجاری معرفی می‌شوند. البته روش‌های تجاری همان روش‌هایی است که سیب‌اپ و دیگر شرکت‌ها مورد استفاده قرار داده‌اند. اما روش روش نوع توسعه‌دهنده می‌تواند با در نظر گرفتن ثبت دستگاه شما در پروفایل این مشکل را تا حدی برطرف کند که فروشگاه‌هایی مانند اناردونی با در نظر گرفتن هزینه‌ی ثبت دستگاه آن را تا به مدت ۱ سال تضمین می‌کنند. روش درست و صحیح‌تر آن است که دقیقاً طبق قوانین اپل عمل شود، در واقع تمامی ماده‌ها و تبصره‌های عنوان شده توسط شرکت اپل در اپ‌استور را باید پذیرفت. اما مشکل اصلی و اساس این مشکلات این است که اپل قبلاً هم گفته است حاضر به ارائه‌ی خدمات به ایران نیست. (یاد شعار استیو جابز مرحوم افتادم که ما خواهیم گفت کاربر از چه چیزی باید استفاده کنند نه آن‌ها) در واقع اپل با این اقدامات و فشار‌های خود رسماً می‌گوید شما بهتر است از محصولات دیگر استفاده کنید که عمل زشت و بسیار نژاد‌پرستانه است. آیا فروشگاه‌های داخلی به داد مردم می‌رسند یا از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند؟ قضیه این است!!! خوشبختانه در حالت عادی خدمات فروشگاه‌های داخلی خوب به نظر می‌رسد، اما وقتی به واقعیت‌های آن‌ها می‌پردازیم می‌بینیم که فرصت‌های خوبی برای پول به جیب زدن‌های خیلی خوشگل فراهم شده است که هرچند برای فراهم سازی بستر آن باید زحمت کشید و پول خرج کرد... اما در ازای چه خدماتی چه چیزی به دست می‌آورند؟ وقتی به خدماتی قرار است پولی پرداخت شود، آن سرویس باید بدون هیچ دغدغه و مشکلات مادی و معنوی قابل استفاده باشد. با توجه به عدم شفاف سازی کاربران که دلیل آن را نداشتن دانش فنی می‌دانند. از جانب بعضی از توسعه‌دهندگان و فروشگاه‌های ایرانی ترجیح داده‌شده است که، خدمات ارائه شود اما با دریافت هزینه! کافی است یک حساب کتاب ساده انجام دهید، وقتی شما قرار است توسعه‌دهنده‌ی اپل باشید باید هزینه‌ی سالیانه آن را پرداخت کنید که چیزی حدود ۹۰ تا ۱۲۰ دلار بسته به مالیات متغیر است. و اگر قرار است امضاء از نوع سازمانی داشته باشید باید هزینه‌ای معادل ۲۹۹ دلار برای آن بپردازید که در نهایت هر ۱۰ الی ۲۰ روز یک بار هزینه نزدیک به ۳ میلیون تومان برای خرید اکانت تجاری باید تقدیم کنید! در قبال آن به دست آوردن برخی از فروشگاه‌ها مانند سیب‌اپ هزینه‌‌ی حداقل ۳۰،۰۰۰ تومان را بابت آن دریافت می‌کنند. به گفته‌ی خودشان تعداد کاربران میلیونی... با پرداخت چنین هزینه‌هایی معادل صد‌ها شاید هم هزاران و میلیون‌ها برابر آن را به دست خواهند آورد!!! فرصت خوبی برای راه‌اندازی کسب‌و‌کار و به قول قدیمی‌ها (ماهی گرفتن از آب گل‌آلود) است نه ؟ البته فروشگاه‌هایی هم وجود دارند که با روش‌های PWA ادعای به اشتراک گذاری اپلیکیشن‌ها را دارند که از اشاره به نسخه وب بودن و محدودیت‌های آن دریغ می‌کنند. حالا که در جریان واقعیت قرار گرفته‌اید، بهتر است خودتان قضاوت کنید (چرا که به عنوان یک برنامه‌نویس این ننگ است که بدانیم اما به زبان نیاوریم که چه چیزی به خُرد ملت می‌دهیم). آینده‌ی نرم‌افزار‌های iOS ایرانی چطور خواهد شد؟ شما کاربران عزیز باید در نظر داشته باشید که هیچ روش رسمی و قانونی به جز مواردی که اشاره شده است وجود ندارد، مشخص نیست با این وضعیت چه بلایی به بازار اپلیکیشن‌های ایرانی در پلتفرم iOS خواهد آمد، اما با توجه به مسائل سیاسی که دولت ایالات متحده‌ی آمریکا اعمال کرده است و تمامی تحریم‌های بانکی و ... از قبل گریبان گیر ما شده است کمی بعید است بدون حل مسائل سیاسی این دو کشور به این راحتی ها بتوان راه حل‌های دائمی و مطمئن معرفی کرد. بنابراین، باید منتظر ماند تا دید آیا نظر اپل در این بهانه تراشی‌ها تغییر خواهد کرد یا خیر! البته بر اساس نظرات کارشناسی برخی از حقوق‌دان‌ها و سیاست‌مداران اینطور عنوان می‌شود که شرکت‌ها بعضاً مجبور هستند بر خلاف میل خود طبق دستورات دولت خودشان اقدام کنند. در نهایت، باید منتظر ماند و دید که آیا حتی با پذیرفتن هزینه‌های بسیار بالا و رعایت قوانین کامل اپل باز هم اقدام به مسدود کردن برنامه‌های ایرانی خواهد کرد یا خیر. هدف از این مقاله این است که با چشمان باز حقیقت پنهاد در پشت این مسائل را بدانید.

@nabegheh95 درود بر شما؛ لازم به ذکر بود که، برنامهٔ Microsoft Visual Studio یک IDE توسعه داده شده توسط شرکت Microsoft می‌باشد. و برای توسعهٔ هرچه بهتر برنامه‌های سیستم‌عامل Windows تحت Microsoft .Net می‌باشد. درواقع شما با کامپایلر Microsoft Visual C++.Net کارکردید. برای فریمورک Qt هم یک IDE بسیارعالی وجود دارد که سرعت توسعهٔ نرم‌افزار با استفاده از این فریمورک را افزایش می‌دهد، پس پیشنهاد می‌کنم به جای استفاده از آن افزونه مستقیم از این IDE استفاده کنید چرا که یک IDE بسیار خوب نیز برای ++C\C می‌باشد. تنها پیشنهاد می‌شود که در سیستم‌عامل Microsoft Windows از کامپایلر Microsoft Visual C++.Net استفاده کنید، این کامپایلر برای سیستم‌عامل خود به خوبی عمل می‌کند. هرچند که باید حواستان به تنبلی‌های مایکروسافت باشد مواردی مثل مورد زیر اصلاً پیاده‌سازی نشده‌اند: void char_exception() throw(int){ throw 'x'; } int main(void){ try{ char_exception(); } catch (...){ std::cout << "Caught it." << std::endl; } return 0; } توضیح. فریمورک Qt یک مجموعهٔ عظیم از کتابخانه‌ها می‌باشد، که تماماً نیز در این‌سایت مستند شده‌اند. برای رفع ابهامات کافی است که مستندات را به دقّت مطالعه و نمونه‌های نوشته شده را بررسی و امتحان کنید. اجرا شدن یک فایل، بسته به کرنل یک سیستم‌عامل و نحوهٔ پیاده‌سازی آن می‌باشد. پس مسلماً ساختاری که در کرنل Windows NT به عنوان فایل اجرایی شناخته شده است، در کرنل Linux قابل قبول نیست. برای اطلاعات بیشتر درمورد این ساختارها می‌توانید ساختار PE و ELF را بررسی کنید. در حالت ایده‌آل، بلی باید تلاش داشته‌باشید که از APIهایی که Qt فراهم می‌کند استفاده کنید، امّا همیشه این کار شدنی نیست. شما همیشه نیازی به استفاده از Qt‌ ندارید و ممکن است قابلیّتی در یک سیستم‌عامل نیاز داشته‌باشید که مشابه آن در یک سیستم‌عامل دیگر متفاوت هست. برای مثال : این سورس Telegram/ThirdParty/minizip/ioapi.c هست، ببینید به چه صورت در خط‌های ۱۳ و ۱۷ و ۲۲ بسته به سیستم‌عامل مقصد مشخص کرده‌است که چه توابعی باید کامپایل شوند. با این روش شما درحالی که از قابلیّت خاص یک سیستم‌عامل استفاده کردید ولی برنامهٔ شما Cross-Platform می‌باشد. پیشنهاد می‌کنم کتاب «++API Design For C» نوشتهٔ آقای «Martin Reddy» را مطالعه کنید.

سلام، افزونه‌ی Qt در Visual Studio تنها امکان توسعه‌ی برنامه‌های تحت کیوت رو در محیط ویژوال استودیو می‌دهد (بنابراین هماهنگی کامل با فناوری‌های اختصاصی کیوت را نخواهد داشت). در صورتی که شما کامپایلر و تنظیمات qmake یا cmake را برای پلتفرم‌های مورد نظر به درستی تنظیم کنید می‌تونید خروجی مناسب را تهیه کنید. دقت کنید که برای iOS و Linux شما باید روی پلتفرم‌های مک و لینوکس خروجی بگیرید. برای iOS و macOS بهترین روش همین هست که شما در پلتفرم مربوط به خودشون کامپایل کنید. حتی برای لینوکس هم بهتره از همین روش استفاده کنید (هرچند به کمک روش کراس کامپایل می‌تونید خروجی بگیرید). سعی کنید از استاندارد‌ها و رابط‌های خاص ویندوز استفاده نکنید، سعی کنید استاندارد‌های هر پلتفرم رو برای خودش اعمال و تحت چهارچوب و قوانین کیوت طراحی و توسعه انجام بدین. در این صورت بدون دردسر‌های متداول می‌تونید برنامه‌ی خودتون رو برای پلتفرم مقصد خروجی و اجرا کنید. این بخش هم مقالات و آموزش‌های مناسبی موجود هستند که پیشنهاد می‌کنم بررسی بفرمایید.

کتابخانه‌ی SIGIL مخفف Sound, Input, and Graphics Integration Library که یک کتابخانه‌ی یکپارچه برای صدا ، ورودی ، و گرافیک است که یک کتابخانه‌ی سبک و ساده است برای کار‌هایی ماننده ساخت بازی 2 بعدی و یا در مقابل پخش صدا که شاید جایگزین خوبی در مقابل با کتاب‌خانه‌های پیچده باشد که روند کار در آن کتابخانه‌ها به مراتب سخت‌تر است ، SIGIL برای کار‌های گرافیکی و رسانه ( فقط پخش صدا ) کاربرد دارد و یک کتابخانه‌ی فرعی است ، توابعی ساده‌تر و قابل درک دارد که به راحتی می‌توانید کارهای گرافیکی و یا رسانه‌ای خود را با این توابع انجام دهید ‌. این کتابخانه کراس پلتفرم است و مستقل از سیستم عامل است ، یعنی اینکه می‌‌توانید این کتابخانه را در هر سیستم عاملی با هر IDE و متناسب با کامپایلر‌ها و رایانه‌هایی که به آنها رزی‌بری پای می‌گویند که در ادامه به معرفی و پشتیبانی از این کتابخانه هستند می‌پردازم ، استفاده کنید . نکته نرم افزارها و یا سیستمی‌هایی که نیاز حتمی به بعضی از کتابخانه‌ها دارند و در واقع وابسته به کتابخانه برای اجرا هستند ، کتابخانه‌ی اصلی و در غیر اینصورت اگر بدون کتابخانه‌ای هم قابل اجرا باشند ، کتابخانه‌ی فرعی گفته می‌شود . لیست کامپایلر‌ها که از این کتابخانه پشتیبانی می‌کنند به شرح زیر است : MinGw32 مخفف Minimalist GNU for Windows که به صورت Native هستند ، یعنی وقتی کدی را ترجمه کردند و آن را به باینری تبدیل کردند ، برنامه فقط در همان سیستم عامل قابل اجراست و در سیستم‌ عامل‌های دیگر باید از کامپایلر‌های دیگر استفاده کرد . MSVC مخفف ++Microsoft Visual C یک IDE برای زبانهای برنامه نویسی C و++ C است ، این ابزار برای نوشتن و اشکال‌زدایی کدهای C , ++C و# C میباشد و تاکنون نسخه‌های مختلفی از آن انتشار داده شده است . فرقی هم نمی‌کند پردازنده در این مورد 32 بیت باشد یا 64 بیت . دقت کنید عزیزان که منظور از 64 بیتی و 32 بیتی بودن این است که در نسخه‌هایی از ویژال استودیو که خود مرجع این کتابخانه معرفی کرده است به این نکته هم اشاره کرده که کتابخانه‌ی شما در این نسخه‌های ویژال استودیو فرقی نمی‌کند که 32 بیتی و یا 64 بیتی کامپایل شود اما در نسخه‌های جدید حتما باید 64 بیتی کامپایل شود در غیر اینصورت با خطا مواجه می‌شوید . Linux GCC که مخفف GNU Compiler Collection است ، مجموعه‌ای از کامپایلر‌های هستند برای زبان‌های برنامه نویسی مختلف که توسط پروژه گِنو به وجود آمدند . رایانه‌ی Raspberry Pi Raspberry Pi که یک قطعه‌ی کوچک از یک رایانه‌ی تک برد است که توسط بنیاد رزی‌بری پای ساخته شده است تا آموزش علوم رایانه را در مدارس و در کشور‌های در حال توسعه گسترش دهد .باید توجه کنید که این یک رایانه است ، کتابخانه‌ی SIGIL می‌تواند در این رایانه هم استفاد شود و کامپایلر نیست . پس متناسب با کامپایلر خود و یا حتی اگر رایانه مبتنی بر Raspberry Pi دارید ، می‌توایند از این کتابخانه استفاده کنید . برای دانلود این کتابخانه ابتدا به این صحفه وارد شوید و در پایان قطعه کدی که مشاهده می‌کنید با توجه به سیستم‌عامل و کامپایلر IDE خودتان نسخه‌ی موجود را دانلود کنید. همچنین اگر مشتاق توسعه این کتابخانه باشید ، سورس کد آن در سرویس گیت‌لب موجود می‌باشد و می‌تواند در توسعه آن همکاری کنید ‌. در پایان پس از دانلود کتابخانه ، روش اضافه کرد کتابخانه به ویژال استودیو که اکثرا از این IDE استفاده می‌کنند شرح می‌دهیم که مرجع این کتابخانه یک IDE دیگر را هم ذکر کرده است و اگر شما عزیزان در IDE دیگری مشغول کد‌نویسی هستید می‌توانید بعد از پایان این جلسه از آموزش در قسمت نظرات IDE خود را معرفی کنید تا روش اضافه کردن این کتابخانه را معرفی کنیم . اضافه کردن کتابخانه به ویژال استودیو بعد از اینکه کتابخانه را دانلود کردید ، به ترتیب تصاویر زیر کتابخانه را به ویژال استودیو اضافه کنید : در قسمت جستجو و با توجه به پارامترهایی که این IDE در اختیار شما گذاشته است می‌توانید سریعتر نوع پروژه‌ای که قصد ساختن آن را دارید مشخص کنید و از اتلاف وقت برای جستجو در بین نوع‌های مختلف پروژه برای پیدا کردن نوع پروژه خود جلوگیری کنید ،‌ در مرحله بعد به شکل زیر عمل کنید : برا برایی دسترسی داشتن به سولوشن از نوار منوی بالا روی view کلیک کنید و Solution Explorer را انتخاب کنید ، می‌بینید که پروژه‌ای که ساختید در سمت راست در قالب یک پنجره نمایان می‌شود در اینجا بر روی پوشه‌ی Source کلیک راست کرده و گزینه Add را انتخاب کنید و درنهایت در زیر منویی که برای شما باز می‌شود گزینه‌ی New Item را انتخاب کنید یک پنجره برای شما باز می‌شود که باید C++ File را انتخاب و در زیر پنجره یک کادر متن دیده می‌شود که باید در آن نام فایل سورس‌کد خود را انتخاب کنید ،‌ دقت داشته باشید که پسوند Cpp را در انتهای نام فایل فراموش نکنید ،‌ طبق تصویر بالا باید یک فایل جدید به ‌پوشه‌ی Source شما اضافه شده باشد ،‌ روی فایل دابل کلیک کرده تا محتویات این فایل در پنجره‌ای که مشاهده می‌کنید ، نمایش داده شود که در حاضر فایل ما خالی است . در قدم بعدی باید کتابخانه را اضافه کنیم ‌ ،‌ پس مطابق تصویر پایین عمل کنید :‌ در اینجا باید حال را روی اجرا بر روی 64 بیتی و همچنین روی حالت دیباگ برای اشکال زدایی در طی برنامه‌ی نوشته شده قرار دهید ،‌ البته اگر به مرجع خود این کتابخانه بروید ، می‌بینید که از نسخه های قبل‌تر چه 32 بیت و چه 64 بیت می‌توانید استفاده کنید! اما در اینجا نسخه‌ی ویژال استودیو بنده 2019 هستش و در این نسخه باید حالت بر روی 64 بیت باشد ،‌ در غیر اینصورت برای اجرای کتابخانه دچار خطا و مشکل می‌شوید ،‌ پس این مورد را هم فراموش نکنید ،‌ در قدم بعدی به شکل زیر عمل می‌کنیم : در اینجا از از نوار منوی بالا رو Project کلیک کرده و در زیر منویی که باز می‌شود ،‌ آخرین گزینه یعنی Properties را انتخاب کنید و در پنجره‌ای که برای شما باز می‌شود طبق شکل روی یک مثلث کوچک که در کنار هر کدام ویژگی‌های مربوطه قرار گرفته کلیک کنید و قدم بعدی که تصویر زیر باشد را انجام دهید :‌ بخشی را در سمت راست مشاهده می‌کنید ، همانطور که در تصویر بالا هم آمده است ، بر روی Additional Include Directories کلیک کنید و یک متن با عنوان Edit برای شما نمایش داده می‌شود که روی آن کلیک کرده تا مطابق تصویر یک پنجره برای شما باز شود ، بر روی پوشه‌ای که در تصویر مشاهده می‌کنید کلیک کرده تا کادر به همراه یک دکمه در سمت راست کادر برای شما نمایش داده شود ،‌ روی دکمه کلیک کرده و مطابق شکل زیر پیش بروید :‌ در اینحا تنها کاری که لازم است انجام دهید به این صورت است که پوشه‌ی include را اانتخاب و روی Select Folder کلیک کنید تا به پروژه اضافه شود ، دقت کنید که اگر پروژه را که قصد ساختن آن را با این کتابخانه دارید می‌خواهید برای کسی بفرستید یا به اشتراک بگذارید باید این دو پوشه و فایل‌های dll که حاصل از استخراج کتابخانه است که دانلود کردید ، باید تمام فایل‌ها و پوشه‌ها را در پوشه‌ی پروژه کپی کنید ،‌ پس به این نکته هم دقت داشته باشید . در قدم بعدی طبق تصویر زیر پیش بروید :‌ وقتی که پوشه‌ی مورد نظر را انتخاب کردید ،‌ باید در قدم نهایی بر روی Ok طبق تصویر بالا کلیک کنید و به مرحله‌ی بعد که در تصویر زیر است بروید : در اینجا و در قدم نهایی برای اضافه کردن کتابخانه ما به سراغ سربرگ Linker می‌رویم و گزینه Input را انتخاب می‌کنیم ،‌ همانطور که مشاهده می‌کنید در سمت راست باید وابستگی‌ها را اضافه کنیم ، پس بر روی Additional Dependencies کلیک کنید و گزینه‌ای با عنوان Edit برای شما نمایان می‌شود که روی آن کلیک کنید تا پنجره‌ای در تصویر زیر برای شما نمایش داده شود :‌ در کادری که مشخص شده است باید فایلی با پسوند lib را که پروژه برای استفاده از کتابخانه به آن وابسته است و حتما باید اضافه شود را وارد کنید که نام این فایل sigil.lib در پوشه‌ی lib است و اگر تمام فایل‌ها و پوشه‌ها را داخل پوشه‌ی پروژه کپی کنیم باید به این شکل این فایب را اضافه کنیم ،‌ در غیر اینصورت باید آدرس کامل به همراه نام فایل مشخص شده را وارد کنید . بعد از اضافه کردن فایل ذکر شده روی Ok کلیک کنید و در قدم بعدی مطابق تصویر زیر عمل کنید :‌ در تصویر بالا ابتدا بر روی Apply کلیک کنید و سپس روی Ok کلیک کنید تا کتابخانه اضافه شود ،‌ دقت داشته باشید اگر فراموش کرده باشید که حالت را روی 64 بیت را دراین نسحه روی نگذارید ،‌ باید تمام مراحل را از اول انجام دهید . و در نهایت کد زیر را برای آزمایش صحیح اضافه کردن کتابخانه بنویسید و اجرا کنید : #include "sl.h" #include <Windows.h> int main() { ShowWindow(GetConsoleWindow(), false); slWindow(600, 500, "Welcome to Sigil", false); while (!slShouldClose() && !slGetKey(SL_KEY_ESCAPE)) { slRender(); } slClose(); return 0; } نتیجه‌ی اجرای کد بالا ایجاد و نمایش یک پنجره با ابعاد مشخص است که می‌توانید در تصویر زیر مشاهده کنید : خب عزیزان به پایان این جلسه از آموزش رسیدیم ، در جلسات بعد به معرفی توابع و کاربرد هر کدام می‌پردازیم و در آخر و پایان آموزش‌ها یک پروژه عملی ساخت یک بازی دو بعدی را پیش می‌بریم . موفق و سربلند باشید .

جناب رمضانی منش به نظرم سوال شما اصلا مبتدی نیست بلکه دقت نظر بالای شما را می رساند! در این کلاس عملگر (=) را مجدد بارگذاری کردم، که باعث می شود در زمان تعریف یک property مقداردهی اولیه را انجام دهد و در صورتی که رشته باشد طول این رشته نیز مقدار دهی می شود. بنابراین در سازنده کلاس هم باید این منطق تکرار شود و به علت اینکه از کد تکراری استفاده نشود عمگر (=) را به این صورت فراخوانی شده است. فراخوانی متدهای عضو کلاس از داخل متدهای عضو که برای فراخوانی عملگرهای بارگذاری شده به این صورت ((-)=operator) فراخوانی می شود. که می توان به این شکل هم نوشت ... explicit CProperty(const property_type& rhs) : m_property(rhs) ,length(0) ,data(get()) { this->operator =(rhs); } OR explicit CProperty(const property_type& rhs) : m_property(rhs) ,length(0) ,data(get()) { ::operator =(rhs); } و دراین قسمت هم اگر در زمان تعریف یک property یک رشته داشته باشیم، جهت اینکه در زمان اجرا به مقدار کلاس string صحیح اشاره کنم به این صورت تبدیل کرده ام. بنابراین به علت اینکه مقدار m_property یک عضو const تعریف شده است، لذا با استفاده از const_cast رفرنس متغیر عضو m_property را از حالت const خارج میکنم و در زمان اجرا به یک اشاره گر *string با استفاده از عملگر reinterpret_cast تبدیل میکنم و در نهایت هم که مقدار اشاره گر را دی رفرنس میکنم و یک رفرنس از کلاس property که به string تبدیل شده را در سازنده به یک متغیر عضو به نام data منتقل میکنم. و البته به این صورت هم می شد نوشت... property_type& get(){ return *(reinterpret_cast<property_type*>(&const_cast<property_type&>(m_property))); } OR property_type& get(){ return *((property_type*)&const_cast<property_type&>(m_property)); } بازهم تشکر میکنم از حسن توجه شما دوست گرامی.

استارتاپ چیست و چگونه راه اندازی می‌شود استارتاپ یا استارت‌آپ یک سرمایه‌گذاری به شکل کارآفرینی است که طی آن یک شرکت نوپا ایده‌ی جدیدی برای کسب‌و‌کار ارائه می‌دهد. طبق تعریف استیو بلنک، پروفسور دانشگاه استنفورد، استارتاپ یک سازمان است که برای پیدا کردن یک مدل کسب‌و‌کار تکرارپذیر و مقیاس‌پذیرراه‌اندازی می‌شود. البته اختلاف ‌بر سر تعریف استارتاپ زیاد است؛ اما نکته‌ی مشترک در همه‌ی آن‌ها این است که بر اساس یک ایده‌ی خلاقانه و جدید فعالیت آن‌ها آغاز می‌شود. این ایده‌ها بازار نیازمندی‌ها را هدف قرار می‌دهند و با ارائه‌ی یک محصول یا خدمات جدید و استفاده از تکنولوژی، خیلی سریع رشد پیدا می‌کنند. از آنجایی که هدف از راه‌اندازی یک استارتاپ پیدا کردن مدل کسب‌و‌کار است؛ عمر آن نمی‌تواند طولانی باشد و معمولا بعد از گذشت چند سال به موفقیت می‌رسد یا بودجه‌ی آن تمام می‌شود و شکست می‌خورد. استارتاپ‌ها برای شروع فعالیت خود لزوما نیازی به ثبت شدن شرکت ندارند و از هرجا و با هر تعداد بنیان‌گذار می‌توانند فعالیت خودشان را آغاز کنند. بودجه‌ی راه‌اندازی استارتاپ‌های معمولا کم است؛ اما اگر ایده‌ی خوبی داشته باشند خیلی زود می‌توانند مورد حمایت سرمایه‌گذاران قرار بگیرند. اصطلاحات رایج در استارتاپ افرادی که با استارتاپ‌ها درگیر هستند معمولا از اصطلاحات خاصی برای بیان مقاصد خود استفاده می‌کنند. در ادامه به معرفی چند نمونه از این اصطلاحات می‌پردازیم. Lean Startup متودولوژی لین استارتاپ (Lean Startup) یا نوپای ناب به شما یاد می‌دهد که چگونه یک استارتاپ را هدایت کنید، چه موقع آن را تغییر دهید و از چه راه‌هایی برای رشد آن استفاده کنید. لین استارتاپ یک رویکرد علمی برای ساختن و مدیریت کردن استارتاپ‌ به شما می‌دهد و کمک می‌کند که محصول خودتان را سریع‌تر به دست مشتری برسانید. بسیاری از استارتاپ‌ها با ایده‌ی ساختن محصول مورد نیاز مردم راه‌اندازی می‌شوند. آن‌ها ماه‌ها و حتی سال‌ها زمان صرف می‌کنند که محصول خود را به بهترین نحو شکل دهند بدون اینکه آن را به مشتری نشان بدهند. همین موضوع باعث شکست خوردن بسیاری از آن‌ها می‌شود. زیرا آن‌ها با مشتری‌ها صحبت نمی‌کنند و در مورد محصولات خود از آن‌ها بازخورد نمی‌گیرند. زمانی که مشتری‌ها نتوانند با یک استارتاپ ارتباط برقرار کنند، به ایده‌ی آن اهمیتی نمی‌دهند و درنتیجه استارتاپ شکست می‌خورد. Unicorn Startup استارتاپ تک شاخ یا یونیکورن استارتاپ (Unicorn Startup) به استارتاپ‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و به ارزش بیش از ۱ میلیارد دلار می‌رسند. این لغت اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط سرمایه‌گذاری به نام آیلین لی ارائه شد و او از میان حیوانات افسانه‌ای، تک شاخ را به‌عنوان نماد این مدل استارتاپ‌ انتخاب کرد. ازجمله بزرگ‌ترین استارتاپ‌هایی که در این دسته جا می‌گیرند می‌توان به Uber ،Xiaomi ،Airbnb ،Dropbox و Pinterest اشاره کرد. بنیان‌گذار استارتاپ (Founder) به شخصی که استارتاپ را راه‌اندازی می‌کند بنیان‌گذار گفته می‌شود. این اشخاص معمولا علاقه‌ای به کار کردن برای دیگران ندارند و باور دارند که می‌توانند با تلاش‌های بی‌وقفه‌ی خود دنیا را تغییر دهند. این افراد می‌توانند با تعدادی از دوستان خود در این راه شریک شوند و وظایف سنگین را بین خودشان تقسیم کنند. راه‌اندازی یک استارتاپ به هیچ عنوان کار راحتی نیست و در طی آن، به بنیان‌گذاران آن فشار زیادی وارد خواهد شد. اما اگر فعالیته‌های آن‌ها موفقیت‌آمیز باشد، نتیجه‌ی آن هم از نظر احساسی و هم از نظر مالی بسیار خوب خواهد بود. شتاب‌دهنده‌ی استارتاپ (Startup Accelerators) شتاب‌دهنده‌ها شرکت‌هایی هستند که روی استارتاپ‌هایی با ایده‌های جالب و البته کاربردی سرمایه‌گذاری می‌کنند. این شرکت‌ها درصدی از مالکیت استارتاپ را می‌گیرند؛ اما در عوض خدماتی مانند آموزش توسط مربی‌ها و آشنا کردن آن‌ها با سرمایه‌گذاران و متخصصان آن رشته را برایشان فراهم می‌کنند. درواقع این شرکت‌ها شانس موفقیت استارتاپ‌ها و پیدا کردن سرمایه‌ی بالقوه برای فعالیت‌هایشان را بالا می‌برند. استارتاپ ویکند (Startup Weekend) استارتاپ ویکند یک رویداد آموزشی-تجربی ۵۴ ساعته است که معمولا در آخر هفته برگزار می‌شود. در این رویداد افراد مختلفی مانند علاقه‌مندان به استارتاپ، توسعه‌دهندگان، برنامه‌نویسان، مدیران کسب‌و‌کارها، بازاریاب‌ها و طراحان گرافیک حضور دارند. ایده‌ها در این رویداد مطرح می‌شوند و افراد گروه تشکیل می‌دهند تا طرح اولیه یا دموی ایده‌ی خود را پیاده‌سازی کنند. استارتاپ گرایند (Startup Grind) استارتاپ گرایند یک برنامه‌ی جهانی است که در آن از کارآفرینان موفق دعوت می‌شود تا داستان موفقیت‌ و چالش‌های استارتاپ خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. افراد می‌توانند در این برنامه با پروژه‌های یکدیگر آشنا شوند و از تجربیات هم استفاده کنند. تجارت B2B این اصطلاح کوتاه شده‌ی عبارت Business to Business است و به کسب‌و‌کاری گفته می‌شود که محصولات و خدمات خود را به یک کسب‌و‌کار دیگر ارائه می‌دهد. این نوع تجارت در مقابل تجارت بی تو سی (B2C) قرار دارد. تجارت B2C تجارت B2C مخفف عبارت Business to customers است و به کسب‌و‌کارهایی گفته می‌شود که محصولات و خدمات خود را به مشتری‌های عرضه می‌کنند. تجارت C2C نوعی از سرویس است که کاربران با استفاده از آن، خدمات و کالاهای خود را به دیگر کاربران عرضه می‌کنند. وب‌سایت‌ها و سرویس‌های خرید و فروش اجناس دست دوم، از نمونه‌های تجارت Customer to Customer هستند. سرمایه‌ی بذری (Seed Funding) همان‌طور که یک گیاه از یک بذر شروع به رشد می‌کند، یک استارتاپ نیز از یک سرمایه‌ی اولیه شروع می‌شود. به سرمایه‌ای که در مرحله‌ی اولیه راه‌اندازی استارتاپ در اختیارش قرار می‌گیرد، سرمایه‌ی بذری گفته می‌شود. واگذاری (Vesting) به نوعی تخصیص سهامی گفته می‌شود که طی آن بعد از گذشت مدت زمانی، مقدار سهم تعیین‌شده به کارمندان داده می‌شود. به‌عنوان مثال اگر به یک کارمند ۲۰۰ سهام طی ۱۰ سال داده شود، یعنی بعد از گذشت هر سال ۲۰ سهم به او اختصاص پیدا می‌کند. این کار به کارمندان انگیزه می‌دهد که عملکرد خوبی داشته باشند و برای مدت زمان زیادی در شرکت کار کنند. بنچمارک (Benchmark) به فرآیندی گفته می‌شود که یک استارتاپ برای اندازه‌گیری موفقیت فعلی خود از آن استفاده می‌کند. سرمایه‌گذاران میزان موفقت استارتاپ‌ها را بر اساس بنچمارک‌ها می‌سنجند. به‌عنوان مثال وقتی می‌گوییم شرکت A به بنچمارک درآمد X در طی ۲ سال رسیده است یعنی این استارتاپ توانسته است طی ۲ سال میزان فروش خود را به X برساند. بوت‌استرپ (Bootstrapped) زمانی که گفته می‌شود یک شرکت بوت‌استرپ است، یعنی بودجه‌ی آن توسط خود کارآفرین یا بودجه‌ی خود شرکت تأمین شده است. وام موقت (Bridge loan) این نوع وام به Swing loan نیز معروف است و به مساعده‌هایی گفته می‌شود که بر اساس میزان درآمد به یک شخص داده می‌شود و فاصله‌ی بین درآمدهای عمده‌ را پر می‌کند. فروش (Buyout) یک استراتژی معمول برای خروج است که طی آن سهام شرکت به فروش می‌رسد و به خریداران آن اجازه‌ی کنترل شرکت داده می‌شود. سرمایه (Capital) به دارایی‌های مالی گفته می‌شود که در حال حاضر برای استفاده در دسترس هستند. کارآفرینان از سرمایه برای آغاز استارتاپ استفاده می‌کنند و مقدار آن را افزایش می‌دهند تا به رشد استارتاپ کمک کنند. دو دلیجنس (Due diligence) به ارزیابی و تحلیل سرمایه‌گذاران از وضعیت و پتانسیل‌های سرمایه‌گذاری گفته می‌شود. این ارزیابی می‌تواند شامل بررسی سوابق مالی و اندازه‌گیری ROI باشد. بازده سرمایه‌گذاری یا بازگشت سرمایه (ROI) همان‌طور که از نامش پیدا است، برگشت سرمایه را مورد بررسی قرار می‌دهد. درواقع به پولی گفته می‌شود که به یک سرمایه‌گذار به‌عنوان درصدی از سرمایه‌‌گذاری خود در استارتاپ برگشت داده می‌شود. به‌عنوان مثال اگر یک سرمایه‌گذار مبلغ ۲ میلیون دلار برای خرید ۲۰ درصد سهام یک شرکت خرج کند و شرکت با مبلغ ۴۰ میلیون دلار به فروش برسد، این یعنی آن سرمایه‌گذار مبلغ ۸ میلیون دلار از فروش شرکت دریافت خواهد کرد. خروج (Exit) برخی بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران استارتاپ این‌گونه پولدار می‌شوند؛ Exit به متدی گفته می‌شود که یک سرمایه‌گذار و یک کارآفرین سرمایه‌ی خودشان را از شرکت خارج می‌کنند. خروج معمولا در زمان IPO و M&A اتفاق می‌افتد. آی‌پی‌او (IPO) زمانی است که یک استارتاپ سهام خودش را در یک فراخوان بورس برای فروش به مردم پیشنهاد می‌دهد. در این حالت یک شرکت خصوصی تبدیل به سهامی عام می‌شود و دیگر یک استارتاپ نیست. مالکیت و ادغام (Merge & Acquisition) زمانی است که استارتاپ توسط یک شرکت بزرگ‌تر خریداری یا با آن ادغام می‌شود. این اتفاق به صورت دوستانه (همراه با توافقنامه) یا خصمانه (بدون توافقنامه) صورت می‌گیرد. توافقنامه عدم ‌افشاگری (NDA) NDA مخفف عبارت Non-disclosure agreement است و به توافقنامه‌ای گفته می‌شود که طی آن هر ۲ طرف از اطلاعات حساس و محرمانه مانند اسرار تجارت محافظت می‌کنند و آن را با شخص سوم به اشتراک نمی‌گذارند. پیوت (Pivot) زمانی است که استارتاپ جهت استراتژی‌های خودش را سریعا تغییر می‌دهد. معمولا این تغییرات به دلیل عدم بازدهی اتفاق می‌افتند و طی آن بر ویژگی‌های دیگر محصولات یا مشتری‌ها تمرکز می‌شود. مذاکره در آسانسور (Elevator Pitch) فرض کنید در یک آسانسور با یک سرمایه‌گذار هم مسیر شده‌اید و تنها ۳۰ تا ۱۲۰ ثانیه فرصت دارید او را متقاعد کنید که روی ایده‌ی شما سرمایه‌گذاری کند. به ‌عبارتی شما باید در این چند ثانیه مشکل، راه‌حل آن و بازار مشتری‌ها را برای سرمایه‌گذار توضیح بدهید و او را متقاعد کنید. نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS) به یک محصول نرم‌افزاری گفته می‌شود که از راه دور به وسیله‌ی اینترنت یا سیستم رایانش ابری کنترل می‌شود. چگونه یک استارتاپ راه‌اندازی کنیم شما برای ساختن یک استارتاپ موفق به ۳ چیز احتیاج دارید: ایده‌ی ساختن محصولی که مشتری‌ها واقعا به آن علاقه داشته باشند، پیدا کردن یک هم‌بنیان‌گذار و کم کردن هزینه‌ها تا جای ممکن. اکثر استارتاپ‌هایی که شکست می‌خورند، معمولا در عمل کردن به یکی از این ۳ مورد ناموفق هستند. درواقع شما به یک ایده‌ی خاص و عالی برای شروع کردن استارتاپ خود نیازی ندارید. کافی است تکنولوژی جدیدی به کاربران معرفی کنید که در حال حاضر از آن برخوردار نیستند. این تکنولوژی جدید باید بتواند نیازهای آن‌ها را به بهترین نحو از بین ببرد. در ادامه بیشتر در مورد مراحل راه‌اندازی استارتاپ بخوانید. ۱- ببینید دنیا چه چیزی کم دارد اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که سیستم‌های تاکسیرانی قبل از پیدایش Uber بسیار کسالت‌آور بودند. یا اینکه قبل از پیدایش اسپیس‌ایکس مردم علاقه‌ی چندانی به فضا نداشتند. شما نیز باید فکر کنید و ببینید چه چیزی در دنیا کم است و سعی کنید ایده‌ی جدیدی برای آن ارائه دهید. ۲- آن را یادداشت کنید مهم نیست که چقدر باهوش هستید. مطمئنا بعد از گذشت مدتی برخی جزئیات ایده‌ی خود را فراموش خواهید کرد. افکار شما و مکالماتی که در این زمینه با دیگران انجام می‌دهید بسیار ارزشمند هستند پس تمام افکار و جزئیات مکالمات خود را یادداشت کنید. ۳- یک نمونه‌ی اولیه بسازید بسیاری از ایده‌های خلاقانه‌ی ما حتی بهترین‌ها، متأسفانه هیچ موقع به دنیای واقعی وارد نمی‌شوند و شما حتی اگر آن‌ها را یادداشت کنید، بازهم بعد از گذشت مدتی فراموششان خواهید کرد. تنها چیزی که می‌تواند مانع از فراموش شدن آن‌ها شود، تهیه‌ی یک نمونه‌ی اولیه است. آن‌ها را برنامه‌نویسی کنید یا به‌صورت فیزیکی طراحی کنید و بسازید. بسیاری از مردم در همین مرحله متوقف می‌شوند بنابراین اگر بتوانید از آن گذر کنید، یک قدم از دیگران جلوتر خواهید بود. ۴- نمونه‌ی اولیه را به ۱۰۰ نفر نشان دهید حالا شما باید از نقطه‌ی آسایش خود خارج شوید و نمونه‌ی اولیه خود را به دیگران نشان بدهید و نظر آن‌ها را جویا شوید. بهتر است این ۱۰۰ نفر از میان افراد کاملا ناشناس انتخاب شوند تا شناختن شما در بازخوردشان نسبت به محصول تأثیری نگذارد. چرا ۱۰۰ نفر؟ زیرا شما در این مرحله به چشم‌اندازی وسیع برای بازخوردها احتیاج خواهید داشت. ۵- تکرار کنید مردم کمی هستند که در اولین تلاش خود موفق می‌شوند و شانس اینکه شما جزو این دسته باشید بسیار کم است. بنابراین خودتان را برای طراحی کردن مجدد همه چیز کنید. ۶- یک هم‌بنیان‌گذار (Co-Founder) پیدا کنید زمانی که احساس کردید نمونه‌ی اولیه‌تان به نتیجه رسیده است، به دنبال یک شریک بگردید تا حاضر باشد سال‌های عمر خود را صرف عملی کردن این ایده کند. ۷- کسب‌و‌کار خود را ثبت کنید بعد از صحبت کردن با شریک یا شرکای خود و تعیین توافقات، بهتر است شرکت خودتان را ثبت کنید. می‌توانید مراحل ثبت شرکت را به‌طور کامل در این مقاله مطالعه کنید. ۸- به دنبال سرمایه‌گذار باشید و اولین نسخه را تولید کنید اگر بودجه‌ی کافی برای تولید کردن اولین نسخه از محصول خود ندارید، بهتر است یک سرمایه‌گذار پیدا کنید. بهتر است در حین پیدا کردن سرمایه‌گذار کار تولید را متوقف نکنید؛ زیرا هر استارتاپی نمی‌تواند بودجه‌ی مورد نظر خود را از سرمایه‌گذاران دریافت کند. ۹- راه‌اندازی کنید هرچقدر نسخه‌ی اولیه‌تان ناقص بود، آن را راه‌اندازی کنید. ویژگی‌های اضافه، واسط کاربری بهتر، افزایش سرعت اجرا و دیگر موارد مربوط به بهینه‌سازی از جمله مواردی هستند که می‌توانند در آینده نیز به محصول اصلی اضافه شوند. ۱۰- با کاربران همراه باشید مشتری‌های خود را تحت نظر داشته باشید و ببینید آیا برمی‌گردند یا خیر. اگر برنگشتند، علت را پیدا کنید. ۱۱- دوباره راه‌اندازی کنید هر چقدر احتیاج بود، محصول خود را بعد از اعمال تغییرات دوباره راه‌اندازی کنید. حتی اگر مشاهده کردید که تعداد کمی از مردم دوباره به شما مراجعه کردند، باز هم به کارتان ادامه دهید؛ زیرا این یعنی در حال تولید یک محصول باارزش هستید. ۱۲- محصول را به ۱۰۰۰ نفر نشان دهید شاید رقم بالایی به نظر نرسد؛ اما اولین ۱۰۰۰ نفر نقاط ضعف محصول شما را شناسایی خواهند کرد. از آنجایی که شما هنوز ناشناخته هستید، شاید لازم باشد این افراد را به‌صورت دستی استخدام کنید. هیچ ایرادی ندارد حتی اگر شده لپ‌تاپ آن‌ها را قرض بگیرید و وب‌سایت‌ خود را به آن‌ها نشان بدهید و نظرشان را جویا شوید. ۱۳- رشد کنید پاول گراهام، دانشمند علوم کامپیوتر و سرمایه‌گذار، استارتاپ‌ها را تشویق می‌کند که در هفته ۵ درصد رشد داشته باشند. اگر ۴ سال به همین ترتیب ادامه دهید، در طی گذشت این مدت به تعداد ۲۵ میلیون کاربر خواهید رسید. به‌ عبارت‌ دیگر، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استارتاپ‌ها خواهید شد. ۱۴- به موفقیت برسید شما می‌توانید شرکت خودتان را به شخص دیگری بفروشید یا سرمایه‌گذاران را قانع کنید که با شما همکاری کنند. شما تا اینجا موفق شده‌اید استارتاپ خود را به نتیجه برسانید؛ بعد از این به خودتان بستگی دارد که بخواهید آن را ادامه دهید یا آن را به صاحبان جدیدش واگذار کنید.

درود، بستگی داره که پروژه شما دقیقاً بر چه اساسی باشه، وقتی صحبت از بحث نرم‌افزاری هست مسلماً به تنهایی میشه بخش بزرگی از اون رو حداقل تا زمان قبل از تجاری شدن توسعه بدین. اما وقتی محصول شما وارد بازار میشه بحث رقابتی پیش میاد و برای این مسئله شما باید تلاش‌های بسیاری داشته باشید مثل، دریافت و اعمال تجربیات‌کاربری، تبلیغات، توسعه و سرمایه‌گذاری‌های مختلف در زیرساخت‌ها و مسائل مشابه. محصولتون هم تا زمانی که ناقص باشه و ایرادات احتمالی و فنی داشته باشه نمیشه بهش گفت MVP. بنابراین از فرایند چرخه‌ی تولید نرم‌افزار حتماً تبعیت کنید تا این موضوع رو مشخص کنه. در کل بهتره وقتی ایده‌ای به ذهنتون می‌رسه از استاندارد‌هایی که بسیاری از مشکلات رو شفاف و راه‌حل‌ها رو به درستی مشخص می‌کنند دنبال کنید. مثل اعتبار‌سنجی‌های اولیه، تحقیقات بازار، استفاده از بوم‌ناب و یا بوم مدل کسب‌و‌کار. درضمن، هر چقدر هم محصول شما کامل از آب در بیاد، بهتره برای توسعه و موفقیت‌های آینده‌ به فکر تشکیل تیمی باشید که از پس توسعه و پشتیبانی اون خواهد آمد. موفق باشید.

توضیحات موردنیاز، قبلاً در این‌پیوند داده شده. حال بیاید ببینیم در عمل چگونه‌است ؟ Static Library یا کتابخانه‌های استاتیک : معمولاً تحت عنوان Archives هم شناخته می‌شوند، یک Static Library شامل مجموعه‌ای از Object-Fileها هست. Object-Fileها سورس‌های کامپایل‌ شدهٔ ما به زبان‌ماشین هستند. این فایل‌ها قابل اجرا نیستند چراکه هنوز کتابخانه‌های موردنیازشان Link نشده. برای کامپایل به‌صورت Object-File از فلگ -c استفاده می‌کنیم : $> cc -c func.c $> cc -c main.c $> cc *.o -o output در اینجا ما سورس‌کدهای func.c و main.c را فقط کامپایل کردیم و بعد (در خط سوّم) Object-Fileها را به کامپایلرمان دادیم تا عمل لینک کردن کتابخانه‌ها و خروجی‌نهایی را تولید کند. برای ساخت Static Library ما از Object-File‌ها به همراه برنامهٔ ar استفاده می‌کنیم، به این‌صورت که اوّل Object-Fileها را تولید می‌کنیم : $> cc -c func1.c $> cc -c func2.c و حالا یک کتابخانه متشکل از Object-Fileها برای ساخت Static-Libraryمان خروجی می‌گیریم : $> ar rcs libfunc.a func1.o func1.o خب ! در این قسمت دو نکتهٔ کوچک و مهم وجود دارد : فایل‌هایی که با استفاده از فلگ -c کامپایل می‌کنید، خروجی‌حاصل فایلی با همان نام فایل ورودی به همراه پسوند .o می‌باشد. اسم کتابخانهٔ شما باید به‌صورت lib*.(a|os) باشد. و این‌چیزی هست که Linker به دنبال آن برای لینک‌کردن می‌گردد. برای کتابخانه‌های‌استاتیک ما از پسوند .a استفاده می‌کنیم و برای کتابخانه‌های‌داینامیک از .so . حال برای استفاده از این کتابخانه‌ما نیاز به دوکار کوچک داریم هنگام کامپایل نهایی داریم : $> cc main.c -L. -lfunc -o output فلگ -L برای مشخص کردن دایرکتوری‌ای که کتابخانهٔ ما در آن قرار دارد استفاده می‌شود. (میدانیم که در UNIX هر دایرکتوری دارای دو لینک می‌باشد؛ یک . (dot) که اشاره به دایرکتوری جاری دارد و.. (dot-dot) که اشاره به دایرکتوری-پدر (parent-directory یا دایرکتوری بالایی دارد). فلگ -l برای مشخص کردن اسم کتابخانهٔ ما استفاده می‌شود، دیدید که ما فقط اسم func را آوردیم، چرا که خود تصور می‌کند اوّل اسم فایل lib و پسوند آن .a یا .so می‌باشد. یک نمونهٔ عملی را می‌توانید از این‌قسمت امتحان کنید : در این مثال از GNU Make استفاده شده است، درصورتی‌که آشنایی ندارید می‌توانید از این‌قسمت با GNU Make آشنا بشوید. امّا نکته‌ای که قابل ذکر هست : در این‌جا شما فقط کتابخانه‌ای که خودتان نوشتید را به‌صورت Static لینک کردید، کتابخانه‌هایی مثل glibc به‌صورت خودکار درحالت Dynamic لینک می‌شوند. Shared Library یا کتابخانه‌ داینامیک : در این روش بازهم ما نیاز به Object-Fileهای سورس‌کد‌ها داریم، با تفاوت اینکه باید فلگ -fPIC یا -fpic را اضافه کنیم که به معنی Position-independent Code می‌باشد؛ می‌دانید که Shared Libraryها یک‌بار فقط در حافظه بارگذاری می‌شوند از این رو نیاز است که سورس‌کدماشینی که تولید می‌شوند وابسته به این نباشد که در جای به خصوصی از حافظه بارگذاری شود. خب Object-Fileها را به صورت PIC کامپایل می‌کنیم : $> cc -c -fPIC add.c $> cc -c -fPIC sub.c حال باید کتابخانهٔ‌اشتراکی خود را با استفاده از فلگ -shared ایجاد کنیم : $> cc -shared add.o sub.o -o libmat.so در اینجا ما از فلگ -shared استفاده کردیم و Object-Fileهای تولیدشده را به عنوان ورودی وارد کرده‌ایم. و حالا می‌توانیم از shared library خودمان استفاده کنیم : $> cc main.c -o output -L. -lmath حال بیاید برنامه را اجرا کنیم : $> ./output ./output: error while loading shared libraries: libmat.so: cannot open shared object file: No such file or directory چرا ؟ به خاطر اینکه linker در آدرس‌های تعریف شده به دنبال کتابخانهٔ‌اشتراکی libmat.so می‌گردد. راه‌های مختلفی برای مشخص کردن مسیر کتابخانهٔ خودمان وجود دارد. انتقال کتابخانهٔ خود به آدرس /usr/lib دستکاری LD_LIBRARY_PATH ... راه‌های مختلف را می‌توانید از لینک‌های زیر دنبال کنید : https://renenyffenegger.ch/notes/development/languages/C-C-plus-plus/GCC/create-libraries/index https://www.cprogramming.com/tutorial/shared-libraries-linux-gcc.html موفق‌وپیروز باشید .

اگر دنبال یک نرم افزار قدرتمند برای مشاهده فایلها به صورت Hex هستید، پیشنهاد میکنم از نرم افزار WinHex را حتما نصب کنید. از قابلیتهای فوق العاده این نرم افزار این هست که همانطور که می دانید اگر در نرم افزار VmWare نسخه لینوکسی داشته باشید که دیسک های آن را به صورت VMDK تعریف کرده باشید، وهمچنین اگر فرمت FAT دیسک های لینوکس را هم از نوع Ext3 تعریف کرده باشید ودر صورتی که به هردلیلی نسخه لینوکس را از دست بدید ونتوانید آن را بازیابی کنید! دیگه به راحتی نمیتوانید این دیسک ها را در سیستم عامل میزبان خود بازیابی کنید. اما با استفاده از نرم افزار WinHex می توانید فایلهای دیسک VMDK خودتون را باز کنید و به فایلهای لینوکس تون دسترسی داشته باشید، این چالش بدترین کابوس ما برنامه نویسانی هست که در لینوکس کد میزنیم از دست دادن این سورس کدها واقعا استرس زیادی به آدم وارد میکنه! همانطور که در تصویر هم مشاهده میکنید من برای لینوکس خودم همین اتفاق افتاد که تونستم به این روش سورس کدهای تحت لینوکس ام را بازیابی کنم (البته قبلش یکی دوتا کار دیگه باید انجام بدید تا WinHex فایل دیک را براتون باز کنه! اگر کسی علاقمند بود اطلاع بدید تا اون راه ها را هم توضیح بدم)

می توانید با کد زیر تست کنید که دسترسی های لازم وجود داره یا نه! و عملکرد مناسب را انجام بدید.! auto result = QtAndroid::checkPermission(QString("android.permission.CAMERA")); if(result == QtAndroid::PermissionResult::Denied){ QtAndroid::PermissionResultMap resultHash = QtAndroid::requestPermissionsSync(QStringList({"android.permission.CAMERA"})); if(resultHash["android.permission.CAMERA"] == QtAndroid::PermissionResult::Denied) return 0; resultHash = QtAndroid::requestPermissionsSync(QStringList({"android.permission.READ_EXTERNAL_STORAGE"})); if(resultHash["android.permission.READ_EXTERNAL_STORAGE"] == QtAndroid::PermissionResult::Denied) return 0; resultHash = QtAndroid::requestPermissionsSync(QStringList({"android.permission.WRITE_EXTERNAL_STORAGE"})); if(resultHash["android.permission.WRITE_EXTERNAL_STORAGE"] == QtAndroid::PermissionResult::Denied) return 0; } حالا وقتی این تکه کدها را اجرا بشوند، منتظر دریافت اجازه دسترسی از کاربر خواهد بود در صورت عدم تایید دسترسی به محتوا مربوطه مقدار Denied ارسال میشود!(توجه هم داشته باشید که این توابع به صورت سنکرون هستند یعنی نخ اصلی منتظر تایید کاربر برای دسترسی خواهد بود تا روند اجرا برنامه ادامه یپدا کند! از این منبع هم می توانید برایاطلاعات بیشتر استفاده نمایید.( QtAndroid Namespace)

اولین پلتفرم آموزشی چند منظورهٔ بومی اگر شما به دنبال فراگیری مهارت خاصی در زندگی خود هستید، فانوکس بستر مناسبی برای شما است؛ نام فانوکس الهام گرفته از فانوس دریایی است که نماد پیدا کردن مسیر و نور راهنما تا رسیدن به مقصد می‌باشد. هدف : آموزش و یادگیری هوشمند در هر زمان و هر جا برای بهبود زندگی و کسب و کار زبان برنامه‌نویسی : ++C انجین : سِل Cell رابط کاربری: JavaScript، QML و فناوری Qt Quick کتابخانه‌ها : STL, OpenSSL, Curl و Qt سمت سرور: Php7.2 و MySQLi MariaDB (در آینده همین بخش رو هم احتمالاً با ++C توسعه بدم). رابط‌های برنامه‌نویسی: Restful Api v.1.0 در قالب JSon نسخهٔ فعلی: ۰.۵ آلفا پلتفرم‌های پشتیبانی دسکتاپ : Windows, macOS, Linux پلتفرم‌های پشتیبانی موبایل و تبلت : iOS, Android, iPadOS ویژگی‌های فانوکس چیست و چگونه آن را متمایز می‌کند؟ نصب و اجرای آسان تنها با انتخاب نوع پلتفرم خودتان می‌توانید پلتفرم آموزشی خود را در اختیار داشته باشید؛ فانوکس به گونه‌ای طراحی شده است که می‌توانید آن را بر روی پلتفرم مورد علاقه‌ٔ خود نصب و اجرا کنید. بر خلاف نسخه‌های تحت وب، شیوه‌ای نوین از اپلیکیشن‌‌های هوشمند چند-سکویی را به نمایش می‌گذارد که در نوع خود بی‌نظیر است. حساب کاربری هماهنگ شده در فانوکس شما می‌توانید اقدام به مشاهده، جستجو و بررسی پکیج‌های آموزشی کرده و با ثبت‌نام و ایجاد حساب کاربری در پلتفرم به ویژگی‌های پایه‌ٔ نرم‌افزار دسترسی داشته باشید که شامل، جستجو، بررسی، مشاهده‌ٔ سرفصل‌های آموزشی، مشاهده و تحقیق در رابطه با اساتید و سوابق آن‌ها، همچنین پیش خرید یا پیش ثبت‌نام برای تهیه آموزش دسترسی داشته باشید. در صورتی که نیاز به ویژگی‌های خاص و حرفه‌ای داشتید می‌توانید حساب کاربری خود را ارتقاع دهید. علائم نظارتی یکی از رسالت‌های مهم فانوکس در این است که به کاربران و علاقه‌مندان امکان انتخاب درست و مطمئن را فراهم سازد. فانوکس با بررسی سوابق اساتید که بر گرفته شده از بازخورد‌های کاربران است و همچنین بررسی محوبیت، تضمین بازگشت هزینه از طرف مدرس و دیگر موارد مربوطه علائمی را در نظر گرفته است که در معرفی هر یک از پکیج‌ها فعال و یا غیر فعال نمایان می‌شوند که به کاربر کمک می‌کند تا شناخت کافی در رابطه با محتوای آموزشی داشته باشد. سیستم حفظ محتوای آموزشی و حقوق چاپ و نشر یکی از دغدغه‌های تولید کنندگان محتوای ویدیویی دانلود ویدیو‌ها توسط افراد سودجویی است که با قرار دادن این ویدیوها در کانال‌های تلگرامی و ... باعث هدر رفتن زحمات شما می‌شود، زحماتی که ساعت‌ها و هفته وقت صرف تولید یک محتوای آموزشی شده و منبع درآمد شماست به راحتی با چند کلیک به هدر می‌رود. مطمئنن بارها در انجمن‌ها و گوگل مواردی همچون «عدم دانلود محتوای آموزشی، عدم دانلود ویدیو، عدم دانلود ویدئو، جلوگیری از دانلود ویدیو در سایت، جلوگیری از دانلود فیلم» را مطرح و سرچ کرده‌اید و هر بار به در بسته خورده‌اید. به همین خاطر فانوکس بعنوان یک بستر آموزشی با توجه به اهمیت این موضوع سیستم عدم دانلود ویدئو را بر روی پلتفرم پیاده سازی کرده است تا دغدغه شما را به عنوان یک تولید کننده محتوای ویدیویی که منابع درآمدی‌تان از این راه است را به حداقل برساند. معمولاً در پلتفرم‌های رایج به دلیل میزبانی داده و پخش آن بر روی صفحات وِب دسترسی به لینک‌ها و دانلود آن توسط ابزار‌های دانلود راحت است. اما در فانوکس به دلیل عدم وابستگی به مرورگر امکان دریافت فایل‌های شما را به شکل خیره کننده‌ای مخفی و حفظ کرده است. البته این ویژگی در فاز‌های اول از امنیت بسیار بالایی برخوردار نیست اما تدارکاتی در دست توسعه می‌باشد که بتوانیم به طور کامل حتی بدون استفاده از روش‌های معکوس و هک حفظ اطلاعات را به حداکثر خود برسانیم. البته با توجه به رسالت فانوکس سیستم ترغیب کننده‌ٔ کاربر برای جمع‌آوری امتیاز و کسب اعتبار مصرف کننده را ترغیب به استفاده از پلتفرم می‌کند چرا که بدون استفاده‌ٔ آنلاین از پلتفرم نه سیستم امتیاز‌دهی و باشگاه مشتریانی وجود دارد و نه کسب اعتبار، دریافت تخفیف و تشکیل شبکه‌ٔ اجتماعی آموزشی! مرکز به‌روز رسانی هر سیستم نرم‌افزاری در یک چرخه‌ٔ تولید و توسعه قرار می‌گیرد که بعد از انتشار نسخه‌های اولیه مُدام در حال تازه‌سازی (به‌روز‌ رسانی) و حل مشکلات و یا بازخورد‌های کاربری است. در فانوکس سیستم به‌روز رسانی به گونه‌ای طراحی شده است که در صورت وجود هر گونه تغییرات نهایی شده از طرف تیم توسعه آن را به صورت مستقیم از سمت سرور‌های فانوکس به نرم‌افزار اطلاع می‌دهد. در صورتی که نرم‌افزار نصب شده فاقد بسته‌های جدید باشد آن را به طور خودکار با جزئیات کامل به شما اطلاع می‌دهد تا آن را دریافت و به‌روز رسانی کنید. یک ویژگی خاص در این بخش از فانوکس این است که به‌روز رسانی‌های احتمالی مستقیماً به تمامی نسخه‌های مربوطه اعمال می‌شود. در واقع در صورتی که در هسته‌ٔ نرم‌افزار یا بخش رابط کاربری آن تغییراتی اعمال شود سیستم به صورت خودکار نوع پلتفرم آن را تشخیص و بسته‌های مربوط به آن پلتفرم و معماری سخت‌افزاری را اعمال می‌کند. جالب است بدانید، به‌روز رسانی‌های عمیق سریعاً و بدون تاخیر در تمامی پلتفرم‌ها اتفاق خواهد افتاد و این ویژگی را مدیون انجین سِل هستیم. امتیاز‌ها و نظرات طبیعی است که کاربر باید بتواند نسبت به آموزش‌ و حتی اساتید انتقادات و پیشنهاداتی را داشته باشد. بر اساس رسالت فانوکس این حق مسلم کاربر است که نسبت به مطالب آموزشی نظرات و امتیازات مشخصی را ارائه دهد. بنابراین افزایش سطح کیفیت آموزشی و تغییر در رتبه‌ٔ یک پکیج یا استاد تاثیر مستقیم در نظرات و امتیازاتی دارد که از طرف هنرجویان اعمال می‌شود. سیستم نظرات و امتیازات فانوکس این امکان را فراهم می‌سازد تا شما در صورتی که وارد حساب کاربری خود شده‌اید، بتوانید نظرات و امتیازات مربوط به پکیج آموزشی را ارائه دهید. باشگاه مشتریان هوشمند فانوکس به گونه‌ای طراحی شده است که مجهز به سیستم هوشمند باشگاه مشتریان است. در این باشگاه بر خلاف پلتفرم‌های رایج آموزشی، کاربران و اساتید نسبت به هر واکنش امتیازاتی را دریافت می‌کنند که منجر به دریافت اعتبار به عنوان تخفیف و یا ویژگی‌های دیگر می‌شود. در سیستم باشگاه مشتریان فانوکس قواعدی پیاده سازی شده است که به هنرجو اجازه می‌دهد تا با پیگیری و ادامه‌ٔ روند آموزشی به مراتب امتیازاتی را جمع‌آوری کند که در نتیجه‌ٔ نهایی آن موثر باشد. اهداف باشگاه مشتریان فانوکس - افزایش تعامل و ارتباط با کاربران و مشتریان - حفظ و وفادارسازی و قدردانی از مشتریان - ایجاد یک تجربه متمایز و لذت بخش نمودن تجربه مشتری - ارائه پاسخی شایسته در مقابل اعتماد مشتریان - دادن جوایز مختلف به مشتریان در ازای خرید آنها در فانوکس و نوشتن نظرات و معرفی دوستان - برگزاری قرعه‌کشی هر چند ماه یکبار - ارائه کالاهای متنوع با تخفیف به مشتریان فانوکس پلاس فانوکس پلاس با هدف خرید لذت بخش و جلب رضایت مشتری ایجاد شده است. در همین راستا "باشگاه مشتریان فانوکس" با ترکیب و هماهنگی خود با ویژگی فانوکس پلاس به عنوان سیستم امتیازدهی به مشتریان عمل می‌کند. بنابراین امتیاز خرید بعد از اولین ورود به فانوکس تحت سیستم فانوکس‌ پلاس محاسبه می‌شود. قوانین فانوکس‌پلاس پس از عوضیت در فانوکس به ازای ثبت نام اولیه مقدار ۳ امتیاز دریافت خواهید کرد که توسط سیستم امتیاز‌دهی هوشمند محاسبه می‌شود. - امتیاز ثبت نظر: برای هر نظر تائید شده ۵ امتیاز تعلق خواهد گرفت. محصولی که ثبت نظر در خصوص آن صورت می‌گیرد می‌بایست توسط مشتری خریداری شده باشد. نظر ثبت شده باید با قوانین "ثبت نظر" فانوکس منطبق بوده و پس از تایید نظر توسط فانوکس امتیاز در حساب کاربر منظور می‌شود. سقف امتیاز ثبت نظر ۲۴۰ امتیاز در هر سال می‌باشد. - امتیاز دعوت از دوستان: به ازای اولین خرید موفق و قطعی دوست دعوت شده ۱۵ امتیاز به دعوت‌کننده تعلق می‌گیرد. سقف امتیازات دعوت از دوستان ۵۰۰۰ امتیاز در سال می‌باشد.برای دعوت از دوستان می‌بایست با استفاده از لینک مربوط به دعوت از دوستان که مختص هر کاربر می باشد نسبت به دعوت از دوستان اقدام به عمل آید. امتیاز مربوطه در صورتی به مشتری دعوت‌کننده تعلق می‌گیرد که دعوت‌شونده قبلا عضو فانوکس نبوده باشد و بعد از دریافت لینک دعوت با کلیک روی آن ثبت‌نام نموده و سپس مبادرت به اولین خرید از فانوکس نماید. لازم به ذکر است پس از ثبت‌نام از طریق لینک دعوت یاد شده، یک کد تخفیف ۱۰ هزار تومانی به شخص دعوت‌شده برای اولین خرید ایشان از فانوکس که بیشتر از ۱۰۰ هزار تومان باشد، تعلق خواهد گرفت. سیستم تخفیف سیستم تخفیف فانوکس برای کمک به تهیه کنندگان آموزش با هزینه‌ٔ مقرون به صرفه می‌باشد. بنابراین با توجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم عزیزمان سعی شده است تا با بیشترین میزان کمک به کاهش هزینه‌ها از طریق کمک‌های سیستم باشگاه مشتریان هوشمند و همچنین سیاست‌های تخفیف‌های قابل اعمال از طرف اساتید میسر شود. بنابراین مجموع امتیاز‌های کسب شده به علاوهٔ تخفیف‌های اعمال شده توسط اساتید ممکن است در برخی از مواقع موجب شود تا یک پکیج آموزشی به صورت کاملاً رایگان در اختیار عزیزان قرار بگیرد (با توجه به یادگیری حق همه‌ٔ ماست) این سیاست با در نظر گرفتن هزینه‌های مصرفی پلتفرم مدیریت خواهد شد. درگاه بانکی ایمن بخشی از صداقت و رسالت فانوکس در این است که تمامی جزئیات مالی و تراکنش‌ها را برای کاربر (هنرجویان) و تولید کننده‌های محتوا (اساتید) شفاف‌سازی کند. بنابراین درگاه‌های بانکی به کار گرفته شده در این پلتفرم مستقیماً با بانك ملت (و درگاه شاپرک به‌پرداخت ملت، به عنوان بزرگترین درگاه مجازی کشور است). تمامی تراکنش‌های موفق و نا موفق در سیستم به طور کامل تحت کُد تراکنشی مشخص و انحصاری F A N O O X و اطلاعات سمت بانکی ثبت می‌شوند که به کاربر اجازه می‌دهد تا در مواقع لزوم از میزان تراکنش‌های پرداختی با جزئیات دقیق مطلع باشد. دستیار هوشمند دستیار هوشمند فانوکس هماهنگ با هسته‌ٔ مرکزی نرم‌افزار و توسع‌یافته به سبک هوش مصنوعی کار می‌کند و به عنوان یک استاد مجازی در کنار دنبال کننده‌ٔ آموزش‌ها فعال خواهد بود تا در مواقع لزوم اطلاعات و یا رسیدگی‌های مورد نیاز را نسبت به دوره‌های آموزشی و تکالیف و وظایف کاربران اقدام کند. این ویژگی در نسخه‌های آینده امکان سفارشی سازی و شخصیت سازی ویژه خواهد داشت. کتابخانهٔ هوشمند کتابخانهٔ فانوکس به عنوان بخش مجزا و اختصاصی برای کاربر در نظر گرفته شده است، در صورتی که کاربر پکیجی را پسندیده و یا خرید کرده باشد می‌تواند آن را به کتابخانهٔ هوشمند خود اضافه کند. این کتابخانه به خاطر قابلیت بررسی و آنالیز وضعیت مرور پکیج‌ها توسط کاربر می‌تواند اطلاعات دقیقی از میزان زمان و مراحل سپرسی شده مربوط به هر دوره را مشخص و لیست کند. پخش کنندهٔ چند‌رسانه‌ای اختصاصی یکی از ویژگی‌های خاص فانوکس پخش‌کنندهٔ چندرسانه‌ای اختصاصی آن است که با قابلیت‌های خود با تمام سادگی امکان پخش فایل‌های چند-رسانه‌ای تولید شده توسط واحد استودیو فانوکس را فراهم می‌کند. این سیستم امکان پخش با کیفیت بالا تا 4K را ارائه می‌دهد. یادداشت برداری فانوکس امکان یادداشت برداری از نکات مهم و کلیدی آموزش‌ها در حین یادگیری برای کاربر را فراهم می‌کند تا در صورت نیاز کاربر بتواند یادداشت مورد نظر خود را به فصل یا بخش مورد نظر اضافه کند. تهیه و خرید گروهی معمولاً به خاطر عدم توانایی فردی برای خرید و استفاده از آموزش‌ها، نیاز به این است که آموزش مربوطه به صورت مشترک تهیه شود. فانوکس به کمک شبکه‌ٔ اجتماعی اختصاصی خودش بین گروه‌ها این امکان را فراهم می‌کند تا شما با ایجاد گروه بین دوستان و آشنایان خود بتوانید به کمک هم یک آموزش را به صورت اشتراکی تهیه و به صورت جداگانه استفاده کنید. سیستم پیش‌خرید (پیش‌فروش) معمولاً اساتید به دنبال این هستند که برخی از محصولات خود را به صورت پیش‌فروش تا قبل از آماده شدن محتوای آن ارائه دهند. این امکان در فانوکس با در نظر گرفتن حساب کاربری ویژه تعبیه می‌شود که به اساتید اجازه می‌دهد تا پکیج مورد نظر خود را به صورت ویژه پیش‌فروش کنند. کاربران و علاقه‌مندان برای تهیه آن می‌توانند هر فصلی که آماده می‌شود را مرحله به مرحله خرید نمایند که روش پرداخت آن به صورت خودکار نسبت به مراحل ساخت محتوا صورت می‌گیرد.

چندی پیش یکی از دوستان درمورد کتابخانهٔ zlib از من سوأل پرسیده بود که جالب شد برایم تا نگاهی بکنم. zlib یک کتابخانهٔ فشرده‌سازی بر اساس الگوریتم DEFLATE هست که خود این الگوریتم تلفیقی از LZ77 و الگوریتم Huffman هست و عمل فشرده‌سازی‌درحافظه را انجام می‌دهد، اطلاعات بیشتر درمورد اینا خواستید از این‌جا استفاده کنید. این کتابخانه یک قسمت مهم از پلتفرم‌های معروفی همچون GNU/Linux , iOS و.. هست. تستی که با این کتابخانه انجام دادم واقعاً برایم جالب بود، یک فایل متنی ۶۰۰ مگابایتی را به ۱۲۱ مگابایت رسوند در مدّت زمان خیلی کوتاهی با یک پردازندهٔ Intel(R) Core(TM) i7 CPU M 620. خب بریم یک تست بکنیم. اوّل سورس برنامه را از این قسمت بارگیری کنید : https://www.zlib.net/ توضیحات مفصل را می‌خواید می‌توانید از این‌قسمت استفاده کنید. امّا من از یک‌مثال استفاده می‌کنم، بعد از اینکه سورس‌کد را دانلود کردید کافیه که از حالت فشرده خارجش کنید و وارد دایرکتوری مربوطه‌اش بشید. برای کامپایل شما نیاز به : GCC GNU Make دارید، اگر نمی‌دانید GNU Make چی هست، می‌توانید در این‌قسمت با GNU Make آشنا بشید. خب اگر ابتدا برنامهٔ make را داخل دایرکتوری فراخوانی کنید پیغام زیر را نمایش میدهد : Please use ./configure first. Thank you. که مؤدبانه خواهش می‌کند اوّل اسکریپت configure را اجرا کنیم، بعد از اجرای این اسکریپت چک‌های لازم انجام می‌شود و بعد می‌توانید make را اجرا کنید تا کتابخانه‌‌های مورد نظر ساخته بشود. بعد اتمام کار، ما فقط نیاز به Shared lib ها و Header File مربوطه داریم. (درصورتی‌که نمی‌دانید Shared Lib چیست، می‌توانید در این‌قسمت با نحوهٔ‌کار/ساخت آن آشنا شوید). پس بهتر است یک دایرکتوری به اسم lib در ساختار دایرکتوری پروژهٔ خودمان درست کنیم و به این‌صورت عمل کنیم : zlib-1.2.11$> mkdir ../zlibTEST/lib zlib-1.2.11$> mv libz*so* ../zlibTEST/lib renamed 'libz.so' -> '../zlibTEST/lib/libz.so' renamed 'libz.so.1' -> '../zlibTEST/lib/libz.so.1' renamed 'libz.so.1.2.11' -> '../zlibTEST/lib/libz.so.1.2.11' zlib-1.2.11$> mv zlib.h ../zlibTEST/header renamed 'zlib.h' -> '../zlibTEST/header/zlib.h' در این قسمت، اوّل ما خارج‌از دایرکتوری zlib داخل یک دایرکتوری دیگر که پروژهٔ ما درآن قرار دارد یک دایرکتوری به اسم lib ساختیم که shared lib و header file مربوطه را درآن قرار دهیم. سپس تمام فایل‌هایی که به اسم 'libz*so*' هستند را به آن دایرکتوری انتقال دادیم؛ سه فایل قرار دارد که دو تا از آنها به libz.so.1.2.11 لینک شده‌اند. خب بریم سروقت تست خودمان. اوّل از همه نیاز به هدرفایل‌های مربوطه داریم : #include <stdio.h> #include <string.h> #include <assert.h> #include "zlib.h" کتابخانهٔ zlib از ثابت CHUNK برای مقداردهی Buffer خودش استفاده می‌کنه، و ما نیاز داریم که این ثابت را تعریف کنیم : #define CHUNK 251904 هرچی مقدار بیشتر باشه سیستم کارآمد تر هست، داخل خود اسناد گفته که بهتره از 256k استفاده کنیم درصورتی‌که مقدار حافظهٔ موردنیاز رو داریم. حالا باید تابع Compressing خودمان را با استفاده از کتابخانهٔ zlib پیاده کنیم. ما اسم این تابع را compressing میزاریم، این تابع دو stream دریافت می‌کند که یکی ورودی و یکی خروجی می‌باشد. یک ورودی دیگر تابع سطح فشرده‌سازی هست که در ادامه بحث می‌کنیم : int compressing (FILE *source, FILE *dest, int level); خروجی‌ه تابع می‌تواند این موارد باشد : - Z_OK = 0 - Z_STREAM_END = 1 - Z_NEED_DICT = 2 - Z_ERRNO = -1 - Z_STREAM_ERROR = -2 - Z_DATA_ERROR = -3 - Z_MEM_ERROR = -4 - Z_BUF_ERROR = -5 - Z_VERSION_ERROR = -6 از اسامی تقریباً مشخص هست که چه مفهومی دارند و نیازی به توضیح نیست. حال نیاز هست که یک سری متغیر‌های‌محلی که فقط مورد استفادهٔ خود تابع هست را داخل تابع تعریف کنیم : int return_; int flush; int have; z_stream stream; unsigned char input[CHUNK]; unsigned char output[CHUNK]; متغیر اوّل که از اسم‌ش مشخص هست، برای مشخص کردن مقداربازگشتی از تابع هست، و متغیر دوّم برای مشخص کردن وضعیّت flushing برای یکی از توابع zlib هست. متغیر سوّم مقدار اطلاعاتی هست که از یکی از توابع zlib به اسم deflate() بر می‌گردد. متغیر چهارم هم از نوع یک ساختار داخلیه zlib می‌باشد : typedef struct z_stream_s { z_const Bytef *next_in; /* next input byte */ uInt avail_in; /* number of bytes available at next_in */ uLong total_in; /* total number of input bytes read so far */ Bytef *next_out; /* next output byte will go here */ uInt avail_out; /* remaining free space at next_out */ uLong total_out; /* total number of bytes output so far */ z_const char *msg; /* last error message, NULL if no error */ struct internal_state FAR *state; /* not visible by applications */ alloc_func zalloc; /* used to allocate the internal state */ free_func zfree; /* used to free the internal state */ voidpf opaque; /* private data object passed to zalloc and zfree */ int data_type; /* best guess about the data type: binary or text for deflate, or the decoding state for inflate */ uLong adler; /* Adler-32 or CRC-32 value of the uncompressed data */ uLong reserved; /* reserved for future use */ } z_stream; توضیحات‌َش داده شده داخل خودzlib.h که این ساختار به چه شکلی هست و هر مقدار برای چه کاری هست. و دو متغیر بعدی بافرهای ورودی و خروجی‌ما می‌باشد. کتابخانهٔ zlib از روش تخصیص‌حافظهٔ به خصوص خود استفاده می‌کند، از این رو باید ساختاری که ساخته‌ایم را با استفاده از تابع deflateInit() مقداردهی کنیم، قبل از مقداردهی باید یک‌سری مقادیر را طبق گفتهٔ مستندات برابر Z_NULL قرار بدهیم : stream.zalloc = Z_NULL; stream.zfree = Z_NULL; stream.opaque = Z_NULL; return_ = deflateInit(&stream, *level); if (return_ != Z_OK) return return_; در اینجا مقدار level می‌تواند چیزی بین -1 تا 9 باشد، هرچه مقدار کم‌تر باشد سرعت فشرده‌سازی بالاتر است و مقدارفشرده‌سازی کم‌تر. مقدار صفر هیچ فشرده‌سازی‌ای انجام نمی‌شود و صرفاً یک فایل با فرمت zlib درست می‌شود. ماکروی Z_DEFAULT_COMPRESSION برابر با -1 هست که سرعت و فشره‌سازی خوبی را فراهم کند. در تست قبلی خودم مقدار را برابر Z_DEFAULT_COMPRESSION گذاشتم و این‌بار می‌خواهم برابر ۹ بگذارم. خب حالا باید بریم سراغ فشرده‌سازی، در این قسمت ما یکdo-while می‌نویسیم که جریان‌ورودی را تا EOF (انتهای فایل) بخواند : do{ stream.avail_in = fread(input, 1, CHUNK, source); if (ferror(source)){ deflateEnd(&stream); return Z_ERRNO; } flush = feof(source) ? Z_FINISH : Z_NO_FLUSH; stream.next_in = input; * خب برای دوستانی که با توابع کار با Streamها در سی آشنا هستند، پیشنهاد می‌کنم که این قسمت رو یه‌کمی ازش گذر کنند. اوّل ما از تابع fread استفاده کردیم، این تابع به این‌صورت در فایل stdio.h تعریف شده است : size_t fread( void *restrict buffer, size_t size, size_t count, FILE *restrict stream ); و کاری که می‌کند این است که اوّل یک اشاره‌گر به جایی که باید داده‌‌های خوانده شده ذخیره بشوند می‌گیرید که اینجا ما آرایهٔ input را می‌دهیم، سپس اندازهٔ هر داده‌ای که قرار است خوانده بشود را دریافت می‌کند که یک بایت است هر کاراکتر، آرگومان بعدی مقداری است که باید از Stream خوانده شود که ما به اندازهٔ CHUNKتا می‌خواهیم :). آرگومان آخری نیز که مشخص‌هست. جریانی است که باید داده‌ها خوانده شود. این تابع مقدار داده‌هایی را که با موفقیت خوانده‌است را برمی‌گرداند. که ما آن را در stream.avail_in نگه‌داری می‌کنیم. سپس باید Stream را چک کنیم که خطایی رخ نداده باشد. درصورتی‌که این تابع مقداری غیراز صفر برگرداند مشخص است که خطایی رخ نداده. و درصورتی‌که خطایی رخ داده‌باشد با استفاده از delfateEnd() جریان را پایان می‌دهیم. و در انتها باید بررسی کنیم که آیا جریان‌ما به EOF (پایان فایل) رسیده‌است یا خیر. که اینکار با استفاده از تابع feof() در هدرفایل stdio.h صورت می‌گیرد. درصورتی‌که پایان‌فایل رسیده باشد مقداری غیر از صفر این تابع بر می‌گرداند. در انتها طبق گفتهٔ مستندات باید اشاره‌گری به داده‌های خوانده شده در next_in قرار بگیرد. که ما اینکار را در خط آخر انجام داده‌ایم. خب در این‌قسمت که ما داده‌ها را از جریان ورودی خواندیم نیاز هست که با استفاده از تابع deflate() عمل فشرده‌سازی را انجام دهیم. این تابع داخل یک حلقهٔ do-while دیگر فراخوانی می‌شود. و تا انتهای داده‌های خوانده شده ادامه می‌دهیم : do{ stream.avail_out = CHUNK; stream.next_out = output; مقدار فضای output‌ما که برای deflate() تهیه شده است توسط avail_out به بایت مشخص می‌‌شود و next_out اشاره‌گری به آن جریان خروجی می‌باشد که در اینجا آرایهٔ output می‌باشد. خب حالا ما باید تابع فشرده‌سازی deflate() را فراخوانی کنیم. این تابع به اندازهٔ avail_in بایت از next_in پردازش می‌کند و به اندازهٔ avail_out بایت در next_out می‌نویسد. که اینجا مقادیر avail_out/in ما برابر با CHUNK می‌باشد و next_out/in ما به آرایه‌های input و output اشاره‌ می‌کند. این حلقهٔ داخلی‌که درست کردیم تضمین می‌کند که تمام داده‌های خوانده‌شده پردازش و نوشته می‌شوند. ورودی‌های تابع deflate() یک اشاره‌گر به ساختار z_stream می‌باشد (همان متغیر stream خودمان) و یک ورودی دیگر که مشخص می‌کند وضعیت و چگونگی flush کردن داده‌ها در output. تابع deflate() تا زمانی‌که مقدار ورودی flush state برابر Z_NO_FLUSH باشد ادامه می‌دهد و وقتی‌که مقدار flush state برابر Z_FINISH تابع deflate() کار را تمام می‌‌کند. این قسمت برای افرادی هست که می‌خواهند کارهای خاصی با این تابع انجام دهند که بدین منظور بهتر است مستندات فنی کتابخانه را مطالعه کنند. return_ = deflate(&stream, flush); assert(return_ != Z_STREAM_ERROR); در اینجا ما با استفاده از ماکروی assert که در هدرفایل assert.h تعریف شده است یک شرط می‌گذاریم که درصورتی‌که آن شرط حاصل‌ش برابر صفر باشد مقادیری را در stderr چاپ و با استفاده از abort() برنامه را خاتمه می‌دهد. خب حالا باید مشخص کنیم که تابع ‌deflate() در آخرین فراخوانی چه مقدار خروجی تولید کرده‌است و چه مقدار باقی‌مانده است. و مقادیر تولید شده را داخل جریان خروجی می‌نویسیم : have = CHUNK - stream.avail_out; if (fwrite(output, 1, have, dest) != have || ferror(dest)) { deflateEnd (&stream); return Z_ERRNO; } در اینجا ما با استفاده از تابع fwrite (که ورودی‌های آن مشابه fread می‌باشند) مقدار تولید شده را داخل جریان خروجی می‌نویسیم. این تابع باید تعداد مقادیری که با موفقیت نوشته شده‌اند را به بایت بر گرداند. پس بررسی می‌کنیم که اگر برابر با have نبود یا اینکه برای جریان dest خطایی رخ داده است. برنامه را خاتمه دهد. تابع deflate() تا جایی که بتواند به کارخود ادامه می‌دهد و زمانی که دیگر داده‌ای برای پردازش نداشته‌باشد مقدار avail_out برابر صفر قرار می‌گیرد و مقدار Z_BUF_ERROR را بر می‌گرداند. و ما می‌توانیم از حلقهٔ داخلی خارج شویم : } while (stream.avail_out == 0); assert(stream.avail_in == 0); خب ما با بررسی متغیر flsuh می‌توانیم وضعیت پایان فایل را متوجه بشویم، درصورتی‌که مقدار این متغیر برابر Z_FINISH باشد کار ما تمام شده‌است و می‌توانیم از حلقه خارج شویم : } while (flush != Z_FINISH); assert(return_ == Z_STREAM_END); و در انتها کافی است که حافظه‌ای که دریافت شده آزاد شود، و مقدار Z_OK از تابع برگرداننده شود : deflateEnd(&stream); return Z_OK; } خب تابع compress ما به اتمام رسید، حال باید بریم سروقت تابع decompress،‌ این تابع شباهت بسیار زیادی به تابع قبلی دارد : int decompress (FILE *source, FILE *dest); و حالا متغیر‌های‌محلی را دوباره تعریف می‌کنم، اینجا دیگر نیازی به متغیر flush نیست چرا که خود توابع zlib پایان کار را مشخص می‌کنند : { int return_; unsigned have; z_stream stream; unsigned char input[CHUNK]; unsigned char output[CHUNK]; و حال نیاز هست که زمینهٔ تخصیص حافظه را فراهم کنیم : stream.zalloc = Z_NULL; stream.zfree = Z_NULL; stream.opaque = Z_NULL; stream.avail_in = 0; stream.next_in = Z_NULL; return_ = inflateInit(&stream); if (return_ != Z_OK) return return_; اینجا مقدار avail_in برابر صفر و مقدار next_in برابر Z_NULL قرار می‌گیرد تا مشخص شود که هیچ ورودی فراهم نشده است. حالا باید حلقهٔ معروف خودمان را درست کنیم و با استفاده از تابع inflate() اقدام به Decompressing کنیم : do { stream.avail_in = fread(input, 1, CHUNK, source); if (ferror(source)){ inflateEnd(&stream); return Z_ERRNO; } if (stream.avail_in == 0) break; stream.next_in = input; خب با توجه به توضیحات تابع قبلی این دستورات نیز عملکردشان مشخص است. حال باید حلقهٔ‌داخلی را بنویسیم : do { stream.avail_out = CHUNK; stream.next_out = output; حال باید تابع inflate() را برای عمل Decompressing فراخوانی کنیم، دیگر اینجا نیازی به مشخص کردن flush state نداریم چرا که خود zlib به طور خودکار مدیریت می‌کند. تنها چیزی که مهم است، خروجی تابع inflate() می‌باشد که درصورتی‌که برابر Z_DATA_ERROR باشد به معنی این‌است که در داده‌های فشرده‌شده مشکلی وجود دارد. و خروجی دیگر Z_MEM_ERROR می‌باشد که مشخص‌کنندهٔ مشکلی در زمان حافظه‌گیری برای inflate() می‌باشد : return_ = inflate(&stream, Z_NO_FLUSH); assert(return_ != Z_STREAM_ERROR); switch (return_){ case Z_NEED_DICT: return_ = Z_DATA_ERROR; case Z_DATA_ERROR: case Z_MEM_ERROR: inflateEnd(&stream); return return_; } در اینجا خروجی تابع را بررسی کرده و درصورتی‌که خطایی باشد جریان برنامه را خاتمه می‌دهیم. و انتهای حلقه : have = CHUNK - stream.avail_out; if (fwrite(output, 1, have, dest) != have || ferror(dest)) { inflateEnd(&stream); return Z_ERRNO; } } while (stream.avail_out == 0); و زمانی‌که خروجی‌ه inflate() برابر Z_STREAM_END باشد، یعنی اینکه دیگر کار تمام شده و داده‌ای برای پردازش نمی‌باشد : } while (return_ != Z_STREAM_END); تا این قسمت دیگر کار استخراج به پایان رسیده‌ است . و کار تابع decompress را تمام می‌کنیم : inflateEnd(&stream); return (return_ == Z_STREAM_END) ? Z_OK : Z_DATA_ERROR; } خب تمام شد !. ما دوتابع compress و decompress که مستقیم از zlib استفاده می‌کنند را به پایان رساندیم. حال بیاید از آنها استفاده کنیم. در وهلهٔ اوّل نیاز است که تابعی داشته‌باشیم تا خروجی این توابع را برای ما مدیریت کنند : void zlibError(int return_) { fprintf(stderr, "ZLIB ERROR: "); switch (return_) { case Z_ERRNO: if (ferror(stdin)) fprintf(stderr, "ERROR READING stdin.\n"); if (ferror(stdout)) fprintf(stderr, "ERROR WRITING stdout.\n"); break; case Z_STREAM_ERROR: fprintf(stderr, "INVALID COMPRESSION LEVEL.\n"); break; case Z_DATA_ERROR: fprintf(stderr, "INVALID OR INCOMPLETE deflate() DATA.\n"); break; case Z_MEM_ERROR: fprintf(stderr, "OUT OF MEMORY.\n"); break; case Z_VERSION_ERROR: fprintf(stderr, "zlib VERSION MISMATCH.\n"); } } و حال تابع main برنامهٔ ما : int main(int argc, char **argv) { int return_; if (argc == 1) { return_ = compress(stdin, stdout, 9); if (return_ != Z_OK) zlibError(return_); return return_; } else if (argc == 2 && strcmp(argv[1], "-d") == 0) { return_ = decompress(stdin, stdout); if (return_ != Z_OK) zlibError(return_); return return_; } else { fprintf(stderr, "zlib Usage: PROGRAMM [-d] < SOURCE > DEST\n"); return EXIT_FAILURE; } return EXIT_FAILURE; } و برای کامپایل باید موقعیت کتابخانهٔ zlib را مشخص کنیم : $> gcc main.c -L. -lz -O3 -o zlib خب حالا بیاید با هم این برنامه را اجرا کنیم :). قبل از اجرا نیاز است که ما یک فایل حجیم داشته‌باشیم، برای اینکار کافیه که به این‌صورت یکی درست کنیم : $> yes "iostram.ir" > huge.file بهتر از بعد از چند ثانیه با استفاده از Ctrl + C برنامه را خاتمه دهید، برای من بعد از ۱۱ ثانیه برنامهٔ yes فایلی به اندازهٔ ۶۲۹ مگابایت، محتوی iostream.ir درست کرد. حالا بریم برای فشرده‌سازی : $> time ./zlib < huge.file > huge.file.comp real 0m13.560s user 0m5.785s sys 0m0.375s من این برنامه با استفاده از برنامهٔ time اجرا کردم تا زمان مصرفی را مشاهده کنم، که بعد از ۱۳ ثانیه به اتمام رسید. حال بیاید بیبنیم حجم خروجی چقدر است ! $> ls -ltrh total 631M -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 94K Jan 15 2017 zlib.h -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem 119K May 10 10:59 libz.so.1.2.11 lrwxrwxrwx 1 ghasem ghasem 14 May 10 10:59 libz.so.1 -> libz.so.1.2.11 lrwxrwxrwx 1 ghasem ghasem 14 May 10 10:59 libz.so -> libz.so.1.2.11 -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 3.5K May 10 14:39 main.c -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem 18K May 10 14:40 output -rwxr-xr-x 1 ghasem ghasem 18K May 10 14:46 zlib -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 629M May 10 14:46 huge.file -rw-r--r-- 1 ghasem ghasem 1.3M May 10 14:47 huge.file.comp واقعاً عالی بود. حجم فایل خروجی برابر با 1.3 مگابایت است. یعنی یک مگابایت و ۳۰۰ کیوبایت. حال بیاید از حالت فشرده خارج کنیم فایل را : $> time ./zlib -d < huge.file.comp > huge.file.dcomp real 0m12.556s user 0m0.818s sys 0m0.472s بعد از تنها ۱۳ ثانیه یک فایل ۶۲۹ مگابایتی برایمان درست کرد. که عیناً برابر فایل اوّلی می‌باشد. باور نمی‌کنید ؟ خب بیاید sha1sum آنها برررسی کنیم : $> sha1sum huge.file 3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615 huge.file $> sha1sum huge.file > huge.file.sha1 $> sha1sum huge.file.dcomp > huge.file.dcomp.sha1 $> cat huge*.sha1 3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615 huge.file.dcomp 3c02d5bd13b91f0e663d63d11ee33a2e71126615 huge.file سورس کامل برنامه را از این‌قسمت می‌توانید بارگیری کنید. - موفق‌وپیروز باشید

اگر مثل من خیلی وقتها سخت تون که همه قوانین سختگیرانه طراحی مدل های نرم افزاری که در برنامه های مثل EA , Visual Paradigm هست را رعایت کنید، و خیلی سریع و سر راست میخواهید یک مدل خوب UML بسازید که در عین کاربردی بودن خیلی هم کار راه انداز باشه! حتما از Umbrello استفاده کنید البته تحت سیستم عامل لینوکس. لینک دریافت : https://umbrello.kde.org/

البته نرم افزار TortoiseGit هیچ ربطی به نرم افزار Beyond Compare ندارد! نرم افزار سورس کنترلی از والد قدیمی خود TortoiseSVN می باشد. البته در نرم افزاری های سورس کنترل حرف اول را Smart Git میزند! لینک دانلود SmartGit – Git Client for Windows, macOS, Linux

آیا این واقعاً امکان‌پذیر است؟ پاسخ : بله! من می‌دانم که ممکن است این مبحث تحت سی++ بسیار پیچیده و یک کار بیهوده‌ای باشد! اما واقعیت این است که تکنیک‌های پنهان بسیاری وجود دارد که ممکن است همه از آن باخبر نباشند! من قبلاً در مورد اینکه تحت ++C وب‌سایت میشه طراحی کرد یا خیر تحقیقاتی انجام داده بودم، از لحاظ امکان بودنش جواب مثبت بود اما اینکه به راحتی طراحی تحت Php یا دیگر زبان‌های برنامه‌نویسی باشه خیر! خُب طبیعیه چون شما بسیار راحت یه اسکریپت رو می‌نویسی و روی سرور اجراش می‌کنی و سایت شما به خوبی و خوشی بالا میاد! ممکن است در همین قسمت از موضوع شما به این نتیجه رسیده باشید که خُب نیازی به ادامه‌ی بحث نداریم! وقتی کار سختیه پس منطقی نیست و شما احتمالاً دیوانه‌ای!!! واقعیت جریان این است بر خلاف آن چیزی که تصور کرده‌ایم طراحی وب‌سایت با سی‌پلاس‌پلاس نه تنها بسیار راحت است بلکه بسیار هم جذاب خواهد بود! اما در نگاه اول ممکن است یک سری محدودیت‌هارا داشته باشد که همه‌ی این موارد با کمی تعمل و بررسی قابل حل هستند به قدری که وقتی درگیر این جریان باشید شیفته‌ی آن خواهید شد. مزایای یک وب‌سایت تحت سی‌پلاس‌پلاس نسبت به دیگر زبان‌های رایج سرعت خارق‌العاده و غیر قابل مقایسه با زبان‌های رایج امنیت بهتر کد‌های شما مدیریت ساده‌تر و انعطاف‌پذیری بالا مصرف بسیار بهینه‌ و غیر قابل تصور از منابع سرور دسترسی نامحدود به کتابخانه‌ها عدم محدودیت در دسترسی به برنامه‌نویسی سطح پایین عدم محدودیت در استفاده از توابع سیستم‌عامل عدم محدودیت در مدیریت سیستم و هر ویژگی‌ دیگری که در زبان‌های اسکریپتی اگر به آن نیاز داشته باشید مجبور هستید تا به صورت اکستنشن آن را تحت سی‌پلاس‌پلاس باز نویسی کنید. سیستم راه‌انداز وب‌سرور چگونه است؟ در هر سروری CGI به شما امکان این را می‌دهد که بتوانید تحت پروتکل‌های استاندارد برنامه‌های تحت وب را اجرا کنید. شما می‌توانید تحت آن و یا موارد دیگری مانند FastCGI و WSGI و دیگر موارد بهینه شده‌ی آن برنامه‌ی تحت وب را بر روی سرور خود اجرا کنید. طراحی قالب هماهنگی با HTML, JavaScript, Css در سی‌پلاس‌پلاس چگونه خواهد بود؟ همه‌ی گزینه‌های مربوط به وب را شما بدون هیچ محدودیتی در اختیار خواهید داشت. شما هیچ محدودیتی در استفاده از ویژگی‌های HTML5 یا CSS3 و یا JavaScript و دیگر فریمورک‌ها و کتابخانه‌های کارآمدی چون Angular.JS را نخواهید داشت. بنابراین از نظر طراحی رابط یک وب‌سایت همانند دیگر زبان‌های رایج می‌توانید روی آن حساب کنید. طراحی هسته و بک‌اِند وب‌سایت چگونه خواهد بود؟ همانند زبان‌ها و فریمورک‌های رایج تحت وب شما در سی‌پلاس‌پلاس می‌توانید هسته‌ی وب‌سایت یا سیستم وب‌سایت خود را تحت استاندارد سی‌پلاس‌پلاس و هر کتابخانه‌ای که می‌پسندید و یا به آن تسلط دارید پیاده سازی کنید! به شرطی که قابلیت‌های آن کتابخانه پاسخگوی نیاز‌های شما باشد. با این حساب شما می‌توانید حتی سیستم مدیریت محتوای (CMS) خود را طراحی کنید! بله سیستم مدیریت محتوا تحت سی‌پلاس‌پلاس! کاملاً جدی هستیم قبل از هر چیز یک مزیت بسیار بزرگ در کنار مزیت‌های دیگر این است که یک CMS تحت سی‌پلاس‌پلاس می‌تواند داشته باشد مصرف بهینه از منابع سرور خواهد بود. برای مثال در یک مقایسه‌ی‌ ساده و آزمایشی نتیجه‌ی بسیار جالبی ارائه شده است. همانطور که می‌دانید Wordpress به عنوان یک سیستم مدیریت محتوای (بلاگ) شناخته شده و تحت Php توسعه‌ یافته است. نسخه‌ی سریعتر و بهینه‌تر آن با نام Ghost تحت Node.JS توسعه یافته است که ما نسخه‌ی توسعه‌ یافته‌ی آن را با یک عمل مشابه در C++1z مورد بررسی قرار داده ایم که نتایج آن بسیار جالب است! مصرف حافظه‌ سیستم مدیریت محتوای Tegra ۳۵۰۰ درخواست در هر ثانیه 3.6 مگابایت سیستم مدیریت محتوای Ghost 100 درخواست در ثانیه 120 مگابایت پشتیبانی از پایگاه‌های داده به لطف کتابخانه‌های عظیم سی‌پلاس‌پلاس امکان مدیریت یک وب‌سایت تحت پایگاه‌های داده مختلفی ممکن است. برای مثال تحت Qt شما می‌توانید به رایجترین درایور‌های بانک‌اطلاعاتی دسترسی داشته و سیستم خود را به آن‌ها مجهز کنید. نکته: احتمالاً در برنامه‌نویسی با نود جی‌اس و پی‌اچ‌پی شناختی با کتابخانه‌های OpenSSL, Libcurl و موارد این چنینی داشته اید! کتابخانه‌های فوق عضو لیست کتابخانه‌های C و ++C هستند. بنابراین شما علاوه بر دسترسی مستقیم بر آن‌ها به هزاران و شاید میلیون‌ها کتابخانه در دنیا سی‌پلاس‌پلاس خواهید داشت. نمونه‌ی اولیه اما شوق‌آور برای اثبات امکان طراحی وب‌سایت تحت سی‌پلاس‌پلاس چندی پیش من تصمیم گرفتم تا سیستم وب‌سایتی را تحت Php7 برای یکی از استارت‌آپ‌ها طراحی و پیاده سازی کنم که در این پست به آن اشاره شده است. از آن‌جایی که به لطف کتابخانه‌ی Qt برنامه‌های سمت کاربر را توسط سی‌پلاس‌پلاس پیاده سازی کرده بودم به این فکر افتادم چرا سمت سرور و بخش وب‌سایت هم با آن هماهنگ نشود!؟ اینگونه هماهنگی بین برنامه‌ها و پرفرمنس همه‌ی آن‌ها بسیار افزایش خواهد یافت در اولین نگاه این تفکر بسیار ناشیانه و بسیار ناممکن بود! تنها روشی که به کار گرفته بودم ارسال اطلاعات از طرف کاربر به سمت سرور و مدیریت آن‌ها تحت معماری Restful Api بود که در قالب JSon آن‌ها را تجزیه و مدیریت می‌کردم. با کمی تحقیق در مورد ویژگی‌های سمت وب تحت Fast-CGI, uWSGI, DJango, ClearSilver و موارد مرتبط با آن‌ها سعی کردم تا صفحه‌ی بسیار ساده‌ای از HTML را توسط سی‌پلاس‌پلاس هندل کنم. این کار نتایج بسیار موفقیت آمیزی را در بر داشت تا نتیجه‌ی آن تبدیل به یک پروژه‌ی سیستم مدیریت محتوا تحت ++C شد. من پروژه‌ای با نام مفهومی Tegra که نام پروژه‌ی قبلی تحت Php بود را در محیط Qt Creator با C++17 و کتابخانه‌ی Qt باز سازی کرده و هسته‌ی اولیه‌ی آن را برای اجرای چند صفحه از یک وب‌سایت، احراز هویت، بازخوانی و نمایش لیستی از خبر‌ها و مدیریت متا تگ‌ها و آدرس صفحات مربوط به هر صفحه را ایجاد کردم. سعی کرده ام در کمترین زمان ممکن برای آزمایش یک سری ویژگی‌های اولیه از یک وب‌سایت آن‌ها را مورد بررسی قرار بدم که عبارتند از هماهنگی با فریم‌ورک‌های طراحی مانند BootStrap و یا Angular.JS که خوشبختانه همه‌چیز بسیار خوب در کنار همدیگه کار می‌کنند. هسته‌ی سیستم به صورت جدا و معماری طراحی آن بر پایه‌ی MVC مورد آزمایش قرار گرفته است. در زیر تصاویری از صفحات تولید شده تحت سیستم‌ مدیریت محتوای ساخته شده با سی‌پلاس‌پلاس را مشاهده می‌کنید. همه چیز در قدم‌های اول قرار دارد و با توجه به سادگی تولید وب سایت بر خلاف تصوری که داشتیم بسیار توسعه و جای پیشرفت خواهد داشت. بخشی از نمونه کد‌های این سیستم به صورت زیر آورده شده است تا ذهنیتی برای توسعه‌دهندگان ارائه شود: تکه کُد زیر عمل ارسال اطلاعات و تمامی لینک‌های مربوط به بوت استرپ را برای سمت HTML ارائه می‌کند که در قالب استاندارد جدید C++17 آورده شده است: auto bootstrapCss = bootStrapLib.find("css"); if(bootstrapCss != bootStrapLib.end()) { c->setStash("BootstrapCss", bootstrapCss->second.c_str()); std::cout << "Found " << bootstrapCss->first << " " << bootstrapCss->second << '\n'; } کد مربوط به سمت قالب به صورت زیر خواهد بود: <!-- Bootstrap core css --> <link href="{{BootstrapCss}}" rel="stylesheet"> نتیجه‌ی فوق در صورتی که CDN بر روی لوکال تنظیم شده باشد از روی کد‌های کامپایل شده و یا استاتیک فراخوانی خواهد شد. در غیر اینصورت از روی یکی از سرور‌های CDN فراخوانی می‌شوند. نحوه‌ی ارسال متغیر از سمت سی‌پلاس‌پلاس به قالب بسیار ساده است! بسیار ساده از Php و یا Node.JS می‌باشد. با در نظر گرفتن ارسال اطلاعات از سمت سی‌پلاس‌پلاس به سمت رابط کاربری کافی است نام متغیر‌ها را در قالب خود اعمال کنید. {% for post in news %} <div class="blog-post"> <h2 class="blog-post-title"><a href="news/{{post.uri}}">{{post.title}}</a></h2> <p class="blog-post-meta">{{post.date}} by <a href="#">{{post.author}}</a></p> <p>{{post.announcement|safe}}</p> </div><!-- /.blog-post --> {% endfor %}</div> این ساختار بر پایه‌ی ساختار Angular.JS و DJango پیاده سازی شده است که به طور کامل پشتیبانی می‌شود. فعال سازی فناوری Angular.JS بر روی این سیستم جهت طراحی قالب تنها با دو دستور ساده اعمال می‌شود: <!-- Link to AngularJS --> <script src= "{{AngularJs}}"></script> <!-- Enable AngularJS Engine --> {{AngularJsSync|safe}} این دستورات در هسته‌ی سیستم مدیریت محتوا در کلاسی با نام Template پردازش و در نهایت به سمت HTML هندل می‌شوند. بخشی از دستورات سمت هسته در سی‌پلاس‌پلاس ۱۷ برای مثال ارسال عنوان صفحه به صورت زیر است: std::optional<std::string> LoadListTemplate::getTitle() const { if (isset(title)) { return title; } else { return std::nullopt; } } سمت HTML کافی است دستور فوق را در نظر بگیریم: <title>{{title}}</title> این‌ها مثال‌هایی از مراحل توسعه‌ی این سیستم است که می‌دانم آنچنان گسترده نیست، اما برای ثابت کردن طراحی و توسعه‌ی وب‌سایت تحت سی‌پلاس‌پلاس مثال‌های روشنی هستند. موفق و سربلند باشید! اطلاعیه‌های مربوط به این پروژه احتمالاً در کانال‌ها و گروه‌ تلگرامی و همین مرجع بازگو و در اختیار شما قرار گیرد.

ادامه آموزش توابع کاربردی برای برنامه نویسی سوکت... تابع bind : int bind( SOCKET s, const struct sockaddr FAR *name, int namelen ); این تابع وظیفه پیوند دادن اطلاعات ارتباطی (مانند آدرس) را به سوکت تعریف شده دارد ودر برنامه سرور به کار می رود. آرگومان های این تابع به ترتیب زیر خواهد بود... آرگومان اول که متغیر نوع سوکت تعریف شده در برنامه است که با مقدار برگشتی تابع socket مقدار دهی شده است. آرگومان دوم آدرس محلی از حافظه است که متغیر ساختمان sockaddr_in در آنجا تعریف شده است (شرح این ساختمان در ادامه درج شده است.) آرگومان سوم هم اندازه متغیر ساختمان sockaddr_in است که می توانید با عملگر sizeof اندازه آن را بدست آورید. این تابع در صورت موفقیت مقدار صفر را بر می گرداند و در صورت عدم موفقیت SOCKET_ERROR را بر می گرداند. ساختمان داده ای sockAddr_in یک structure تعریف شده در هدر winsock.h است که محل نگه داری شماره پورت ارتباط و همچنین آدرس IP و دیگر اطلاعات است. struct sockaddr_in{ short sin_family, unsigned short sin_port, struct in_addr sin_addr, char sin_zero[8] }; عضوی به نام sin_family برای نگه داری نوع آدرس ارتباطی است که برای کاربرد های اینترنتی برابر ثابت AF_INET است. عضو sin_port مشخص کننده شماره پورت ارتباطی است. تابع تبدیل کننده htons(int portNumer) برای تبدیل عدد به نوع قابل فهم (BE1 to LE2) توسط ساختمان از تابع فوق استفاده می شود. و عضو sin_addr که خود یک ساختمان می باشد برای نگه داری آدرس IP که به صورت یک رشته کاراکتر مشخص می شود می باشد تابع تبدیل کننده inet_addr(char *ipaddress) برای تبدیل رشته کاراکتری که معرف آدرس IP است به نوع قابل فهم برای ساختمان داده از تابع فوق استفاده می کنیم. مثال کاربردی : sockaddr_in recSinIP; recSinIP.sin_family = AF_INET ;//set address family recSinIP.sin_port = htons(1362);//set port number recSinIP.sin_addr.S_un.s_addr = inet_addr("192.168.0.1"); نکته فنی : توجه داشته باشید که طبق تعاریف شبکه مقدار حداکثری تعریف پورت می تواند 65555 می باشد. که از این مقدار 1024 پورت اول توسط لایه های شبکه رزرو شده اند بنابراین شما نمی توانید از آنها استفاده نمایید. مانند پورت 80 که مختص به پروتکل HTTP می باشد. تابع listen : int listen( SOCKET s, int backlog ); تابع listen وظیفه گوش دادن به خط را در برنامه سرور به عهده دارد توجه داشته باشید که این تابع فقط در برنامه سرور کاربرد دارد. شرح آرگومان ها: آرگومان اول S که متغیر سوکت تعریف شده در برنامه می باشد. آرگومان دوم backlog هم تعداد صف های درخواستی است که به سیستم در یک زمان درخواست ارتباط داده اند و سیستم می تواند آنها را به حالت معلق نگه دارد این آرگومان می تواند برابر ثابت SOMAXCONN باشد. این تابع در صورت موفقیت صفر و درصورت بروز خطا ثابتی برابر با SOCKET_ERROR را برمی گرداند. تابع accept : SOCKET accept( SOCKET s, struct sockaddr FAR *addr, int FAR *addrlen ); این تابع برای قبول درخواست اتصال بعد از تابع listen استفاده می شود. آرگومان های این تابع مانند تابع bind می باشد با این تفاوت که در آرگومان addr مشخصات ماشین متصل شده به سرور قرار می گیرد. آرگومان addrlen اندازه ساختمانی که این اطلاعات را نگهداری می کنند را مشخص می کند. این تابع در صورت موفقیت مقدار برگشتیش توصیفات مربوط به سوکت ماشین راه دور مورد نظر ماست و در صورت بروز خطا ثابتی به نام INVALID_SOCKET را بر می گرداند. تابع connect : int connect( SOCKET s, const struct sockaddr FAR *name, int namelen ); تابع connect وظیفه برقراری ارتباط را با برنامه سرور بر عهده دارد و آرگومان های آن به شرح زیر می باشد: آرگومان اول s که از نوع سوکت می باشد وهمان مقدار برگشتی تابع socket می باشد. آرگومان دوم هم که از نوع sockAddr_in می باشد. و آرگومان آخر تابع connect یعنی namelen اندازه ساختمان داده sockaddr_in است که می توان به جا مقدار آن نوشت : sizeof(sockaddr_in) این تابع در صورت موفقیت مقدار صفر و در صورت بروز خطا ثابتی برابر با SOCKET_ERROR را بر می گرداند. نکته فنی : همانطور که میدانید در کامپیوتر های امروزی کلمات در حافظه به صورت (LE(Little Endian ذخیره می شوند، یعنی بایت کم ارزش تر در خانه با شماره کوچکتر ذخیره می شود و بایت با ارزشتر در خانه با شماره بزرگتر ذخیره می شود. مثلا برای عدد هگز 3578H بایت کم ارزشتر برابر 78 وبایت پرارزشتر برابر عدد 35 است وترتیب قرار گرفتن آنها در حافظه به صورت زیر می باشد: خانه 89:35 خانه 89:34 خانه 89:33 خانه 89:32 همانطور که مشاهده میکنید بایت کم ارزشتر در آدرس 89:33 ذخیره شده و بایت با ارزشتر در خانه 89:34 ذخیره شده است کامپیوترهای معمول بدین صورت کلمات را در حافظه ذخیره میکنند اما در پشته TCP/IP به صورت عکس عمل می شوند یعنی از نوع (BE(Big Endian پشتیبانی می شود به بیان دقیق تر باید ترتیب بایت ها در حافظه درست باشد یعنی بایت با ارزشتر در آدرس کوچکتر و بایت کم ارزشتر در آدرس بزرگترذخیره شود مثلا برای عدد 3578H مانند شکل زیر عمل می شود: خانه 89:32 خانه 89:33 خانه 89:34 خانه 89:35 البته باید توجه داشته باشید که فقط ما باید ورودی های هدر TCP/IP را به نوع (BE(Big Endian تبدیل کنیم یعنی آدرس IP و شماره پورت وکلا اطلاعاتی که تحت شبکه ارسال می شوند. دیگر ثوابت به طور خودکار در تمامی کامپیوترها به صورت صحیح قرار دارند و دیگری نیازی به تنظیم ما ندارند. //برمی گرداند BE این تابع آرگومان خود را که یک عدد دوبایتی است به حالت u_short htons( u_short hostshort ); //برمی گرداند BE این تابع آرگومان خود را که یک عدد چهار بایتی است را به حالت u_long htonl( u_long hostlong ); //برمی گرداند LE این تابع آرگومان خود را که یک عدد دوبایتی است به حالت u_short ntohs( u_short netshort ); //برمی گرداند LE این تابع آرگومان خود را که یک عدد چهار بایتی است را به حالت u_long ntohl( u_long netlong ); //که معرف آدرس آی پی است را دریافت میکند ویک عدد چهار بایتی (a.b.c.d)این تابع یک رشته کاراکتر //بر می گرداند در صورتی که آدرس آی پی نامعتبر باشد یا تابع عملیات خود را با موقیت انجام BE از نوع //توسط تابع برگردانده می شود INADDR_NONE ندهد ثابت unsigned long int inet_addr( const char FAR *cp ) همچنان ادامه خواهد داشت...

با سلام هدف من از تهیه این آموزش شناخت کلی درباره (Socket Programming) که بسیار وسیع هست، والبته برای خیلی از برنامه نویسها هم همیشه جذاب بوده که بتوانند برنامه های تحت شبکه بنویسند بوده است. و از آنجاییکه با فراگیری برنامه نویسی سوکت در زبان C قادر خواهید بود، برنامه هایی در زمینه های بسیار تخصصی مانند (Intrusion Detect system) سیستم های تست نفوذ، ابزارهای (sniff) تحت نظرقرار دادن پکت ها، تا برنامه های ساده ای مانند چت و نمایش فیلم های آنلاین و خرید های مجازی و ... را انجام دهید. البته ما دراین آموزش سعی بر آن خواهیم داشت که بیشتر به نکات کاربردی درباره سوکت، که اغلب خود من از آنها در پروژه هایم استفاده کرده ام اشاره داشته باشیم. سوکت (Socket) چیست؟ با یک بیان ساده می توان گفت که سوکت به ترتیب یک آدرس ماشین IP ویک شماره درگاه Port گفته می شود. در برقراری ارتباط بین کامپیوترها در یک شبکه دوچیز بسیار مهم است. 1- آدرس ماشینی که می خواهیم اطلاعاتی از آن بگیریم ویا به آن ارسال کنیم. 2- برنامه ای از آن ماشین که در خواست اطلاعات کرده یا اینکه می خواهیم اطلاعاتی از آن برنامه کسب کنیم این دو یعنی آدرس ماشین وشماره برنامه به وسیله سوکت در شبکه مشخص می شوند. WinSock چیست؟ Winsock یا Windows Socket یک رویه (Interface) برنامه نویسی است که در غالب یک DLL در سیستم عامل ویندوز برای برنامه نویسی شبکه و ساخت برنامه هایی که بتوانند با شبکه محاوره داشته باشند معرفی شده است. ارتباط مابین دوکامپیوتر می تواند به یکی از دوصورت زیر باشد: - اتصال گرا (Connection Oriented) - غیر اتصال گرا (Connection Less) در سیستم اتصال گرا ابتدا درخواست اتصال ارسال شده و درصورت موافقت طرف مقابل ارتباط برقرار می شود.به این تکنیک Data Stream نیز گفته می شود. اما در سیستم غیر اتصال گرا بدون نیاز به موافقت طرف مقابل بسته ها ارسال می شوند به این تکنیک Data Gram نیز می گویند. TCP/UDP : در پشته پروتکلی TCP/IP دونوع ارتباط می توان با کامپیوتر دور ایجاد کرد: - اتصال به کامپیوتر راه دور به وسیله سوکت Data Stream. - اتصال به کامپیوتر راه دور به وسیله سوکت Data Gram. به طورخلاصه به نوع ارتباط اول (اتصال گرا) ارتباط از نوع TCP گفته می شود. واگر نوع برقراری ارتباط به حالت (غیر اتصال گرا ) باشد به آن UDP گفته می شود. دوستان بهتره هست قبلا حتما مدل مرجع OSI برای شناخت بهتر لایه های شبکه را مطالعه نمایید. به علت مباحث تکنیکی و کمی هم پیچیده مدل OSI ما در این آموزش وارد جزئیات نخواهیم شد. تحقیق درباره آن را به خودتون واگذار میکنم. معرفی توابع مهم مورد استفاده در برنامه نویسی TCPIP با زبان C کتابخانه کار با سوکت های در زبان C می تواند از سیستم عاملی به سیستم عاملی دیگر متفاوت باشد. همینطور از سخت افزاری به سخت افزاری دیگر به عنوان مثال برای برنامه نویسی شبکه در سیستم عامل ویندوز ما از هدر فایل winsock2.h استفاده می کنیم که خود نگارشهای مختلفی دارد وبرای برنامه نویسی شبکه در سیستم عامل های خانواده NIX* از هدر فایل sys/socket.h , sys/type.h و هدرهای دیگر استفاده می کنیم که البته می توان با اقدامی هوشمندانه توسط راهنمای کامپایلر نوع سیستم عامل را تشخیص داد وبعد هدر های مربوط به هر سیستم عامل را مورد استفاده قرارداد. البته باید عرض کنم که توابع مورد استفاده در همه انواع هدرها یکسان می باشند، مگر در معدود مواردی که هر کجا احساس نیاز شود ذکر خواهند شد. شرح توابع مهم موجود در هدر فایل winsock2.h int WSAStartup( WORD wVersionRequested , LPWSADATA lpWSAData ); این تابع برای آماده سازی و بار گذاری اولیه سیستم عامل برای اجرای برنامه تحت شبکه می باشد. آرگومان های آن عبارتند از : wVersionRequested شماره نگارش هدر winsock.h است که برای تبدیل این شماره به نوع WORD می توان از ماکرو makeword استفاده کرد. نکته فنی : به هر 4 بیت یک NIBBLE گفته می شود. وبه هر 8 بیت یک BYTE گفته می شود. وبه هر 16 بیت یا دو بایت یک WORD گفته می شود. به عنوان مثال : WORD wVersionRequested=makeword(2,0); winsock1.1.h و برای نگارش WORD wVersionRequested=makeword(2,1); و آرگومان دوم یک متغیر از نوع ساختمان داده ای WSADATA می باشد که در هدر winsock تعریف شده است. اعضای این ساختمان و نحوه تعریف آن به این صورت است: typedef struct WSAData{ WORD wVersion; WORD wHighVersion; char szDescription[WSADESCRIPTION_LEN+1]; char szSystemStatus[WSASYS_STATUS_LEN+1]; unsigned short iMaxSockets; unsigned short iMaxUdpDg; char FAR* lpVendorInfo; } WSADATA , *LPWSADATA; مثال کاربرد : WSADATA wsaData; WORD wVersionRequested=makeword(2,0); WSAStatrtup(wVersionRequested,wsaData); این تابع در صورت موفقیت مقدار صفر را بر می گرداند و در صورت شکست کد خطای رخ داده را بر می گرداند. int WSACleanup(void); از این تابع برای اتمام بارگذاری مربوط به شکست سیستم عامل استفاده می شود. این تابع در صورت موفقیت مقدار صفر و در صورت بروز خطا ثابتی برابر با SOCKET_ERROR را برمی گرداند. تابع socket : SOCKET socket( int af, int type, int protocol ); از تابع فوق برای تعریف وایجاد یک پورت استفاده می کنیم .و مقدار برگشتی آن توصیف کننده پورت مورد نظر است آرگومانهای تابع به ترتیب از این قرار هستند: af - مشخص کننده نوع آدرس است که برای کاربری اینترنت برابر ثابت AF_INET است برای کنترل سوکت ها در یونیکس برابر ثابت AF_UNIX است و مقادیر دیگر... type - مشخص کننده نوع ارتباطها می باشد که برای ارتباط TCP ثابت SOCK_STREAM و برای یک ارتباط UDP برابر SOCK_DGRAM است. protocol - هم نماینگر نوع پروتکل انتخابی ماست برای یک ارتباط TCP برابر با ثابت IPPROTO_TCP یا مقدار عددی 0 وبرای UDP مقدار عددی 1 یا ثابت IPPROTO_UDP می باشد. این تابع در صورت موفقیت مقدار برگشتی اش توصیفات مربوط به سوکت مورد نظر ماست و در صورت بروز خطا ثابتی به نام INVALID_SOCKET را بر می گرداند. ادامه دارد...

با توجه به تحریم‌ها و سیاست‌های ضد ایرانی گوگل به نظرم بهتره حالا که داریم زمان میذاریم توسعه نقشه رو بر پایه API پارسیجو پیش ببریم یا حداقل طوری باشه که با پارسیجو هم سازگار باشه . پارسیجو یک شرکت ایرانی هست که با موتور جستجو کارش رو شروع کرد ولی خیلی فعال و با کیفیت پیش رفت . الان هم یک API تمیز برای نقشه ارائه داده که با نگاهی که من انداختم ارزش وقت گذاشتن داره. مورد دیگه ای که به نظرم نیاز هست نمودار در کیوت هست من این مدت داشتم روی نمودار توی کیو ام ال و ویجت وقت میگذاشتم متوجه شدم در حال حاضر نمودارها در کیوت بر پایه Graphics View Framework که طبق مطالعاتی که روش داشتم اصلا به درد نمیخوره علیرقم این که بسیار پر استفاده هست در صورتی که میخواید بیشتر بدونید میتونید جستجو کنید و ویدئو QtWS16- The Curse of Choice: An Overview of GUI technologies in Qt, Andy Nichols, The Qt Company هم لپ مطلب رو توضیح میده. تازه وضعیت توی کیو ام ال حتی بدتر از وضعیت توی QGraphicsView خود سی پلاس پلاس هست چون توی سی پلاس پلاس به QGraphicsScene دسترسی داریم برای اضافه کردن موارد گرافیکی دیگه ولی توی کیو ام ال به اون هم دسترسی نداریم و مثلا برای کشیدن یک مستطیل برای انتخاب کردن یک قسمت از چارت باید کلی دردسر بکشیم. در کل به نظرم نیاز هست با QQuickItem و بر پایه Scene Graph زده بشه که البته این مورد رو مدتی هست شروع کردم ولی به دلیل مشغله زیاد وقت نکردم تمومش کنم و فعلا برای کشیدن نمودارهای خطی استفاده داره که البته هنوز Axis رو هم نشون ندادم روش و دنبال روشی بودم که بشه از تو سی پلاس پلاس و بدون نیاز به کیو ام ال تکست رو هم رندر کنم ولی انگار چاره ای نیست فعلا و باید به صورت داینامیک متن از سی پلاس پلاس توی یکو ام ال درست کنم و موقعیتشون رو تنظیم کنم که البته روش کثیفی به نظر میرسه. در کل این لینک پروژه چارت بر پایه QQuickItem هست که تصمیم دارم تکمیلش کنم و علاوه بر اون میخوام نقشه بر پایه QQuickItem رو هم شروع کنم که البته اون رو بخش تحقیقش رو انجام دادم و در صورتی که زمان داشته باشم میشینم پاش و هیچ چالشی برای انجامش ندارم البته ممکنه سر همین رندر کردن متن توی پاپ آپ به همین مشکل بخورم توش که اون مشکل خاصی نیست میشه به همین روش داینامیک انجامش داد . پس پیشنهادات من این دو مورد هست : افزودن نقشه پارسیجو توسعه نمودارها بر پایه QQuickItem و Scene Graph و این هم لینک پروژه نمودار که البته تازه شروعش کردم ولی خوشحال میشم دوستان همکار کنند و نگاهی بهش بندازند .

مراحل ساخت برنامه‌ در زبان سی‌پلاس‌پلاس پیش نویس ۰.۶ قبل از هر چیز به اینفوگرافی زیر توجه کنید که مراحل ساخت برنامه در سی‌پلاس‌پلاس را نشان می‌دهد. مقدمه‌ای بر همگردانی (کامپایل) و اتصال (لینک کردن) این سند مرور مختصری در رابطه با مراحل را برای شما فراهم می‌کند تا به شما در درک دستورات مختلف برای تبدیل و اجرای برنامه‌ی خودتان کمک کند. تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های منبع و هدر در سی‌پلاس‌پلاس به یک فایل خروجی و اجرایی در چندین گام (به طور معمول در چهار گام) پیش‌پردازنده (Preprocessors)، کامپایل و گرد‌آوری (Compilation)، اسمبلر (Assmbler) و پیوند دهنده (Linker) تقسیم می‌شود. قبل از هر چیز اگر در محیط توسعه‌ی Qt Creator داخل فایل .pro مقدار زیر را وارد کنید، تا بتوانید فایل‌های ساخته شده‌ی موقت در زمان کامپایل را مشاهده کنید. QMAKE_CXXFLAGS += -save-temps این دستور اجازه‌ی آن را خواهد داد تا فایل‌هایی با پسوند .ii و .s در شاخه‌ی بیلد پروژه تولید شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است. تعریف پیش‌پردازنده پیش‌پردازنده‌ها (Preprocessors) درواقع دستوراتی هستند که اجازه می‌دهند تا کامپایلر قبل از آغاز کردن مراحل کامپایل دستوراتی را دریافت کند. پیش‌پردازنده‌ها توسط هشتگ (#) مشخص می‌شوند این نماد در سی‌++ مشخص میکند که دستور فوق از نوع پیش‌پردازنده می‌باشد که نتیجه‌ی آن در قالب ماکرو (Macro) در دسترس خواهد بود. برای مثال ماکروی __DATE__ توسط پیش‌پردازنده‌ها از قبل تعریف شده است که مقدار تاریخ و زمان را بازگشت می‌دهد. بنابراین هرکجا که از آن استفاده شود کامپایلر آن را جایگزین متن خواهد کرد. در شکل زیر مرحله‌ای که از پیش‌پردازنده‌ها استفاده می‌شود آمده است: پیش‌پردازنده، کامپایل (گردآوری کردن)، لینک (پیوند کردن) و ساخت برنامه اجرایی فرایند تبدیل مجموعه‌ای از فایل‌های متنی هِدر و سورس سی‌++ را «ساخت» یا همان Building می‌گویند. از آنجایی که ممکن است کُد پروژه در بسیاری از فایل‌ها هدر و سورس سی++ توسعه و گسترش یابدمراحل ساخت در چند گام کوچک صورت می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین موارد در مراحل گردآوری (ترجمه‌ی یک کد سی‌پلاس‌پلاس به دستورالعمل‌های قابل فهم ماشین) است. اما گام‌های دیگری نیز وجود دارد، پیش‌پردازنده و لینک (پیوند‌ها) این بخش به طور خلاصه توضیح می‌دهد که چه اتفاقی در هر یک از مراحل رُخ می‌دهد. یک کامپایلر یک برنامه‌ی خاص است که پردازش اظهارات (دستورات) نوشته شده در یک زبان برنامه‌نویسی خاص را به یک زبان ماشین که قابل فهم برای پردازنده می‌باشد تبدیل کند. به طور معمول یک برنامه‌نویس با استفاده از یک ویرایشگر که به محیط توسعه‌ی یکپارچه‌ی نرم‌افزار (IDE) مشهور است توسط زبان برنامه‌نویسی مانند ++C دستورات (اظهارات) را می‌نویسد. فایل ایجاد شده با نام (filename.cpp در زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس) شامل محتوایی است که معمولاً به عنوان دستورات برنامه‌نویسی سطح بالا نامیده می‌شود. سپس برنامه‌نویس کامپایلرِ مناسب برای زبان برنامه‌نویسی مانند سی++ را اجرا می‌کند و نام فایل‌هایی که حاوی دستورات هستند را برای کامپایل مشخص می‌کند که این انتخاب و مشخص سازی توسط IDE به راحتی قابل مدیریت است. پس از آن، کار کامپایلر این است که فایل‌های منبع .cpp را جمع آوری کرده و پیش‌پردازنده‌ها را بررسی کند تا دستورات احتمالی را اجرا نماید که نتیجه‌ی این مرحله در فایلی با پسوند .ii ر قالب filename.ii تولید می‌شود که در این فرایند نیز خط به خط کُد‌های موجود در آن‌ها را بررسی می‌کند تا خطاهای احتمالی نحو (سینتکس - Syntax) بررسی می‌شود و آن‌ها را به طور ترتیبی به دستورالعمل‌های سطح ماشین تبدیل کند. توجه داشته باشید که هر نوع پردازنده‌ی کامپیوتر دارای مجموعه‌ای از دستورالعمل‌هایِ ماشین خودش است. بنابراین کامپایلر تنها برای سی++ نیست، بلکه برای اهداف و مقاصد خاص هر پلتفرم است. پس کد‌هایی که توسط پیش‌پردازنده سی‌پلاس‌پلاس به زبان اسمبلی برای معماری مورد نظر در پلتفرم مقصدترجمه شده‌اند نتایج آن در فایلی با پسوند .ss در قالب filename.ss قابل نمایش هستند که در حالت عادی قابل رویت نیست. توجه داشته باشید که باید در این مرحله باید مشخص شود برنامه قرار است توسط چه نوع پردازنده‌ای تحتِ چه نوع معماری مونتاژ (اسمبل) شود. برای مثال پردازنده‌ها با انواع معماری‌های مختلف وجود دارند که برخی از آن‌ها به صورت x86-x64، x64، ARMv7، aarch64 غیره ... می‌باشند. شکل یک (کامپایل یک فایل منبع ++C) مرحله‌ی سوم را در نظر داشته باشید که عمل کامپایل فایل سی‌پلاس‌پلاس در دو مرحله قبلی یک فایل اجرایی را تولید نمی‌کند. برنامه‌ای که توصیف شده است، احتمالاً توابعی را در رابط‌های برنامه‌نویسی (API) و یا توابع ریاضی یا توابع مرتبط با I/O را فراخوانی کند که ممکن است شامل فایل‌های هدر مانند iostream یا fstream و حتی ماژول‌های دیگری که در زبان‌ تعبیه شده‌اند را داشته باشد که فایل تولید شده توسط کامپایلر در این مرحله یک فایل شیء نامیده می‌شود که با پسوند .o به صورت filename.o تولید خواهد شد که علاوه بر دستورالعمل‌های تبدیل شده به کد ماشین، شامل توابع و دستورالعمل‌های خارجی نیز می‌باشد. هرچند در این مرحله دستورات تبدیل به دستورالعمل‌های قابل فهم توسط پردازنده شده‌اند اما فعلاً قابل اجرا نیستند چرا که باید این توابع خارجی افزوده شده را به آن لینک کرد که در مرحله‌ی بعد یعنی مرحله‌ی چهارم اتفاق می‌افتد. در نهایت مرحله‌ی چهارم فایل با پسوند .o که شامل کد‌های تولید شده توسط کامپایلر به زبان ماشین است که پردازنده‌ها می‌توانند این دستورات را درک کنند که همراه با کد‌های تولید شده‌ی هر کتابخانه‌ی دیگری که مورد نیاز است توسط لینکر (لینک شده) و در نهایت جهت تولید یک فایل اجرایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نوع آن فایل از نوع اجرایی یا در واقع Executable File خواهد بود. شرح کامل فرایند ساخت فایل اجرایی اکثر پروژه‌ها دارای مجموعه‌ای از فایل‌های هدر سی++ هستند، که امکان ماژولار شدن در آن را فراهم می‌کند و مجموعه‌ای از آن می‌تواند به عنوان بخش‌های کوچکی از برنامه محسوب شوند. برای ساخت چنین پروژه‌هایی هر فایل سی‌پلاس‌پلاس باید کامپایل شود و سپس فایل‌های ساخته شده در قالب شیء (آبجکت) باید همراه توابع و کتابخانه‌های دیگر لینک (پیوند) شوند. البته هر گام از مراحل کامپایل شامل یک مرحله پیش‌پردازنده است که دستورالعمل # عمل تغییرات و اصلاحیه‌ها را در فایل متن اعمال می‌کند. شکل زیر فرایند ساخت چند فایل به صورت همزمان را نشان می‌دهد:

با سلام، با توجه به سوالات مکرر برخی از کاربران و خصوصاً دانشجویان جدید، تصمیم گرفته شد تا توضیحاتی درباره‌ی نحوه‌ی یادگیری برنامه‌نویسی با سی‌پلاس‌پلاس بیان شود. مقدمه در حال حاضر بیش از سه دهه است که از ساخت و معرفی زبان برنامه‌نویسی ++C می‌گذرد. در رابطه با آن‌ که هدف از ایجاد این زبان چه چیزی بوده و مزایای آن نسبت به زبان‌های دیگر چه چیزی است را می‌توانید در این تاپیک را مطالعه کنید. اما بسیاری از افراد علاقه‌مند به زبان‌های برنامه‌نویسی تمایل بسیاری دارند تا در برنامه‌نویسی با این زبان به درجه مطلوب و درواقع (حرفه‌ای) برسند. قبل از هر چیز باید مواردی را در نظر داشته باشیم که یاد گیری زبان‌های برنامه‌نویسی به خودی خود کافی نیست! مخصوصاً زبان‌‌های C و ++C مستلزم پیش‌نیاز‌های تخصصی بسیاری هستند که در روند تولید، توسعه، تجزیه و تحلیل رفتار کامپایلر و سیستم‌عامل بسیار مهم است. در ادامه ما به سوالاتی که معمولاً توسط تازه‌کاران پرسیده شده است پاسخ داده ایم: قبل از رسیدن به پاسخ سوالات خود به این نکته حتماً توجه کنید که زبان‌های برنامه‌نویسی بسیاری وجود دارد که ممکن است بدون داشتن اطلاعات تخصصی در رابطه با سیستم‌عامل، کامپایلر، انواع معماری‌های سیستمی و غیره موفق به یادگیری آن‌ها شوید. اما در این میان زبان سی++ چنین ویژگی‌ای ندارد (کاربر را به چالش می‌کشد) و شما باید قبل از زبان به عنوان پیش نیازات یادگیری و درک آن از مباحث مهندسی نرم‌افزار، سیستم‌عامل (ساختار و معماری آن)، ساختار و معماری کامپایلر‌ها و رفتار‌های آن‌ها، سخت‌افزار و نوع معماری پردازنده‌ها و موارد این چنین آشنا شوید. کاملاً روشن است که یادگیری چنین مباحثی سنگین بوده و بدون شک شما باید در حوزه‌ی مهندسی کامپیوتر به خصوص نرم‌افزار کسب علم نمایید. ابعاد علمی و اقتصادی کار با ++C/C در ایران متاسفانه اکثر ما ملتی هستیم، تَنبَل و حاضر برای لُقمه‌ی آماده بنابراین بازار کار در ایران به گونه‌ای است که بیشتر شرکت‌ها و افراد توسعه دهنده به سراغ زبان‌های ساده‌تر و در دسترس‌تر (بی دردسر) می‌روند. غافل از آن که یک برنامه‌ی تولید شده توسط سی++ بسیار سریع، جذاب، قدرتمند و انعطاف‌پذیر تر است. تمامی مساله در اینجا تمام نمی‌شود، چرا که شاید در سال‌های اخیر وضعیت تقریباً فرق کرده و به کمک اطلاع رسانی‌های اساتید و دوستان حرفه‌ای ما در این زمینه این اطلاع رسانی به خوبی صورت گرفته و توسعه دهنده‌ها از قابلیت‌ها پنهان این زبان آگاه شده اند. شرکت‌ها و گروه‌های برنامه‌نویسی بسیاری به دنبال برنامه‌نویس‌های سی++ و کیوت هستند که این امر نشان دهنده‌ی این است که نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت و آگاهی جامعه در این حوزه منطقی تر و بهتر شده است. بنابراین، بهتر است قبل از هرچیز در نظر داشته باشید که هدف از این تاپیک، این نیست که اثبات کنیم یک زبان نسبت به زبان دیگر برتری دارد. هدف اصلی ما این است به واقعیت‌هایی اشاره کنیم که غیر منطقی نیستند. چرا که واقعاً کارفرمایانی وجود دارند که نیازمند به برنامه‌نویسانی هستند که تخصص خوبی در زبان‌های برنامه‌نویسی دیگری مانند سی و سی++ دارند. متاسفانه در کشور ما اینگونه است که به ازای مثلاً هر ۱۰۰ نفر سی‌شارپ کار یا زبان‌های دیگر ۱ نفر سمت سی++ می‌رود! و این روند برای توسعه صنعت نرم‌افزاری کشور که بسیاری از کارفرمایان به آن نیاز دارند ضربه‌ی سختی وارد می‌کند. توجه داشته باشید که هدف از این توضیحات چنین نیست که بعد از خواندن این مطالب زبان برنامه‌نویسی مورد علاقه‌ی خود را کنار گذاشته و به سمت سی++ بروید، خیر! تمامی زبان‌ها به عنوان ابزار‌های کاری شما در یک جعبه‌ی ابزار هستند و هر زبانی حوزه‌ی کاربردی خودش را دارد. بنابراین قبل از اینکه شما تصمیم بگیرید که چه زبانی را یاد خواهید گرفت باید حوزه‌ی کاری وعلاقه‌ی خودتان را مشخص کنید سپس وارد تحقیق و بحث و نظر خواهی راجع به آن زبان نمایید. بنابراین مقایسه‌ی زبان طبق این قانون کاملاً کار اشتباه و بچه‌گانه است. متاسفانه به خاطر تفکرات اشتباه و معرفی‌های غیر منطقی و غیر علمی برنامه‌نویسان کشور ما که ممکن است حتی خودِ شما هم چنین تصور کنید، در رابطه با سایر زبان‌ها مانند سی++ بسیاری از کارفرمایان نیازمند چنین برنامه‌نویسانی هستند که در کشور ما واقعاً نیاز است. توجه داشته باشید که انتخاب درست این نیست که چون همه سراغ سی‌شارپ می‌روند و چون تمامی آگهی‌ها استخدامی مرتبط با سی‌شارپ است پس فقط باید این زبان را یاد گرفت و تمام! خیر چنین تفکری اشتباه است و ضربه‌ی بسیار بزرگی در صنعت و دانش آینده‌ی کشور خواهد زد. *نکته‌ی مهم و جالبی که وجود دارد این است که در خارج از کشور بیشترین دست‌مُزد متعلق به برنامه‌نویسان سی++ می‌باشد. در کشور ما برنامه‌نویسان این زبان دست‌مُزد مناسبی می‌توانند بگیرند اما به هیچ عنوان قابل مقایسه با دستمزد‌های خارج از کشور نیست (اما خارج از بحث اقتصادی حال حاضر ممکن است قابل تأمل باشد). نکاتی در این میان وجود دارد که باید به آن‌ها اشاره کرد: متاسفانه در کشور ما بسیاری از برنامه‌نویسان چه مبتدی چه حرفه‌ای اینطور تصور می‌کنند که تولید محصول نرم‌افزاری یعنی برنامه‌نویسی یک نرم‌افزار که قرار است به بانک اطلاعاتی متصل شده و کار‌هایی مانند ثبت و ویرایش اطلاعات و در نهایت گزارش گیری و دیگر عملیات ممکن را انجام دهد! این تفکر به شدت اشتباه است! بسیاری از بانک‌ها و شرکت‌های صنعتی و اقتصادی مهم کشور نیازمند برنامه‌نویسان سی++ هستند تا بتوانند در بحث بانکی برای توسعه دستگاه‌های پرداخت مانند Pos و ATM از این زبان‌ و برنامه‌نویسان بهره‌ ببرند. در صنایع بزرگ خودرو سازی یا پرس و دیگر موارد نرم‌افزار‌های مورد نیاز است تا با سرعت بسیار و بدون محدودی پلتفرمی پاسخگوی یک چرخه‌ی تولید باشند تا بتواند یک شرکت بزرگ را مدیریت و آن را بهینه کند. در بسیاری از حوزه‌های صنعتی کشور شرکت‌های غول‌پیکر در زمینه‌ی تولیدات انبوه و سنگین که توسط ماشین‌آلات صورت میگیرد به دنبال برنامه‌نویسان سی و سی++ هستند که ممکن است به صورت معرف یا آشنا با آن‌ها مواجه و استخدام شوید. شرکت‌های سخت‌افزاری و استارت‌آپ‌هایی که در حوزه‌ی الکترونیک و سخت‌افزار فعالیت می‌کنند به دنبال برنامه‌نویسیان سی++ هستند تا بتوانند در حوزه‌ی کاری خود اهداف خود را توسعه و شما را به عنوان مهره‌ای مفید پیش ببرند. شرکت‌های توسعه‌دهنده‌ی موبایل و خطوط تولیدی تلفن‌های همراه داخلی گسترش یافته و به شدت نیازمند برنامه‌نویسان سی++ هستند که برخی از آن‌ها مبادلات بین‌المللی نیز دارند. در بخش حوزه‌ی شهر سازی، مدیرت شهر و همچنین راه‌‌‌داری شرکت‌هایی هستند که برای تولید سیستم‌های مدیریتی مانند مدیریت راه‌ها و تردد‌های خودرو و یا مدیریت ترافیک و موارد این چنینی به دنبال برنامه‌نویسان سی++ هستند. بسیاری از شرکت‌ها و حتی تیم‌های توسعه بر روی پلتفرم‌های iOS و Android به صورت تخصصی سفارشی سازی و حتی ساخت و توسعه‌ی اپلیکیشن‌های ایرانی تمرکز دارند که جدیداً به لطف آگاهی از فریم‌وُرک‌هایی مانند Qt به سمت این حوزه آمده و نیازمند سی++ کاران هستند. شرکت‌های بازی‌سازی کشور ما که این سال‌ها با پیشرفت‌های خوبی مواجه شده‌اند به دنبال برنامه‌نویسان سی++ هستند که بتوانند در این صنعت برای فرهنگ‌سازی و توسعه صنعت بازی سازی جلو بروند. بسیاری از شرکت‌های پنهان وجود دارد که به صورت بسیار مخفیانه در صنایع سه‌بعدی و پیشرفته‌ در حال فعالیت‌ هستند که محصولات خود را نه در ایران بلکه در خارج از آن آمریکا و دیگر کشور‌های اروپایی به فروش می‌رسانند که به سفارش آن‌ها بوده است. با دید سطحی به این مسائل نباید نگاه کنید، اگر آگهی‌های استخدامی نمیبینید به خاطر این است که این زبان کار کُن می خواهد نه تَنبل! بنابراین شما باید به سراغ آن بروید چرا که بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی فعالیت‌های بزرگی انجام می‌دهند که هیچوقت از آن‌ها خبر ندارید و به صورت کاملاً سفارشی و حساسیت کامل به دنبال برنامه‌نویسان این زبان هستند (چون می‌دانند یک سی++ کار هدفمند و با دید بازتری به توسعه نگاه می‌کند). چنین شرکت‌ها معمولاً استخدام را به صورت رابطه‌ای انجام می‌دهند و تعداشان هم کم نیست. ما می‌دانیم که شاید شما با دیدگاه اینکه حتماً باید نرم‌افزار‌های کاربردی تولید کنید به قضیه نگاه می‌کنید، خوشبختانه فریم‌ورک‌ کیوت به قدری قدرتمند و پُخته شده است که می‌توان هر محصول کاربردی در هر زمینه‌ای را تولید کرد که از کارایی بسیار بهتری نسبت به دات نت بهره‌مند است. در حوزه‌ی امنیت، شبکه و موارد این چنینی شرکت‌های بزرگ و Isp‌ها نیازمند این زبان هستند. نکته‌ی قابل توجه این که، اگر در کشور ما از چند صد هزار نفر برنامه‌نویس سی‌شارپ کار یک برنامه‌نویس سی++ کار وجود داشته باشد باید امیدوار باشیم که همان درصد محدود و ناچیز راه درستی را رفته‌اند! البته دلایل بسیاری وجود دارد که موجب می‌شود شرکت‌ها از روی ناچاری به سراغ برنامه‌نویسان دیگر بروند، که من شخصاً آن را تجربه کرده ام ! در بسیاری از پروژه‌ها که به عنوان مشاور فنی در آن‌ها شرکت کرده بودیم متوجه آن شدیم شرکت‌ها به خاطر عدم وجود برنامه‌نویس سی++ برای ادامه‌ی چرخه‌ی تولید خود مجبوراً سراغ برنامه‌نویس‌های دیگر زبان‌ها می‌روند. این امر به خاطر این است که واقعاً درصد تعداد برنامه‌نویسان این زبان نسبت به زبان‌های دیگر به خاطر (راحت طلبی) و شاید عدم آگاهی از این زبان دور هستند. برخی از سوالاتی که علاقه‌مندان به این حوزه می‌پرسند در ادامه آمده است: من یک دانشجو هستم و رشته‌ی تحصیلی من کامپیوتر است، به برنامه‌نویسی با ++C علاقه دارم از کجا باید شروع کنم؟ اگر شما به قصدِ حرفه‌ای شدن دنبال یادگیری این زبان هستید، همانطور که اشاره‌ای شد مباحث پیش نیاز برای یادگیری این زبان مهم هستند و برای درک هرچه بیشتر این زبان بهتر است دانش خوبی در زمینه‌ی تجزیه و تحلیل رفتار کامپایلر داشته باشید. علاوه بر این برای آشنایی با کامپایلر رفتار سیستم‌عامل و واکنش‌های کامپایلری در سیستم‌عامل‌های متفاوت بسیار مهم است. به عنوان مثال کامپایلر GCC بر روی ایستگاه‌های یونیکس تعبیه شده و برای خود قوانین و استاندارد‌هایی را دارد. در کنار آن کامپایلر MSVC نوعی کامپایلر اختصاصی تحت ویندوز است که متناسب با ساختار و معماری ویندوز رفتار می‌کند. من یک دانشجو هستم اما متاسفانه رشته‌ی تحصیلی من کامپیوتر نیست، به برنامه‌نویسی با ++C علاقه دارم از کجا باید شروع کنم؟ این کار کمی دشوار است، در مرحله‌ی اول پیشنهاد ما این است که سراغ زبان‌های برنامه‌نویسی دیگری بروید که نیازی نداشته باشد شما درگیر درک کامپایلر یا رفتار‌های سیستم‌عاملی شوید. اما به هر حال اگر شما به هر نحوی می‌خواهید این زبان را یاد بگیرید چاره‌ی کار تلاش مستمر و حوصله است. متاسفانه سی‌پلاس‌پلاس ذاتی مرموز دارد و آن این است که اگر بتوانید به آن مسلط شوید یک زبان با وفا و قدرتمندی خواهد بود که در هر زمینه‌ای به نیاز‌های شما پاسخگو خواهد شد. اما اگر به هر دلیلی نتوانید با این زبان دوست شوید به طور بسیار مرموزی اعصابتان را به هم خواهد ریخت که البته طبیعی است چون سی++ تحت کامپایلر‌های خود دستِ برنامه‌نویس را آزاد گذاشته و شما هستید که انتخاب می‌کنید کُد شما به چه شیوه‌ای با توجه به هدف چگونه عمل کند. چقدر زمان لازم است تا من این زبان برنامه‌نویسی را یاد بگیرم؟ با توجه به ساختار زبان و رفتار‌های کامپایلر می‌توان گفت به قدری دامنه‌ی سی++ گسترده است که تنها راه حل ممکن برای رسیدن به یک وضعیت مطلوب از دانش مرتبط با آن باید زمان مشخصی در نظر گرفته شود. ممکن است شما بتوانید در بازه‌ی ۱ الی ۳ ماه مباحث مقدماتی این زبان را درک کنید. اما توجه داشته باشید پیش‌نیازات آن نیز نیازمند تحقیق، تجربه عملی و نتیجه‌گیری تئوری و علمی هستند. با توجه به اینکه شما (سریع، هوشمند با گیرایی بالا باشید) می‌توانید در کمتر از ۶ ماه به یک پایداری تقریباً قابل قبول در حد مقدماتی این زبان برسید. استاندارد زبان را درک کنید و نحوه‌ی برقراری ارتباط با کتابخانه‌های پیشفرض STL و غیره را تجربه کنید. برای کسب دانش و افزایش آن به میزان متوسط و به بالا نیازمند تلاش بسیار بیشتری خواهید بود که باید در قالب پروژه‌های عملی و واقعی صورت گیرد. متاسفانه سی++ به دلیل گسترده‌ بودن چنان پیچیدگی‌هایی را دارد که تنها می‌توان در موقع برنامه‌نویسی به صورت عملی (بر روی پروژه‌های واقعی) آن را تجربه کرد. آیا ارزش دارد من این زبان را یاد بگیرم؟ فرصت من کم است و می‌خواهم سریعاً به درآمد زایی برسم اگر شما به عنوان یک برنامه‌نویس متوسط و به بالا به این زبان تسلط دارید، و حداقل می‌توانید با یکی از کتابخانه‌های خوب آن ارتباط برقرار کنید باید به شما تبریک گفت. وقت آن است که با کتابخانه‌های قدرتمند این زبان وارد عمل شوید. کتابخانه‌هایی مانند Boost، Poco، Qt و غیره از سری کتابخانه‌هایی می‌باشد که امکانات بسیاری را در اختیار شما علاقه‌مندان این زبان قرار می‌دهند تا بتوانید در کمترین زمان ممکن به نیاز‌های خود دسترسی داشته و آن را پیاده سازی کنید. توجه داشته باشید که لازمه‌ی طراحی و توسعه یک محصول مفید (قابل قبول) در قالب MVP (کمینه محصول پذیرفتنی) مستلزم داشتن دانش طراحی محصول نیز می‌باشد. اما همه چیز اینگونه خلاصه نشده است و شما برای اینکه بتوانید یک محصول واقعاً قابل قبول را پیاده سازی کنید مسلماً باید آن را مجهز به قابلیت‌های دیگری مانند منابع ذخیره‌ داده و یا سرویس‌ها و ماژول‌هایی کنید که بتواند به عنوان یک محصول کاربردی روی آن حساب کرد. کاملاً روشن است که علاوه بر پیش‌نیازاتی که به آن‌ها در بالا اشاره شده است، داشتن دانش در رابطه با SQL، معماری وب سرویس‌ها و ساختار Api ها، طراحی رابط کاربری تحتِ Xml، QML، JavaScript و حتی شبکه و اینترنت نیاز خواهد بود. با توجه به این موارد اگر بخواهید محصولی را بسازید که طبق استاندارد‌ آن را توسعه و تولید کنید باید ابزار‌ها و موارد پیشنهادی زیر را در اختیار داشته و به تک به تک آن‌ها مسلط باشید: یک محیط توسعه یکپارچه‌ی نرم‌افزار مانند Qt Creator، Xcode یا Visual Studio (پیشنهاد ما Qt Creator است). پلتفرم توسعه (سیستم‌عاملی) که قرار است محیط توسعه‌ی یکپارچه خود را بر روی آن نصب و شروع به برنامه‌نویسی کنید را مشخص نمایید. اگر شما کاربر ویندوز هستید باید محیط توسعه‌ی یکپارچه‌ی شما مجهز به کامپایلر MSVC و یا نسخه‌ی پورت شده‌ی GCC یعنی MinGW باشد. اگر شما کاربر مک‌او‌اِس هستید به صورت پیشفرض با نصب محیط توسعه کامپایلر Clang بر روی آن تعبیه خواهد شد. البته می‌توانید به صورت سفارشی از کامپایلر GCC نیز استفاده کنید. در صورتی که کاربر لینوکس هستید کامپایلر GCC به صورت پیشفرض بر روی محیط توسعه‌‌ی شما تعبیه خواهد شد. بر اساس پیشنهاد ما جهت محیط توسعه‌ کتابخانه‌ی Qt نیز پیشنهاد می‌شود (دلیل آن این است که این کتابخانه به شما کمک می‌کند تا بتوانید رابط کاربری نرم‌افزار (محصول) خود را پیاده سازی کنید). اگر هدف شما طراحی یک محصول استانداردی است که از شکل و ظاهر آن‌چنانی برخوردارد نیست بهتر است از ماژول‌های پیشفرض Qt مانند Qt Widget برای طراحی آن استفاده کنید. این کار بسیار ساده است و نیازی برای داشتن دانش در رابطه با حوزه‌های JavaScript و QML ندارد. البته می‌توانید با ترکیب CSS طراحی رابط کاربری برنامه‌ی خود را بهبود ببخشید. بعد از این موارد نیاز است که شما هدف توسعه‌ی خود را مشخص کنید، اینکه می‌خواهید توسعه دهنده‌ی چه پلتفرمی باشید؟ تولید کننده برنامه‌های دسکتاپ بر روی ویندوز؟ یا لینوکس و مک؟ یا همه‌ی آن‌ها؟ خوشبختانه با توجه به قابلیت‌های ذاتی سی++ و کیوت شما می‌توانید برنامه‌ی خود را تنها با داشتن محیط توسعه‌ی خود بر روی پلتفرم مورد نظر خود کامپایل و خروجی بگیرید (البته به شرط اینکه از سرویس‌های اختصاصی سیستم‌عاملی) استفاده نکرده باشید. اگر مشتاق آن هستید که برای پلتفرم‌های موبایل مانند آی‌او‌اس یا اندروید برنامه تولید کنید، قضیه کمی گسترده تر خواهد شد و حتماً باید ملزوماتی که در ابتدای مقاله به آن اشاره شده است را در نظر داشته باشید. برای مثال تولید یک اپلیکیشن آی‌او‌اس مستلزم آن است که شما علاوه بر داشتن دانش سی++ در رابطه با معماری و ساختار و همچنین قوانین سیستم‌های مرتبط با اپل را اطلاعات کافی داشته باشید. در اندروید نیز این چنین است. اگر شما تازه کار هستید پیشنهاد می‌کنیم هدف خود را فعلاً محدود بر یک پلتفرم خاص کنید، برای مثال توسعه محصول بر روی ویندوز برای آغاز کار بسیار مناسب است. در نهایت شما محصول خود را با آزمایش وخطا‌های بسیاری می‌توانید تولید و با توجه به مستنداتی که در همین مرجع ارائه شده است می‌توانید مستقر و برای کاربر مورد نظر ارائه دهید. برای اینکه بدانید مزایای این زبان در چیست و چه کتابخانه‌هایی می‌توانند مفید باشد و برخی از سوالات احتمالی که ممکن است به ذهن شما برسد این بخش را مطالعه کنید. برای نحوه‌ی شروع کار با Qt این بخش را مطالعه کنید. جهت نحوه‌ی نصب و راه اندازی محیط توسعه این بخش را مطالعه کنید.

با سلام، در این پُست ما قصد داریم در رابطه با نحوه‌ی آغاز یادگیری کیوت توضیح دهیم. اینکه به عنوان یک تازه‌کار چه پیش‌نیازاتی را باید مطالعه و در نهایت چگونه و تحتِ چه منابعی این کتابخانه‌ی قدرتمند را بیاموزیم. همچنین پاسخ برخی از سوالات شما را در این پُست به طور شفاف ارائه شده است که طیِ چندین سال سوال علاقه مندان بوده‌اند . پیش‌نیازات برای یادگیری کتابخانه‌ Qt دانش متوسط و به بالا در رابطه با زبان‌ برنامه‌نویسی مُدرن سی‌پلاس‌پلاس نسخه‌‌های ۱۱ به بعد، (بنابراین اگر شما هیچ اطلاعی در رابطه با ساختار برنامه‌های سی‌پلاس‌پلاس و نحوه‌ی عملکرد آن ندارید، شانس موفقیت شما بسیار پایین خواهد بود و ممکن است برنامه‌ی تولید شده‌ی شما به بدترین شکل ممکن پیاده سازی شود). ما پیشنهاد می‌کنیم قبل از آن با زبان سی‌پلاس‌پلاس آشنا شوید. آشنایی با کامپایلر و نحوه‌ی عملکرد آن در پلتفرم‌های مختلف از جمله ویندوز، مک‌او‌اِس، لینوکس، اندروید و آی‌او‌اِس آشنایی با برنامه‌نویسی در معماری‌های مختلف مانند x86، x64، Arm و غیره... آشنایی با معماریِ سیستم‌عامل‌ها، برای مثال اگر قرار است از خاصیت چند-سکویی کیوت استفاده کنید تا یک برنامه‌ی تحت اندروید را توسعه دهید، در این صورت باید در نظر داشته باشید که شما بدون درکِ معماری سیستم‌عامل اندروید و پیکربندی برنامه در مراحل توسعه نمی‌توانید به راحتی از پسِ این کار بر آیید. آشنایی با اصطلاحات و مفاهیم تجربه‌ی کاربری و رابط کاربری جهت طراحی مناسب با فناوری‌های Qt Widget و Qt Quick (در صورتی که علاقه‌مند به طراحی ظاهر برنامه‌های خلاقانه دارید) آشنایی Xml و JavaScript برای طراحی رابط گرافیکی تحت فناوری‌های فوق آیا کیوت یک زبان برنامه‌نویسی است، چرا نحوِ (Syntax) آن با سی‌پلاس‌پلاس استاندارد فرق می‌کند؟ خیر، کیوت ابتدا به عنوان یک کتابخانه‌ی رابط گرافیکی کاربر توسعه داده شده است که بعد‌ها برای توسعه اهدافِ بیشتری شامل کتابخانه‌های شبکه و غیره شده است که در قالب یک چهارچوب (فریم‌وُرک) که تحت زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس برای این زبان توسعه یافته است و در زمینه‌های مختلفی کاربرد‌های فراوان دارد. دلیل زیبایی و ظاهر ساده‌ی آن ساختار بسیار قدرتمند آن است که موجب شده همانند چهارچوب‌های قدرتمند دیگری خودنمایی کند. (اما قول این ظاهر و سادگی آن را نخورید، چون با سی‌پلاس‌پلاس طرف هستیم ) آیا کیوت از سرویس‌ها و قابلیت‌های اختصاصی‌ِ اپلیکیشن‌های اندروید و آی‌او‌اِس را به طور کامل پشتیبانی می‌کند؟ به صورت پیش‌فرض خیر، هیچ ابزاری به صورت چند-سکویی فعلاً (تاکید می‌کنیم - فعلاً تا به این تاریخ) وجود ندارد که تمامی امکانات اختصاصی این پلتفرم‌ها را بدون کد نویسی اختصاصی پشتیبانی کند. اما این به این معنی نیست که جواب منفی خواهد بود، لذا شما در برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس به راحتی می‌توانید برای پلتفرم‌های فوق با سرویس‌های آن‌ها ارتباط برقرار کنید. این کار کمی نیاز به دانش فنی بالایی خواهد داشت! برای مثال (دسترسی به سرویس‌های اندروید یا آی‌او‌اس) با ترکیب کُد‌های آبجکتیو-سی و جاوا امکانپذیر است و یا باید با توجه به SDK‌های پلتفرم‌های مورد نظر آن‌ها را سفارشی نویسی کنید. این کار به راحتی قابل انجام خواهد بود و کافی است شما در رابطه با نحوه‌ی ترکیب کُد‌های آن آشنا باشید. کیفیت خروجی برنامه‌های تحت کیوت چگونه است؟ اگر شما واقعاً یک برنامه‌نویسِ ماهرِ سی‌پلاس‌پلاس باشید می‌توانید برنامه‌ای را تولید کنید که بسیار خوش دست‌تر و سریعتر از برنامه‌های پیشفرضِ پلتفرم‌ها باشد. اگر غیر از این باشد برنامه‌ی شما بسیار بد و کُند عمل خواهد کرد و بهتر است سراغ زبان‌های بومیِ (هر پلتفرم) بروید. هرچند سی‌پلاس‌پلاس یک زبان بومی برای تمامی پلتفرم‌ها محسوب می‌شود اما این ریسک برای افراد مبتدی پیشنهاد نمی‌شود. معمولاً برنامه‌های گسترده و عظیم توسط سی‌پلاس‌پلاس توسعه داده می‌شوند که برنامه‌نویسان آن واقعا حرفه‌ای و با قوانین این زبان آشنا هستند. آیا برای تولید برنامه‌های مک و آی‌او‌اس نیاز به سیستم خاصی داریم؟ بله، شما بدون وجود سیستم‌عامل مک نمی‌توانید برنامه‌ای را بر روی دستگاه‌های اپِل کامپایل کنید. این امر مستلزمِ سیستم عامل اختصاصی این شرکت بوده و باید توسعه دهنده دارای حساب کاربری معتبر سالانه باشد تا بتواند برنامه‌ی خود را بر روی دستگاه‌های مورد نظر اجرا کند. در غیر این صورت تنها می‌تواند برنامه‌ی خود را بر روی سیستم خود مورد آزمایش و خطا قرار دهد. آیا کیوت در ایران بازار کار مناسبی دارد، آیا ارزش دارد من این کتابخانه را یاد بگیرم؟ خوشبختانه کیوت بیشتر از ۲۰ سال است که در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد و کشور‌های پیشرفته از آن استقبال می‌کنند. در کشور ما مدتی است این کتابخانه مورد استقبال قرار گرفته و بسیاری از شرکت‌ها مایل به ساخت و توسعه‌ی برنامه‌های خود تحت این کتابخانه هستند که برخی از دلایل آن (بهره بردن از قابلیت‌های زبان سی و سی‌پلاس‌پلاس و ویژگی‌های خاص آن است). آیا کیوت از پلتفرم وِب پشتیبانی می‌کند؟ کیوت از تمامی پلتفرم‌ها پشتیبانی می‌کند، مخصوصاً با پشتیبانی از ماژول‌های QtWebEngine و QtWebAssembly این امر امکانپذیر است که برنامه‌های خود را تحت فناوری‌های وِب نیز توسعه دهید. آیا من حتماً باید به زبان سی‌پلاس‌پلاس مسلط باشم؟ ما بر این تاکید نمی‌کنیم که شما حتماً باید سی‌پلاس‌پلاس را کامل یاد بگیرید، این زبان به قدری گسترده است که نمی‌توان درباره‌ی آن به این راحتی مدعی شد. اما قوانین و اصول اولیه و عامیانه‌ی زبان بسیار نیاز است. کتاب‌ها و مقالات مربوط به این زبان را بیاموزید و تا جایی که می‌توانید خود را ارتقاء دهید. من دانشجو یا متخصص رشته‌ی کامپیوتر نیستم، آیا می‌توانم این کتابخانه را یاد گرفته و از آن در توسعه برنامه‌های مورد نظر خود استفاده کنم؟ بله، اما ممکن است در تجزیه و تحلیل رفتار‌های سیستم‌عامل، مدیریت خطاها و پیکربندی ابزار‌های تخصصی (برنامه‌نویسی) با مشکلاتی مواجه شوید که تنها متخصصات این رشته می‌توانند آن را درک و حل کنند. آیا واقعاً حجم برنامه‌های کیوت نسبت به Net. یا Java بیشتر است !؟ خیر، به طور ذاتی برنامه‌های توسعه داده شده توسط سی‌++ دارای کمترین حجم برنامه هستند، معمولاً کتابخانه‌های استاندارد این زبان به صورت پیشفرض بر روی سیستم عامل‌ها تعبیه شده و در دسترس قرار دارند. اما شما در ویندوز زمانی که با دات‌نت برنامه‌نویسی می‌کنید، فریمورک مربوطه از قبل بر روی سیستم عامل ویندوز نصب بوده و بدون آن هیچ برنامه‌ی نوشته شده توسط دات‌نِت قابل اجرا نمی‌باشد. اما چون از قبل این کتابخانه بر روی سیستم‌عامل تعبیه شده است شما نیاز به تنها داشتن فایل اجرایی دارید و نیازی نیست فریم‌ورک دات‌نت را در کنار فایل اجرایی خود مستقر کنید. بنابراین حجم مربوط به چهارچوب به چشم نیامده و اینطور به نظر می‌رسد که برنامه‌های تحت دات نت بسیار سبُک‌تر هستند! متاسفانه این تفکری اشتباه است برنامه‌های تحت سی‌پلاس‌پلاس نسبت به زبان‌های دیگر کم حجم‌تر و سبُک‌تر بوده و شما کافی است فایل‌های مربوط به کتابخانه را در کنار برنامه‌ی خود داشته باشید. در رابطه با کتابخانه‌ی Qt نیز باید گفت کیوت به عنوان یک چهارچوب مانند دات نت شامل کلاس‌ها و ماژول‌هایی است که باید همانند دات نت بر روی سیستم عامل تعبیه شود اما چون اینکار به صورت جداگانه در کنار برنامه‌ی شما قرار می‌گیرد اینگونه تصور می‌شود که برنامه‌های مبتنی بر کیوت نسبت به دات نت از حجم بیشتری برخوردار هستند. این کاملاً طبیعی بوده و به عنوان نکته ضعف نیست. من علاقه‌ی خاصی به سی‌پلاس‌پلاس دارم و می‌خواهم کیوت را یاد بگیرم، از کجا و چه تحت منابعی باید شروع کنم؟ خوشبختانه کیوت از لحاظ مستندات بسیار جامع است و شما می‌توانید از آدرس https://doc.qt.io به تمامی مستندات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشید. همچنین اگر نگران اینترنت خود هستید و یا به آن دسترسی مداوم ندارید می‌توانید از داخل محیط توسعه‌ی کیوت کریتور از بخش Help آن مستندات مورد نیاز خود را به صورت آفلاین دریافت کنید. من دنبال کتاب آموزشی کیوت هستم، آیا کیوت کتاب‌های آموزشی مفیدی در این زمینه از مقدمه تا پیشرفته دارد؟ بله، در این بخش شما می‌توانید کتاب‌هایی را در این زمینه مشاهده کنید که مرجع رسمی‌ِ کیوت آن‌ها را تایید کرده است. من به زبان انگلیسی تسلط کافی ندارم، ترجیح می‌دهم که از مراجع فارسی معتبر استفاده کنم، آیا کیوت در این زمینه منابعی دارد که معتبر باشند؟ خوشبختانه کیوت به قدری طعمِ جذابی برای برنامه‌نویسان دارد که ما اقدام به تالیف و پیاده سازی آموزش‌هایی در این زمینه کرده‌ایم، شما می‌توانید دو کتاب مقدماتی و پیشرفته‌ی این کتابخانه را تهیه کنید که در کتاب‌خانه‌ی ملی کشور به صورت رسمی به ثبت رسیده اند و عبارتند از نسخه‌‌های مقدماتی برای Qt Widgets و نسخه‌ی پیشرفته برای Qt Quick (این کتاب‌ها تجاری هستند). آیا مقالات یا کتاب‌های آموزشی رایگانی هم برای کیوت وجود دارد؟ خوشبختانه به لُطف برخی از دوستان برخی از مطالب در قالب PDF جمع آوری شده است. فایل آن را از این بخش می‌توانید دریافت کنید. همچنین کتاب‌های تجاری در برخی از روز‌های ویژه شامل تخفیف قرار می‌گیرند که مُختص کاربران رسمی مرجع می‌باشد. آیا لیستی برای مشاهده‌ی برنامه‌های توسعه یافته توسط Qt داریم؟ بسیاری از برنامه‌های قدرتمند و خارق‌العاده‌ای توسط سی‌پلاس‌پلاس توسعه داده می‌شوند که می‌توان لیست عظیمی از آن‌ها را نام برد. اما در این میان لیستی از برنامه‌هایی که تحت کیوت توسعه داده شده‌اند در این بخش آمده است. برای یادگیری استاندارد سی‌پلاس‌پلاس و تقویت مهارت خود در این زبان کدام مقالات و کتاب‌ها را پیشنهاد می‌کنید؟ علاوه بر این که شما می‌توانید در مرجع به دنبال آموزش‌های مرتبط با این زبان باشید، پیشنهاد ما این است که از مراجع رسمی آن نیز استفاده کنید. برخی از آن‌ها به صورت زیر آمده‌اند: cppreference.com http://www.cplusplus.com/ Learn C++ C++ Tutorial | SoloLearn: Learn to code for FREE! Learn C++ (Introduction and Tutorials to C++ Programming) اگر سوالی داشته باشم کجا می‌توانم آن را مطرح کرده و به پاسخ خود برسم؟ شما می‌توانید برای سوال و پرسش در انجمن‌های این مرجع اقدام کنید. اساتید و دوستان با تجربه سوالات شما را دریافت و مناسبترین پاسخ‌ها را ارائه خواهند داد. همچنین شما می‌توانید ما را در گروه سی‌پلاس‌پلاس و کانال تلگرامی دنبال کنید. نکته (در این پُست بنابر اهداف فرهنگ‌سازی برای حق چاپ) فایل‌های مرتبط با کتاب‌های آموزشی زبان اصل و یا زبان فارسی قرار داده نشده است. کتاب‌های زیادی در رابطه با این زبان وجود دارند که به زبان اصلی می‌باشند اما برای احترام به نویسنده‌ی آن‌ها از ارسال چنین فایل‌هایی معذوریم. این پُست ممکن است ویرایش یا به‌روز رسانی شود.

خلاصه تعریفی از زبان برنامه نویسی سی‌پلاس‌پلاس (C++) این زبان دارای قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌ یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. C++ به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی تجاری هستند بنا بر این در زیر فلسفه ای از این زبان را بیان می کنیم: زبانC++ طراحی شده‌است تا یک زبان عمومی با کنترل نوع ایستا و همانند C قابل حمل و پربازده باشد. زبانC++ طراحی شده‌است تا مستقیماً و بصورت جامع از چندین شیوه برنامه‌نویسی (برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شی‌گرا، انتزاع داده، و برنامه‌نویسی جنریک) زبانC++ طراحی شده‌ است تا به برنامه‌نویس امکان انتخاب دهد حتی اگر این انتخاب اشتباه باشد. زبانC++ طراحی شده‌ است تا حداکثر تطابق با C وجود داشته باشد و یک انتقال راحت از C را ممکن سازد. زبانC++ از بکاربردن ویژگی‌های خاص که مانع از عمومی شدن است خودداری می‌نماید. زبانC++ از ویژگی‌هایی که بکار برده نمی‌شوند استفاده نمی‌کند. زبانC++ طراحی شده‌است تا بدون یک محیط پیچیده عمل نماید. کتابخانه ها چه چیزی هستند و در این زبان چگونه است؟ به مجموعه‌های یکپارچه‌ای از کلاس‌های پیاده سازی شده (به صورت فایل‌های سرآیند با پیاده سازی‌های کد یا اشیای زبان ماشین) که برای برنامه نویسی به کار می‌روند، یک کتابخانه C++ گفته می‌شود و قدرت اصلی این زبان در امکان به کارگیری کتابخانه‌های آماده می‌باشد برای مثال کتابخانه‌های بزرگ C++ مانند STL ، MFC ، Qt ، wxWidgets ، Boost و … مجموعه قدرتمندی برای تولید برنامه در این زبان ایجاد کرده‌اند. لیستی از این کتابخانه های همراه با توضیحات در لینک زیر آمده است : A list of open source C++ libraries - cppreference.com لیست کامل انواع کامپایلر ها : List of compilers - Wikipedia ویژگی های جدید در ویرایش 11، 14 و ۱۷ چیست؟ زبان C++11 (معروف به C++0x) یک نسخه استاندارد از زبانC++ است که در ۱۲ آگوست ۲۰۱۱ منتشر و توسط ISO جایگزین C++03 شد این نسخه دارای نشان ISO/IEC 14882:2011 می باشد و در تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۴ نسخه جدید آن یعنی C++14 منتشر و جایگزین C++11 شد. امکانات اضافه شده به هسته C++ : یکی از وظایف کمیته استاندارد سازی توسعه هسته زبان است.در توسعه فعلی چندین بخش از زبان بهبود یافته که شامل چندنخی (multithreading) ، پشتیبانی از برنامه‌نویسی عمومی، مقدار دهی اولیه یکنواخت و پیشرفت عملکرد میباشد. ویژگی های هسته زبان و تغییرات آن به چهار بخش کلی دسته بندی شداند : 1. پیشرفت در عملکرد زمان اجرا (Run-Time) 2. پیشرفت در عملکرد زمان ساخت (Build-Time) 3. پیشرفت در ویژگی ها (قابلیت استفاده) 4. و قابلیت های جدید ویرایش C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ 14 بر روی اشکال زدایی و بهبودهای جزیی استاندارد قبلی یعنی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 تمرکز کرده است ؛ این زبان در تاریخ ۱۵ می ۲۰۱۳ منتشر و در ۱۵ آگوست ۲۰۱۴ بعد از رای گیری و انجام تغییراتی جزیی استاندارد این زبان منتشر شد. بدلیل این که عموماً تاریخ انتشار این زبان بطور قابل ملاحظه‌ای دیر هنگام بوده است به C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 گاهی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎1y نیز گفته می‌شود. همانند استاندارد C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 که به آن C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎0x گفته می‌شده و قرار بر این بوده که قبل از ۲۰۱۰ منتشر شود (البته تا سال ۲۰۱۱ انتشار به تعویق افتاد). گرچه تمامی کامپایلر ها درحال کاربروی C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 هستند اما هنوز تمامی آن ها ازC++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ 14 پشتیبانی نمی‌کنند. در C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 و C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎14 توابع جدیدی به هسته اصلی زبان و کتابخانه استاندارد آن اضافه شده است که شامل بسیاری از کتابخانه های C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎TR1 به استسنای کتابخانه ی توابع ریاضی ویژه میباشد. ویژگی‌های اضافه شده کتابخانه در ویرایش ۱۱ std::move std::forward std::to_string type traits smart pointers std::chrono tuples std::tie std::array unordered containers std::make_shared memory model ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۱ move semantics variadic templates rvalue references initializer lists static assertions auto lambda expressions decltype template aliases nullptr strongly-typed enums attributes constexpr delegating constructors user-defined literals explicit virtual overrides final specifier default functions deleted functions range-based for loops special member functions for move semantics converting constructors explicit conversion functions inline-namespaces non-static data member initializers right angle brackets ویژگی‌های اضافه شده به کتابخانه در ویرایش ۱۴ user-defined literals for standard library types compile-time integer sequences std::make_unique ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۴ binary literals generic lambda expressions lambda capture initializers return type deduction decltype(auto) relaxing constraints on constexpr functions variable templates ویژکی‌های اضافه شده به کتابخانه در ویرایش ۱۷ std::variant std::optional std::any std::string_view std::invoke std::apply splicing for maps and sets ویژگی‌های اضافه شده به زبان در ویرایش ۱۷ template argument deduction for class templates declaring non-type template parameters with auto folding expressions new rules for auto deduction from braced-init-list constexpr lambda lambda capture this by value inline variables nested namespaces structured bindings selection statements with initializer constexpr if utf-8 character literals direct-list-initialization of enums کتابخانه های استاندارد چیست و در نسخه ی جدید C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 چگونه در دسترس هستند؟ در زبان برنامه نویسیC++ کتابخانه استاندارد سی++ مجموعه‌ای از کلاس‌ها و رویه‌ها است که در هسته زبان نوشته شده‌اند و قسمتی از استاندارد ISO سی++ می‌باشند. در سال ۱۹۹۸ استانداردC++ شامل دو بخش هسته زبان و کتابخانه استاندارد C++ است. این کتابخانه شامل بیشتر بخش‌های STL و کتابخانه استاندارد C است. بیشتر کتابخانه‌هایC++ در استاندارد وجود ندارند و یا استفاده از تعریف قابلیت پیوند کتابخانه‌ها را می‌توان در زبان‌هایی مانند فرترن، C، پاسکال، بیسیک نوشته شوند. البته با توجه به ویژگی‌های کامپایلر مشخص خواهد شد که کدام زبان را می‌توان استفاده نمود. کتابخانه استانداردC++ شامل کتابخانه استاندارد C با یک سری تغییرات برای بهبود عملکرد است. بخش بزرگ بعدی این کتابخانه STL است. STL شامل ابزار بسیار قدرتمندی مانند نگه‌دارنده‌ها (مانند vector و list)، تکرارکننده‌ها (اشاره‌گرهای عمومی شده) برای شبیه‌سازی دسترسی مانند آرایه الگوریتم‌هایی برای جستجو و مرتب‌سازی در آنها وجود دارند. نقشه‌ها (نقشه‌های چندگانه) (آرایه شرکت‌پذیر) و مجموعه‌ها (مجموعه‌های چندگانه) واسط‌های عمومی فراهم می‌سازند. در نتیجه با استفاده از قالب تابع، الگوریتم‌های جنریک با هر نگه‌دارنده و دارای تکرارکننده عمل نماید. همانند C ویژگی‌های کتابخانه را می‌توان با استفاده از شبه دستور include# شامل یک سرآیند استاندارد اضافه نمود. C دارای ۶۹ کتابخانه استاندارد است که ۱۹ تا از آنها نامناسب تشخیص داده شده‌اند. استفاده از کتابخانه استاندارد - مانند std::vector یا std::string به جای آرایه‌های C موجب ایجاد برنامه‌های مطمئن‌ تر شده‌ است. STL در آغاز محصولی جداگانه از HP و سپس SGL پیش از ادغام در کتابخانه استانداردC++ بوده‌است. استاندارد عبارت STL را بکار نمی‌برد بلکه آن را بخشی از کتابخانه می‌داند اما مردم هنوز هم آن را برای جداسازی بخش‌های مختلف کتابخانه با این نام بکار می‌برند. (جریان‌های ورودی/خروجی، جهانی‌سازی، تشخیص، زیرمجموعه کتابخانه C) بیشتر کامپایلرها کتابخانه استاندارد و STL را پیاده‌سازی می‌نماید. پیاده‌سازی‌های مستقلی نیز همانند STLport نیر وجود دارند. پروژه‌های دیگر نیز پیاده‌سازی‌های خود را از STL با توجه به اهداف خود بوجود می‌آورند. روش جدیدی جناب بیجارن در نظر گرفته که کتابخانه های استانداردC++ علاوه بر اینکه توسط خود کامپایلرها در دسترس و قابل استفاده هستش بلکه توسط کتابخانه STL و Boost نیز می توان دسترسی به مجموع عظیمی از کتابخانه ها استاندارد ISO داشت. ساختار فایل ها در این زبان چگونه است؟ در رابطه با ساختار برنامه های نوشته شده توسطC++ بدانید که منظور از ساختار در اینجا انواع فایل های موجود در زبان C++ است، در این رابطه باید اینگونه اشاره کنیم که در این زبان ما می توانیم از فایل های زیر برای برنامه نویسی استفاده کنیم. نکته قابل توجه: زمانی که زبان برنامه نویسی C++ در دوران اول خود قرار داشت بسیاری از سیستم ها قادر به پشتیبانی از انواع فایل سیستم ها نبودند، بنابراین بعدا ها پیشنهاد شد از فایل سیستم هایی با همان قابلیت همراه با ویژگی حمل پذیری در تمامی سیستم ها ایجاد شوند که در ادامه به انواع مختلف آن ها اشاره خواهیم کرد. فایل با پسوند .c این فایل منبعی برای کد هایی از نوع زبان C هستند. فایل با پسوند .c++ منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند ضعف این نوع فایل در قابل حمل نبودن و عدم شناسایی توسط فایل سیستم ها می باشد. فایل با پسوند .cxx منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند با تفاوت اینکه نسبت به فایل .c++ قابل حمل تر است. فایل با پسوند .cpp منبعی برای کد هایی از نوع زبان C وC++ هستند یعنی در هر دو نیز قابل استفاده می باشند. این پسوند با تمامی سیستم ها سازگاری دارد و بسیار رایج است. (پشنهاد شده) فایل با پسوند .hxx معمولا فایل با عنوان (هدر/سرصفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. فایل با پسوند .hpp معمولا فایل با عنوان (هدر/سرصفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. این فرمت توسط مارس دیجیتال استفاده می شود. همچنین بورلند و دیگر کامپایلر های سی++ از آن پشتیبانی می‌کنند. ممکن است در این فایل متغیر ها، ثوابت و توایعی که در فایل سورس اصلی به آن ها اشاره شده است اعلام شود. فایل با پسوند .h معمولا فایل با عنوان (هدر / سر صفحه) یاد می‌شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند این نوع بسیار رایج است و تقریبا با تمامی سیستم ها سازگاری دارد. (پشنهاد شده) فایل با پسوند .hh در این زبان : فایل با عنوان (هدر / سر صفحه) یاد می شوند و معمولا فقط حاوی اعلان ها می‌باشند. فایل با پسوند .h++ در این زبان : این نوع فایل ها معمولا فایل با عنوان (هدر/ سرصفحه) یاد می شوند و معمولاً فقط حاوی اعلان ها میباشند. ضعف این نوع فایل در قابل حمل نبودن و عدم شناسایی توسط فایل سیستم ها می‌باشد. نکته : معمولا روش استفاده از این فایل ها به صورت جفت می باشد. برای مثال استفاده از فایل هدر .h++ همراه با سورس .c++ فراهم می شود. فایل .cxx همراه با .hh و فایل های .cpp و .hpp و در نهایت فایل .c و .h باهم دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما در این میان استاندارد ترین و پر کاربرد ترین آن ها که از لحاظ قابل حمل بودن هم از طرف کمیته استاندارد سازی ISOCPP قابل تایید هستند فایل های .cpp و .c و یا .h و .hpp هستند که در بین این دو رایجترین آن ها .h و .cpp می‌باشند. یک فایل هدر با پسوند (.h, .hpp و ...) می‌تواند شامل محتوای زیر باشد: تعریف کلاس تعریف توابع درون خطی (Inline) اعلام تابع اعلام شیء مثال: #ifndef CPPFILES_H #define CPPFILES_H extern int status; class CPPFiles { public: CPPFiles(); void myFunction(); inline int safe(int i); }; #endif // CPPFILES_H یک فایل منبع - سورس با پسوند (.c, .hpp، .cxx و ...) می‌تواند شامل محتوای زیر باشد: تعریف کلاس تعریف توابع اعلام شیء مثال : #include "cppfiles.h" int status = 1; CPPFiles::CPPFiles() { } void CPPFiles::myFunction() { //Do somthing... } int CPPFiles::safe(/*@Param*/) { return /*Somthing...*/; } انواع فایل هایی که به آنها اشاره شد بسیار است ولی متناسب با محبویت و پشتیبانی کامپایلر ها از این فایل ها در این زبان برای انتخاب آنها مهم است بنا بر این در طی آموزش و تمامی مراحل ما فقط از فایل های .h برای هدر و فایل های .cpp برای منابع استفاده خواهیم کرد. چرا و چه زمانی باید از فایل های h. و چه زمانی از فایل های cpp. استفاده کنیم؟ در پاسخ باید اینگونه اشاره کنیم که در زبانC++ برای راحتی کار به خاطر پیچیده بودن کد نویسی امکان این وجود دارد که ما توابع ، کلاس ها و تعاریف رو در فایل جدا گانه ای مثل هدر فایل یا همان .h بنویسیم و برای اجرا عملیات و صدا زدن از فایل های .cpp استفاده کنیم البته این اجبار نیست ! شما می توانید در فایل .h و یا فایل .cpp به تنهایی برنامه رو اجرا کنید که معمولا در مثال های کوچک و کوتاه از یک نوع فایل استفاده می شود ولی بسته به نیاز و پیچیدپی در پروژه بهتر است استفاده از امکاناتی که این زبان در اختیار ما می گذارد به حد اکثر برسانیم. کاربرد این زبان در کجاست؟ معمولا تمامی برنامه ها و نرم افزار هایی که به صورت روزمره در زندگی مدرن امروزی مشاهده میکنیم بدون شک توسط زبان های مادر نوشته شده اند به عنوان مثال انواع صنعت در کشور ها از قبیل صنعت خودرو سازی، صنعت فضایی، سیستم های معماری و بانکی ، تجهیزات مدرت و سخت افزار های رباتیک در انواع صنایع ، سیستم های کامپیوتری و یا کنسول های بازی ، سیستم های خانگی و یا سیستم های رباتیک و هوش مصنوعی ، تجهیزات مجهز به انواع حسگر ها و هوش مصنوعی در علم پزشکی ، صنعت بازی سازی، نرم افزار های مهندسی و همچنین سیستم عامل ها و بسیاری از موارد دیگری که میتوان نام برد بدون شک توسط این زبان پیاده سازی شده اند. چگونه C++ می‌تواند در لایه های زیرین و بالا مورد استفاده قرار بگیرد؟ پاسخ این سوال بسیار واضح است، زیرا این زبان به عنوان سطح بالا اما با قابلیت مانور در سطوح پایین نیز مورد استفاده قرار بگیرد. به عنوان مثال حتی می‌توان توسط آن کد های اسمبلی نوشت و دستورات C که معمولا در لایه های زیرین به صورت سیستمی از آن ها میتوان استفاده کرد. آیا سیستم عامل ها و نرم افزار های مطرح دنیا توسط این زبان نوشته شده اند؟ دلیل آن چیست؟ همانگونه که مشخص است بسیاری از سیستم عامل ها از ابتدا توسط خانواده اسمبل ، C نوشته شده اند که به صورت زیر به تعدادی از آن ها اشاره می‌کنیم : DragonFlyBSD,FreeBSD,OpenBSD,NetBSD HP-UX Centos,Debian,Fedora,OpenSUSE,RedHat,Ubuntu OSX,iOS,Darwin OracleSolaris,OpenIndiana Cygwin Android Windows Phone BlackBerry WindowsXP,Vista,7,8,10 دلیل آن که از زبان هایی مانند C وC++ برای نوشتن سیستم عامل استفاده می‌شود قابلیت های مهم آن است به عنوان مثال : پرفرمنس بالا ، مستقل از سکو ، زبان مادر بودن و عدم وابستگی آن به زبان های دیگر، ارتباط با سخت افزار و تمامی دیوایس ها، مدیریت هوشمندانه و همچنین آزادانه برنامه نویسی کردن، دسترسی به لیست عظیمی از کتابخانه ها که می‌توان توسط آن ها هر چیزی را در این زمینه خلق کرد. انواع سخت افزار هایی که این زبان پشتیبانی می‌کند : مدل ماشین هایی که پشتیبانی می‌شود : PowerPC , Oracle,Fujitsu,Sun, IBM,Freescale , AMD,Intel مدل پردازنده ها : Athlon,Atom,Core,Core2,Corei3/i5/i7,Opteron,Pentium,Phenom,Sempron,Turion,etc Itanium,Itanium2,Itanium29000/9100/9300,etc PowerPC,POWER1/2/3/4/5/6/7,G1,G2,G3,G4,G5,etc UltraSPARCI/II/III/IV/T1/T2,SPARCT3/T4,etc با پشتیبانی از این نوع پردازنده ها قابلیت آن را به برنامه نویس میدهد تا بر روی وسعت بسیار زیادی از سیستم های مجهز به پردازنده ها برنامه نویسی کند این امر همان دلیلی است که انواع سیستم عامل ها بر روی سخت افزار های معرفی شده میتوانند اجرا شوند زیرا که برنامه نویسی با چنین زبانی قابلیت های ذکر شده را فراهم خواهد کرد. در صنعت بازی سازی و همچنین نرم افزار های مهندسی جهت طراحی و ساخت انواع بازی ها و یا طرح های بزرگ مهندسی و علمی از این زبان استفاده میشود که میتوان به وضوح برخی از آن ها را که توسط بزرگترین و مدرن ترین شرکت ها فراهم شده است نام برد... کنسول های بازی مانند PlayStation که همینک نسخه 4 آن در بازار موجود است دارای پردازنده ای بر پایه Power PC میباشد با سخت افزار بسیار قدرتمند توسط سیستم عاملی بی نقص بر پایه FreeBSD توسط C و ++C توسعه داده شده است. و در رابطه با دیگر کنسول هایی مانند Xbox One نیز همچنین میتوان ذکر کرد که این دو مورد مطرح ترین و داغترین بازار کنسول های بازی را در صنعت بازی همراه با پلتفرم PC دارند. بنابراین صنعت بازی سازی و هوش مصنوعی تماما بر پایه قدرتمندترین زبان توسعه می یابد چرا که استفاده از موتور های گرافیکی مانند Unreal Engine و یا سیستم های پردازشی 3 بعدی مانند OpenGL و Direct X توسط این زبان توسعه داده می‌شوند تا بازی سازان بستری را فراهم نمایند تا دنیای پیش روی بازی کننده را به واقعیت نزدیکتر نمایند. همچنین در رابطه با این صنعت میتوان به صنعت نرم افزار های مهندسی و سخت افزار های مناسب ذکر کرد مانند محصولات Autodesk که نرم افزار های قدرتمندی چون Autocad , 3dsmax و .. را برای صنعت مهندسی فراهم نموده اند و سخت افزار های قدرتمندی مانند محصولات NVIDIA و AMD ATI نیز کتابخانه های توسعه را برای زبان ++C منتشر کرده اند و حتی میتوان به Intel اشاره نمود که برای توسعه سیستم نرم افزاری در محصولات آن زبان C/C++ را پیشنهاد نموده و کتابخانه های لازم را فراهم کرده اند که حال در نظر بگیریم چنین سخت افزار ها در سازمان های بسیار کاربردی مانند NASA قابل استفاده است که حجم عظیمی از اطلاعات را پردازش میکنند. کاربرد این زبان در زمینه وب چگونه است ؟ در این زمینه معمولاً این زبان به صورت مستقیم برای طراحی وب‌سایت و فقط با این هدف توسعه داده نشده است. بنابراین ابزار‌های تحت وب بسیاری برای این کار وجود دارند مانند Php و غیره...! اما اگر می‌خواهید بدانید با این زبان می‌تواند در وب کار کرد بهتر است به پُست زیر مراجعه کنید: وب سایت Facebook را در نظر بگیرید چندی پیش بود که به دلیل افزایش کاربران و حجم اطلاعات آن فشاری که بر روی سرور های این شرکت آمده بود بسیار بالا بود و برای بهبودی آن نیازمند هزینه و افزایش تجهیزات سخت افزاری داشت که با نوشتن کامپایلری برای PHP توسطC++ توانست این مشکل را برطرف نماید و نیازی برای افزایش سخت افزار و هزینه های کلان برای به روز رسانی سرور ها نشد دلیل استفاده و بهینه سازی توسطC++ بود که نام آن HipHop میباشد. در رابطه با دیگر سیستم های وب سایت نیز میتوان اینگونه اشاره کرد که در لایه های زیرین استفاده های بسیاری از این زبان میشود به عنوان مثال کتابخانه های قدرتمندی از طرف Google با نام V8 ارائه داده شده است. سوال: من تاکنون در محیط کنسول باC++ برنامه نویسی کرده ام چگونه می‌توان برنامه های گرافیکی دارای رابط کاربری مدرن طراحی کرد؟ روش استفاده و پیشنهادات چیست؟ متاسفانه امروزه در کشور ما به دلیل عدم به روز بودن نظام آموزشی در رشته کامپیوتری و شاخه برنامه نویسی دانشجویان و برنامه نویسانی که فارغ التحصیل میشوند معمولا با زبان هایC++ در حد محیط های Console و محیط توسعه TurboC و یا IDE معروف Visual Studio آشنا هستندکه متاسفانه باید به این نکته اشاره کنیم هیچ یک از نرم افزار های قدرتمند و سیتسم هایی که در موارد بالا ذکر شده در این محیط ها طراحی و توسعه داده نشده اند. این زبان آزادانه برنامه نویسی کردن را برای برنامه نویس فراهم میکند ولی متاسفانه شرکت هایی که توسط IDE های خود سیاست های محدود کننده خود را با نام کتابخانه برایC++ تزریق میکنند باعث گمراهی توسعه دهندگان و عدم شناخت صحیح از این زبان شده اند که در زیر به آن ها اشاره خواهیم کرد. اگر دقت کنیم در محیط های توسعه Visual Studio پروژه هایی که برایC++ در نظر گرفته شده است تحت کتابخانه های MS میباشد که تماما از API های مختص ویندوز در آن ها استفاده میشود و برنامه نویس هر چیزی را که خلق کند در انحصار مایکروسافت و سیستم عامل Windows منتشر کرده است! ولی هدف این زبان این نیست! هدف این است که به صورت ازادانه و بدون محدودیت باید برنامه نویسی کرد بنابراین مقدمات و همچنین کتابخانه های بسیار زیادی که به صورت استاندارد معرفی شده اند برای این زبان وجود دارد که می‌توانید در هر بستر سخت افزاری با هر نوع سیستم عاملی از آن استفاده کنید. حال چگونه باید طراحی رابط کاربری را انجام دهیم؟ برای طراحی رابط گرافیکی ابتدا باید ذهن خود را از محیط VS و همچنین کنسول کنار بکشید لذا برای این کار کتابخانه های مخصوصی در نظر گرفته شده است به صورت زیر : FLTK nana WxWidgets OWLNext GTK+ glibmm gtkmm goocanvasmm libglademm libgnomecanvasmm webkitgtk flowcanvas evince Qt libdbusmenu-qt توسط این کتابخانه های می توان محیط های کاربری را فراهم نمود که در این میان دو کتابخانه wXwidgets و Qt بسیار قدرتمند عمل کرده اند که بین این دو نیز Qt با قدرت بسیار زیادی از رقیب خود یعنی wXwdidget پیشی گرفته است و معمولا پروژه هایی که در آن رابط کاربری خلاقانه (Creative) و مدرن مطرح است حرف از Qt به میان خواهد آمد. در رابطه با آموزش برای کتابخانه wxWidgets به این لینک مراجعه نمایید | همچنین در رابطه با آموزش های مربوط به Qt به این لینک مراجعه نمایید. دانش کافی برای کار با این زبان چیست ؟ توجه داشته باشید این زبان بر خلاف زبان های دیگر لازمه دانش وسیع‌تری در رابطه با سخت افزار، شبکه، سیستم عامل و دیگر موارد را دارد لذا در این زبان برنامه نویس خود باید اطلاعات کافی در رابطه با اصول مهندسی و استاندارد نوسی را داشته باشد بنابراین اگر علاقه مندان و تازه کارانی که از رشته های غیر مرتبط با مهندسی کامپیوتر و مخصوصا نرم افزار وارد آن می‌شوند نباید انتظار حرفهای شدن و اصولی برنامه‌نویسی کردن را داشته باشند مگر اینکه دوره‌هایی مخصوص در رابطه با این موارد را پشت سر بگذارند لذا تجربه‌ای حرفه ای در کار با این زبان یکی از اصول استاندارد نویسی و موفقیت در این زبان است. پیشنهادات ما استفاده از مقالات خارجی و منابع رسمی می‌باشد: http://en.cppreference.com/w Learn C++ https://www.learn-cpp.org Learn C++ (Introduction and Tutorials to C++ Programming) http://www.cplusplus.com بازار کار این زبان در ایران چگونه است ؟ متاسفانه راحتی کار با زبان های دیگری که در ایران مطرح است به قدری این زبان را کم رنگ و غیر قابل استفاده نموده که هر برنامه نویسی که در زبان های غیر مرتبط با C++ فعالیت می‌کند چنین میپندارد که بازار کار این زبان مخصوصا در کشور ما مرده است ! و این زبان به طور کلی منسوخ گردیده است که در واقع چنین نیست این از نظر و دیدگاه برنامه نویسانی است که هیچ شناختی در رابطه با این زبان را ندارند ، بنابراین توصیه ما تحقیق این زبان برای پی بردن به ویژگی های آن خواهد بود. به طور کلی اگر برنامه‌نویس حرفه‌ای این زبان باشید همه جا برای شما کار موجود است ! پروژه های صنعتی تا پروژه های ریز و درشته کوچک... بانک ها، صنایع خودرو سازی، صنایع پزشکی، رباتیک، علمی و تحقیقاتی و مواردی که می‌توان مثال زد. معمولاً در ایران پیش به سوی تولید نرم افزار های حسابداری و چنین موارد میروند به صورت خودمانی مثالی میزنم اگر فکر می‌کنید کار با بانک اطلاعاتی سخت است و هیچ نررم افزار حسابداری یا مشابه با این زبان نوشته نمی‌شود دلیل آن بی حوصله بودن برنامه نویس و یا عدم شناخت برنامه نویس از وجود کتابخانه های مربوط به این زبان استب برای مثال بر اساس تجربه ذکر می‌کنم کار با دیتابیس تحت کتابخانه های MySQL و دیگر درایو های دیتابیس بسیار شیرین و آسان است دسترسی به منابع سخت افزاری و همچنین مدیریت و گزارش گیری و سازگاری برنامه های تولید شده تحت این زبان بسیار دل انگیز است. در نهایت در رابطه با ارزش و هزینه برنامه های تولید شده توسط این زبان را باید بگوییم ارزش آن بسیار بالاتر از برنامه های نوشته شده توسط زبان های دیگر خواهد بود لذا قابلیت‌هایی را که می‌توان فراهم کرد با ویژگی های خاصی که خواهد داشت قیمت نهایی پروژه را می‌تواند بر اساس سلیقه برنامه نویس یا توسعه دهنده افزایش دهد. اشاره ای بر انواع موتور های دیتابیس که توسطC++ پشتیبانی می‌شوند : SQL SQLite MySQL Sybase Adaptive Server SQL Server Oracle PostgreSQL IBASE : Borland IBM DB2 آیا با C++ می‌توان برنامه های موبایلی مانند Android , iOS و غیره را تولید کرد ؟ همانطور که می‌دانید امروزه صنعت توسعه نرم افزار در بازار کار تبلت و موبایل بسیار پیشرفت کرده و با سرعت بالایی رو به پیشرفت است بنا براین در این میان فناوری Cross Platform بودن نیز مطرح است. اگر نیاز است برنامه ای را تولید کنیم که در Android قابل اجرا باشد می‌بایست توسط زبان هایی مانند Java آن را توسعه دهیم و یا اگر نیاز است برای iOS برنامه ای را منتشر کنیم نیاز است با زبان Objective-C آشنا باشیم و همچنین محیط Xcode که مختص بستر های Apple است و شما بدون داشتن سیستم Apple تحت سیستم عامل مک نخواهید توانست این ایده را پیاده سازی نمایید، یا برای طراحی و ساخت برنامه های blackberry نیز باید باC++ آشنا باشید و در رابطه با دیگر موارد مانند Windows Phone همچنین است که یاد گیری تمامی این موارد برای خود زحماتی را خواهد داشت بنابراین برای خلاصی از این همه پیچ و خم تنها کافیست باC++ آشنا باشید که توسط کتابخانه های قدرتمندی مانند Qt می‌توانید برنامه خود را برای تمامی این پلتفرم ها منتشر نمایید که باید چنین ذکر کنیم که توسطC++ چیزی در دنیای برنامه نویسی غیر ممکن نیست. حال چگونه توسط C++ می‌توان همه این موارد را فراهم کرد؟ آیا قرار است برای هر کدام مجددا برنامه نویسی و طراحی شود؟ آیا قابلیت هایی که محیط های مخصوص آن دارند را توسط C++ می‌توان فراهم کرد ؟ پاسخ این سوال اینگونه خواهد بود، زبانC++ یک زبان خود مختار و مادر است بنا براین چرا که نه ؟! به راحتی و با انتخاب کتابخانه مورد نظر خود می‌توانید اقدام به طراحی و تولید برنامه های Cross Platform کنید برای مثال شما می‌توانید با انتخای یکی از کتابخانه های طراحی مانند Qt اقدام به طراحی و کد‌نویسی نموده و کافی است با کامپایل برنامه نوشته شده در سیستم‌عامل‌های مربوطه آن ها را منتشر نمایید. هیچ نیازی نخواهد بود برای هر سیستم عامل مجددا کد نویسی و طراحی کنید لذا یک بار کد نویسی کافی است و زمان بسیار زیادی برای تمرکز بر روی مواردی همچون رفع باگ و توسعه برنامه شما در تمامی محیط ها به صورت یکباره خواهد بود. پیشنهاد ما در رابطه نحوه شروع برای یادگیری و آشنایی با زبان و انواع کتابخانه ها به صورت زیر است: قبل از هر چیز هدف خود را در رابطه با منابع مشخص نمایید، اگر زبان انگلیسی شما خوب است می‌توانید در همین قدم اول از منابع رسمی و استاندارد که بی نقص هستند استفاده کنید. سعی کنید اگر قرار است این زبان را یاد بگیرید عملا با آن درگیر شوید. از مقدمات برنامه نویسی شروع کنید و حتما در رابطه با تاریخچه زبان و اهداف آن تحقیق کنید. شرکت و سازمان های بزرگ و موفق را الگو قرار دهید. اگر هدف شما سریع رسیدن به پول بدون در نظر داشتن کیفیت و اهداف بزرگ از پروژه هستش به هیچ عنوان سراغ این زبان نروید زیرا C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ برنامه نویس حرفه ای را میطلبد نه برنام نویس راحت طلب. برای برنامه نویسی بهترC++ نسخه های C++‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎11 و 14 آن را بیاموزید. برای استفاده و کار با کتابخانه های این زبان بهتر است کتابخانه های داخلی مانند STL را بیاموزیم چرا که کتابخانه های پیشفرض آن مهم است. در رابطه با کتابخانه های عمومی Boost,Qt,STL مناسبترین گزینه میباشند. برای توسعه هرچه بیشتر پروژه و استفاده از انواع قابلیت ها توسط این زبان میبایست از کتابخانه های دیگر استفاده کنیم که در این میان در رابطه با بخش طراحی و رابط کاربریQt، GTK, MFC, SDL , wxWiddgets مناسب است که پیشنهاد ما در میان این لیست (Qt) خواهد بود که تحت آن میتوان مدرنترین طراحی ها را خلق نمود. برای کار با شبکه کتابخانه های Poco, Qt, RakNet, ReplicaNet, SDL موجود هستند و در بین اینها Poco بهترین گزینه میتواند باشد. برای کار با 3D بعدی کتابخانه مخصوص OpenGL یا باز همان Qt را که بر پایه موتور OpenGL است پیشنهاد میکنیم و یا می‌توانید از کتابخانه های مخصوص DirectX و OpenGL به صورت تخصصی استفاده کنید. در رابطه با 2D نیز از OpenGL، Direct2D, GDI و GDI+ میتوان استفاده کرد. در مورد Sound از کتابخانه های مطرح OpenAL, Fmod و Bass استفاده کنید. در مورد بحث فیزیک کتابخانه های Nvidia Physix, Nvidia Apex, Bullet, Box2D, ODE, Open Dynamics در رابطه با هوش مصنوعی کتابخانه های OpenAI, FEAR, OpenSteer, PathLib مطرح هستند. برای کار با پردازش تصویری OpenCV, OpenNI پیشنهاد میشود. برای کار با پردازش موازی OpenCL, OpenML, CUDA مناسب است. برای اسکریپت نویسی Lua, LuaPlus, Phyton برای کار با ورودی ها از OpenInput, Qt, SDL, SFML می‌توان استفاده کرد. برای بازی سازی کتابخانه های Unreal Engine, OGRE, Irrlicht, KGE مناسب هستند که در بین اینها Unreal Engine بسیار قدرتمند عمل می‌کند. برای طراحی و اجرای وب سایت کتابخانه های WebKit, ClearSilver, Teng مناسب هستند. لازم بذکر است این ها نمونه کتابخانه هایی هستند که برنامه نویس بر اساس سلیقه و ویژگی های موجود در کتابخانه می‌تواند انتخاب و از آن استفاده نماید و همچنین به این نکته اشاره کنیم معمولا کتالبخانه های عمومی برای اجرای پروژه های معمولی پاسخگو هستند برای مثال با انتخاب Qt می‌توانید یک نرم افزار خوب را با تمام قابلیت ها تولید کنید. و هزاران کتابخانه برای اهداف خاص که توسط اشخاص ، شرکت ها و سازمان های مختلف ارائه می‌شوند.