جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'پردازنده'.
7 نتیجه پیدا شد
-
انتقاد شدید خالق لینوکس از اینتل به خاطر پشتیبانی نکردن از حافظه ECC
کامبیز اسدزاده نوشته وبلاگ را ارسال کرد در فناوری
خالق لینوکس از اینتل به خاطر پشتیبانی نکردن از حافظه‌های ECC انتقاد کرده است. او به پشتیبانی غیررسمی از ECC در پردازنده‌های AMD به‌عنوان اتفاقی مثبت نگاه می‌کند. این ماجرا برای توسعه‌دهدنگان قطعاً بسیار مهم و کاربردی است، بنابراین به عنوان نماینده‌ای از جامعهٔ برنامه‌نویسان و یک فرد با تجربه در بحث برنامه‌نویسی و مشکلات آن در مدیریت حافظه نظرات توروالدز برای جامعهٔ ما اهمیت دارد. لینوس توروالدز، خالق لینوکس، به‌تازگی پست جدیدی در انجمن آنلاین Real World Tech با محوریت حافظهٔ کد تصحیح خطا (ECC) منتشر کرده است تا از اینتل انتقاد و از ای‌ام‌دی (AMD) تمجید کند. بر اساس گزارش تامز هاردور، توروالدز می‌گوید اینتل باید حافظه‌های ECC را به قطعاتی مین‌استریم تبدیل کند و پشتیبانی از این حافظه در پردازنده‌های سری رایزن ای‌ام‌دی اتفاق بسیار خوبی است. توروالدز با بیان اینکه «ECC کاملا پراهمیت است» اعلام کرد اینتل تأثیر به‌سزایی روی رونق نداشتن بازار حافظه‌ی ECC گذاشته است. خالق لینوکس می‌گوید: «بروید و به‌دنبال DIMM-های ECC بگردید؛ پیدا کردن آنها واقعا سخت است. بله، احتمالا به لطف ای‌ام‌دی، وضعیت DIMM-های ECC اخیرا کمی بهتر شده و این دقیقا همان نکته‌ای است که می‌خواهم به آن اشاره کنم.» توروالدز بارها به ضررهایی که اینتل به صنعت ECC و حتی کاربران وارد کرده است اشاره می‌کند و صحبت‌هایش را با کلماتی توهین‌آمیز خطاب به اینتل ادامه می‌دهد. توروالدز می‌گوید تیم آبی با پشتیبانی نکردن از ECC در مادربردها و پردازنده‌هایی که برای کاربران عادی عرضه می‌کند، باعث شده است استفاده از حافظه‌های ECC زیاد نباشد. خالق لینوکس به مشکلاتی با محوریت آسیب‌پذیری روهمر (Rowhammer) اشاره می‌کند و می‌گوید این دسته از مشکلات امنیتی جدی، از طریق حافظه‌های ECC به‌راحتی رفع می‌شوند. سلول‌های حافظه‌ی DRAM می‌توانند انرژی خود را به دیگر سلول‌های حافظه منتقل کنند. به‌طور معمول این اتفاق صرفا به خاطر نقص در حافظهٔ اصلی سیستم رخ می‌دهد و نهایتاً به بروز خطا در حافظه منتهی می‌شود؛ اما حملات مبتنی بر آسیب‌پذیری روهمر از این نقص به‌عنوان مکانیسمی برای دسترسی به سیستم بهره می‌گیرند. توروالدز می‌گوید هنگام توسعه دادن کد برای کرنل سیستم عامل، دست‌و‌پنجه نرم کردن با حافظهٔ استاندارد بسیار سخت است. او به‌طور دقیق‌تر به این موضوع اشاره می‌کند که در اکثر اوقات نمی‌توان به‌طور دقیق فهمید خطای غیر قابل توضیح کرنل در کجا رخ داده است. در واقع این خطاها در اغلب اوقات ممکن است سخت‌افزاری باشند، نه نرم‌افزاری؛ خطاهایی که به‌راحتی توسط ECC قابل رفع هستند. توروالدز از ای‌ام‌دی به خاطر پشتیبانی غیررسمی از ECC تمجید می‌کند. او خوشحال است که ای‌ام‌دی تصمیم گرفته این پشتیبانی را به پردازنده‌های سری رایزن که در دسترس مشتریان عادی قرار می‌گیرند گسترش دهد. بدین ترتیب ای‌ام‌دی کاربران را قادر می‌سازد بدون پرداخت هزینه‌ی گزاف تهیهٔ قطعات سخت‌افزاری در سطح سرور، به ECC دسترسی داشته باشند. اینکه پشتیبانی غیررسمی از ECC به گسترش استفاده از آن کمک می‌کند، موضوعی است که نیاز به بحث دارد؛ زیرا در اغلب اوقات ECC به‌درستی کار نمی‌کند. اما خالق لینوکس می‌گوید حتی پشتیبانی غیررسمی، قدمی روبه‌جلو در جهت درست محسوب می‌شود. -
سلام چطوری می تونم اپلیکیشنی که با qt طراحی کردم رو روی GPU اجرا کنم ؟ آیا این امکان وجود داره که بخش دریافت داده ها از شبکه و پردازش اونها توسط CPU انجام بشه و بخش گرافیکی اون رو از طریق GPU اجرا کنم ؟ آیا qt این ویژگی رو پشتیبانی می کنه؟ ممنون
-
سلام در صورتی که بخوام میزان حافظه و cpu که برنامه مصرف می کنه رو به صورت دوره ای در برنامه نمایش بدم، چه روشی پیشنهاد می کنید؟ ممنون
-
اینتل آخرین اطلاعات از گرافیک مجتمع جنجالی اینتل منتشر شد
کامبیز اسدزاده نوشته وبلاگ را ارسال کرد در سخت افزار
پس از انتشار مقاله اختصاصی Intel در زمینه گرافیک مجتمع نسل جدید آن با نام Gen 11 و پس از آن جنجالی که با اولین بنچمارک در رزولوشن 1080p ادامه یافت، در تعطیلات نوروزی حسابی سر و صدایی به پا کرده است؛ این تراشه گرافیکی مجتمع در چند پلتفرم پردازشی CPU محور اینتل نصب خواهد شد و بد نیست بدانید که اولین نسل با نام Ice Lake شناخته خواهند شد. اینتل به تازگی یک درایور جدید برای تراشه های گرافیکی خود در ویندوز 10 را منتشر کرده است که به همراه داشبورد و برنامه نرم افزاری جدیدی است که به تازگی اخبار آن را برای شما عزیزان پوشش داده بودیم؛ اما نکته ای که در این درایور به چشم می خورد، لو رفتن عمدی یا سهوی اسامی برخی از CPU و تراشه های گرافیکی داخلی است که اینتل به زودی معرفی خواهد کرد. در این لیست 13 نوع تراشه با معماری جدید گرافیکی Gen11 به چشم می خورند که از نسل Ice Lake خواهند بود. گرافیک مجتمع Iris Plus Graphics 950 قوی ترین پردازشگر این نسل است که دارای 64 واحد EU خواهد بود. این تراشه گرافیکی در پردازنده های Core i7 و Core i9 نیز نصب خواهد شد. گرافیک دوم با نام Iris Plus Graphics 940 شناخته می شود که در پردازنده های Core i5 نیز مورد استفاده قرار می گیرند. Iris Plus Graphics 940 ها با همین تعداد واحد EU دارای فرکانس پایین تری هستند. سپس Iris Plus 930 و Iris Plus 920 را شاهد هستیم که تعداد واحد های EU آنها نیز 48 و 32 عدد است. iGPUهای Gen11 همچنان در مدل های کلیدی GT1 و GT2 معرفی می شوند. برای اطلاعات بیشتر به زمان بیشتری نیاز داریم. شایان ذکر است که لیتوگرافی تولید در این نسل به 10 نانومتری کاهش یافته است. -
پردازنده‌ها چگونه طی ۴۰ سال گذشته تغییر کرده‌اند؟
کامبیز اسدزاده نوشته وبلاگ را ارسال کرد در سخت افزار
پردازنده‌ها چگونه طی ۴۰ سال گذشته تغییر کرده‌اند؟ پردازنده‌ها از پیدایش تا‌به‌حال، در‌حال‌پیشرفت بوده‌اند و روز‌به‌روز درکنار قدرتمند‌ترشدن، مصرف انرژی آنها هم بهینه‌سازی شده است. اما این پیشرفت‌ها چقدر بوده و در آینده چگونه خواهد بود؟ وقتی از طرح‌های پیشرفت تکنولوژی، به‌ویژه قانون مور، صحبت به‌میان می‌آید، طرح «۳۵ سال از داده‌های ریزپردازنده‌ها» که آن را ام. هورویتز، اف. لابونت، اُ. شچم، کی. الوکتن، ال. هموند و سی. بَتِن جمع‌آوری کرده‌اند، می‌تواند یکی از طرح‌های مهم باشد. بعد‌ها، سی. مور هم اطلاعاتی به این پروژه اضافه کرد. این طرح را چه با خطوط پیشرفت و چه بدون آنها می‌توان در جاهای مختلفی از اینترنت پیدا کرد؛ هرچند این طرح فقط تا سال ۲۰۱۰ کامل شده و در چند سال اخیر، کامل نشده است. برای به‌روزکردن داده‌های این طرح که هرچند درست‌بودن آن تا سال ۲۰۱۰ مشخص نیست، داده‌هایی از g3data و داده‌های دیگری هم از پردازنده‌های AMD Opteron، پردازنده‌های Intel Xeon، پردازنده‌های Power7+ و Power8 مانند Xeon Phi به این طرح اضافه شدند. جزئیات این داده‌های جدید را به‌صورت خام می‌توانید درون این فایل زیپ ببینید. نتیجه‌ی این طرح عکس زیر است: درادامه، طرح به‌روز‌شده را با طرح اصلی می‌توانید مقایسه کنید. نکته‌ای جالبی که وجود دارد، این است که باتوجه‌به اینکه عملکرد پردازش تک‌هسته‌ای ازنظر کمّیّت مهم است، این مقدار پیوسته در‌حال‌پیشرفت بوده است. این افزایش نتیجه‌ی مدیریت انرژی هوشمندانه و تنظیم دینامیک فرکانس کلاک (توربو) بوده است. در آینده، چه تغییراتی به وجود خواهد آمد؟ احتمالا فرکانس و انرژی مصرفی دستخوش تغییرات زیادی قرار نخواهند گرفت. بهبود بیشتر در ساختار کلاک ممکن است باعث افزایش تدریجی عملکرد تک‌هسته‌ای پردازنده‌ها شود که البته نمی‌توان انتظار تغییر بزرگی داشت. دو نمونه از کمّیّت‌های مهم، تعداد ترازیستور‌ها و تعداد هسته‌ها هستند. تا چه زمانی قانون مور ادامه خواهد داشت؟ این احتمال وجود دارد که در آینده‌ای نزدیک، افزایشی در تعداد هسته‌ها را شاهد خواهیم بود؛ اما شاید تعداد ترانزیستور‌ها تغییری اساسی نکنند. در‌حال‌حاضر، Haswell Xeon در صدر فهرست پردازنده‌ها هستند که ۱۸ هسته‌ی پردازشی دارند. به‌هرحال با وجود این پردازنده‌ها، قانون امدال ما را به دنبال‌کردن همین الگوریتم ملزم خواهد کرد. پردازندهی Knight Landing Xeon Phis که به‌زودی رونمایی خواهد شد، ۷۲ هسته دارد که بیش از ۶۱ هسته بیشتر از نسل کنونی‌اش خواهد داشت. از دیدگاه الگوریتم‌ها، واقعا مهم نیست پردارنده با ۶۱ یا ۷۲ هسته کار می‌کند یا خیر؛ بلکه در هر دو مورد، الگوریتم‌هایی موازی موردنیاز هستند. در این مرحله، باید خوشحال باشیم که در‌حال‌حاضر، توانسته‌ایم با یادگیری برنامه‌ریزی GPUها این الگوریتم‌ها را طراحی و اجرا کنیم. بهروزرسانی ۲۰۱۸ دو سال داده‌ی بیشتر به‌نظر مهم نیست، هرچند به‌نظر می‌رسد قانون مور در‌حال کم‌رنگ‌شدن است. یکی از موضوعاتی که باید به آن اشاره کرد، این است که اینتل دیگر تعداد ترانزیستور‌های پردازنده‌های خود را اعلام نمی‌کند. همچنین، تعدادی از پردازنده‌های این شرکت زمان زیادی بعد از موعد مقرر معرفی شدند. مدل Tick-Tock هم اصلاح شده است. با داده‌هایی از تعداد ترانزیستور‌ها که از AMD Epyc و IBM Power 9 به‌دست‌آمده طرح را به‌صورت زیر بهروزرسانی کرده‌اند: واضح است تعداد ترانزیستور‌ها به‌صورت نموداری نمایی رو‌به‌پیشرفت بوده است. تا‌به‌امروز، پردازندهی AMD Epyc با ۱۹،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ترانزیستور که به‌صورت عمومی اعلام شده، بیشترین تعداد ترانزیستور را در میان پردازنده‌ها دارد. برای مقایسه باید گفت تراشه‌ی پاسکال Nvidia GP100 درحدود ۱۵،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ترانزیستور دارد. با درنظرگرفتن این تعداد، این ارقام باهم سازگار هستند و جای شکی در تعداد ترانزیستور‌ها وجود ندارد.به‌زودی، با معرفی نود‌های پردازشی ۱۰ نانومتری منطقی است که احتمال دهیم تا چند سال آینده، منحنی نمایی و رو‌به‌رشد تعداد ترانزیستور‌ها پیشرفت خود را حفظ کند. تعداد ترانزیستور بیشتر موجب افزایش تعداد هسته‌ها می‌شود. این درحالی است که پیشرفتی که در SpecINT برای محاسبه عملکرد تک‌هسته‌ای قابل مشاهده‌است، مستقیما نتیجه‌ی استفاده از کامپایلر‌های Auto-Vectorization و Auto-Parallelization است. -
پردازنده چیپست های Intel X599 و Z399 کار را برای پردازنده های جدید AMD سخت خواهند کرد
کامبیز اسدزاده نوشته وبلاگ را ارسال کرد در سخت افزار
رقابت با AMD Ryzenها باعث شده است تا Intel هم مدام در حال تغییر رویه محصولات خود باشد؛ این شرکت به زودی با 2 چیپست Z399 و X599 بخش بزرگتری از بازار CPUهای سطح بالای دسکتاپ (HEDT) را در اختیار خواهد گرفت. طبق اطلاعات موجود، کمپانی اینتل تراشه های حرفه ای خود را به 2 قسمت تقسیم خواهد کرد. تراشه Z399 جایگزین تراشه X299 فعلی می گردد؛ اما دلیل حذف حرف X از ابتدای نام PCH به چه علت است؟ این شرکت هدایت پردازنده های Extreme Edition را به سطح بالاتری از دسکتاپ برده و آن را به عهده چیپست X599 می گذارد؛ این چیپست برای هندل مادربردهای مبتنی بر سوکت LGA 3647 طراحی شده و اساسا چیزی شبیه به تراشه C629، اما با قابلیت های بیشتر است. پلتفرم های مانند Basin Falls به بخش های بالاتری از دسکتاپ سپرده شده و چیپست X599 هدایت CPUهایی با 22 الی 28 هسته را بر عهده خواهد داشت. از سوی دیگر، چیپست Z399 برای سطح بالاتری از دسکتاپ میانی معرفی می گردد. همانطور که می دانید، Z390 برای مادربردهای جدید نسل نهم با کد رمز WhiskyLake معرفی می گردد؛ این CPUها تا 8 هسته منطقی را به همراه داشته و توان پردازشی آنها حتی بیش از نیاز بازی های روز است. پس از آن، Z399 برای پردازنده هایی با بیش از 10 هسته معرفی می شود. پیشبینی می گردد که این چیپست برای CPUهایی با 16 الی 22 هسته معرفی گردد. Z399 بر روی مادربردهای LGA 2066 مورد استفاده قرار می گیرد. تراشه های جدید اینتل برای سیستم های قدرتمندی مانند Workstation و تولید محتوا مناسب هستند. -
اینتل تراشه جدیدی با هسته‌های زئون و FPGA یکپارچه معرفی کرد
کامبیز اسدزاده نوشته وبلاگ را ارسال کرد در سخت افزار
اینتل مدتی پیش شرکت الترا فعال در زمینه‌ی FPGA را خریداری و سرمایه‌گذاری فراوانی روی این شرکت و فناوری‌های آن کرد. حالا به مرور نتایج این سرمایه‌گذاری در حال نمایان شدن است. اینتل از تراشه‌ای جدید در بستر قابل توسعه‌ی زئون رونمایی کرده که علاوه بر دارا بودن پردازنده سطح سرور اسکای‌لیک با هسته‌های AVX-512 و توپولوژی جدید مِش، میزبان یک واحد جدید نیز هست. از مدت‌ها پیش شایعاتی مبنی بر برنامه‌ریزی اینتل برای قرار دادن یک واحد FPGA الترا به صورت یکپارچه با پردازنده‌های زئون به گوش رسیده بود، و حالا غول دنیای تراشه‌ها این کار را انجام داده است. این شرکت از تراشه Xeon Gold 6138P رونمایی کرده که یک اف‌پی‌جی‌ای Aria 10 GX 1150 الترا در درون خود دارد. رونمایی اینتل از نسل جدید پردازنده زئون سال گذشته در نمایشگاه سوپرکامپیوتینگ ۲۰۱۶، اینتل یک تراشه زئون با پردازنده برادول معرفی کرد که در درون خود یک اف‌پی‌جی‌ای داشت، اما هیچ‌گونه جزییات بیشتری درباره آن ارائه نکرد و حتی تراشه را در معرض دید نیز قرار نداد. امسال نیز در نمایشگاه MWC بار دیگر یک پردازنده مقیاس‌پذیر را معرفی کرد که درون خود میزبان یک FPGA بود، اما باز هم تراشه را به نمایش نگذاشت و حتی به مراجعین اجازه باز کردن جعبه‌ای که تراشه را درون آن قرار داد بود را نداد. اینتل می‌گفت این تراشه برای به‌کارگیری در پردازش‌هایی مانند آن‌چه در شبکه مانند نسل پنجم ارتباطات همراه (5G) مورد نیاز است طراحی شده است اما به سوال‌هایی که از نوع هسته‌های پردازشی به کار رفته و مشخصات FPGA درون این تراشه پرسیده می‌شد، پاسخی نمی‌داد. به همین دلیل خبری از این تراشه مخابره نشد و چندان به این موضوع پرداخته نشد. دو ماه بعد ار آن از نمایشگاه PC-Watch خبر می‌رسد که اینتل از تراشه Xeon Gold 6138P رونمایی و تولید انبوه آن را نیز آغاز کرده است. برخی از مشتریان منتخب نیز پیش‌تر نمونه‌های اولیه این تراشه را دریافت کرده‌اند. در مراسم رونمایی اعلام شده که شرکت فوجیستو به عنوان یکی از همکاران اینتل برای ساخت سیسمتی مبتنی بر این تراشه برنامه‌ریزی کرده است. اینتل پردازندهی زئون را با پهنای باند 160 گیگابیت در هر سوکت (هنوز مشخص نیست این ارتباط دو جهته است یا خیر) و با استفاده از یک اتصال مجزا از حافظه پنهان (Catch) به FPGA متصل می‌کند. از آنجا که می‌دانیم اینتل از فناوری OmniPath Fabric برای اتصال پردازنده و FPGA استفاده کرده، این اتصال احتمالا پروتکلی متفاوت را روی رابط PCIe x16 که برای اجزای درون تراشه‌ای در نظر گرفته شده است، اجرا می‌کند. به این ترتیب می‌تواند از مزایای اتصال فوق العاده مسیر (UPI) اینتل نیز برای انطباق حافظه پنهان و دسترسی به داده‌ها در سراسر پلتفرم بهره گیرد. این موضوع به معنای آن است که اگر یکی از ارتباط‌های UPI از پردازنده برای FPGA استفاده کند تراشه می‌تواند تنظیمات Xeon و FPGA را به بهترین وجه به سوکت دوگانه کاهش دهد. اما اینتل برای تایید این نکات اطلاعاتی را در مورد تراشه جدید ارائه نداد. ما می‌توانیم وجود یک اسلایدر قدیمی Intel تأیید کنیم که پلتفرم باید از یک رابط سریال با سرعت بالا (HSSI) برای اتصال استفاده کند؛ این اسلاید همچنین بیان می‌کند که پردازنده‌های جدید دارای مشخصات قدرتمند مختلف به درگاه‌های استاندارد Skylake-SP هستند و به همین ترتیب Xeon Gold 6138P احتمالا بعید است که در پردازنده‌های سیستم های فعلی قرار گیرد. اینتل برای این رونمایی یک طراحی مرجع سوییچینگ مجازی ساخته است که در آن از اف‌پی‌جی‌ای برای زیرساخت سوییچنگ اطلاعات کاربر (dataplane) استفاده کرده که با ماشین مجازی روی پردازنده کار می‌کند و پردازش‌های مورد نیاز را انجام می‌دهد. اینتل مدعی است این طراحی مرجع ۳/۲ برابر بازده محاسباتی بیشتر و تاخیر ۵۰ درصدی را نسبت به مدل‌های پیاده شده بر روی پردازنده (بدون وجود اف‌پی‌جی‌ای) با استفاده از پلتفرم Open Virtual Switch دارا است. نتایج مورد ادعا از طریق روش DPDK اندازه‌گیری شده است. سیستمی که مورد آزمایش قرار گرفته یک سرور 2P با دو تراشه Xeon Gold 6138P با اف‌پی‌جی‌ای یکپارچه‌ی Arria 10 GX 1150 و ۱۲ حافظه رم ۱۶ گیگابایتی DDR4 و همچنین یک کارت شبکه آلاسکا 100G مارول بوده است. با این تفاوت که این سیستم همچنین دارای یک اسلات PCIe 3.0 x10 در کنار یک اسلات PCIe 3.0 x8 است. که به نظر می‌رسد اعدادی غیرعادی هستند. همچنین در این رونمایی اعلام شده که اینتل قصد دارد راه‌کاری مشابه برای استفاده از FPGAهای جداگانه (غیریکپارچه با پردازنده) و با ارتباطی سریع‌تر و یکپارچه ارائه دهد، که البته اطلاعات بیشتری درباره این ارتباط سریع ارائه نشده است. این راه‌کار قابلیت به کارگیری کدهای نوشته شده برای تراشه‌های دارای پردازنده و اف‌پی‌جی‌ای را خواهند داشت.
