پرچمداران
-
در همه بخش ها
- همه بخش ها
- فایل
- دیدگاه فایل
- نقد و بررسی فایل
- مقالات
- مقاله دیدگاه
- مقاله نقد و بررسی
- صفحات استاتیک
- صفحه دیدگاه
- صفحه نقد و بررسی
- کتابخانهها
- کتابخانه دیدگاه
- کتابخانه نقد و بررسی
- رویداد
- دیدگاه های رویداد
- بازبینی رویدادها
- تصاویر
- دیدگاه های تصویر
- نقد های تصویر
- آلبوم ها
- نظر های آلبوم
- نقد های آلبوم
- پست ها
- نوشتههای وبلاگ
- دیدگاه های وبلاگ
- بروزرسانی وضعیت
- پاسخ های دیدگاه ها
-
تاریخ سفارشی
-
همه زمان ها
4 خرداد 1397 - 29 اردیبهشت 1403
-
سال
28 اردیبهشت 1402 - 29 اردیبهشت 1403
-
ماه
30 فروردین 1403 - 29 اردیبهشت 1403
-
هفته
22 اردیبهشت 1403 - 29 اردیبهشت 1403
-
امروز
29 اردیبهشت 1403
-
تاریخ سفارشی
جمعه, 25 آبان 1397 - جمعه, 25 آبان 1397
-
همه زمان ها
مطالب محبوب
در حال نمایش مطالب دارای بیشترین امتیاز در جمعه, 25 آبان 1397 در همه بخش ها
-
1 امتیازسلام خب این یک مقدار نیاز به توضیح داره ولی در کل روندش از سی میک یکیش اینه که شما با find_package باید کتابخانه رو پیدا کنید و بعد باید کتابخونه و آدرس اینکلود رو به قسمت هایی از پروژه که نیاز هست اضافه کنید. این مثال کوچیک رو از اضافه کردن کتابخانههای boost ببینید : cmake_minimum_required(VERSION 2.8.12) project(UCCP_Server_Boost) set(CMAKE_INCLUDE_CURRENT_DIR ON) set(CMAKE_AUTOMOC ON) include_directories(./src) #seting file pathes file(GLOB Headers ./src/*.h) file(GLOB Cpp ./src/*.cpp) #library add_library(Server ${Headers} ${Cpp} ) set (CMAKE_CXX_STANDARD 14) SET(CMAKE_CXX_FLAGS "${CMAKE_CXX_FLAGS} -Wall -std=gnu++14 -D__STRICT_ANSI__") find_package (Threads) find_package(Boost 1.58 REQUIRED COMPONENTS date_time filesystem iostreams thread) if(Boost_FOUND) include_directories(${Boost_INCLUDE_DIRS}) add_executable(${PROJECT_NAME} "posix_main.cpp" ) target_link_libraries(${PROJECT_NAME} Boost::date_time Boost::filesystem Boost::iostreams Boost::thread ${CMAKE_THREAD_LIBS_INIT} Server ) endif(Boost_FOUND) set(Boost_USE_STATIC_LIBS ON) # only find static libs set(Boost_USE_MULTITHREADED ON) set(Boost_USE_STATIC_RUNTIME OFF) توی این مثال با find_package کتابخانه های مختلف رو پیدا کرده بعد چک کرده که اگر پیدا شده بود بیاد لینکشون کنه و با include_directories(${Boost_INCLUDE_DIRS}) فایل های اینکلود رو اضافه کرده . برای بقیه کتابخانه ها هم همینند فقط اگر کتابخانه ای با سی میک نوشته شده باشه احتمالا یک سری پارامتر اختصاصی هم داره که کلا متغیر رو میشه با set تنظیم کرد اون چند مورد پایین هم وقتی مثلا مقدارشون ON باشه احتمالا خود کتابخانه با توجه به تعریف شدن اینها یا مقدارشون کاری رو انجام میده . ولی نکته دیگه مرحله قبل از سی میک هست این که سی میک از کجا میفهمه کتابخانه کجاست این بر میگرده به نحوه معرفی سیستمعامل اگر توی ویندوز هستید میتونید با اضافه کردن آدرس کتابخانه به path مطمئن بشید که سی میک دنبالش میگرده و اگر تیو لینوکس هستید path environment رو سی میگ ملاک قرار میده پس باید یا ایمورت کنید path رو بهش یا توش تعریف شده باشه اما راه دیگه که خیلی هم اصولی نیست اینه که دستی توی فایل سی میک مسیر مورد نظر رو به پرفیکس اصافه کنید تا سی میک اونجا رو هم دنبال کتابخانه مورد نظر بگرده و مقادیری که نیاز هست رو مقدار دهی کنه . در کل سی میک تقریبا اندازه یک زبان کامل قابلیت داره باید یه وقت درست درمون بذارید برای یاد گیریش این هم لینک مثال اضاف کردن کتابخانههای کیوت در CMAKE میتونید از این مورد هم کمک بگیرید برای درک کلی قضیه. موفق باشید
-
1 امتیازبا سلام، در این پست من قصد دارم به چند ویژگی استاندارد 1z اشاره کنم که به شما اجازه میده تا کُد تمیزتر، سادهتر و خواناتری را ایجاد کنید. توسعه زبانهای برنامهنویسی روز به روز بیشتر شده و سی++ به عنوان یک زبان پیچیده نیاز به این داره تا کاربران رو از لحاظ سادگی و مدرنیزه شدن سینتکس دلگرم کنه. در استاندارد جدید ۱۷ من برخی از ویژگیها رو معرفی میکنم که در تمیز نوشتن و ساده نوشتن تاثیر بسیاری دارند. ویژگی ساختارهای پیوندی این ویژگی یکی از ویژگیهای جدید سی++ است که امکان پیوند شدن نامهای مشخص و زیر اشیاء المنتهای اولیه را میدهد. به عبارت سادهتر میتوان گفت که، ساختارهای پیوندی (Structured Bindings) این توانایی را برای ما میدهد تا متغیرهای چند گانه از یک ساختار (struct) یا tuple را به هم دیگر متصل کنیم. *مهمترین هدف Structured Bindings در نسخهٔ ۱۷ ساده سازی و راحتی درک کد میباشد. سینتکس این ویژگی به صورت زیر است: auto ref-operator(optional)[identifier-list] = expression; // Or auto ref-operator(optional)[identifier-list]{expression}; // Or auto ref-operator(optional)[identifier-list](expression); اجازه دهید تا ما با استفاده ازیک مثال مزایای استفاده از ساختارهای پیوندی را با کمک tuple ببینیم: در نسخهٔ ۹۸ سیپلاسپلاس: #include <iostream> using namespace std; // Creating a structure named Point struct Point { int x; int y; }; // Driver code int main() { Point p = {1, 2}; int x_coord = p.x; int y_coord = p.y; cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } در نسخهٔ ۱۱ و ۱۴ سیپلاسپلاس: #include <iostream> #include <tuple> using namespace std; // Creating a structure named Point struct Point { int x, y; // Default Constructor Point() : x(0), y(0) { } // Parameterized Constructor for Init List Point(int x, int y) : x(x), y(y) { } auto operator()() { // returns a tuple to make it work with std::tie return make_tuple(x, y); } }; // Driver code int main() { Point p = {1, 2}; int x_coord, y_coord; tie(x_coord, y_coord) = p(); cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } در نسخهی ۱۷ سیپلاسپلاس: #include <iostream> using namespace std; struct Point { int x; int y; }; // Driver code int main( ) { Point p = { 1,2 }; // Structure binding auto[ x_coord, y_coord ] = p; cout << "X Coordinate : " << x_coord << endl; cout << "Y Coordinate : " << y_coord << endl; return 0; } ویژگی عبارت شرطی و حلقهٔ جدید نسخههای جدید از دستورات شرطی switch و if در سیپلاسپلاس به صورت زیر هستند: if (init; condition) و switch (init; condition) قبلاً شما باید به صورت زیر یک دستور شرطی را پیاده سازی میکردید: { auto val = GetValue(); if (condition(val)) // on success else // on false... } در این قالب مشخص است که val یک محدودهٔ جداگانه و احتمال نشتی دارد. در نسخهٔ جدید آن را میتوان به صورت زیر ساده تر و خواناتر نوشت: if (auto val = GetValue(); condition(val)) // on success else // on false... در این نسخه val فقط در داخل حوزهٔ if و else قابل مشاهده است، بنابراین در این صورت امکان نشتی نخواهد داشت. شرط ممکن است هر نوع شرط باشد و فقط وابسته به val مقدار true/false را بر نمیگرداند. خُب، چرا این نسخه مفید خواهد بود؟ فرض کنید قرار است در داخل یک رشته چند چیز را جستجو کنید: const std::string myString = "My Hello World Wow"; const auto it = myString.find("Hello"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n" const auto it2 = myString.find("World"); if (it2 != std::string::npos) std::cout << it2 << " World\n" ما یا باید نامهای مختلفی را برای it استفاده کنیم و یا باید آنها را در داخل دامنهٔ جداگانه قرار دهیم. مانند مثال زیر: { const auto it = myString.find("Hello"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n" } { const auto it = myString.find("World"); if (it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n" } عبارت شرطی جدید if یک دامنه اضافی را فقط در یک خط ایجاد میکند: if (const auto it = myString.find("Hello"); it != std::string::npos) std::cout << it << " Hello\n"; if (const auto it = myString.find("World"); it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n"; همانطور که قبلاً ذکر شد متغیر تعریف شده در عبارت if نیز در بلوک else قابل مشاهده است. بنابراین شما میتوانید آن را به صورت زیر نیز بنویسید: if (const auto it = myString.find("World"); it != std::string::npos) std::cout << it << " World\n"; else std::cout << it << " not found!!\n"; همچنین شما در استاندارد جدید میتوانید از ويژگی پیوند ساختاری در عبارت شرطی نیز استفاده کنید که قالب آن به صورت زیر است: // better together: structured bindings + if initializer if (auto [iter, succeeded] = mymap.insert(value); succeeded) { use(iter); // ok // ... } // iter and succeeded are destroyed here ویژگی Variadic Templates در نسخهٔ ۱۱ ما ویژگی خوبی به نام قالبهای متنوع یا همان (Variadic Templates) داریم که بسیار عالی است، مخصوصاً وقتی که میخواهید با تعداد نامحدود یا متغیر با توابع کار کنید. برای مثال در نسخههای قبل از ۱۱ ما مجبور بودیم تا چندین تابع را با ورودیهای مختلف پیاده سازی کنیم تا بتوانیم به نتیجهٔ مربوطه برسیم. در حال حاضر این ویژگی هنوز هم نیازمند افزودن کدهای میباشد مخصوصاً اگر میخواهید تابعی از نوع بازگشتی پیاده سازی کنید. مانند مثال زیر: auto SumCpp11(){ return 0; } template<typename T1, typename... T> auto SumCpp11(T1 s, T... ts){ return s + SumCpp11(ts...); } در نسخهٔ جدید سی++۱۷ ما میتوانیم این را بسیار ساده تر بنویسیم: template<typename ...Args> auto sum(Args ...args) { return (args + ... + 0); } و یا حتی ساده تر... template<typename ...Args> auto sum2(Args ...args) { return (args + ...); } این تابع فوقالعاده است! ورودیهای متغیر با نوع بازگشتی یکی از پر کاربردترین توابعی است که در نسخههای قبل پیاده سازی آن پیچیده بود. ویژگی متغیرهای درون خطی (Inline variables) در قبل از سی++۱۷ ما میتوانستیم از کلمهٔ کلیدی inline جهت بهینهسازی در زمان کامپال برای توابع استفاده کنیم. حال در نسخهٔ ۱۷ قابلیت تعریف inline برای متغیرها نیز فراهم شده. فرض کنید قرار است متغیری را تعریف کنیم که به صورت ایستا و عمومی مورد استفاده قرار بگیرد. در قبل از نسخهٔ ۱۷ تعریف آن به این صورت که متغیر در فایل هدر و سورس اعلان و تعریف شوند: #ifndef MYCLASS_H #define MYCLASS_H class MyClass { public: MyClass(); static const int myVariable; }; #endif // MYCLASS_H فایل سورس #include "myclass.h" MyClass::MyClass() { } const int MyClass::myVariable = 17; و در نهایت تابع و فایل main: #include <iostream> #include "myclass.h" int main() { std::cout << "My global variable is : " << MyClass::myVariable << std::endl; return 0; } در استاندارد جدید تعریف تابع در همان زمان اعلان به صورت ایستا و عمومی امکان پذیر شده است. برای مثال: #ifndef MYCLASS_H #define MYCLASS_H class MyClass { public: MyClass(); inline static const int myVariable = 17; }; #endif // MYCLASS_H همین تعریف برای اعلان متغیر از نوع ایستا و عمومی کافی است. این کار باعث میشود نیازی برای تعریف مقدار متعیر در فایل سورس نباشد. مثالهای دیگر : struct MyClass { static const int sValue; }; inline int const MyClass::sValue = 777; و یا ساده تر از آن به شکل زیر: struct MyClass { inline static const int sValue = 777; };
-
1 امتیازسلام .امیدوارم اشتراک گذاری ها و اطلاع رسانی هاتون حالا حالا ها ادامه داشته باشه... خدا قوت