پرچمداران

ساده ترین تعریفی که میشه گفت: اینترنت اشیاء (Internet of Things) به طیف گسترده‌ای از وسایلی که در اطرافمون وجود دارن و این قابلیت رو دارن که به شبکه اینترنت متصل بشن و توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها کنترل و مدیریت بشن، اینترنت اشیا گفته می‌شه! اما اینترنت اشیاء فقط به این موارد ختم نمی‌شه. فواید IoT اون‌قدر زیاده که حتی می‌تونه به روند نزولی مرگ و میرها منجر بشه! بریم تا چند مثال کوچیک از این فناوری بزرگ داشته باشیم. ? یک یخچال هوشمند در نظر بگیرید. این یخچال با توجه به سنسورها و پردازنده‌هایی که درونش نصب هست می‌تونه یک سری هشدار‌هایی رو منتقل کنه! مثلا میتونه در زمانی که دربش بازه، فیلتر آبش نیاز به تعویض داره، ماده غذایی داخل یخچال کمه و یا حتی زمانی که یک ماده غذیی چرب و خطرناکی خریداری بشه هشدار بده! اما این یخچال هنوز به دنیای شبکه متصل نیست? حالا یک یخچال IoT در نظر بگیرین. این یخچال با توجه به این که به دنیای شبکه متصل می‌تونه برای قیمت غذا های پایین جستجو کنه، اگه فیلتر آبش نیاز به تعویض داشت سفارش بده و یا مواد غذایی که در روز‌ها یا هفته‌های آینده مورد نیازه رو پیش‌بینی کنه، سفارش بده و داخل سایت‌های مختلف برای قیمت‌ها به جستجو بپردازه. مثالی از یک خودرو IoT: می‌تونیم این خودرو رو از راه دور راه اندازی و به اون مکانی که حضور داریم کنترل و هدایت کنیم! یا اگر تصادفی صورت گرفت خود خودرو به پلیس زنگ بزنه! کاربرد اینترنت اشیا اون‌قدر زیاد هست که در روند بهبود بازده تولید کارخونه‌ها، مانیتور و کنترل کردن سلامت افراد یک جامعه کمک کنه. اما این نکته رو هم باید در نظر گرفت که در اینترنت اشیا هم محدودیت‌هایی وجود داره. ? و اما ساختار کلی اینترنت اشیاء چگونه است؟ تجهیزات: شامل قطعات سخت افزاری (سنسور ها و عملگرها) شبکه: شبکه‌ها و یا کانال های ارتباطی شامل : شبکه‌های سلولی، شبکه‌های بی سیم ابر: ذخیره سازی دادها و امینت اطلاعات برنامه‌های کاربردی: سیستم‌های تحلیلی، تراکنشی روند کلی تبادل اطلاعات در اینترنت اشیا به این صورت هست: مرحله اول تجهیزات و سنسور‌ها: به این صورت که سنسور‌ها میان داده‌ها و اطلاعات از اشیا مورد نظر اندازه‌گیری می‌کنن و بعد اون‌ها رو به مرحله بعد برای پردازش منتقل می‌کنن. توی پردازش محلی یک سری برد وجود داره که یک سلسه مراحلی جهت پردازش بر روی اطلاعات اولیه که سنسورها دریافت کردن رو انجام می‌دن و نتایج ذخیره می‌کنن. مرحله بعد شبکه (Network) : اطلاعات پردازش شده توسط شبکه‌ها موجود به اینترنت فرستاده می‌شه و در مرحله بعد این اطلاعات به فضای ابری (cloud) منتقل می‌شن و روی اون‌ها پردازش‌هایی صورت می‌گیره و برای مدت طولانی این اطلاعات ذخیره سازی می‌شن. در ادامه و تکمیل این موضوع به مزایا و معایب هر کدوم از این پروتکل‌های زیر و همین‌طور معرفی برد آردوینو و رسبری پای و معایب و مزایای هر کدوم، و همین‌طور پر استفاده‌ترین زبان‌های برنامه نویسی در صنعت (IoT) می‌پردازیم. شبکه و اینترنت (IoT Gateway) پرتکل های مهم در اینترنت اشیا؟! COAP☆ MQTT☆ HTTP☆ XMPP☆ امیدوارم مفید بوده باشه?

وب‌اسمبلی (WebAssembly) یا wasm یک فناوری برنامه‌نویسی سطح‌پایین برای استفاده در مرورگر است. هدف اولیه‌ی آن پشتیبانی از کامپایل کد‌ها به سی و سی++ است هرچند که قرار است از سایر زبان‌ها نیز حمایت شود. حال کتابخانه‌ی Qt این امکان را تحت ماژول Qt WebAssembly فراهم می‌کند تا برنامه‌‌ی نوشته شده توسط سی++ و کیوت در محیط مرورگر قابل اجرا باشند. این ویژگی در حال حاضر به عنوان پیش‌نمایش برای نسخه‌ی Qt 5.11 برنامه‌ریزی شده است. کیوت برای ساخت وب اسمبلی دستور‌العمل‌هایی را در اینجا آورده است. قبل از هرچیز شما نیاز دارید تا ابزار کامپایلر emsdk را آماده و نصب نمایید. بنابراین دستورات زیر را به ترتیب اجرا کنید. # Get the emsdk repo git clone https://github.com/juj/emsdk.git # Enter that directory cd emsdk # Fetch the latest registry of available tools. ./emsdk update # Download and install the latest SDK tools. ./emsdk install latest # Make the "latest" SDK "active" for the current user. (writes ~/.emscripten file) ./emsdk activate latest # Activate PATH and other environment variables in the current terminal source ./emsdk_env.sh در صورتی که در پیکربندی نیاز به راهنمایی دارید از راهنمای اصلی آن استفاده کنید و یا در همین مرجع در تالار‌های گفتمان از ما بپرسید. ما به این ابزار به عنوان ابزار کامپایل-چند‌منظوره استفاده خواهیم کرد. برخی از اسکرین شات‌ها از نتایج خروجی این ماژول به صورت زیر آمده‌اند: یک بازی ساده به نام Colliding mice ویژگی پنجره‌های گفتگو به نظر می‌رسد پنجره‌های ساخته شده توسط QOpenGLWindow با فریم ریت ۶۰ به خوبی عمل می‌کنند. البته به نظر می‌رسد QOpenGLWidget فعلاً شامل برخی از مشکلات است که حل خواهند شد. کامپایلر Emscripten که به عنوان یک کامپایلر منبع‌باز که بک اند آن بر روی LLVM اجرا می‌شود کُد‌های OpenGL را به WebGL ترجمه می‌کند. بنابراین محدودیت‌هایی در نسخه‌های دسکتاپ و اِمبد‌ها وجود خواهد داشت. نمونه مثال پنجره تحت OpenGL در کنار این‌ها QtBases و QtDeclarative که از شاخه‌ی Wip/Web Assembly استقاده می‌کنند، ماژول‌های شناخته شده‌ی کیوت به صورت زیر به کار گرفته می‌شوند: QtCharts QtGraphicalEffects QtQuickControls QtQuickControls2 QtWebSockets QtMqtt (با استفاده از وب سوکت) برای استفاده از QtMqtt، شما باید کلاس WebSocketIODevice از نمونه مثالی با نام (websocketsubscription) وارد برنامه‌ی خود کنید. نمونه مثال‌های ساعت در QML نکته: از آن‌جا که جاوا‌اسکریپت و وب‌اسمبلی تنها یک نخ (Thread) دارند، QtDeclarative تنها برای یک نَخ (ترد) کار خواهد کرد. در نظر داشته باشید که ماژول‌های QtCharts QtGraphicalEffects، QtQuickcontrols، QtQuickControls2 بدون هیچ تغییراتی کار می‌کنند. ماژول QtChart از نمونه مثال oscilloscope این پروژه به عنوان یک رویکرد جدید و ویژگی‌ای که در آینده می‌تواند مفید باشد در حال توسعه است. بخش ویکی رسمی آن در این لینک آورده شده است.

در جلسه قبل کتابخانه را دانلود و نصب کردیم و برای تست کدی را اجرا کردیم که حاصل ان نمایش یک تصویر در یک پنجره بود اما درباره ی کلاس Matو همچنین توابع imread،imshow،waitKey توضیحی ندادیم کلاس Mat یک ماتریس است که تا هر چند بعد را در خود ذخیره میکند تابع imread برای بارگذاری تصویر است که تصویر را خوانده و در قالب یک ماتریس برمیگرداند که اینجا تصویر دو بعد دارد RowوColumn وقتی تصویر بارگذاری شد باید در یک ماتریس ذخیره شود پس به یک ماتریس نیاز داریم که همونطور که دیدید تعریف کردیم تابع imshow برای نمایش تصویر است ورودی اول این تابع نام پنجره است و ورودی دوم یک InputArray است که یک ورودی از ارایه از ما میخواهد در اینجا ما از هر کلاس کانتینری یا حتی ارایه معمولی هم بدهیم قبول میکند چون از ما یک ورودی ارایه میخواهد فرقی نمی کند که این ورودی چگونه و از چه نوعی باشد اما چون این یک تصویر را نمایش میدهد باید ورودی بدهیم که حاوی داده های تصویر باشد نه چیز دیگری پس به این موضوع هم دقت کنید تابع waitKey منتظر می ماند تا بعد از نمایش تصویر و فشردن کلیدی از صحفه کلید به برنامه پایان دهد. در این جلسه به کلاس Image Filtering توابع کاربری ان میپردازیم ابتدا چند تابع این کلاس را توضیح خواهم داد و سپس از هر کدام یک مثال خواهم زد. چند تابع که این کلاس دارد عبارتند از:bilateralFilter،blur،boxFilterLaplacian،medianBlur این چند تابع هر کدام فیلتری رو تصویر اعمال میکنند در هنگام دادن ورودی به توابع به ان چیزی که میخواهد توجه کنید و مقادیر صحیح را به ورودی توابع بدهید که به خطا مواجه نشوید در غیر اینصورت به مشکل برمیخورید. تابع bilateralFilter: یک محدوده ی مشخص شده توسط پارامتر سوم را با اندازه های داده شده در پارامتر های چهارم و پنجم را که مشخص کنند رنگ و فاصله هستند ترکیب میکند پارامتر سوم مشخص میکند در چه محدودهای از پیکسل های تصویر شروع به ترکیب رنگ در فاصله ی داده شده در پارامتر پنجم کند این محدوده اگر کوچکتر از پارامتر های چهارم و پنجم باشد بخشی از پیکسلها را در برمیگیرد اگر در پارامتر های چهارم و پنجم اندازه ی بیش از حد بدهیم و اندازه ی پارامتر سوم بیش از حد کوچک باشد تصویر به حالت کدر در می اید در غیر اینصورت اگر پارامتر ها بدرستی تنظیم شده باشند یک ترکیب رنگ زیبا در تصویر را خواهیم داشت این ترکیب رنگ در خود تصویر است به مثال زیر دقت کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> using namespace cv; int main() { Mat output_image; Mat image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\beautiful-sunset-sunrise-photo-5.jpg", IMREAD_COLOR); bilateralFilter(image_read, output_image, 100, 300, 500); imshow("befor", image_read);//befor Filtering imshow("after", output_image);//after Filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } حاصل اجرای کد بالا به صورت زیر خواهد بود: تابع blur: با دریافت عرض و ارتفاع و موقعیت xوy در تصویر حالت تاری را به وجود می اورد باید دقت کنید موقعیت باید به همان اندازه مشخص شود که در عرض و ارتفاع مشخص میشود بیشتر از عرض و ارتفاع باشد برنامه متوقف خواهد شد چون نباید بزرگتر از عرض و ارتفاع باشد هر چه موقعیت بیشتر باشد تاری در ان موقعیت بیشتر میشود به مثال زیر دقت کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> using namespace cv; int main() { Mat output_image; Mat image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\beautiful-sunset-sunrise-photo-5.jpg", IMREAD_COLOR); //bilateralFilter(image_read, output_image, 100, 300, 500); blur(image_read, output_image, Size(100, 100),Point(99,99)); imshow("befor", image_read);//befor Filtering imshow("after", output_image);//after Filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } حاصل اجرای کد بالا به صورت زیر خواهد بود: برای بهتر متوجه شدن این تابع چند بار موقعیت xوy را تغییر دهید و نتیجه را ببینید. تابع boxFilter: با مشخص کردن عمق برای تصویر و عرض و ارتفاع و موقعیت xوy ان منطقه از تصویر را با توجه به مقداری که برای عمق تصویر داده میشود تغییرمیدهد در بعضی موارد که به عنوان مثال عمق تصویر 0 باشد تصویر در همان حالت خود باقی میماند و درواقع کار تابع blur را انجام میدهد در پارامتر اخر میتوانید حالت border ان را تایین کنید که میتواند توسط خود نوع های شمارشی مورد استفاده قرار گیرد که جایی که فیلتر شده است خط مرزی ان رسم شود به مثال زیر دقت کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> using namespace cv; int main() { Mat output_image; Mat image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\0.047489001316013508_pixnaz_ir.jpg", IMREAD_COLOR); //bilateralFilter(image_read, output_image, 100, 300, 500); boxFilter(image_read, output_image, 5, Size(1, 1)); imshow("befor", image_read);//befor Filtering imshow("after", output_image);//after Filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } حاصل اجرای کد بالا به صورت زیر خواهد بود: تابع Laplacian: با دریافت عمق سایز پیکسل مقیاس برای روشنایی و مقدار دلتا تصویر را به حالت های مختلف درمی اورد دقت داشته باشید برای دریافت نتیجه مطلوب باید مقیاس و دلتا هر دو مقداری داشته باشند نداشتن مقدار برای هر کدام تصویر را روشن و تیره میکند به مثال زیر دقت کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> using namespace cv; int main() { Mat output_image; Mat image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\c9ac_d2ynkbk.jpg", IMREAD_COLOR); //bilateralFilter(image_read, output_image, 100, 300, 500); //boxFilter(image_read, output_image, 5, Size(1, 1)); Laplacian(image_read, output_image, 0,1,10.0,100.0); imshow("befor", image_read);//befor Filtering imshow("after", output_image);//after Filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } حاصل اجرای کد بالا به صورت زیر خواهد بود: با تعغیر دادن مقیاس و دلتا نتایج دیگری بدست می اید همچنین عمق و سایز پیکسل با تعغیر رو تصویر تاثیر میگذارند. تابع medianBlur: با دریافت سایز در پارامتر سوم تصویر را بصورت خاصی کدر میکند که هرچه سایز بیشتر باشد تصویر کارتونی به نظر میرسد به مثال زیر دقت کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> using namespace cv; int main() { Mat output_image; Mat image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\c9ac_d2ynkbk.jpg", IMREAD_COLOR); //bilateralFilter(image_read, output_image, 100, 300, 500); //boxFilter(image_read, output_image, 5, Size(1, 1)); medianBlur(image_read, output_image, 17); imshow("befor", image_read);//befor Filtering imshow("after", output_image);//after Filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } حاصل اجرا کد بالا بصورت زیر خواهد بود:

توابع Image Filtering شاید در تصویرمان بخواهیم عملیات زوم کردن را انجام دهیم در این صورت ما از توابع pyrUp،pyrDownیا تابع buildPyramid استفاده کنیمکهتابع buildPyramid تا هر چند برابر که بخواهیم تصویر را دور میکند اما بیش از حد ان باعث نابودی پیکسل های تصویر میشود. تابع pyrUp: تصویر را نزدیک میکند(ZoomIn) این تابع الگوریتم متفاوتی دارد و باید طبق این الگوریتم پیش رفت تا مشکلی پیش نیاید الگوریتم این تابع به این صورت است که میگوید شما میخواهید تصویر را دوبرابر کنید پس باید در پارمتر سومی که سایز را از مامیخواهد سطر و ستون تصویر ضرب در2 شود اینگونه سطر و ستون دوبرابر خواهند شد و خروجی مورد نظر را میدهد اما اگر در مقداری به جز مقدار 2 ضرب یا بعلاوه شود در این صورت تصویر انقدر بزرگ میشود که امکان نمایش ان وجود ندارد البته هر چند برای دوبرابر کردن تصویر که سایز ضرب در 2 میشود هم محدودیت وجود دارد و تا حد مشخصی میشود تصویر را نزدیک کرد بعد از ان با خطا مواجه میشویم یک مثال از این تابع را مشاهده کنید: #include <stdio.h> #include <stack> using namespace cv; Mat output_image; Mat image_read; void Zoom_In() { pyrUp(image_read, output_image, Size(image_read.cols * 2, image_read.rows * 2)); imshow("Zoom In", output_image); image_read = output_image; } void Zoom_Out() { pyrDown(image_read, output_image, Size(image_read.cols / 2, image_read.rows / 2)); imshow("Zoom Out", output_image); image_read = output_image; } void ZoomIn_And_ZoomOut(int position, void* user) { std::cout << "Position: " << position << " " << " user data " <<(int)user<< std::endl; } int main() { void* userdata = (void*)10; TrackbarCallback zoom_in = (TrackbarCallback)Zoom_In; TrackbarCallback zoom_out = (TrackbarCallback)Zoom_Out; image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\c9ac_d2ynkbk.jpg", IMREAD_COLOR); imshow("befor",image_read);//befor filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); createTrackbar("TrackBar1", "befor", 0, 10,zoom_in); waitKey(0); } تابع createTrackBar: یک اسلایدربار را به یک پنجره متصل میکند ورودی اول نام اسلایدر بار ورودی دوم نام پنجره برای متصل شدن ورودی سوم حداقل مقدار اسلایدربار ورودی چهارم حداکثر مقدار ورودی پنجم یک رویداد برای اینکه اگر موقعیت اسلایدربار تعغیر کرد چه کاری صورت گیرد که اینجا ما میتوانیم به دو صورت این ورودی را بدهیم با موقعیت و دیتاهای کاربر که باید بصورت اشارگر باشد و در خود تابع به نوع مناسب تبدیل شود یا اینکه یک TrackbarCallback تعریف کرده همونطور که در کد میبینید و تابع را نوشته و تبدیل میکنیم که تابع ما ZoomIn است ورودی اخر این تابع دیتای های کاربر هست که به پارامتر void* user منتقل میشود در تابع ZoomIn دقت کنید که باید بعد از عملیات زوم image_read برابر با output_image قرار بگیرد تا در عملیات بعد سایز image_read که در پارامتر سوم مورد نیاز است برای زوم بعدی مورد استفاده قرار گیرد. حاصل اجرای کد بالا بصورت زیر خواهد بود: تابع pyrDown: برای بتوانیم تصویر رادور کنیم(ZoomOut) از این تابع استفاده میکنیم برای اینکه از سطر و ستون تصویر بکاهیم و تصویر را تا اندازه ی مشخص دور کنیم باید اینجا سطر و ستون تقسیم بر 2 شود که اگر به عنوان مثال ضرب در 2 شود تصویر نزدیک میشود در همان حالت اگر تصویر تقسیم بر 2 شود به حالت اولیه خود برمیگردد یک مثال از این تابع را مشاهده کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> #include <iostream> #include <stdio.h> #include <stack> using namespace cv; Mat output_image; Mat image_read; void Zoom_In() { pyrUp(image_read, output_image, Size(image_read.cols * 2, image_read.rows * 2)); imshow("Zoom In", output_image); image_read = output_image; } void Zoom_Out() { pyrDown(image_read, output_image, Size(image_read.cols / 2, image_read.rows / 2)); imshow("Zoom Out", output_image); image_read = output_image; } void ZoomIn_And_ZoomOut(int position, void* user) { std::cout << "Position: " << position << " " << " user data " <<(int)user<< std::endl; } int main() { void* userdata = (void*)10; TrackbarCallback zoom_in = (TrackbarCallback)Zoom_In; TrackbarCallback zoom_out = (TrackbarCallback)Zoom_Out; image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\c9ac_d2ynkbk.jpg", IMREAD_COLOR); imshow("befor",image_read);//befor filtering ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); createTrackbar("TrackBar1", "befor", 0, 10,zoom_in); createTrackbar("TracBar2", "befor", 0, 10, zoom_out); waitKey(0); } حاصل اجرای کد بالا بصورت زیر خواهد بود: تابع buildPyramid: کار تابع pyrDown راانجام میدهد این کار توسط پارامتر سوم صورت میگیرد فقط تنها نکته ای که وجود دارد پارامتر دوم این تابع یک InputOutputOfArray که منظورش یک ورودی و خروجی از ارایه است دریافت می کند یعنی باید یک ارایه ای دریافت کند که ورودی و خروجی ان فقط از همان ارایه باشد در دو تابع ذکر شده ما امدیم وبعد از عملیات تصویر اصلی را برابر تصویر که عملیات روی ان صورت گرفته قرار میدادیم تا در عملیات بعدی نتیجه مطلوب را دریافت کنیم اما در اینجا فقط با دادن مقداری که میخواهیم عملیات ZoomOut را انجام دهیم تصویر را دور میکند یک مثال از این تابع مشاهده کنید: #include <opencv2\opencv.hpp> #include <Windows.h> #include <iostream> #include <stdio.h> #include <stack> using namespace cv; Mat output_image; Mat image_read; /*void Zoom_In() { pyrUp(image_read, output_image, Size(image_read.cols * 2, image_read.rows * 2)); imshow("Zoom In", output_image); image_read = output_image; } void Zoom_Out() { pyrDown(image_read, output_image, Size(image_read.cols / 2, image_read.rows / 2)); imshow("Zoom Out", output_image); image_read = output_image; } void ZoomIn_And_ZoomOut(int position, void* user) { std::cout << "Position: " << position << " " << " user data " <<(int)user<< std::endl; }*/ int main() { vector<Mat> vecmat; image_read = imread("C:\\Users\\Mohamad4030\\Desktop\\c9ac_d2ynkbk.jpg", IMREAD_COLOR); buildPyramid(image_read, vecmat,4); for (int i = 0; i < vecmat.size(); i++) imshow("ZoomIn"+i, vecmat[i]); ShowWindow(GetConsoleWindow(), SW_HIDE); waitKey(0); } دقت کنید که کلاس vector از خود کتابخانه ی OpenCV است و باید از همین کلاس برای این تابع استفاده کنید جز این با خطا مواجه میشوید. حاصل اجرای کد بالا بصورت زیر است:

کامپایلر Cling یک مترجم تعاملی برای سی‌پلاس‌پلاس است، این مترجم تحت بالاترین کتابخانه‌های Clang و LLVM ساخته شده است. در واقع از آن‌جایی که کامپایلر Clang از آخرین ویژگی‌ها و استاندارد‌های زبان سی‌پلاس‌پلاس پشتیبانی می‌کند، Cling اجازه می‌دهد تا توسعه‌دهندگان اسکریپت‌های خود را با استفاده از C و C++ بنویسند. اگر شما به طور مستقیم مترجم را اجرا کنید، یک محیط زنده برای آغاز برنامه نویسی با سی‌پلاس‌پلاس را خواهید داشت که به عنوان بخشی از استاندارد نحو سی و سی‌پلاس‌پلاس به شمار می‌آید. همچنین می‌توانید دیگر دستورات را با نقطه‌ی "." آغاز در اختیار داشته باشید. وقتی از مترجم تعاملی استفاده می‌کنید، می‌توانید کد زیر را بنویسید: #include <stdio.h> printf("hello world\n"); همانطور که می‌بینید نیازی نیست تا در مورد حوزه‌ی دامنه‌ها نگران باشید؛ کافی است شما تابع مورد نظر خود را صدا بزنید. اگر قصد شما این است که از Cling به عنوان یک مترجم برای ساخت اسکریپت‌ها استفاده کنید، باید همه چیز را در داخل یک تابع قرار دهید.چرا که نقطه‌ی ورود به اسکریپت به طور پیش‌فرض همانند نام فایل می‌باشد. می‌توان آن را برای صدا زدن دیگر توابع سفارشی سازی کرد. بنابراین مثال قبل می‌توانید به شکل زیر تغییر کند: #include <stdio.h> void _01_hello_world() { printf("foo\n"); } یک نسخه‌ی دیگر در قالب سی‌پلاس‌پلاس #include <iostream> void _02_hello_world() { std::cout << "Hello world" << std::endl; } مثال‌ها کاملاً ساده هستند، اما آن‌ها به شما نشان می‌دهند که چگونه باید شروع کنید. در مورد کیوت چطور؟ #include <QtWidgets/qapplication.h> #include <QtWidgets/qpushbutton.h> void _03_basic_qt() { int argc = 0; QApplication app(argc, nullptr); QPushButton button("Hello world"); QObject::connect(&button, &QPushButton::pressed, &app, &QApplication::quit); button.show(); app.exec(); } اما توجه داشته باشید که کد قبلی کار نخواهد کرد، شما باید برخی از پارامتر‌های سفارشی را در Cling مشخص کنید. cling -I/usr/include/x86_64-linux-gnu/qt5 -fPIC -lQt5Widgets 03_basic_qt.cpp شما می‌توانید Cling را برای خودتان بر اساس آن چیزی که برای اسکریپت خود نیاز دارید سفارشی سازی کنید. همچنین شما می‌توانید Cling را به عنوان یک کتابخانه در اپلیکیشن‌های خود آورده و از سی‌پلاس‌پلاس به عنوان زبان برنامه‌نویسی استفاده کنید. این پُست در آینده ادامه خواهد داشت. ?

در این پست قصد دارم به توضیح کد بخش VTK در مثال استفاده از VTK با Qt در گیتهاب بپردازم. از فایل VTKmain.h شروع میکنم : #include "qobject.h" #include "vtkCubeSource.h" #include "vtkOrientationMarkerWidget.h" #include <QVTKWidget.h> #include <vtkActor.h> #include <vtkAxesActor.h> #include <vtkDataSetSurfaceFilter.h> #include <vtkIdFilter.h> #include <vtkOBJReader.h> #include <vtkPLYReader.h> #include <vtkPolyDataMapper.h> #include <vtkProperty.h> #include <vtkRenderWindow.h> #include <vtkRenderer.h> #include <vtkSmartPointer.h> #include <vtkSphereSource.h> در بخش بالا کتابخانه های مورد نیاز در پروژه اینکلود شدند . یک سری از این کتابخانه‌ها مثل #include "qobject.h" کتابخانه‌های کیوت هستند. و یک سری کتابخانه‌ها که در اسم آن‌ها VTK به چشم می‌خورد کتابخانه‌های VTK هستند. برای اطلاعت بیشتر از هرکدام از این کتابخانه‌ها می‌توانید نام آن را جستجو کنید و به داکیومنت VTK برای آن کتابخانه و همچنین سورس آن کتابخانه دست یابید. بخش دوم کد : class VTKmain : public QVTKWidget { public: VTKmain(QWidget *parent = nullptr); ~VTKmain(); // vtk renderer vtkSmartPointer<vtkRenderer> renderer; vtkSmartPointer<vtkPolyDataMapper> mapper; vtkSmartPointer<vtkActor> actor; public slots: }; در این بخش یک کلاس به اسم VTKmain ساخته شده است و از QVTKWidget به ارث برده که یک کتابخانه توسعه داده شده توسط توسعه‌دهندگان VTK برای تعبیه کردن صفحه سه بعدی VTK در رابط کاربری گرافیکی Qt است. درون کلاس هم سه تعریف داریم که در فایل سورس بیشتر در مورد آنها توضیح خواهم داد. توضیحات فایل VTKmain.cpp : همانطور که مشاهده می کنید در این مثال ساده فقط در تابع سازنده کد نوشته شده است : VTKmain::VTKmain(QWidget *parent) : QVTKWidget(parent) در دو خط زیر پنجره را به اندازه مورد نظر ریسایز می‌کنیم و حداقل سایز پنجره را مشخص می‌کنیم : resize(1920, 1000); setMinimumSize(400, 200); در خط زیر با استفاده از vtkSmartPointer یک نمونه از vtkRenderer میسازیم و در اشاره‌گر هوشمند VTK که با اسم renderer در هدر تعریف کردیم میریزیم این روند کلی ایجاد یک شی با استفاده از اسمارت پوینتر VTK است و برای بقیه کلاس‌ها هم به همین منوال عمل می‌کنیم : renderer = vtkSmartPointer<vtkRenderer>::New(); در خط 19 رنگ پس‌زمینه را تنظیم می‌کنیم مقادیر ورودی این تابع بین 0 و 1 هستند و نشانگر استاندارد رنگی قرمز-سبز-آبی است : renderer->SetBackground(0, 0, 0); در خط 20 پنجره رندر از کلاس (به ارث برده شده از QVTKWidget ) را می‌گیریم و رندرر را به آن اضافه میکنیم : GetRenderWindow()->AddRenderer(renderer); در خط 22 و 23 یک مکعب ایجاد می‌کنیم : vtkSmartPointer<vtkCubeSource> cube = vtkSmartPointer<vtkCubeSource>::New(); در خط 26 یک نمونه برای mapper ایحاد می‌کنیم : mapper = vtkSmartPointer<vtkPolyDataMapper>::New(); در خط 27 پورت خروجی مکعب را به اتصال ورودی mapper می‌دهیم : mapper->SetInputConnection(cube->GetOutputPort()); در خطوط 29 تا 32 یک اکتور ایجاد کرده و mapper را که در بالا ساختیم برای ان تنظیم می‌کنیم و اندازه‌ی نقاط را برای ان تنظیم می‌کنیم و در خط 32 رنگ آن را تنظیم می‌کنیم : actor = vtkSmartPointer<vtkActor>::New(); actor->SetMapper(mapper); actor->GetProperty()->SetPointSize(1000); actor->GetProperty()->SetColor(1, 1, 0); //(R,G,B) در خط 33 این اکتور را به رندرر اضافه می‌کنیم : renderer->AddActor(actor); در خطوط 35 و 36 یک نمونه از axes برای نمایش جهت در کنار صفحه به صورت سه بعدی ایجاد می‌کنیم : vtkSmartPointer<vtkAxesActor> axes = vtkSmartPointer<vtkAxesActor>::New(); در خطوط 38 و 39 یک ویوپورت برای نمایش این جهت‌نما درست می‌کنیم چون نمیخواهیم با جابجایی سه بعدی صحنه این جهت‌نما از گوشه پنجره نکان بخورد و حرکت انتقالی در سه بعد داشته باشد: vtkSmartPointer<vtkOrientationMarkerWidget> axesViewPort = vtkOrientationMarkerWidget::New(); در خطوط 41 تا 46 به ترتیب رنگ دور ویوپورت ، اکتور جهت نمایش ، اینتراکتور رندر ویندو ، اندازه و مکان دو بعدی ویو پورت در صفحه ( بین پراپرتی‌ها بین 0 و 1 هستند ) ، فعال بودن و تعاملی بودن را تنظیم می‌کنیم که این گزینه آخر در صورت فعال بودن این امکان را به کاربر می‌دهد که با موس ویوپورت ساخته شده را جابجا کند : axesViewPort->SetOutlineColor(0.9300, 0.5700, 0.1300); axesViewPort->SetOrientationMarker(axes); axesViewPort->SetInteractor(GetRenderWindow()->GetInteractor()); axesViewPort->SetViewport(0.9, 0.0, 1.0, 0.1); axesViewPort->SetEnabled(1); axesViewPort->InteractiveOff(); در خط 48 مکان دوربین فعال را تنظیم می‌کنیم : renderer->GetActiveCamera()->SetPosition(1000, 2500, 1000); در خط 49 تابع رندر از رندرر را صدا زده : renderer->GetActiveCamera()->SetPosition(1000, 2500, 1000); و در خط 50 تابع ریست دوربین رندرر را صدا میزنیم تا تغییراتی که انجام دادیم قابل مشاهده شوند : renderer->ResetCamera();