کامبیز اسدزاده

دی 99

در 4 ساعت قبل، andeh گفته است :

استاد شما برای cms که ساختید از چه کتابخونه ای استفاده کردید؟

این یک نسخهٔ مفهومی هست، نسخه‌ای که در زمان ارسال پست بر روی وب‌سایت ساخته شده با استفاده از Qt و Cutelyst بود.

نسخهٔ بعدی از اون باز به عنوان مفهومی بر اساس Drogon Framework ساخته شده، و نسخه‌ای هم بر اساس Boost در دست توسعه هست.

دی 99

در 31 دقیقه قبل، zahra گفته است :

سلام

در صورتی که بخوام میزان حافظه و cpu که برنامه مصرف می کنه رو به صورت دوره ای در برنامه نمایش بدم، چه روشی پیشنهاد می کنید؟

ممنون

سلام،

برای این کار ابتدا سمت سی++ توابعی که باید مقادیر لحظه‌ای از مصرف منابع رو برای شما برگردونن رو پیاده‌سازی کنید، سپس برای ارسال و هماهنگی در سمت QML از WorkerScript استفاده کنید.

آذر 99

در در 20 آبان 1398 در 15:20، ahmadsajedi گفته است :

سلام خدمت کاربران محترم فروم.

من تصمیم دارم وارد حوزه برنامه نویسی اندروید بشم. تجربه کد زنی دارم (html و وردپرس مقداری کار کردم). برای اندروید از کجا شروع کنم؟ چه زبانی؟ ممنون

سلام،
شما می‌تونید با جاوا و یا کاتلین شروع کنید.

در این باره جستجو کنید و آموزش‌های مرتبط با این حوزه را دنبال کنید.

آذر 99

در 2 ساعت قبل، Ali71321 گفته است :

مهندس من با استفاده از کامپایلر ویژوال استودیو2010 بیلدش کردم و میخوام به کیوت ورژن 5.6 اضافه اش کنم

از کامپایلر MSVC2017 و به بالا مثل MSVC2019 استفاده کن، این نسخه‌ای که به کار گرفتی حتی بتونی کامپایل هم کنی قطعاً مشکلاتی با این نسخه از بوست خواهد داشت.

آذر 99

در 55 دقیقه قبل، zahra گفته است :

در خروجی که میخوام مقادیر QByteArray رو بخونم ، پیغام undefined نشون میده .برای یک متغییر bool درست کار می کنه ولی برای آرایه که بعدا میخوام مقادیر فایل رو در اون لود کنم، خطا میده. ممنون میشم اگر تجربه ای دارید راهنمایی کنید.

درود،

کد شما کمی نا منظم بود، به هر حال پیشنهاد می‌کنم نیاز خود مشابه این روش پیاده‌سازی کنید.

#ifndef MYCLASS_HPP
#define MYCLASS_HPP

#include <QObject>
#include <QByteArray>

class MyClass : public QObject
{
    Q_OBJECT
    Q_PROPERTY(QByteArray arr READ arr WRITE setArr NOTIFY arrChanged)
    Q_PROPERTY(quint8 length READ length WRITE setLength NOTIFY lengthChanged)
public:
explicit MyClass(QObject *parent = nullptr);
    ~MyClass();

public:
    const QByteArray arr() const;
    quint8 length() const;

signals:
    void arrChanged();
    void lengthChanged();

public slots:
    void setArr(const QByteArray& v);
    void setLength(quint8 l);

private:
    QByteArray m_arr;
    quint8 m_length;
};
#endif // MYCLASS_HPP

#include "myclass.hpp"
#include <QDebug>

MyClass::MyClass(QObject *parent) :
    QObject(parent)
{
    QByteArray myArr;
    myArr.push_back("A");
    myArr.push_back("B");
    myArr.push_back("C");
    myArr.push_back("D");
    myArr.push_back("E");
    setArr(myArr);
}

MyClass::~MyClass() {

}

const QByteArray MyClass::arr() const {
    return m_arr;
}

quint8 MyClass::length() const {
    return m_length;
}


void MyClass::setArr(const QByteArray& v) {

    if(m_arr.isNull()) {
        m_arr = v;
        setLength(m_arr.length());
    }
    emit arrChanged();
}

void MyClass::setLength(quint8 l) {
    m_length = l;
}

import QtQuick 2.15
import QtQuick.Window 2.15
import QtQuick.Controls 2.15

import com.org.myclass 1.0

Window {
    width: 640
    height: 480
    visible: true
    title: qsTr("Hello World")

    MyClass{
        id: myClass
    }

    Component.onCompleted : {
        print("data : " , myClass.arr)
        print("length : " , myClass.length)
    }

}

آذر 99

در 39 دقیقه قبل، Ali71321 گفته است :

سلام مهندس

من کتابخانه boost و بیلد کردم الان چطوری کامپایلش کنم تا بتونم به کیوت اضافه اش کنم؟

سلام،

اگه بیلد کردی یعنی کامپلیلش کردی و کافیه به پروژه اضافش کنی.

بهتره اشاره‌ای به نسخهٔ بوست، کیوت و پلتفرمی که استفاده می‌کنی داشته باشی تا بهتر راهنمایی کنیم. معمولاً روش کامپایل در همهٔ کتابخانه‌ها یکسان هستند.

البته از ابزار‌هایی مثل conan، brew، vcpkg هم می‌تونید برای نصب این نوع کتابخانه‌ها استفاده کنید.

آذر 99

در 12 دقیقه قبل، zahra گفته است :
حالا می خوام با استفاده از روشهای موجود این داده ها رو به qml ارسال کنم . و در مرحله بعدی این داده ها رو نمایش بدم.
ساده ترین کار برای ارسال داده های QByteArray به qml چه روشی هست؟  آیا نمونه کدی هست که من بتونم ازش ایده بگیرم؟

در پاسخ قبلی به این لینک اشاره کردم : https://doc.qt.io/qt-5/qtqml-cppintegration-topic.html نمونه کد‌های مشخصی داره، کافیه کلاس رو از نوع QObject مشتق کنید و سپس به یکی از روش‌های موجود، تابع خودتون رو پیاده سازی کرده و در نهایت برای QML رجیسترش کنید. برای مثال می‌تونید از روش‌های qmlRegisterType و rootContext استفاده کنید که روش‌های متفاوتی هستند.

همچنین این مستندات رو می‌تونید بررسی کنید : https://doc.qt.io/qt-5/qtqml-cppintegration-exposecppattributes.html

آذر 99

در 1 دقیقه قبل، zahra گفته است :

سلام

چطوری می تونم یک فایل باینری رو در qt بخونم و داده هاش رو به صورت یک آرایه در qml نمایش بدم؟

ممنون

سلام،

این بستگی به این داره که چطور داده‌ای رو بخواهید بخونید و در چه قالبی تحتِ چه کنترلی نمایشش بدین.

برای کار با باینری در مورد کلاس‌های QFile و QDataStream تحقیق کنید.

در مورد نحوهٔ نمایش دادن هم باید کلاس‌های سمت ++C را در قالب مشتق شدهٔ QObject و در صورت نیاز به یک سری ویژگی‌های انتزاعی تحتِ یک سری کلاس‌های دیگر پیاده‌سازی کنید.

نمونه مستندات.

بهتر بود مثالی می‌زدین و کدی که نوشتین رو ارائه می‌کردین تا بررسی و راهکار مناسبی ارائه بشه.

آبان 99

سلام،
در کیوت سعی کنید از مکانیزم سیگنال و اسلات (Signal/Slot) برای این کار پیروی کنید، تابع یا توابع شما می‌توانند از این مکانیزم برای اجرا بر اساس درخواست به کار گرفته شوند. برای مثال صدا زده شدن یک شیء یا اجرا شدن آن در مقابل یک درخواست یا سیگنالِ مشخص تحتِ این مکانیزم بسیار کاربری است. هرچند نوع عملکرد تابع شما نیز در عملکرد آن موثر خواهد بود.

public slots:
    void showProccessing();
    void hideProccessing();

private signals:
    void statusChanged();

آبان 99

پادکستِ مربوط به شفاف‌سازی تقریبی از مسیرِ توسعه‌دهندگی تحت سی++ و ساخت محصولِ هدفمند

زمان مورد نیاز : ۲۰ دقیقه و ۱۱ ثانیه

Podcast-03.mp3

آبان 99

پادکستِ مربوط به اهمیت شکست و تجربه

زمان مورد نیاز : ۳ دقیقه و ۸ ثانیه.

Podcast-02.mp3

آبان 99

پادکستِ مربوط به نحوهٔ قیمت‌گذاری بر روی پروژه

زمان مورد نیاز : ۱۰ دقیقه و ۴۹ ثانیه.

Pricing-Podcast.mp3

آبان 99

فایل صوتیِ مربوط به نحوهٔ آموزش‌ صحیح و روش یادگیری اصولی.

زمان اختصاص یافته شده : ۲۶ دقیقه.

Teaching-Learning.mp3

آبان 99

در 41 دقیقه قبل، majid jaberi گفته است :

سلام .بنده میخواستم از طریق بخش Application Output به برنامه ورودی بدم ولی متاسفانه ورودی قبول نمیکنه .باید چیکار کنم؟؟

درود،

در فایل pro. کد زیر رو اضافه کنید.

CONFIG += console

در این حالت محیط ترمینال یا کنسول به جای خروجی پیش‌فرض کیوت‌کریتور اجرا می‌شه که می‌تونید ورودی رو بهش ارسال کنید.

ممکنه که بعضی اوقات نیاز باشه تنظیمات را بررسی کنید، در این صورت به بخش تنظیمات و گزینهٔ Build & Run بروید و از زبانهٔ General گزینهٔ Default in tun terminal را فعال کنید.

مهر 99

همانطور که می‌دانید در زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع کامپایلری، گزینه‌ها و تنظیماتی وجود دارند که به شما امکان این را می‌دهد تا رفتار کامپایلر (هم‌گردان) را تا حدی سفارشی سازی کنید. این امکان به کمک تنظیمات پرچم‌ها (فلگ‌ها) و برخی از گزینه‌ها قابل انجام است و انتخاب پرچم‌های مناسب برای کامپایلر می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد.

با توجه به دو مقاله‌ای که با عناوین زیر ارائه شده است، در این مقاله به جزئیات بیشتری نسبت به تنظیمات کامپایلر (هم‌گردان یا مترجم) می‌پردازیم که البته توصیه می‌کنم در صورت عدم آشنایی با تعاریف مربوطه و به خصوص روند ترجمهٔ کد‌ها و ساختار برنامه‌های نوشته شده توسط سی‌پلاس‌پلاس، بهتر است آن‌ها را بررسی کنید.

در مثال زیر، نسخهٔ کامپایلر همراه با اطلاعات مربوط به آن، توسط گزینهٔ option در خط فرمان قابل دریافت است:

gcc --version

خروجی مربوطه می‌تواند نسبت به نسخهٔ کامپایلر به صورت زیر باشد:

gcc (Ubuntu 9.3.0-17ubuntu1~20.04) 9.3.0
Copyright (C) 2019 Free Software Foundation, Inc.
This is free software; see the source for copying conditions.  There is NO
warranty; not even for MERCHANTABILITY or FITNESS FOR A PARTICULAR PURPOSE.

در حالت پیش‌فرض تنظیمات کامپایلر به صورت خودکار انجام می‌شود. اما در صورتی که نیاز باشد برخی از درخواست‌ها توسط کامپایلر مورد توجه قرار بگیرد و یا برای دیگران آن را گوشزد کند، از این ویژگی‌ها استفاده می‌شود. در چنین شرایطی می‌تواند به کامپایلر بگوید که کاربر می‌خواهد کد را برای اشکال‌زدائی بهینه کند یا اینکه کاربر نمی‌خواهد هیچ بهینه‌سازی خاصی برای آن فعال شود. این عمل معمولاً در سراسر خط فرمان قابل استفاده است و به عنوان مکانیزمی برای دستورالعمل‌ برنامه برای انجام عملیاتی یا رفتاری به روش خاص عمل می‌کند.

به طورکلی، گزینهٔ کامپایلر به عنوان یک عبارت بسیار حساس، برای خط فرمان است که برای تغییر عملکرد پیشفرض کامپایلر استفاده می‌شود. در اصل این گزینه‌ها برای کامپایل برنامهٔ شما اجبار نیستند، اما برای کمک به کنترل نبه‌های مختلف برنامه بسیار مفید خواهند بود. از جمله:

تولید کد
بهینه‌سازی
فایل خروجی (نوع، نام، مکان)
خواص پیوند‌-دهنده
اندازه فایل اجرائی
سرعت اجرایی

اینکه نیاز باشد کدی را بهینه‌سازی کنید، و یا مسائلی را برای دیگران گوشزد کنید کاملاً سلیقه‌‌ای است و شما در روند توسعهٔ حرفه‌ای خود می‌توانید از این تکنیک استفاده کنید.

ساده‌ترین کاربرد این تکنیک می‌تواند وادار کردن استفادهٔ کامپایلر از یک استاندارد مشخص شده باشد که در صورت پشتیبانی از آن چه به صورت عقب‌گرد و چه به صورت سوئیچ به استاندارد‌های اخیر کاربرد خواهد داشت.

برای مثال، پرچم std نسخه یا استاندارد ایزو از سی‌پلاس‌پلاس را کامپایلر‌های رایجی مانند Clang و GCC مشخص می‌کند که به صورت زیر تعریف می‌شوند:

-std=c++11 (ISO C++11)
-std=c++14 (ISO C++14)
-std=c++1z (ISO C++17)
-std=c++20 (C++20 experimental)
-std=gnu++ (ISO C++ with GNU extensions)

معادل پرچم استاندارد در کامپایلر MSVC به صورت زیر است:

/std:c++14
/std:c++17
/std:c++latest
/std:c11 /std:c17

نکته، گزینهٔ /std از نسخهٔ ۲۰۱۷ به بعد از کامپایلر مایکروسافت در دسترس است. به صورت پیش‌فرض در این نسخه از کامپایلر این گزینه بر روی استاندارد ۱۴ تنظیم شده است. در صورت نیاز به ارتقاء آن به نسخهٔ ۱۷ طبق نمونه عمل کنید. همچنین طبق قوائد مایکروسافت استاندارد نهایی شده از آخرین ویژگی‌ها در کامپایلر تحت /std:c++latest قابل دسترس می‌باشد که در این لحظه شامل استاندارد ۲۰ می‌شود.

گزینهٔ Verbosity به عنوان اِسم یا Verbose از نوعِ صِفَت به معنای دراز‌نویسی (بهتر است به معنای ارائه‌‌کنندهٔ اطلاعات بیشتر به آن توجه شود)، با کاراکتر W که به عنوان مخففی از Warning محسوب می‌شود قابل تنظیم است.

بنابراین، پرچم‌های زیر برای اهداف مشخصی در نظر گرفته می‌شوند که توضیحات هر یک را در مقابل آن آورده‌ایم:

پرچم -Wall با فعال شدن، تعداد زیادی از پرچم‌های هشدار دهندهٔ کامپایلر را به طور خاص و باهم روشن می‌کند که لیست آن به صورت زیر است:

-Waddress
-Warray-bounds=1 (only with -O2)
-Warray-parameter=2 (C and Objective-C only)
-Wbool-compare
-Wbool-operation
-Wc++11-compat -Wc++14-compat
-Wcatch-value (C++ and Objective-C++ only)
-Wchar-subscripts
-Wcomment
-Wduplicate-decl-specifier (C and Objective-C only)
-Wenum-compare (in C/ObjC; this is on by default in C++)
-Wenum-conversion in C/ObjC;
-Wformat
-Wformat-overflow
-Wformat-truncation
-Wint-in-bool-context
-Wimplicit (C and Objective-C only)
-Wimplicit-int (C and Objective-C only)
-Wimplicit-function-declaration (C and Objective-C only)
-Winit-self (only for C++)
-Wlogical-not-parentheses
-Wmain (only for C/ObjC and unless -ffreestanding)
-Wmaybe-uninitialized
-Wmemset-elt-size
-Wmemset-transposed-args
-Wmisleading-indentation (only for C/C++)
-Wmissing-attributes
-Wmissing-braces (only for C/ObjC)
-Wmultistatement-macros
-Wnarrowing (only for C++)
-Wnonnull
-Wnonnull-compare
-Wopenmp-simd
-Wparentheses
-Wpessimizing-move (only for C++)
-Wpointer-sign
-Wrange-loop-construct (only for C++)
-Wreorder
-Wrestrict
-Wreturn-type
-Wsequence-point
-Wsign-compare (only in C++)
-Wsizeof-pointer-div
-Wsizeof-pointer-memaccess
-Wstrict-aliasing
-Wstrict-overflow=1
-Wswitch
-Wtautological-compare
-Wtrigraphs
-Wuninitialized
-Wunknown-pragmas
-Wunused-function
-Wunused-label
-Wunused-value
-Wunused-variable
-Wvla-parameter (C and Objective-C only)
-Wvolatile-register-var
-Wzero-length-bounds

برای مثال، با فعال‌سازی پرچم -Werror، هرگونه هشدار را به خطای تلفیقی تبدیل می‌کند. این کار باعث می‌شود خطاهای مربوط به کد‌های خطرناک را به گونه‌ای جلوه دهید که از کامپایل آن‌ها جلو‌گیری شود. کار‌های مشابه این مورد، به صورت پیش‌فرض در زبان‌های مانند Rust انجام می‌شود که از کد‌های دارای خطا و خطرناک برای کامپایل جلوگیری می‌کند. به کار گیری چنین پرچم‌هایی در کامپایلر سی++ می‌تواند خطاهای شامل هشدار رو به خطاهای غیر قابل کامپایل تبدیل کند.

جهت تنظیم این پرچم در پروژهٔ خود کافی است در ابزار ساخت مورد نظر آن را اعمال کنید، به عنوان مثال در سی‌میک (CMake) به صورت زیر عمل کنید:

SET (CMAKE_CXX_FLAGS "-Werror")

و یا در QMake به شیوهٔ زیر می‌توانید این ویژگی را فعال کنید:

QMAKE_CXXFLAGS += -Werror

برای مثال، کد زیر در صورت فعال بودن این پرچم، کامپایل نخواهد شد.

int myFunction() {
  //‌no return!
}

auto main() -> int {
    
    return 0;
}

خروجی این پیام به صورت زیر خواهد بود:

error: no return statement in function returning non-void [-Werror=return-type]

به معنای این ‌که هیچ بیانیه‌ای به عنوان عبارت بازگشتی در تابع مربوطه که از نوع غیر-باطل (non-void) است، وجود ندارد.

بسیاری از این گزینه‌ها برای هدف خاصی در نظر گرفته می‌شوند که می‌توانید جزئیات بیشتر آن را در این لینک پیدا کنید.

برخی از پرچم‌های رایج برای کتابخانه‌ها

گزینهٔ پرچم -lm امکان کامپایل کتابخانه‌های libm نوع سوم را به همراه کتابخانه‌های ریاضیاتی که عموماً به زبان سی هستند را می‌دهد.
گزینهٔ پرچم -lpthread امکان کامپایل کتابخانه‌های مشترک از استاندارد پازیکس (Posix) را ارائه می‌کند.
گزینهٔ پرچم -lstdc++fs امکان کامپایل و لینک شدن به کتابخانهٔ فایل‌سیستم را در استاندارد ۱۷ به بعد می‌دهد.

پرچم‌های بهینه‌سازی تحت کامپایلر‌

با فعال‌سازی و اعمال پرچم-O0 هیچ گونه بهینه‌سازی بر روی کد‌ها انجام نمی‌شود، در اصل امکان بهینه‌سازی کاملاً غیرفعال می‌شود. زمان کامپایل و همگردانی کد‌ها سریع‌تر می‌شود و برای ابزار‌های اشکال‌زدائی بهترین عملکرد را دارد.
با فعال‌سازی و اعمال پرچم-O2 سطح بالا‌تری از بهینه‌سازی صورت می‌گیرد، ترکیبی از حالت بهینه‌سازی و سطح قبلی را اعمال می‌کند و طبیعتاً زمان بیشتری صرف کامپایل می‌شود و گزینهٔ بهتری برای ساخت یک محصول بهتر است.
با فعال‌سازی و اعمال پرچم-O3 سطح بالا‌تری نسبت به سطح دوم از بهینه‌سازی صورت می‌گیرد، طبیعتاً زمان بیشتری صرف کامپایل می‌شود و گزینهٔ بهتری برای ساخت یک محصول بهتر است. از طرفی حجم باینری بیشتری را تولید کرده و زمان کامپایل طولانی‌تری را تحمیل می‌کند.
با فعال‌سازی و اعمال پرچم-OFast سطح بالا‌تری نسبت به سطح سوم از بهینه‌سازی صورت می‌گیرد، طبیعتاً زمان بیشتری صرف کامپایل می‌شود و گزینهٔ بسیار بیشتری مانند -ffloat-store, -ffsast-math, -ffinite-math-only, -O3 را فعال می‌کند و برای ساخت یک محصول بهتر است.
با فعال‌سازی و اعمال پرچم -OS امکان سطح دوم از بهینه‌سازی فعال می‌شود، با تفاوت اینکه برخی از پرچم‌ها با هدف کاهش اندازهٔ فایل کدِ شیء (object-code) غیرفعال می‌‌شوند.
با فعال‌سازی و اعمال پرچم-Oz سطح بالا‌تری نسبت به سطح -OS برای کاهش اندازهٔ فایل صورت می‌گیرد. این گزینه مختصِ Clang است.

توضیحات و مراجع دقیق و بیشتر در رابطه با عملیات مربوط به پرچم‌های بهینه سازی در کامپایلر‌های مختلف به صورت زیر است:

دقت کنید که نوع پرچم‌ها نسبت به کامپایلر‌ها متفاوت است، برای مثال پرچم -Od به معنای غیر‌فعال‌سازی تمامی بهینه‌سازی‌ها و جمع‌آوری و کامپایل سریع کد‌ها و در نهایت اشکال‌زدائی بهتر است که در Clang و MSVC پشتیبانی می‌شود و یا پرچمِ -OS صرفاً بر روی کامپایلر کلنگ قابل استفاده است.

نقل قول

این مقاله به‌روز و به مرور زمان کامل‌تر خواهد شد.

مهر 99

در این مقاله نیاز است بدانید که، کتابخانهٔ توابع ویژه ریاضی در اصل بخشی از کتابخانه TR1 ISO / IEC TR 19768: 2007 بود، سپس به عنوان یک استاندارد ISO مستقل، ISO / IEC 29124: 2010 منتشر شد و در نهایت از C++ 17 به استاندارد ایزو ادغام شد.

برای استفاده از توابع ریاضیاتی مانند هرمیتی، بسل و غیره کافی است فایل سرآیند <cmath> را فراخوانی کنید.

به عنوان مثال توابع چند‌جمله‌ای لگر به صورت زیر می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند:

#include <cmath>
#include <iostream>

double L1(unsigned m, double x) { return -x + m + 1; }
double L2(unsigned m, double x) { return 0.5*(x*x-2*(m+2)*x+(m+1)*(m+2)); }

int main()
{
    // spot-checks
    std::cout << std::assoc_laguerre(1, 10, 0.5) << '=' << L1(10, 0.5) << '\n'
              << std::assoc_laguerre(2, 10, 0.5) << '=' << L2(10, 0.5) << '\n';
}

مثالی از کاربرد توابع چندجمله‌ای‌های لژاندر $bd51c7228067db4bea119843fb19c6caab834954$ :

#include <cmath>
#include <iostream>
double P20(double x) { return 0.5*(3*x*x-1); }
double P21(double x) { return 3.0*x*std::sqrt(1-x*x); }
double P22(double x) { return 3*(1-x*x); }
int main()
{
    // spot-checks
    std::cout << std::assoc_legendre(2, 0, 0.5) << '=' << P20(0.5) << '\n'
              << std::assoc_legendre(2, 1, 0.5) << '=' << P21(0.5) << '\n'
              << std::assoc_legendre(2, 2, 0.5) << '=' << P22(0.5) << '\n';
}

نحوهٔ استفاده از توابع بتا $72079677c102d13255997ca503995071751bc415$

#include <cmath>
#include <string>
#include <iostream>
#include <iomanip>

double binom(int n, int k) { return 1/((n+1)*std::beta(n-k+1,k+1)); }

int main()
{
    std::cout << "Pascal's triangle:\n";
    for(int n = 1; n < 10; ++n) {
        std::cout << std::string(20-n*2, ' ');
        for(int k = 1; k < n; ++k)
            std::cout << std::setw(3) << binom(n,k) << ' ';
        std::cout << '\n';
    }
}